សារលិខិតបង្រៀនសួរសុខទុក្ខ
លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ដោយគ្មានការលាក់ពុត ឬ ឧបាយកលឡើយ
សូមសិក្សាឯកសារនេះដោយការអធិស្ឋាន ហើយព្យាយាមយល់ដឹងនូវអ្វីដែលត្រូវចែកចាយ ។ តើការយល់ដឹងពីខ្សែជីវិត និង បេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នឹងពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកទៅលើទ្រង់ ហើយប្រទានពរដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលអ្នកមើលថែ តាមរយៈការបង្រៀនសួរសុខទុក្ខបានដោយរបៀបណា ? សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅគេហទំព័រ reliefsociety.lds.org ។
សេចក្ដីជំនឿ ក្រុមគ្រួសារ ការសង្គ្រោះ
ការយល់ដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គ្មានការលាក់ពុត និង ឧបាយកល នឹងជួយយើងឲ្យព្យាយាមដោយស្មោះត្រង់ ដើម្បីធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់ ។ អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី. វ៉ឺតលីន ( ឆ្នាំ 1917–2008 ) នៃកូរ៉ុមនៃ ពួកសាវក ដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ការលួងលោម គឺជាការបោកបញ្ឆោត ឬនាំឲ្យវង្វេង ។ … មនុស្សម្នាក់ដែលគ្មានឧបាយកល គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលទៀងត្រង់ ចេតនាស្មោះត្រង់ និងបំណងបរិសុទ្ធ ជាជីវិតដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីការអនុវត្តដ៏សាមញ្ញ នៃការបញ្ជាក់ពីសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់[គាត់]ទៅនឹងគោលការណ៍នៃសេចក្ដីសុចរិត ។ … ខ្ញុំជឿថា ភាពចាំបាច់សម្រាប់សមាជិកនៃសាសនាចក្រដើម្បីឲ្យគ្មានឧបាយកល ប្រហែលជាបន្ទាន់ជាងគ្រាណាៗទាំងអស់ ដោយសារមនុស្សជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកនេះ ជាក់ស្ដែងមិនយល់ពីសារៈសំខាន់នៃគុណធម៌ទេ » ។1
អែលឌើរ ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ ទីប្រឹក្សាទីពីរ នៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានមានប្រសាសន៍ថា ដោយគំនិតលាក់ពុត ៖ « គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមយើងដូចព្រះគ្រីស្ទទេ ទោះជាយើងដឹងថា យើងគួរតែធ្វើឲ្យដូចក្តី ។ តែយើងមានបំណងអស់ពីចិត្ត ដើម្បីយកឈ្នះកំហុស និងនិន្នាការធ្វើអំពើបាប ។ ជាមួយនឹងដួងចិត្ត និងព្រលឹងយើង យើងចង់ប្រែក្លាយកាន់តែប្រសើរ ដោយមានជំនួយពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ » ។2
យើងដឹងថា « យើងនឹងត្រូវជំនុំជំរះស្របតាមទង្វើរបស់យើង បំណងប្រាថ្នានៃដួងចិត្តរបស់យើង និងប្រភេទមនុស្សដែលយើងបានក្លាយទៅជា »3 ប៉ុន្តែពេលដែលយើងខិតខំ យើងនឹងក្លាយជាបរិសុទ្ធបន្ថែមទៀត — និង « មានពរហើយ អស់អ្នកដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានឃើញព្រះ » ( ម៉ាថាយ 5:8 ) ។
ខគម្ពីរបន្ថែម
ដកស្រង់ចេញពីព្រះគម្ពីរ
កុមារតូចៗគ្មានឧបាយកលឡើយ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ មានព្រះបន្ទូលថា ៖ « ទុកឲ្យកូនក្មេងមកឯខ្ញុំចុះ កុំឃាត់វាឡើយ ដ្បិតនគរព្រះមានសុទ្ធតែមនុស្ស ដូចវារាល់គ្នាដែរ ។ … ទ្រង់ក៏ឱប [ ក្មេងរាល់គ្នា ] ហើយដាក់ព្រះហស្តលើ ទាំងប្រទានពរឲ្យផង » ( ម៉ាកុស 10:14, 16 ) ។
ព្រះគ្រីស្ទ ក៏បានបង្រៀនកូនក្មេងនៅក្នុងទ្វីបអាមេរិក បន្ទាប់ពីការឆ្កាងរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានបញ្ជាប្រជាជនឲ្យនាំកូនក្មេងតូចៗរបស់គេមកឯទ្រង់ហើយ « នាំកូនក្មេងតូចៗមកអង្គុយនៅលើទីដីជុំវិញព្រះអង្គ ហើយព្រះយេស៊ូវទ្រង់ឈរនៅកណ្ដាល …
« … [ ហើយ ] ទ្រង់ព្រះកន្សែង ហើយបណ្ដាជនបានធ្វើបន្ទាល់ពីការណ៍នេះ ហើយទ្រង់បានយកកូនក្មេងរបស់ពួកគេ ម្ដងម្នាក់ៗ ហើយបានប្រទានពរដល់ពួកវា ហើយបានអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតាសម្រាប់ពួកវា ។ …
« ហើយនៅពេលពួកគេក្រលេកមើលទៅ នោះពួកគេបានសម្លឹងទៅលើផ្ទៃមេឃ ហើយពួកគេឃើញពួកទេវតាហោះចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ហាក់បីដូចជានៅកណ្តាលភ្លើង ហើយពួកទេវតាក៏ចុះមកហែរហមជុំវិញពួកកូនក្មេង ទាំងនោះ… ហើយពួកទេវតាបានធ្វើការបម្រើដល់ពួកកូនក្មេង » ( នីហ្វៃទី 3 17:12, 21, 24 ) ។