Hebt u de juiste boodschap gekregen?
Wij moeten ons leven zodanig op orde houden dat we, als we een (…) boodschap van de Heer ontvangen, ook in staat zijn om daar gehoor aan te geven.
Geliefde broeders, zusters en vrienden, ik begroet u in een geest van broederschap en liefde. Wij leven in het wonderbaarlijke tijdperk van de digitale snelweg. De hoeveelheid informatie die door middel van e-mail, fax, mobiele telefoon en andere middelen wordt verzonden, is enorm. Er is in feite een overvloed aan boodschappen. De hoeveelheid is zo groot dat het makkelijk is om belangrijke boodschappen te missen, en dat kan ernstige gevolgen hebben.
Gemiste boodschappen in oorlogstijd tussen bevelhebbers en soldaten aan het front kunnen bijvoorbeeld voor veel verwarring zorgen en veel slachtoffers opleveren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kreeg het 308e bataljon van de infanterie bijvoorbeeld de opdracht om naar het front te gaan en een wanhopige poging te doen om, koste wat het kost, het woud van Argonne niet prijs te geven. De veldslag was zo hevig dat de hulptroepen aan de rechter- en de linkerkant van het bataljon zich terugtrokken, waardoor het 308e bataljon omsingeld werd en geïsoleerd raakte. Omdat het hoofdkwartier geen contact meer met hen had, werden ze het Verloren Bataljon genoemd.
Het bataljon communiceerde met het hoofdkwartier door middel van postduiven die met boodschappen van het bataljon naar het hoofdkwartier vlogen. Maar zodra de duiven werden losgelaten, werden ze door de vijand neergeschoten. De eigen artillerie, die niet wist waar ze zich bevonden, opende het vuur op hun positie waardoor ze zware verliezen leden. Het bataljon had geen voedsel en water meer, maar ze hielden stand en gaven zich ondanks de grote verliezen niet over. Uiteindelijk bereikte een duif, die Cher Ami heette, hoewel aangeschoten, toch het hoofdkwartier met de locatie van het bataljon. De overlevenden van het bataljon werden gered omdat die ene belangrijke boodschap de bestemming bereikte.1
Als we belangrijke boodschappen missen, heeft dat vergaande gevolgen, vooral als de boodschappen van God afkomstig zijn. In de geschiedenis van de wereld heeft God op verschillende manieren boodschappen gestuurd. Toen Mozes in de woestijn voor de schapen van zijn schoonvader zorgde, zag hij ‘een vuurvlam midden uit een braamstruik.’2 Hij was nieuwsgierig en wilde weten waarom de struik niet verteerd werd.3 Toen Mozes erheen wilde lopen, ‘riep God hem uit de braamstruik toe: Mozes, Mozes! En hij antwoordde: Hier ben ik.’4 God zei tegen hem: ‘Kom niet dichterbij: doe uw schoenen van uw voeten, want de plaats, waarop gij staat, is heilige grond.’5 God sprak met Mozes uit de brandende struik. Hij zei tegen Mozes dat hij een opdracht voor hem had — om de Israëlieten uit Egypte te voeren, naar ‘een land vloeiende van melk en honing.’6
Het woord van de Heer was slechts één keer door middel van een struik te horen die niet werd verteerd. De profeet Elia had een andere ervaring. Hij wachtte, en toen ‘de Here juist zou voorbijgaan, was er een geweldige en sterke wind, die bergen verscheurde en rotsen verbrijzelde, die voor de Here uitging. In de wind was de Here niet. En na de wind een aardbeving. In de aardbeving was de Here niet. En na de aardbeving een vuur. In het vuur was de Here niet. En na het vuur het suizen van een zachte koelte.’7
Boodschappen worden over het algemeen door een ‘zachte koelte’ [ofwel een stille, zachte stem] ontvangen, die door middel van de Schriften, de hedendaagse profeten en persoonlijke openbaring tot ons spreekt.
