Lekcja 12. Materiał dla nauczyciela

Nasza potrzeba duchowego odrodzenia

W naszym upadłym stanie nie jesteśmy godni, by przebywać w obecności Boga. Dzięki Jezusowi Chrystusowi i poprzez Jego zadość czyniącą moc możemy być duchowo odrodzeni jako Jego dzieci w przymierzu i wypełnić wymagania chwały celestialnej. Na tej lekcji studenci będą mogli pogłębić swoje zrozumienie dotyczące duchowego odrodzenia i wytłumaczyć, jak Jezus Chrystus może przemienić nasze serca. Studenci określą także, co mogą zrobić, aby pełniej żyć według doktryny Chrystusa w celu pogłębiania swego nawrócenia.

Propozycje dotyczące nauczania

Doskonalenie nauczania i uczenia się

Pomóż studentom wziąć odpowiedzialność za ich naukę. „Uczenie się musi być wykonane przez [studenta]. Dlatego to [student] musi podjąć działanie” (Teaching the Gospel: A Handbook for CES Teachers and Leaders [1994], str. 14). Siostra Virginia H. Pearce, która służyła jako doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet, zauważyła: „Zdolny nauczyciel nie zastanawia się: ‘Co powinienem robić dzisiaj w klasie?’, lecz pyta: ‘Co moi studenci będą robić dzisiaj w klasie?’; nie: ‘Czego będę dzisiaj nauczał?’, ale raczej: ‘Jak pomogę moim studentom odkryć to, co oni powinni wiedzieć?’ [Teaching the Gospel: A Handbook for CES Teachers and Leaders, str. 13]” („The Ordinary Classroom — a Powerful Place for Steady and Continued Growth”, Ensign, listopad 1996, str. 12).

Lud króla Beniamina doświadcza duchowego odrodzenia.

Pokaż treść następującej wypowiedzi Prezydenta Dallina H. Oaksa: „Nie wystarcza […] to, że będziemy przekonani co do ewangelii; musimy działać i myśleć w taki sposób, żebyśmy zostali przez nią nawróceni” („Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, styczeń 2001, str. 40).

• Jaka jest różnica pomiędzy wiedzą, że ewangelia jest prawdziwa, a nawróceniem do niej? (Możesz poprosić studentów, aby przejrzeli wersety Ks. Mosjasza 27:25–26 oraz fragment dotyczący nawrócenia w rozdziale 1. materiału przygotowawczego).

Przypomnij studentom o tym, że w rozdziale 1. materiału przygotowawczego czytali historię o duchowym odrodzeniu ludu króla Beniamina. Jeśli to okaże się przydatne, studenci mogą przejrzeć fragmenty Ks. Mosjasza 4:2–3 oraz Ks. Mosjasza 5:2–7. Niech poszukają w nich związku pomiędzy doktryną Chrystusa a nawróceniem. Możesz zadać studentom kilka lub wszystkie z poniższych pytań, aby pogłębić u nich zrozumienie prawd, które znaleźli.

• Jakie aspekty doktryny Chrystusa zastosował lud króla Beniamina i jak wpłynęło to na ich duchowe odrodzenie? (Pomóż studentom rozpoznać zasadę brzmiącą mniej więcej tak: Gdy staramy się żyć według doktryny Chrystusa, Zbawiciel przemieni nasze serca i pomoże nam doznać duchowego odrodzenia).

• Dlaczego to ważne, aby rozpoznać rolę Zbawiciela w waszym duchowym odrodzeniu i waszym nawróceniu?

• Co wiecie o Jezusie Chrystusie, co inspiruje was do tego, aby zwrócić się ku Niemu, żeby zmienił wasze serce?

• Jak Jezus Chrystus przemienił wasze serce? Co czujecie względem Niego po tym, jak pomógł wam dokonać tej przemiany? (Zachęć studentów, aby opowiedzieli o doświadczeniach, jeśli nie są one zbyt osobiste, lub poproś, by zapisali takie doświadczenie w swoich dziennikach).

• W jaki sposób każdy element doktryny Chrystusa (wiara, pokuta, chrzest, dar Ducha Świętego i wytrwanie do końca) otwiera drzwi Zbawicielowi, by mógł przemienić wasze serce?

Poproś studentów, by pomyśleli o upragnionej przez nich przemianie serca. Zapytaj:

• Jak szybko ta przemiana serca zazwyczaj następuje? Dlaczego? (Jeśli to konieczne, przejrzyjcie wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona oraz Prezydent Bonnie L. Oscarson w rozdziale 1. materiału przygotowawczego).

Anti-Nefi-Lehici zakopują swoją broń.

