Lekcja 12. Materiał dla nauczyciela: Nasza potrzeba duchowego odrodzenia
„Lekcja 12. Materiał dla nauczyciela: Nasza potrzeba duchowego odrodzenia”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 12. Materiał dla nauczyciela”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 12. Materiał dla nauczyciela
Nasza potrzeba duchowego odrodzenia
W naszym upadłym stanie nie jesteśmy godni, by przebywać w obecności Boga. Dzięki Jezusowi Chrystusowi i poprzez Jego zadość czyniącą moc możemy być duchowo odrodzeni jako Jego dzieci w przymierzu i wypełnić wymagania chwały celestialnej. Na tej lekcji studenci będą mogli pogłębić swoje zrozumienie dotyczące duchowego odrodzenia i wytłumaczyć, jak Jezus Chrystus może przemienić nasze serca. Studenci określą także, co mogą zrobić, aby pełniej żyć według doktryny Chrystusa w celu pogłębiania swego nawrócenia.
Propozycje dotyczące nauczania
Doskonalenie nauczania i uczenia się
Pomóż studentom wziąć odpowiedzialność za ich naukę. „Uczenie się musi być wykonane przez [studenta]. Dlatego to [student] musi podjąć działanie” (Teaching the Gospel: A Handbook for CES Teachers and Leaders [1994], str. 14). Siostra Virginia H. Pearce, która służyła jako doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet, zauważyła: „Zdolny nauczyciel nie zastanawia się: ‘Co powinienem robić dzisiaj w klasie?’, lecz pyta: ‘Co moi studenci będą robić dzisiaj w klasie?’; nie: ‘Czego będę dzisiaj nauczał?’, ale raczej: ‘Jak pomogę moim studentom odkryć to, co oni powinni wiedzieć?’ [Teaching the Gospel: A Handbook for CES Teachers and Leaders, str. 13]” („The Ordinary Classroom — a Powerful Place for Steady and Continued Growth”, Ensign, listopad 1996, str. 12).
Lud króla Beniamina doświadcza duchowego odrodzenia.
Pokaż treść następującej wypowiedzi Prezydenta Dallina H. Oaksa: „Nie wystarcza […] to, że będziemy przekonani co do ewangelii; musimy działać i myśleć w taki sposób, żebyśmy zostali przez nią nawróceni” („Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, styczeń 2001, str. 40).
Przypomnij studentom o tym, że w rozdziale 1. materiału przygotowawczego czytali historię o duchowym odrodzeniu ludu króla Beniamina. Jeśli to okaże się przydatne, studenci mogą przejrzeć fragmenty Ks. Mosjasza 4:2–3 oraz Ks. Mosjasza 5:2–7. Niech poszukają w nich związku pomiędzy doktryną Chrystusa a nawróceniem. Możesz zadać studentom kilka lub wszystkie z poniższych pytań, aby pogłębić u nich zrozumienie prawd, które znaleźli.
Jakie aspekty doktryny Chrystusa zastosował lud króla Beniamina i jak wpłynęło to na ich duchowe odrodzenie? (Pomóż studentom rozpoznać zasadę brzmiącą mniej więcej tak: Gdy staramy się żyć według doktryny Chrystusa, Zbawiciel przemieni nasze serca i pomoże nam doznać duchowego odrodzenia).
Dlaczego to ważne, aby rozpoznać rolę Zbawiciela w waszym duchowym odrodzeniu i waszym nawróceniu?
Co wiecie o Jezusie Chrystusie, co inspiruje was do tego, aby zwrócić się ku Niemu, żeby zmienił wasze serce?
Jak Jezus Chrystus przemienił wasze serce? Co czujecie względem Niego po tym, jak pomógł wam dokonać tej przemiany? (Zachęć studentów, aby opowiedzieli o doświadczeniach, jeśli nie są one zbyt osobiste, lub poproś, by zapisali takie doświadczenie w swoich dziennikach).
W jaki sposób każdy element doktryny Chrystusa (wiara, pokuta, chrzest, dar Ducha Świętego i wytrwanie do końca) otwiera drzwi Zbawicielowi, by mógł przemienić wasze serce?
Poproś studentów, by pomyśleli o upragnionej przez nich przemianie serca. Zapytaj:
Wyjaśnij, że nawet po doświadczeniu przez kogoś wielkiej przemiany serca, oddanie takiej osoby może zmaleć. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dale’a G. Renlunda:
Obraz
Starszy Dale G. Renlund
Wszyscy wiemy o osobach, które doświadczyły tej wielkiej przemiany serca, lecz później uległy „naturalnemu człowiekowi”. Zaczęły lekko traktować oddawanie czci i swe oddanie Bogu, a ich serca stały się twarde, co naraziło na ryzyko ich wieczne zbawienie. („Zachowanie wielkiej przemiany serca”, Liahona, listopad 2009, str. 98)
Dlaczego ktoś, kto doświadczył wielkiej przemiany serca, mógł zacząć lekko traktować swoje oddawanie czci i oddanie Bogu?