Soms willen we geen boodschappen van God ontvangen. Jona werd bijvoorbeeld door het woord van de Heer geroepen om naar Ninevé te gaan en bekering te prediken. Maar Jona negeerde de boodschap en, om aan de tegenwoordigheid van de Heer te ontsnappen, vluchtte hij naar Joppa, waar hij aan boord van een boot naar Tarsis ging. De Heer veroorzaakte echter een enorme storm. De zeelieden waren bang, en in een poging om de Heer te verzoenen, gooiden ze Jona overboord. Jona werd door een grote vis ingeslikt, en hij verbleef drie dagen en nachten in de ingewanden van de vis. Jona bad om vergeving en verlossing, en de vis spuwde Jona op het droge uit. De tweede keer dat de Heer tot Jona sprak, luisterde hij en ging hij naar Ninevé om het volk tot bekering te roepen.8
Sommigen hebben wellicht een braamstruikervaring nodig om tot bezinning te komen. In een dergelijke ervaring doorziet men opeens het wezenlijke karakter van iets — een persoon, een situatie, een voorwerp. We begrijpen dat dit openbaring is. Door inspiratie de ware betekenis van gewone, alledaagse zaken doorzien is een bijzondere gave. Aan veel mensen ontgaat inspiratie, omdat Gods ‘grote macht (…) voor het menselijk begrip klein schijnt’9 of omdat ze ‘zich al minder en minder over een teken of wonder uit de hemel (…) verbazen.’10
Ik leerde al op jonge leeftijd dat wij allemaal inspiratie kunnen ontvangen. Toen ik op de middelbare school zat, had ik een moeilijk vak waar ik heel weinig van begreep. Op een dag stelde de leerkracht me een vraag. Ik begreep de vraag al niet, laat staan het antwoord. Uit het niets kreeg ik een gedachte, die ik hardop herhaalde. Het was het juiste antwoord, maar ik wist dat ik dat niet zelf had bedacht.
Dus hoe kunnen we inspiratie herkennen? Enos schrijft: ‘Terwijl ik aldus in de geest streed, ziet, toen klonk de stem des Heren opnieuw in mijn gemoed.’11 De stem van de geest van openbaring is niet per definitie hoorbaar, maar geeft ons door onze gedachten en gevoelens een goddelijke bevestiging. En in de Leer en Verbonden wordt tegen ons gezegd: ‘Ik zal in uw verstand en in uw hart tot u spreken door de Heilige Geest, die op u zal komen en in uw hart wonen.’12 Wij kunnen ervoor zorgen dat wij ontvankelijk zijn voor die goddelijke stem.
Mijn eerste radio was een kristalontvanger. Het was moeilijk om de frequentie van een bepaald radiostation te vinden. Ik moest letterlijk het haarfijne metaalkristal over het ruwe kristal krassen om de juiste radiogolven te ontvangen. Een millimeter naar links of rechts en ik was het signaal kwijt, en hoorde niets anders dan ruis. In de loop van de tijd, met geduld en doorzettingsvermogen, met goede ogen en een vaste hand, was ik in staat om zonder al teveel moeite het juiste punt op het kristal te vinden.
Dat geldt ook voor inspiratie. We moeten ons afstemmen op de inspiratie van God en alle ruis wegdraaien. We moeten eraan werken om goed afgestemd te zijn. De meesten van ons hebben daar veel tijd voor nodig. Toen ik pas als algemeen autoriteit was geroepen, zei president Marion G. Romney, die toen al in de zeventig was: ‘Ik weet wanneer ik door de Geest geleid word en wanneer niet.’ Om te herkennen of iemand door de Geest geleid wordt, is een goddelijke gave.
Wat hedendaagse communicatie betreft, was de kristalontvanger het hulpmiddel om uit de donkere Middeleeuwen van de communicatie te komen. Met geavanceerde technologie worden tegenwoordig mobiele telefoons voor communicatie gebruikt. Af en toe komen we op een plek waar we geen signaal kunnen ontvangen. Dat kan gebeuren als we ons in een tunnel of een dal bevinden, of als er andere storingen zijn.
En dat geldt ook voor goddelijke communicatie. De stille, zachte stem is wel stil en zacht, maar bijzonder krachtig. Het is een stem ‘wier fluistering door alle dingen gaat, en ze doordringt.’13 Maar net als met mijn kristalontvanger kan het gebeuren dat er wel een boodschap is, maar we die niet kunnen ontvangen. Misschien is er iets in ons leven dat ons ervan weerhoudt om de boodschap te horen, omdat we ‘gevoelloos’ zijn geworden.14 We bevinden ons soms geestelijk op dode punten waar we geen ontvangst hebben — plekken en situaties waar de goddelijke boodschappen niet ontvangen kunnen worden. Dergelijke dode punten zijn boosheid, pornografie, overtreding, zelfzucht en andere situaties die de Geest niet welgevallig zijn.
