„Lekcja 21. Materiał przygotowawczy: Przezwyciężyć pychę”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 21. Materiał przygotowawczy”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 21. Materiał przygotowawczy
Przezwyciężyć pychę
Jednym z duchowych niebezpieczeństw podkreślanych w Księdze Mormona jest grzech pychy. Z jej treści dowiadujemy się, w jaki sposób pycha zakłóciła harmonię w rodzinie Lehiego, była przyczyną podziałów w Kościele Pana i niezliczonych wojen, a w końcu jak doprowadziła do zagłady cywilizacji nefickiej. Prezydent Ezra Taft Benson ostrzegał, że „[pycha] jest powszechnym grzechem, wielką przywarą” („Beware of Pride”, Ensign, maj 1989, str. 6) [„Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson” [2014], str. 251 — przyp. tłum.]. Studiując materiał w celu przygotowania się do lekcji, poszukaj nauk, dzięki którym możesz rozpoznać oznaki pychy w swoim życiu. Zastanów się też nad tym, w jaki sposób możesz przezwyciężać pychę dzięki naukom i przykładowi Jezusa Chrystusa.
Rozdział 1.
W jaki sposób mogę lepiej rozpoznać możliwe niszczycielskie skutki pychy w moim życiu?
Po śmierci Nefiego Jakuba martwiła rosnąca niegodziwość wśród Nefitów. Pan polecił Jakubowi, aby w kazaniu odniósł się do grzechów ludu (zob. Ks. Jakuba 1:15–2:4, 11). Będąc temu posłuszny, Jakub przemawiał do ludzi w świątyni o ich grzechach, w tym o ich bogactwach, przez które oddalali się od Pana.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj fragment Ks. Jakuba 2:12–16 lub obejrzyj film na podstawie Księgi Mormona pt. „Jacob Teaches about Pride (Jacob 2:3–21)” (5:56), który znajduje się na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org. Kiedy to zrobisz, odszukaj informacje o tym, w jaki sposób Nefici odnosili się do siebie nawzajem z powodu pychy.
Na końcu Księgi Mormona Mormon i Moroni byli świadkami tego, w jaki sposób zaniechanie pokuty za grzech pychy doprowadziło do całkowitego unicestwienia Nefitów (zob. Ks. Moroniego 8:27). Gdy ich zagłada się dokonała, czego Moroni był świadkiem, ujrzał on w wizji, że pycha będzie problemem także w naszych czasach.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj fragment Ks. Mormona 8:35–37 i zastanów się, w jaki sposób pycha prowadzi do popełniania kolejnych grzechów.
W 1989 r. Prezydent Benson wygłosił przełomowe słowa na temat pychy. Czytając fragment tego przemówienia, możesz zaznaczyć kluczowe słowa i wyrażenia, które opisują samo sedno pychy.
Większość z nas utożsamia [pychę] z egoizmem, zarozumialstwem, [dumą], arogancją i wynoszeniem się nad innych. To wszystko są elementy tego grzechu, ale nadal brak tu jego sedna i istoty.
Główną cechą [pychy] jest wrogość — wrogość wobec Boga oraz wrogość wobec naszych bliźnich. Wrogość oznacza „nienawiść, niechęć lub przeciwstawianie się”. Jest to siła, mocą której Szatan pragnie nad nami panować.
[Pycha] z natury oznacza rywalizację. Przeciwstawiamy naszą wolę woli Boga […].
[Pyszni] nie uznają autorytetu Boga, który daje wskazówki dotyczące ich życia (zob. Ks. Helamana 12:6) […].
[Pycha] czyni z drugiego człowieka wroga, bo w ocenie dumnej osoby jej własny intelekt, opinie, efekty pracy, majętność, talenty i inne cechy cenione w świecie są na pierwszym miejscu. Jak napisał C.S. Lewis: „Pycha nie znajduje przyjemności w posiadaniu czegoś, a jedynie w posiadaniu tego więcej niż ktoś inny […]. To porównywanie się czyni nas pysznymi — wywołuje przyjemność górowania nad innymi. Kiedy znika element konkurencji, znika pycha” (Chrześcijaństwo po prostu, Wydawnictwo Media Rodzina, 2002, str. 125) […].
Obawa przed ludzkim osądem przejawia się w rywalizowaniu o uznanie w oczach ludzi […].
