Lekcja 9. Materiał dla nauczyciela

Wiara w Jezusa Chrystusa

Doktryna Chrystusa umożliwia nam zmianę, stanie się podobnym do Zbawiciela i otrzymanie wszystkich błogosławieństw, które On udostępnił poprzez Swe Zadośćuczynienie. Na tej lekcji studenci będą omawiać pierwszy składnik doktryny Pana: wiarę w Jezusa Chrystusa. Będą mieli możliwość rozpoznać błogosławieństwa, jakie niesie wiara i wytłumaczyć, jak rozwijać wiarę w Jezusa Chrystusa. Studenci zdecydują także, co mogą zrobić, aby wzmocnić swą wiarę w Pana.

Propozycje dotyczące nauczania

Alma uczy Zoramitów, jak zwiększyć wiarę w Jezusa Chrystusa.

Możesz zacząć lekcję od pokazania treści akapitu wprowadzającego w materiale przygotowawczym. Poproś jednego ze studentów o przeczytanie go na głos. Możesz złożyć świadectwo o tym, że wiara, pokuta, chrzest, dar Ducha Świętego i wytrwanie do końca to elementy, które mogą otworzyć Jezusowi Chrystusowi drzwi do prawdziwej przemiany nas w ludzi świętszych i szczęśliwszych. Podczas dyskusji w trakcie lekcji zachęć studentów, by zastanowili się nad tym, jak mogą zwiększyć swoją wiarę w Jezusa Chrystusa i w Jego moc przemienienia ich oraz uzdrowienia i zapewnienia im pomocy.

Poproś chętnego studenta, aby opowiedział, jak by wyjaśnił, czym jest wiara i dlaczego wiara w Jezusa Chrystusa jest tak ważna.

Pokaż treść poniższej fikcyjnej historii. Przeczytajcie ją wspólnie.

Twoja koleżanka ze studiów, Wiktoria, wychowała się w chrześcijańskim domu. Nie kwestionowała boskości Jezusa Chrystusa do czasu, gdy jeden z jej wykładowców podał w wątpliwość realność Jego cudów, Zadośćuczynienia i Zmartwychwstania. Wiktoria była wstrząśnięta tym, co usłyszała. Ponieważ wie, że jesteście religijni i wierzycie w Jezusa Chrystusa, zapytała was, skąd wiecie, że Jezus naprawdę jest Synem Boga i Zbawicielem świata. Zapytała też, jak może zdobyć większą wiarę w Niego.

• Jak byście odpowiedzieli na pytania Wiktorii?

Gdy studenci odpowiadają, możesz wykorzystać następujące fragmenty i pytania, aby pogłębić dyskusję w oparciu o ich potrzeby.

Doskonalenie nauczania i uczenia się

Obserwuj, słuchaj i dostrzegaj. Nie ma dwóch takich samych studentów czy klas. W miarę jak obserwujesz i słuchasz swoich studentów, staraj się dostrzegać ich prawdziwe duchowe zainteresowania i potrzeby. Zadawaj pytania, które są właściwe właśnie w tym momencie, mają istotne znaczenie i prowadzą ku prawym działaniom. Pytania sugerowane dla tej lekcji mogą stanowić dla ciebie podpowiedź, wskazówkę i inspirację, gdy prowadzisz dyskusję w klasie. Niektóre z najdonioślejszych pytań mogą przyjść ci do głowy w trakcie lekcji. Pamiętaj jednak także o tym, że nie musisz zadawać wszystkich tych pytań. Ze strony studentów także mogą paść doniosłe pytania, które ukazują głębokie przemyślenia dotyczące prawd ewangelii.

Jeśli to konieczne, przypomnij studentom o tym, że Alma uczył grupę zubożałych Zoramitów tego, jak działanie z wiarą w słowo Boga może wzmocnić naszą wiarę. Możesz poprosić studentów, aby przejrzeli wersety Ks. Almy 32:21, 27–30, 41–43 i poszukali zasad, których znajomość mogłaby się przydać Wiktorii. Gdy studenci mówią o zasadach nauczanych przez Almę, możesz im zadawać następujące pytania:

• Jak byście wyjaśnili definicję wiary podaną przez Almę, w sposób, który nawet dziecko mogłoby zrozumieć? (Zob. Ks. Almy 32:21).