We ontvangen persoonlijke boodschappen rechtstreeks uit de goddelijke bron en door middel van onze kerkleiders. Ook van groot belang zijn de boodschappen van onze ouders en grootouders. Ouderlijk advies wordt soms niet op prijs gesteld. Maar door ervaring en in de loop van de tijd gaan we beseffen dat de geïnspireerde boodschappen van onze ouders liefdevolle boodschappen zijn. Het opvolgen van ouderlijk advies is een van de manieren waarop we het gebod ‘Eer uw vader en uw moeder’ kunnen naleven.15
Een boodschap die in deze tijd door veel mensen niet wordt ontvangen, is het gebod van de Heer om onszelf ‘meer onbesmet van de wereld [te] bewaren.’16 We hebben gehoord dat ‘velen worden geroepen, maar weinigen gekozen’, omdat ‘hun hart zo zeer op de dingen dezer wereld is gezet.’17
De buitengewone boodschap van de Heiland in de bergrede is voor ons als een brandende braamstruik: ‘Streeft er eerst naar het koninkrijk Gods op te bouwen en zijn gerechtigheid te vestigen.’18 Deze boodschap moet ons hart en onze ziel doordringen. Als we deze boodschap aanvaarden, besluiten we waar we in dit leven voor staan. Als we geregeld naar de tempel gaan, zullen we gemotiveerd worden om er voortdurend naar te streven het koninkrijk van God op te bouwen. Met 117 tempels op aarde hebben nog nooit zoveel mensen toegang tot het heilig huis des Heren gehad.
Een andere belangrijke boodschap is de noodzaak om ons gezin te versterken en te beschermen. Er vallen te veel gezinnen uit elkaar. Deze hartverscheurende tendens heeft eeuwige gevolgen. Geluk in het huwelijk begint met een man en een vrouw die vol liefde, vriendelijkheid en wederzijds respect samenleven en rechtschapen en nederig voor de Heer wandelen. Hun geluk is afhankelijk van hun trouw aan alle beloften en verbonden. Als een gezin om wat voor reden dan ook uit elkaar valt, moeten de ouders bijzonder hun best doen om de onschuldige gezinsleden te steunen en te helpen.
Een andere belangrijke boodschap is dat we eerlijk tegenover de Heer, onszelf en anderen moeten zijn. We moeten een eerlijke tiende betalen, niet meer geld uitgeven dan we ontvangen, en een appeltje voor de dorst bewaren. Als we schulden hebben, zijn we gebonden, want ‘de man die leent, is een knecht van de uitlener.’19 Sommige schulden kunnen noodzakelijk zijn, zoals een hypotheek en een studielening. Het advies van de Heer op dit gebied luidt: ‘Betaal de schuld (…) [en] bevrijd u van slavernij.’20
God geeft ons instructies en aanmoedigingen om ons in staat te stellen zijn wil te doen. Vaak is dat om ons op een specifieke taak voor te bereiden. Dat was ook het geval met Mozes en de brandende braamstruik. Wij moeten ons leven zodanig op orde houden dat we, als we een braamstruikachtige boodschap van de Heer ontvangen, ook in staat zijn om daar gehoor aan te geven. We moeten er zeker van zijn dat we ons in een positie bevinden om die boodschap te herkennen en er actie op te ondernemen.
Tegenwoordig komen er uit veel bronnen boodschappen, zowel wereldlijk als geestelijk. Hoe kunnen we vaststellen welke het meest van belang zijn voor ons? Ik stel voor dat we naar de bron en de motivatie van de boodschappen kijken. De Heer heeft ons door middel van de profeet Alma een leidraad gegeven: ‘Ik zeg u, dat al het goede van God komt en al het kwade van de duivel.’21 Wij moeten ernaar streven om goed te leven zodat we de wijze boodschappen van God niet zullen missen. Uiteindelijk omvatten die boodschappen het volledige evangelie van Jezus Christus.
Ik vind het een groot voorrecht dat ik meer dan de helft van de presidenten van de kerk sinds Joseph Smith heb ontmoet en gekend. Ik ontmoette president Heber J. Grant toen ik priester in het Aäronisch priesterschap was. Ik had hem lief, net als alle presidenten na hem. Ik heb altijd in overeenstemming met hun raad willen leven.
In de negen jaar dat president Thomas S. Monson en ik als raadgevers van president Gordon B. Hinckley werkzaam zijn, heb ik onvoorwaardelijk en onmiskenbaar ervaren dat president Hinckley de geïnspireerde president en profeet voor onze tijd is. Ik getuig dat hij de wil van de Heer kent en voor zijn volk en de hele wereld inspiratie zal blijven ontvangen. Wij moeten altijd naar de boodschappen van de president van de kerk luisteren en er gehoor aan geven. Dat we dat zullen doen, bid ik in de naam van Jezus Christus. Amen.