„Lekcja 10. Materiał przygotowawczy: Pokuta i przebaczenie”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 10. Materiał przygotowawczy”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 10. Materiał przygotowawczy
Pokuta i przebaczenie
Pokuta stanowi część doktryny Jezusa Chrystusa. To Jego dar dla ludzi, którzy pragną się zmienić i być oczyszczeni z grzechu. Czy pamiętasz, jak się czułeś w przeszłości, gdy szczerze za coś przeprosiłeś i gdy za to odpokutowałeś? Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Pamiętajcie, pokuta nie jest karą. Jest pełną nadziei drogą prowadzącą ku chwalebnej przyszłości” („Osobista moc dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa”, Liahona, listopad 2013, str. 84). Gdy studiujesz w celu przygotowania się do lekcji, zastanów się, w jaki sposób dar pokuty i przebaczenia dany przez Zbawiciela pozwala ci uczyć się, rozwijać i stawać bardziej podobnym do Niego.
Rozdział 1.
Jak mogę prawdziwie odpokutować i otrzymać od Pana przebaczenie moich grzechów?
Alma młodszy nie wierzył naukom swego ojca, Almy starszego. Wraz z synami króla Mosjasza Alma młodszy aktywnie starał się zniszczyć Kościół Zbawiciela. Gdy oddawali się tym złym praktykom, anioł Pana ukazał się im i ostrzegł Almę, by zaprzestał tego, co robi, bo w przeciwnym razie będzie „odrzucony” (Ks. Mosjasza 27:16). Przytłoczony tym doświadczeniem Alma nie mógł mówić ani się ruszać. Synowie Mosjasza zanieśli Almę młodszego do jego ojca i opowiedzieli mu, co się stało. (Zob. Ks. Mosjasza 27:8–20).
Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów zauważył następującą rzecz w odniesieniu do nadrzędnej roli Pana w procesie naszej pokuty:
Chrystus jest mocą wszelkiej pokuty […]. Almę poruszyły nauki jego ojca, ale szczególne znaczenie ma fakt, że zapamiętał proroctwo o „przyjściu pewnego Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który zadośćuczyni za grzechy świata” (Ks. Almy 36:17). To jest imię i przesłanie, które każdy człowiek musi usłyszeć […]. Bez względu na to, jakie modlitwy wypowiadamy i jakie mamy potrzeby, wszystkie one zależą od tego błagania: „Jezusie, Synu Boży, zmiłuj się nade mną”. On jest gotowy zapewnić to miłosierdzie. Zapłacił własnym życiem, aby nam je dać. (However Long and Hard the Road [1985], str. 85)
Rozdział 2.
W jaki sposób „złamane serce” i „skruszony duch” jest częścią szczerej pokuty?
Nefici żyli zgodnie z wymaganiami prawa Mojżesza do czasu, gdy Jezus Chrystus osobiście im się ukazał. W ramach prawa Mojżesza Zbawiciel przykazał Swojemu ludowi, aby składano ofiary ze zwierząt jako symbol ofiary, którą On miał złożyć.
Starszy Bruce D. Porter z Kworum Siedemdziesiątych wyjaśnił znaczenie zwrotu „złamane serce i skruszony duch” (III Nefi 9:20):
Kiedy grzeszymy i pragniemy wybaczenia, [złamane] serce i [skruszony] duch oznaczają „smutek […] według Boga, [który] sprawia upamiętanie” (II List do Koryntian 7:10). Dzieje się tak, gdy nasze pragnienie, by zostać oczyszczonym z grzechu, jest tak przejmujące, że odczuwamy w sercu żal i ból, i ze wszystkich sił pragniemy zaznać spokoju z naszym Ojcem w Niebie. Ci, którzy mają [złamane] serce i [skruszonego] ducha, są gotowi uczynić wszystko, o co prosi ich Bóg, bez oporu czy żalu. Przestajemy robić rzeczy po swojemu, raczej uczymy się, jak postąpiłby Bóg. Jeśli poddamy się Jego woli, może zadziałać Zadośćuczynienie i ma miejsce prawdziwa pokuta. („Skruszone serce i pokorny duch”, Liahona, listopad 2007, str. 32)
Rozdział 3.
Dlaczego Zbawiciel jest tak chętny, by wybaczyć mi moje grzechy?
W czasie panowania króla Mosjasza „[wielu] pośród dorastającego pokolenia” (Ks. Mosjasza 26:1) nakłaniało członków Kościoła do popełniania poważnych grzechów. Alma starszy, niepewny, co powinien uczynić w tej sytuacji, zwrócił się do Pana po przewodnictwo.
Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Jezus Chrystus może przebaczyć, ponieważ On zapłacił już za nasze grzechy [zob. Ks. Izajasza 53:5].
Nasz Odkupiciel wybrał drogę przebaczenia ze względu na Swoje niezrównane współczucie i miłość.
Nasz Zbawiciel pragnie przebaczać, ponieważ to jeden z Jego boskich przymiotów.
On jako [Dobry] Pasterz, raduje się, kiedy wybieramy pokutę [zob. Ew. Łukasza 15:4–7; Doktryna i Przymierza 18:10–13]. („Pokuta — wybór pełen radości”, Liahona, listopad 2016, str. 123; wyróżnienie dodane)
Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów także zapewniał:
Jestem zdumiony wyciągniętymi ramionami miłosierdzia i miłości Zbawiciela, które otaczają pokutującego bez względu na samolubność porzuconego grzechu. Świadczę, że Zbawiciel może i chce wybaczać nam nasze grzechy. („Odpokutujcie, abym mógł was uzdrowić”, Liahona, listopad 2009, str. 41)