• W jaki sposób wykazywanie się wiarą może doprowadzić do jej zwiększenia, zgodnie z treścią wersetów Ks. Almy 32:27–30? (Studenci mogą podać zasadę, która brzmi na przykład tak: Gdy wykazujemy się wiarą i wypróbowujemy słowo Boże, otrzymujemy duchowe potwierdzenie i nasza wiara zostaje wzmocniona. Możesz zapisać tę zasadę lub podobną, wyrażoną słowami studentów, na tablicy). Kiedy zastosowaliście tę zasadę i czuliście, że wasza wiara została wzmocniona? Jakich rad moglibyście udzielić osobie, która jest zniechęcona, ponieważ działała z wiarą, ale czuje, że nie zasmakowała jeszcze owoców wiary? (Pomocne może się okazać przeczytanie wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa w rozdziale 1. materiału przygotowawczego).

• Skąd możemy wiedzieć — wypróbowując naszą wiarę — czy to słowo jest dobre, zgodnie z treścią wersetu Ks. Almy 32:28? (Studenci mogą wymienić takie zwroty, jak „wzrost”, „powiększać moją duszę”, „oświecać me zrozumienie” oraz „wyborne”). Jeżeli zaznaliście któregokolwiek z tych odczuć, jak byście wytłumaczyli wasze doświadczenie komuś innemu?

• Czego Starszy Jeffrey R. Holland uczył o Jezusie Chrystusie i o odniesieniu Jego Osoby do nasiona, owocu i drzewa? (Zob. rozdział 2. materiału przygotowawczego). W jaki sposób działanie z wiarą i „zasadzenie” Jezusa Chrystusa i Jego ewangelii w waszych sercach wpłynęło na wasze świadectwo i nawrócenie? Co moglibyście zrobić, aby pielęgnować to drzewko z większą troską, by mogło się głębiej zakorzenić w waszych sercach?

• Czego dowiedzieliście się o Zbawicielu, co zwiększa waszą pewność i zaufanie względem Niego?

Mormon naucza o mocy i błogosławieństwach wykazywania się wiarą w Jezusa Chrystusa.

Poproś studentów o przejrzenie wersetów Ks. Moroniego 7:25–26, 33. Złóż świadectwo o tym, że gdy wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, mamy moc, aby dokonać tego, co On uzna za wskazane. (Możesz wyjaśnić, że w tym kontekście słowo wskazane oznacza coś, co będzie błogosławieństwem dla nas i co jest zgodne z wolą Boga). Przypomnij studentom, że w materiale przygotowawczym zostali poproszeni, aby wymienić postaci z Księgi Mormona, które dostąpiły błogosławieństw lub doświadczyły cudów, gdy wykazały się wiarą w Jezusa Chrystusa (zob. rozdział 3.). Poproś studentów w całej klasie lub w małych grupach, by opowiedzieli o swoich przykładach. Następujące pytania mogą przyczynić się do tego, że ich dyskusja będzie głęboka:

• W jaki sposób ci ludzie wykazywali się wiarą w Jezusa Chrystusa?

• Jakie są niektóre błogosławieństwa lub cuda, których doświadczyli dzięki wykazaniu się wiarą w Jezusa Chrystusa?

• Jakie błogosławieństwa lub cuda stały się waszym udziałem dzięki temu, że wykazaliście się wiarą w Jezusa Chrystusa? (Możecie przejrzeć treść wypowiedzi Starszego Richarda G. Scotta w rozdziale 3. materiału przygotowawczego).

Daj studentom czas na zastanowienie się nad ich własną wiarą w Jezusa Chrystusa i na rozważenie, co powinni zrobić, aby ją wzmocnić i się nią wykazywać.

Na następne zajęcia

Wyjaśnij, że nasza wiara w Jezusa Chrystusa prowadzi w naturalny sposób do pokuty, drugiej podstawowej zasady doktryny Chrystusa (zob. Ks. Helamana 14:13). Poproś studentów, by przestudiowali materiał przygotowawczy i zastanowili się nad tym, dlaczego pokuta powinna być postrzegana jako boski dar, który się przyjmuje z wdzięcznością, a nie jako wielkie obciążenie, którego się unika.