Aby pokazać przeciwieństwo osób opisanych przez Starszego Renlunda, możesz pokazać poniższy obraz. Poproś studentów, by opowiedzieli historię Anti-Nefi-Lehitów i opisali, co spowodowało, że zakopali oni swą broń wojenną.
Gdy studenci opowiadają, co wiedzą o Anti-Nefi-Lehitach, możesz wykorzystać poniższe fragmenty, aby pomóc im określić głębię przemiany tych ludzi i ich nawrócenia do Jezusa Chrystusa: Ks. Almy 23:6–7, Ks. Almy 24:9–11, 15 oraz Ks. Almy 27:27.
Co sprawiło, że Anti-Nefi-Lehici nie traktowali lekko czci należnej Bogu i swego poświęcenia dla Boga?
Jakie nauki z tych fragmentów mogą wam pomóc ulepszyć wasze starania, abyście mogli być „wytrwali w wierze w Chrystusa, do samego końca” (Ks. Almy 27:27)?
Możesz poprosić studentów o to, by zastanowili się, jaka broń buntu może powstrzymywać ich przed osobistym doświadczaniem wielkiej przemiany serca.
Aby pomóc studentom zastosować to, czego się nauczyli na tej lekcji i w czasie realizacji tej części programu, poproś ich, aby usiedli w małych grupach. Wyznacz moderatora dyskusji w każdej z nich. Daj każdej grupie ulotkę i wyznacz studentom wystarczającą ilość czasu na przeprowadzenie głębokiej dyskusji. Jeśli wystarczy czasu, poproś studentów, by opowiedzieli klasie, o czym dyskutowali.
Dyskusja w małych grupach o duchowym odrodzeniu
Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiał dla nauczyciela — Lekcja 12.
Uwaga do moderatora dyskusji: Proszę, poprowadź dyskusję z członkami twojej grupy w oparciu o poniższą fikcyjną historię. Zachęć wszystkich członków twojej grupy, aby wzięli udział w dyskusji. Jednak nikt nie powinien czuć się zmuszony do dzielenia się swoimi myślami.
Pablo uwielbiał swą służbę na misji i czuł, że ewangelia jest głęboko zakorzeniona w jego sercu. Wrócił z misji do domu pełen radości i wielkich oczekiwań związanych z własną przyszłością. Po kilku tygodniach spędzonych w domu zaczął czuć się niepotrzebny i zagubiony. Często czuł się osamotniony. Aby przezwyciężyć te uczucia, brał udział w wielu różnych zajęciach i projektach. Stopniowo zaczął lekceważyć osobistą modlitwę i studiowanie pism świętych. Jego uczęszczanie do kościoła stało się sporadyczne, a ostatnio zaczął odczuwać pokusę, aby wrócić do złych nawyków sprzed misji.
Pytania do omówienia:
Które prawdy o duchowym odrodzeniu i przemianie serca mogą być najbardziej adekwatne do sytuacji Pabla?
Gdyby Pablo był waszym przyjacielem, co byście mu powiedzieli o Jezusie Chrystusie, który może pomóc mu odnowić przemianę serca?
Czego mógłby się nauczyć Pablo od Anti-Nefi-Lehitów?
Możesz dać studentom kilka minut na opowiedzenie o tym, czego się nauczyli podczas rozmowy w grupie. Możesz także dać im czas na zastanowienie się nad tym, do czego czują się zainspirowani pod wpływem dzisiejszej nauki i własnych odczuć. Możesz poprosić ich, by opowiedzieli o tym, jak zrozumienie doktryny Chrystusa i świadectwo o niej wzrosło w nich, gdy studiowali tę cześć programu.
Na następne zajęcia
Gdy przygotowujesz się do zakończenia lekcji, możesz pokazać treść następującej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona: „Chcielibyśmy powiedzieć wam o najwspanialszym wyzwaniu, najwspanialszej przyczynie i najwspanialszym dziele na ziemi. I chcemy was zachęcić do tego, byście właśnie wy stali się ich częścią!” (Russell M. Nelson i Wendy W. Nelson, „Nadzieja Izraela” [ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018], ulotka PDF dostępna w Internecie, adres: https://www.churchofjesuschrist.org/study/broadcasts/worldwide-devotional-for-young-adults/2018/06/hope-of-israel?lang=pol). Gdy studenci będą studiować materiał przygotowawczy do następnych zajęć, zachęć ich, aby zastanowili się nad swoją rolą w tej wielkiej sprawie: gromadzeniu Izraela.