Wyjaśnij, że nawet po doświadczeniu przez kogoś wielkiej przemiany serca, oddanie takiej osoby może zmaleć. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dale’a G. Renlunda:

Wszyscy wiemy o osobach, które doświadczyły tej wielkiej przemiany serca, lecz później uległy „naturalnemu człowiekowi”. Zaczęły lekko traktować oddawanie czci i swe oddanie Bogu, a ich serca stały się twarde, co naraziło na ryzyko ich wieczne zbawienie. („Zachowanie wielkiej przemiany serca”, Liahona, listopad 2009, str. 98)

• Dlaczego ktoś, kto doświadczył wielkiej przemiany serca, mógł zacząć lekko traktować swoje oddawanie czci i oddanie Bogu?

Aby pokazać przeciwieństwo osób opisanych przez Starszego Renlunda, możesz pokazać poniższy obraz. Poproś studentów, by opowiedzieli historię Anti-Nefi-Lehitów i opisali, co spowodowało, że zakopali oni swą broń wojenną.

Gdy studenci opowiadają, co wiedzą o Anti-Nefi-Lehitach, możesz wykorzystać poniższe fragmenty, aby pomóc im określić głębię przemiany tych ludzi i ich nawrócenia do Jezusa Chrystusa: Ks. Almy 23:6–7, Ks. Almy 24:9–11, 15 oraz Ks. Almy 27:27.

• Co sprawiło, że Anti-Nefi-Lehici nie traktowali lekko czci należnej Bogu i swego poświęcenia dla Boga?

• Jakie nauki z tych fragmentów mogą wam pomóc ulepszyć wasze starania, abyście mogli być „wytrwali w wierze w Chrystusa, do samego końca” (Ks. Almy 27:27)?

Możesz poprosić studentów o to, by zastanowili się, jaka broń buntu może powstrzymywać ich przed osobistym doświadczaniem wielkiej przemiany serca.

Aby pomóc studentom zastosować to, czego się nauczyli na tej lekcji i w czasie realizacji tej części programu, poproś ich, aby usiedli w małych grupach. Wyznacz moderatora dyskusji w każdej z nich. Daj każdej grupie ulotkę i wyznacz studentom wystarczającą ilość czasu na przeprowadzenie głębokiej dyskusji. Jeśli wystarczy czasu, poproś studentów, by opowiedzieli klasie, o czym dyskutowali.

Dyskusja w małych grupach o duchowym odrodzeniu

Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiał dla nauczyciela — Lekcja 12.

Uwaga do moderatora dyskusji: Proszę, poprowadź dyskusję z członkami twojej grupy w oparciu o poniższą fikcyjną historię. Zachęć wszystkich członków twojej grupy, aby wzięli udział w dyskusji. Jednak nikt nie powinien czuć się zmuszony do dzielenia się swoimi myślami.

Pablo uwielbiał swą służbę na misji i czuł, że ewangelia jest głęboko zakorzeniona w jego sercu. Wrócił z misji do domu pełen radości i wielkich oczekiwań związanych z własną przyszłością. Po kilku tygodniach spędzonych w domu zaczął czuć się niepotrzebny i zagubiony. Często czuł się osamotniony. Aby przezwyciężyć te uczucia, brał udział w wielu różnych zajęciach i projektach. Stopniowo zaczął lekceważyć osobistą modlitwę i studiowanie pism świętych. Jego uczęszczanie do kościoła stało się sporadyczne, a ostatnio zaczął odczuwać pokusę, aby wrócić do złych nawyków sprzed misji.

Pytania do omówienia:

• Które prawdy o duchowym odrodzeniu i przemianie serca mogą być najbardziej adekwatne do sytuacji Pabla?

• Gdyby Pablo był waszym przyjacielem, co byście mu powiedzieli o Jezusie Chrystusie, który może pomóc mu odnowić przemianę serca?

• Czego mógłby się nauczyć Pablo od Anti-Nefi-Lehitów?

© 2021 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Dyskusja w małych grupach o duchowym odrodzeniu

Możesz dać studentom kilka minut na opowiedzenie o tym, czego się nauczyli podczas rozmowy w grupie. Możesz także dać im czas na zastanowienie się nad tym, do czego czują się zainspirowani pod wpływem dzisiejszej nauki i własnych odczuć. Możesz poprosić ich, by opowiedzieli o tym, jak zrozumienie doktryny Chrystusa i świadectwo o niej wzrosło w nich, gdy studiowali tę cześć programu.

Na następne zajęcia

Gdy przygotowujesz się do zakończenia lekcji, możesz pokazać treść następującej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona: „Chcielibyśmy powiedzieć wam o najwspanialszym wyzwaniu, najwspanialszej przyczynie i najwspanialszym dziele na ziemi. I chcemy was zachęcić do tego, byście właśnie wy stali się ich częścią!” (Russell M. Nelson i Wendy W. Nelson, „Nadzieja Izraela” [ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018], ulotka PDF dostępna w Internecie, adres: https://www.churchofjesuschrist.org/study/broadcasts/worldwide-devotional-for-young-adults/2018/06/hope-of-israel?lang=pol). Gdy studenci będą studiować materiał przygotowawczy do następnych zajęć, zachęć ich, aby zastanowili się nad swoją rolą w tej wielkiej sprawie: gromadzeniu Izraela.