Lekcja 8. Materiał dla nauczyciela

Życie po śmierci

Gdy studenci ukończą część 2. pt. „Wielki plan odkupienia”, będą mogli wytłumaczyć, jak poprawne rozumienie życia po śmierci może przynieść im w tym życiu coraz więcej komfortu i nadziei. Określą także działania, które mogą podjąć, aby lepiej przygotować się na spotkanie z Bogiem.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma i Amulek nauczają o świecie duchów i o Zmartwychwstaniu.

Zacznij lekcję od opowiedzenia studentom poniższej fikcyjnej historii. Poproś studentów, aby porozmawiali o tym, co by powiedzieli lub jak by się zachowali.

Wyobraź sobie, że wybierasz się z wizytą do rodziny bliskiej przyjaciółki, Anny. Anna niedawno zmarła. Przystąpiła do Kościoła kilka miesięcy wcześniej. Jej rodzina nie jest religijna. Gdy przekazujesz wyrazy współczucia matce Anny, ona trzyma twoje dłonie i, patrząc ci w oczy, mówi: „Możesz mi powiedzieć, co się dzieje po śmierci?”.

Poproś studentów, by przejrzeli treść wersetów Ks. Almy 11:43–44 oraz Ks. Almy 40:11–14. Niech poszukają prawd o życiu po śmierci, które mogłyby pocieszyć matkę Anny i dać jej nadzieję. (Studenci mogą rozpoznać zasady brzmiące na przykład tak: Dzięki Jezusowi Chrystusowi wszyscy ludzie zmartwychwstaną i zostaną przyprowadzeni przed oblicze Boga na sąd. Podczas Zmartwychwstania nasze ciała zostaną udoskonalone. Jeśli jesteśmy prawi, w świecie duchów odpoczniemy od wszystkich naszych zmartwień i smutków).

• Co ma dla was największe znaczenie w naukach Almy i Amuleka o Zmartwychwstaniu? Jak świadectwo o Zmartwychwstaniu może pomóc nam stawić czoła wyzwaniom doczesności z większą nadzieją i odwagą? (Możecie przeczytać wypowiedź Prezydent Susan W. Tanner w rozdziale 2. materiału przygotowawczego).

• Co jeszcze wiemy o świecie duchów z pism świętych i na podstawie współczesnych objawień? (Możesz poprosić studentów, by przejrzeli wypowiedź Prezydenta Dallina H. Oaksa w rozdziale 1. materiału przygotowawczego).

• W jaki sposób Pańska doktryna dotycząca świata duchów i Zmartwychwstania ukazuje Jego miłość do nas i miłosierdzie względem nas?

Poproś studentów, aby w ciszy zastanowili się nad tym, kto może potrzebować usłyszeć ich świadectwo o życiu po śmierci, i nad tym, jak mogą podzielić się tym świadectwem z osobami, które potrzebują je usłyszeć. (Daj studentom czas na przemyślenie swojej odpowiedzi).

Uwaga: Studenci mogli słyszeć różne koncepcje dotyczące życia po śmierci. Przypomnij im, że powinniśmy korzystać ze źródeł wyznaczonych przez Boga, takich jak pisma święte i nauki przywódców Kościoła, by ocenić te koncepcje. Być może uznasz, że warto przestawić studentom następujące ostrzeżenie Prezydenta Dallina H. Oaksa i porozmawiać o tym:

Co jeszcze […] wiemy [o świecie duchów poza tym, czego dowiadujemy się z naszego kanonu pism świętych]? Wielu członków Kościoła otrzymało wizje lub natchnienie, dzięki którym poznali, jak wszystko działa lub jest zorganizowane w świecie duchów, ale te osobiste doświadczenia duchowe nie powinny być rozumiane ani nauczane jako oficjalna doktryna Kościoła. Członkowie i inne osoby dzielą się swoimi domysłami na ten temat w licznych publikacjach opartych na doświadczeniach z pogranicza życia i śmierci. („Pokładanie ufności w Panu”, Liahona, listopad 2019, str. 27–28)

Alma i Amulek nauczają, że powinniśmy przygotować się na spotkanie z Bogiem.

Pokaż następujące zdania:

• Znam ludzi, którzy łamią przykazania i mówią: „To nic wielkiego, bo zawsze mogę później odpokutować”.

• Bóg mnie kocha. Nie będzie powstrzymywał mnie od wejścia do królestwa celestialnego tylko dlatego, że odkładałem odpokutowanie paru grzechów.

• Bez względu na to, jak bardzo się staram, zawsze to będzie za mało i nigdy nie przygotuję się na spotkanie z Bogiem.

