„Lekcja 4. Materiał przygotowawczy: Badaj pisma święte”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 4. Materiał przygotowawczy”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 4. Materiał przygotowawczy
Badaj pisma święte
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Nie ulegajcie kłamstwu Szatana, że brak wam czasu na studiowanie pism świętych […]. Codzienne delektowanie się słowem Bożym jest ważniejsze niż sen, szkoła, praca, programy telewizyjne, gry wideo czy portale społecznościowe” („Niech rozwijanie wiary będzie waszym priorytetem”, Liahona, listopad 2014, str. 93). Studiując ten materiał, zastanów się nad tym, dlaczego Starszy Scott nadaje studiowaniu pism świętych tak wysoki priorytet. Oceń, jaką rolę pisma święte odgrywają obecnie w twoim życiu.
Rozdział 1.
Na którym miejscu są pisma święte w moim życiu?
Gdy Lehi i jego rodzina podróżowali przez wiele dni przez pustkowie, Pan polecił Lehiemu, by wysłał swoich synów z powrotem do Jerozolimy, by uzyskać od Labana płyty z mosiądzu. Płyty z mosiądzu były księgą starożytnych pism świętych, porównywalną z naszym Starym Testamentem, która zawierała kronikę Żydów i wiele zapisów proroków (zob. I Ks. Nefiego 5:11–16; Przewodnik po pismach świętych, „Mosiężne płyty”, pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org).
Pan wiedział, że dla rodziny Lehiego i ich potomków były one bardzo ważne. Nakazał Nefiemu nawet zabić Labana dla uzyskania tej księgi. Powiedział: „Lepiej jest, żeby jeden człowiek zginął, niż gdyby naród miał zmarnieć i zginąć w niewierze” (I Ks. Nefiego 4:13).
Gdy Lehi dostał płyty z mosiądzu i zaczął je badać (zob. I Ks. Nefiego 5:10), „został napełniony Duchem, i zaczął prorokować” (werset 17.).
Mówiąc o wartości pism świętych w jej własnym życiu, Prezydent Julie B. Beck, która służyła jako Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, powiedziała:
Jeszcze więcej radości przyniósł nawyk codziennego studiowania pism świętych, który rozpoczął się wiele lat temu. Były takie dni, kiedy miałam wiele czasu, by rozmyślać nad pismami. W inne rozważałam tylko kilka wersetów. Jedzenie i oddychanie utrzymują przy życiu moje fizyczne ciało, w ten sam sposób pisma dają strawę i życie mojemu duchowi. Mogę teraz powtórzyć za Nefim: „Moja dusza lubuje się w pismach świętych, a moje serce rozważa je […]. Moja dusza lubuje się w tym, co odnosi się do Pana i w sercu rozważam ciągle, co [widziałam] i [słyszałam]” (II Ks. Nefiego 4:15–16). („Moja dusza lubuje się w pismach świętych”, Liahona, maj 2004, str. 109)
Rozdział 2.
Jak pisma święte mogą pomóc mi lepiej poznać Jezusa Chrystusa?
W czasie swej posługi Nefi stworzył dwa zapisy: duże i małe płyty Nefiego. Duże płyty Nefiego początkowo zawierały świecką historię ludu Nefiego. Małe płyty Nefiego zostały stworzone „w wyjątkowym celu” zachowania kroniki posługi ludu Nefiego (I Ks. Nefiego 9:3). Nefi oznajmił, że „jedynym celem” tego zapisu jest nakłonić wszystkich ludzi, by przyszli do Chrystusa i zostali zbawieni (I Ks. Nefiego 6:4).
Gdy Nefi przekazał odpowiedzialność za małe płyty swemu bratu, Jakubowi, zobowiązał go, by zapisywał tylko to, co było „najcenniejsze” (Ks. Jakuba 1:1–2).
Prezydent Russell M. Nelson nauczał, że Nefi, Jakub i inni prorocy Księgi Mormona dodawali swoje świadectwo do zapisów proroków z innych pism świętych. Wyjaśnił:
W pozornie niekończącym się paśmie proroczych wypowiedzi — świadectw „wszystkich świętych proroków” [Ks. Jakuba 4:4] „na wiele tysięcy lat przed Jego przyjściem” [Ks. Helamana 8:18] — Księga Mormona składa tę uroczystą deklarację, że Jezus jest Chrystusem, naszym Zbawicielem i Odkupicielem. („A Testimony of the Book of Mormon”, Ensign, listopad 1999, str. 69)
Rozdział 3.
W jaki sposób pisma święte mogą prowadzić mnie, gdy rozwiązuję problemy i podejmuję decyzje?
Gdy Lehi wykonał wszystko, co mu nakazano, Pan dał mu narzędzie zwane Liahoną (zob. Ks. Almy 37:38). Liahona działała podobnie do kompasu i była przewodnikiem rodziny Lehiego w czasie wędrówki przez pustkowie. Odzwierciedlała także osobiste przesłania od Pana. Nefi dowiedział się, ze Liahona działała „zależnie od […] wiary i pilności w zastosowaniu się” do komunikatów od Pana (I Ks. Nefiego 16:28–29).
Około 500 lat później, gdy Alma powierzył swemu synowi przechowywanie płyt z mosiądzu oraz innych pism świętych, przekazał mu spostrzeżenia dotyczące użytkowania Liahony.
Starszy W. Rolfe Kerr, gdy służył jako członek Kworum Siedemdziesiątych, nauczał:
Słowa Chrystusa dla każdego z nas mogą być osobistą Liahoną, wskazującą drogę. Nie bądźmy opieszali z powodu tego, że droga jest łatwa. Z wiarą zasiejmy słowa Chrystusa w naszych umysłach i w naszych sercach, tak jak są zapisane w pismach świętych i jak wypowiadają je współcześni prorocy, widzący i objawiciele. Z wiarą i pilnością napawajmy się słowami Chrystusa, ponieważ słowa Chrystusa będą naszą duchową Liahoną, mówiącą nam o tym, co powinniśmy czynić („Słowa Chrystusa naszą duchową Liahoną”, Liahona, maj 2004, str. 37)