„Lekcja 13. Materiał przygotowawczy: Zgromadzenie Izraela w dniach ostatnich”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 13. Materiał przygotowawczy”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 13. Materiał przygotowawczy
Zgromadzenie Izraela w dniach ostatnich
Prezydent Russell M. Nelson oświadczył: „Pan przyspiesza Swe dzieło, by gromadzić Izrael. To gromadzenie Izraela jest najważniejszą rzeczą, która dziś ma miejsce na ziemi. Nic innego nie da się do tego porównać w rozmiarze, ważności i majestacie” (Russell M. Nelson i Wendy W. Nelson, „Nadzieja Izraela” [ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018], ulotka PDF dostępna w Internecie, adres: https://www.churchofjesuschrist.org/study/broadcasts/worldwide-devotional-for-young-adults/2018/06/hope-of-israel?lang=pol). W tej części będziesz miał możliwość studiować wyróżniające się nauki Księgi Mormona na temat gromadzenia Izraela i będziesz mógł zastanawiać się, jak dzięki temu ważnemu dziełu ludzie są prowadzeni do Jezusa Chrystusa. Gdy będziesz studiował te treści, szukaj informacji o obowiązkach i możliwościach, jakie są twoim udziałem, gdy uczestniczysz w gromadzeniu Izraela.
Rozdział 1.
Dlaczego bycie częścią domu Izraela jest ważne?
Aby zrozumieć znaczenie przynależności do domu Izraela, warto dowiedzieć się, jakie były początki domu Izraela. Około 2000 lat p.n.e. Jezus Chrystusa ukazał się Abrahamowi i zawarł z nim wieczne przymierze. Pan obiecał Abrahamowi i Sarze, że ich potomkowie będą mogli otrzymać wszystkie błogosławieństwa ewangelii. Te obietnice i błogosławieństwa zwane są przymierzem Abrahamowym. (Zob. Ks. Abrahama 2:6–11; Przewodnik po pismach świętych, hasło „Przymierze Abrahamowe”, strona internetowa pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org).
Bóg odnowił przymierze z Izaakiem, synem Abrahama, i Jakubem, wnukiem Abrahama. Imię Jakuba zostało zmienione przez Pana na Izrael. Izrael miał 12 synów, których potomkowie są znani jako dom Izraela lub Izraelici. (Zob. I Ks. Mojżeszowa 26:24; 28:10–15; Przewodnik po pismach świętych, hasło „Izrael”, strona internetowa pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org).
Dom Izraela jest ludem przymierza z Bogiem. Mając upoważnienie świętego kapłaństwa, lud ten ma obowiązek niesienia ewangelii Pana do wszystkich ludzi na ziemi i udostępniania niezbędnych obrzędów i przymierzy osobom, które zmarły bez ewangelii.
Gdy dosłowni potomkowie Izraela wierzą w Jezusa Chrystusa i przyjmują przymierze Abrahamowe, są gromadzeni do domu Izraela i stają się częścią ludu przymierza z Panem. Ludzie, którzy nie są dosłownymi potomkami Abrahama, Izaaka i Jakuba, mogą być zaadoptowani do domu Izraela poprzez wykazanie się wiarą w Jezusa Chrystusa i przyjęcie obrzędów i przymierzy Jego ewangelii (zob. Przewodnik po pismach świętych, hasło „Adopcja”, strona internetowa pismaswiete.koscioljezusachrystusa.org).
Zwracając się do członków Kościoła Prezydent Nelson nauczał:
Jesteśmy […] dziećmi przymierza. Otrzymaliśmy — podobnie jak ludzie w dawnych czasach — święte kapłaństwo i wieczną ewangelię. Abraham, Izaak i Jakub są naszymi przodkami. My wywodzimy się od Izraela. Mamy prawo otrzymać ewangelię, błogosławieństwa kapłańskie i życie wieczne. Narody ziemi będą błogosławione poprzez nasze wysiłki i pracę naszego potomstwa. Dosłowne potomstwo Abrahama i ludzie, którzy zgromadzili się w jego rodzinie poprzez adopcję, otrzymują te obiecane błogosławieństwa — w zależności od akceptacji Pana i posłuszeństwa Jego przykazaniom. („Children of the Covenant”, Ensign, maj 1995, str. 33)
Rozdział 2.
Dlaczego powinienem wziąć udział w gromadzeniu Izraela?
Gdy Lehi studiował treść mosiężnych płyt, dowiedział się więcej o swojej genealogii i swoim miejscu w domu Izraela (zob. I Ks. Nefiego 5:14). Aby pomóc swojej rodzinie pojąć znaczenie bycia częścią domu Izraela, Lehi porównał dom Izraela do drzewa oliwnego. Wyjaśnił, że tak jak gałąź może być odłamana od drzewa, tak ludy Izraela są oderwane i rozproszone po odległych krajach. I tak jak gałąź z jednego drzewa oliwnego może być wszczepiona w inne drzewo i stać się jego częścią, tak też rozproszony Izrael będzie w końcu zgromadzony i stanie się częścią ludu przymierza z Panem. (Zob. I Ks. Nefiego 10:12–14).
Niedługo po tym, jak Lehi nauczał o rozproszeniu i zgromadzeniu Izraela, Nefi przekonał się, że jego bracia sprzeczają się ze sobą o to, czego nauczał ich ojciec. Powiedzieli Nefiemu, że nie mogą zrozumieć nauk Lehiego „o naturalnych gałęziach drzewa oliwnego i o ludziach innych wyznań” (I Ks. Nefiego 15:7).
Prezydent Nelson powiedział o gromadzeniu Izraela następujące słowa:
Gdy mówimy o gromadzeniu, stwierdzamy po prostu następującą fundamentalną prawdę: każde z dzieci naszego Niebieskiego Ojca po obu stronach zasłony zasługuje na to, by usłyszeć przesłanie przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. („Nadzieja Izraela”, str. 4)
Osoby po obu stronach zasłony to osoby żyjące oraz te, które zmarły.
Rozdział 3.
W jaki sposób mogę wziąć udział w gromadzeniu Izraela?
Jakub, młodszy brat Nefiego, nauczał o rozproszeniu i gromadzeniu Izraela, cytując alegorię o szlachetnej oliwce i dziczce oliwnej, podaną przez Zenosa. W tej metaforze Panem winnicy jest Jezus Chrystus, a słudzy to Jego prorocy i inni uczniowie, którzy są powoływani do tego, aby gromadzić Izrael. Różne drzewka oliwne uprawiane w winnicy oznaczają grupy dzieci Bożych, w tym członków domu Izraela. (Zob. Ks. Jakuba 5).
Prezydent Nelson wyjaśnił, jak proste może być pomaganie w gromadzeniu Izraela:
Za każdym razem, gdy robicie cokolwiek, co pomoże komukolwiek — po którejkolwiek stronie zasłony — zrobić krok w kierunku zawarcia przymierzy z Bogiem i otrzymania niezbędnych obrzędów chrztu i w świątyni, pomagacie gromadzić Izrael. Tak, to takie proste. („Nadzieja Izraela”, str. 8)