„Lekcja 7. Materiał dla nauczyciela: Moc Jezusa Chrystusa, która daje siłę”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 7. Materiał dla nauczyciela”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 7. Materiał dla nauczyciela
Moc Jezusa Chrystusa, która daje siłę
Księga Mormona pomaga nam pojąć głębię i bezmiar Zadośćuczynienia Zbawiciela. Dowiadujemy się z niej, że Jezus Chrystus daje nam nie tylko możliwość oczyszczenia się z grzechu, ale może także pocieszyć nas i pomóc nam w naszej niemocy i naszych słabościach. W czasie tej lekcji studenci będą mieli sposobność wyjaśniać tę doktrynę i składać o niej świadectwo. Będą mieli też okazję określić, co mogą zrobić, by zabiegać o więcej łaski Pana w swoim życiu.
Propozycje dotyczące nauczania
Alma młodszy naucza ludzi w Gedeonie o tym, że Pan pomoże Swemu ludowi.
Możesz pokazać zdjęcia zamieszczone poniżej i zapytać: „Jakie kłopoty, bolączki i udręki, nie będące skutkiem grzesznych wyborów, mogą nas spotykać?”. (Wypisz odpowiedzi uczniów na tablicy).
Daj studentom minutę na zastanowienie się nad wyzwaniami, które powodowały ból lub cierpienie w ich życiu lub życiu bliskich im osób (studenci mogą to też zapisać).
Przypomnij im, że gdy Alma młodszy pełnił posługę pośród wiernych ludzi w Gedeonie, nauczał ich, jak cierpienie Zbawiciela może także pomóc nam w naszych trudnościach i udrękach, gdy nie są one skutkiem grzechu. Poproś studentów o przejrzenie wersetów Ks. Almy 7:11–12 i poszukanie wyrażeń, które są dla nich ważne. Poproś ich o wyjaśnienie znaczenia tego, co znaleźli i powiedzenie, dlaczego jest to dla nich ważne.
Aby studenci pogłębili swoje zrozumienie tego, że Zbawiciel wie, jak pomóc Swemu ludowi, możesz pokazać następującą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:
[Słowo pomagać] jest często używane w pismach świętych w celu opisania troski i uwagi Chrystusa względem nas. W języku angielskim słowo „succor” [tłumaczone na polski jako „pomagać” — przyp. tłum.] znaczy dosłownie „biec do”. Cóż za absolutnie wspaniały sposób, by opisać pilne wysiłki Zbawiciela dokonane w zastępstwie za nas. Choć wzywa On nas, abyśmy przyszli do Niego i za Nim podążali, nieustannie śpieszy — biegnie — aby nam pomóc. („Come unto Me” [Ognisko Kościelnego Systemu Edukacji dla młodych dorosłych, 2 marca 1997], str. 9, strona internetowa speeches.byu.edu)
Po omówieniu nauk zawartych w wersetach Ks. Almy 7:11–12 pomóż studentom rozpoznać zasadę, która będzie brzmieć mniej więcej tak: Zbawiciel wziął na siebie nasze boleści, choroby i pokusy, by móc pomagać nam, gdy stawiamy czoła wyzwaniom doczesności.
-
Dlaczego to ważne, aby rozumieć ten aspekt doktryny Zadośćuczynienia Zbawiciela?
-
Czego ta prawda uczy was o naturze i charakterze Jezusa Chrystusa?
-
W jaki sposób wiara w tę prawdę pomaga wam i waszym bliskim, gdy mierzycie się z osobistymi wyzwaniami?
Jako klasa lub w małych grupach przeczytajcie wypowiedź Starszego Bednara z rozdziału 1. materiału przygotowawczego. Następnie omówcie poniższe pytanie z materiału przygotowawczego:
-
Przy okazji jakich wyzwań w życiu czułeś, że Zbawiciel wyciąga do ciebie rękę, pociesza cię i wzmacnia?
Pan naucza Moroniego o mocy Swojej łaski.
Pokaż poniższą ilustrację i poproś któregoś studenta o opowiedzenie o tym, co czuł Moroni względem swoich umiejętności pisania pism świętych. (Jeśli to konieczne, przejrzyj ze studentami wersety Ks. Etera 12:23–25).
Możesz poprosić studentów, by poświęcili minutę na zapisanie kilku własnych niedoskonałości lub słabości. Mogą też tylko zastanowić się nad nimi.
Przeczytajcie wspólnie werset Ks. Etera 12:27. Poproś studentów, by poszukali zasad, które mogą nam pomóc odnieść się do własnych słabości w Pański sposób. Studenci mogą rozpoznać różne prawdy, w tym na przykład taką: Gdy przychodzimy do Pana, On pomaga nam rozpoznać nasze słabości. Rozpoznawanie naszej słabości może pomóc nam być pokornym. Gdy korzymy się i mamy wiarę w Zbawcę, Jego łaska może przemienić nasze słabości w mocne strony. Zapisz prawdy, które studenci rozpoznali, by mogli odnieść się do nich podczas zadania opisanego poniżej.
Poproś studentów, by wyjaśnili jako klasa lub w małych grupach, co dla nich oznaczają te zasady.
Aby skłonić studentów do wnikliwego zastanowienia się nad tymi zasadami i poczucia ich, możesz pokazać niektóre z poniższych pytań i poprosić, by wybrali te, które chcą wspólnie omówić. Prawdopodobnie nie będzie czasu, aby porozmawiać o wszystkich.
-
W jaki sposób słabość może być dla kogoś błogosławieństwem? (Jeśli chcesz, możecie się odnieść do wypowiedzi Siostry Michelle D. Craig z rozdziału 2. materiału przygotowawczego).
-
Jak byście wyjaśnili zagadnienie łaski Pana osobie, która czuje, że nie jest w stanie porzucić jakiegoś grzechu lub nawyku?
-
Czego dowiedzieliście się o Zbawicielu dzięki procesowi polegającemu na tym, że korzycie się i polegacie na Jego łasce w waszym życiu?
-
Co możemy zrobić, aby sprowadzić do naszego życia więcej łaski Pana? (Możecie przejrzeć wersety II Ks. Nefiego 25:23, 29 oraz wypowiedzi przywódców Kościoła z rozdziału 3. materiału przygotowawczego).
Złóż świadectwo (lub poproś studenta o złożenie świadectwa) o Zadośćuczynieniu Zbawiciela, szczególnie o Jego mocy, by nam pomagać przezwyciężać udręki, smutek, słabości i niedoskonałość.
Daj studentom czas, aby zastanawiali nad osobistymi wrażeniami w czasie lekcji lub by je zapisywali. Możesz poprosić ich, by zastanowili się nad następującym pytaniem: Jak myślisz, co Pan chciałby, byś zrobił, aby zyskać większy dostęp do Jego łaski? Co możesz zrobić, by podejść do swoich obecnych słabości z większą pokorą i wiarą w Chrystusa?
Na następne zajęcia
Poproś studentów, by zastanowili się nad pytaniami, jakie mają w odniesieniu do świata duchów, Zmartwychwstania i Sądu Ostatecznego. Gdy będą przygotowywać się do następnych zajęć, poproś ich, aby pomyśleli o tym, co robią, by przygotować się do życia po śmierci.