Możesz dobrać studentów w kilka małych grup i poprosić, aby każda z nich wybrała jedno z powyższych zdań, które chce przedyskutować. Poproś, aby każda grupa przeczytała wersety Ks. Almy 34:32–34 i wykorzystała te nauki, by ocenić wybrane zdanie. Możesz podsunąć każdej grupie następujące pytania, by pogłębić dyskusję:

• Które części tej wypowiedzi są prawdziwe, a które są nieprawdziwe lub wprowadzają w błąd?

• Jakie zasady podane w wersetach Ks. Almy 34:32–34 mają najbliższy związek z tą wypowiedzią? Jak byście wyjaśnili te zasady komuś, kto wypowiedział te słowa? (Studenci mogą rozpoznać i wyjaśnić takie zasady, jak: To życie jest czasem na przygotowanie się na spotkanie z Bogiem i na wykonanie naszych prac. Przygotowujemy się na spotkanie z Bogiem poprzez dzisiejszą pokutę i rozwój. Jeśli zwlekamy z naszą pokutą, będziemy nieprzygotowani na spotkanie z Bogiem).

Gdy upłynie czas na omówienie tych pytań, poproś wybrane grupy o opowiedzenie klasie o tym, czego się nauczyły.

• Jakie są inne rzeczy, które powstrzymują ludzi od przygotowywania się na spotkanie z Bogiem? (Zapisz na tablicy odpowiedzi studentów).

Doskonalenie nauczania i uczenia się

Wyznacz studentom czas na rozważanie. Jednym ze sposobów, na jakie możemy pomóc studentom przyłożyć się z sercem do zrozumienia, jest „czas podczas lekcji na medytację, rozważanie czy zapisanie tego, co zrozumieli i poczuli, aby zastanowili się, jakie czynności powinni wykonać w celu zastosowania tego w swoim życiu” (Nauczanie i uczenie się ewangelii. Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii [2012], 2.5.4). Możecie obejrzeć film pt. „2.5.4 The Importance and Power of Pondering” (0:31), aby lepiej zrozumieć ten temat.

Przypomnij studentom, że Alma zadał ludowi Zarahemli pewne głębokie duchowe pytania. (Studenci przeglądali te pytania, gdy studiowali wersety Ks. Almy 5:15–17, 19, 27, 33 w rozdziale 3. materiału przygotowawczego). Poproś studentów, by poświęcili kilka minut na bardziej wnikliwe przestudiowanie pytań i nauk Almy, które znajdują się we fragmencie Ks. Almy 5:14–35. Możesz powiedzieć im, że to, co przemyślą, jest ważniejsze od tego, ile wersetów zdążą przeczytać.

Po upływie wyznaczonego czasu możesz zadać studentom jedno lub oba poniższe pytania, nad którymi mogą się zastanowić:

• W jaki sposób Zbawiciel pomoże ci, gdy starasz się przygotować na spotkanie z Bogiem?

• Jaką zmianę lub jakie zmiany potrzebujesz wprowadzić dzisiaj, by być lepiej przygotowanym na spotkanie z Bogiem?

Możesz przeczytać następującą wypowiedź Prezydenta Oaksa:

Sąd Ostateczny nie jest jedynie podsumowaniem dobrych i złych uczynków — tego, co robiliśmy. Jest potwierdzeniem ostatecznego rezultatu naszych czynów i myśli — tego, czym się staliśmy. („Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, styczeń 2001, str. 40)

Możesz poprosić studentów, aby zastanowili się nad tym, kim pragną się stać. Możesz podzielić się z nimi swoim świadectwem o tym, że Ojciec Niebieski i Zbawiciel pragną i mogą pomóc im stać się człowiekiem, który odczuwa spokój, przebywając w Ich obecności.

Zachęć studentów do tego, aby rozważali, planowali lub zapisali, jakie konkretne działania podejmą dzisiaj, by pokazać swe szczere pragnienie, by być lepiej przygotowanym na spotkanie z Bogiem. (Być może warto przejrzeć treść wypowiedzi Prezydenta Henry’ego B. Eyringa w rozdziale 3. materiału przygotowawczego).

Możesz zakończyć zajęcia, prosząc studentów o opowiedzenie, czego nauczyli się podczas dzisiejszego wspólnego studiowania części 2. pt. „Wielki plan odkupienia”. Możesz też poprosić ich o złożenie świadectwa o tym, jak ta wiedza wpływa na ich wdzięczność za Zbawiciela i ich pragnienie, by stać się bardziej podobnymi do Niego.

Na następne zajęcia

Złóż świadectwo o tym, że Pan przygotował sposób dla każdego z nas, aby powrócić do obecności Boga. Ten sposób naszego powrotu do Niego nazywa się doktryną Chrystusa i ten temat będzie sednem naszej następnej części. Poproś studentów, aby podczas przygotowań do następnej lekcji zastanowili się nad tym, jak wiara w Jezusa Chrystusa przygotowuje ich na spotkanie z Bogiem.