Większość z nas sądzi, że [pycha] to grzech tych, którzy są na szczycie, grzech bogatych i wykształconych, którzy patrzą na resztę z góry (zob. II Ks. Nefiego 9:42). Jednak znacznie bardziej powszechna jest pośród nas inna przewina — [pycha] związana z patrzeniem z dołu ku górze. Objawia się ona na wiele sposobów: jako obwinianie, plotkowanie, obmawianie, szemranie, życie ponad stan, zawiść, chciwość, nieokazywanie wdzięczności i uznania, które mogłyby kogoś podnieść na duchu oraz brak przebaczenia i zazdrość. („Beware of Pride”, str. 4, 5) [„Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson” [2014], str. 245, 246, 248 — przyp. tłum.].
Zapisz swoje przemyślenia
Prezydent Benson zauważył: „[Pycha] jest to grzech, który niezwykle [łatwo spostrzec] u innych, lecz do którego sami przyznajemy się bardzo rzadko” („Beware of Pride”, str. 5) [„Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson” [2014], str. 248 — przyp. tłum.]. Wybierz z poniższej listy pytania, które najbardziej odnoszą się do twojego życia, i zapisz odpowiedzi na nie w swoim dzienniku lub notatniku.
-
Czy odczuwam w moim sercu wrogość (złość, niechęć lub sprzeciw) w stosunku do Boga lub kogoś innego? Jeśli tak, to w jaki sposób te uczucia wpływają na moje serce i moje relacje z innymi?
-
W jakich sytuacjach najczęściej porównuję się z innymi ludźmi? Gdy porównuję się z innymi, co wtedy czuję?
Rozdział 2.
Jak mogę przezwyciężyć grzech pychy?
Gdy Jakub ostrzegł swój lud przed grzechem pychy, nauczał ich o ważnych prawdach związanych z jej przezwyciężaniem.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Studiując rozdziały Ks. Jakuba 2:17–21, odnajdź rady, dzięki którym możesz przezwyciężyć pychę.
W Księdze Mormona Nefici wiele razy popadali w pychę. Na przykład po wygraniu długiej wojny ze złoczyńcami Gadiantona Nefitom bardzo dobrze się powodziło i wkrótce wbili się w pychę, kiedy ustalali hierarchię według swoich bogactw i wykształcenia. Niektórzy zaczęli prześladować osoby, które miały mniej szczęścia w życiu od nich. (Zob. III Nefi 6:4–12).
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Czytając fragment III Nefi 6:12–14, zwróć uwagę na różnice pomiędzy ludźmi, którzy odznaczali się pychą, a ludźmi, którzy nie byli pyszni. Jakie cechy odróżniały te dwie grupy od siebie?
Prezydent Benson nauczał, jak przezwyciężyć dumę, następującymi słowami:
Lekiem na [pychę] jest pokora — uległość, spolegliwość (zob. Ks. Almy 7:23) […].
Zdecydujmy się ukorzyć.
Możemy sami wybrać pokorę poprzez pokonanie w sobie wrogości do naszych braci i sióstr, szanowanie ich tak, jak szanujemy siebie, i wynoszenie ich tak wysoko lub wyżej, jak wynosimy siebie (zob. Doktryna i Przymierza 38:24).
Możemy postanowić, że ukorzymy się, przyjmując rady i reprymendy (zob. Ks. Jakuba 4:10).
Możemy postanowić, że ukorzymy się, wybaczając tym, którzy nas obrazili (zob. III Nefi 13:11, 14; Doktryna i Przymierza 64:10).
Możemy postanowić, że ukorzymy się poprzez bezinteresowną służbę (zob. Ks. Mosjasza 2:16–17).
Możemy postanowić, że ukorzymy się, wyjeżdżając na misje i głosząc słowo, które przywiedzie innych do pokory (zob. Ks. Almy 4:19).
Możemy postanowić, że ukorzymy się poprzez częstsze chodzenie do świątyni.
Możemy postanowić, że ukorzymy się poprzez wyznanie i porzucenie naszych grzechów oraz narodzenie się w Bogu (zob. Doktryna i Przymierza 58:43).
Możemy postanowić, że ukorzymy się poprzez kochanie Boga, podporządkowanie się Jego woli i postawienie Go na pierwszym miejscu w naszym życiu (zob. III Nefi 11:11). („Beware of Pride”, str. 251, 252) [„Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson” [2014], str. 251, 252 — przyp. tłum.].
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Zastanów się nad życiem Zbawiciela. Czego możesz nauczyć się od Niego o pokorze? Bądź przygotowany, aby opowiedzieć o tym na lekcji.