ពេលវេលាសមស្របសម្រាប់ពង្សប្រវត្តិ

រ៉ាជែល លេវីស រដ្ឋ យូថាហ៍ ស.រ.អា.

ជាម្តាយដែលមានកូនស្រីតូចពីរនាក់ ខ្ញុំតែងតែដោះសារថា ខ្ញុំពុំអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចការនានាដែលខ្ញុំចង់ធ្វើឡើយ ដោយសារវាមិនមែនជា « ពេលវេលាសមស្រប » ដើម្បីធ្វើវាឡើយ ។ កិច្ចការមួយនៃកិច្ចការទាំងនោះគឺជាកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។

ទោះបីជាខ្ញុំបានចូលរួមនៅក្នុងការធ្វើលិបិក្រម ដែលជាសកម្មភាពដ៏មានអំណរមួយនាថ្ងៃឈប់សម្រាកកាលពីមុនក្តី ខ្ញុំបានឃើញថា ខ្ញុំបានដោះសារថា ខ្ញុំគ្មានពេល ហើយក៏មិនចេះកិច្ចការដែលទាក់ទងនឹងពង្សប្រវត្តិរបស់ខ្ញុំនៅគ្រានោះឡើយ ។

នាព្រឹកមួយកាលពីពីរបីខែកន្លងមកនេះ ចិត្តរបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរ ពេលខ្ញុំអង្គុយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅពេលខ្ញុំពិនិត្យមើលឈ្មោះនានារបស់មរណជននៅលើប័ណ្ណព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដោយអធិស្ឋានថាពួកគេនឹងទទួលយកពិធីបរិសុទ្ធដែលបានធ្វើឡើងសម្រាប់ពួកគេ នោះខ្ញុំបានគិតដោយខ្លួនឯងថា « តើវាល្អដែរឬទេ ប្រសិនបើឈ្មោះទាំងនេះគឺជាសមាជិកគ្រួសារខ្ញុំផ្ទាល់ ? ខ្ញុំចង់ធ្វើកិច្ចការនោះសម្រាប់ពួកគេ » ។ ព្រះវិញ្ញាណបានបញ្ជាក់ខ្ញុំថា ប្រសិនបើនេះគឺជាបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងជួយខ្ញុំធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិរបស់ខ្ញុំ ជាពិសេសនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ ទ្រង់អាចជួយខ្ញុំរកពេលវេលា និង ចំណេះដឹងដើម្បីសម្រេចព្រះរាជ្យបំណងរបស់ទ្រង់ ។

នៅថ្ងៃអាទិត្យនោះ ខ្ញុំបានទៅផ្ទះហើយចុះឈ្មោះចូលក្នុងគេហទំព័រ FamilySearch.org ។ ខ្ញុំបានយំភ្លាម កាលខ្ញុំបានឃើញឈ្មោះជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំ ។ ទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយពួកគាត់ប្រែកាន់តែខ្លាំងឡើង ។ អ្វីមួយដែលបន្ថែមសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះពួកគាត់នោះគឺរូបថត និង ឯកសារផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគាត់ ដែលថ្មីនេះៗបានបន្ថែមដោយជីដូនរបស់ខ្ញុំ ធ្វើឲ្យសមាជិកគ្រួសារខ្ញុំប្រែជាសំខាន់កាន់តែខ្លាំងឡើងចំពោះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមានអំណរដែលមានកូនស្រីខ្ញុំអាយុពីរឆ្នាំ ដែលរៀនរករូបភាពជីតាទួត និង ជីដូនលា ដោយហៅឈ្មោះពួកគាត់ម្នាក់ៗ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពិពណ៌នា ៖ « ថ្ងៃឈប់សម្រាក ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវឱកាស ដើម្បីពង្រឹងទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសារ ។ ប្រាកដណាស់ ព្រះមានព្រះទ័យឲ្យយើងម្នាក់ៗ ដែលជាកូនចៅទ្រង់ ត្រឡប់ទៅរកទ្រង់វិញ ជាពួកបរិសុទ្ធដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋ ផ្សារភ្ជាប់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាមួយគ្រួសារ និង ជាមួយបុព្វការីជន និង សណ្ដានក្រោយរបស់យើង » ( « The Sabbath Is a Delight » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ១៣០ ) ។

ចាប់តាំងពីមានបទពិសោធន៍នេះមក ខ្ញុំបានបន្តចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ ខ្ញុំមានពរដើម្បីធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់សមាជិកគ្រួសារខ្ញុំដែលបានចែកឋាន ។ ពរជ័យពិសេសមួយគឺការរៀនអំពីសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំ ហើយទទួលបានទំនាក់ទំនងកាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយជីដូនជីតាខ្ញុំ ដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្ររបស់យើង ។ វាបានពង្រឹងការតាំងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីរក្សាសេចក្តីសញ្ញាខ្ញុំ ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ប្រយោជន៍ឲ្យខ្ញុំអាចមានតំណរឹងមាំនៅក្នុងគ្រួសារអស់កល្ប ។

ទោះបីជានៅមានកិច្ចការជាច្រើនត្រូវធ្វើក្តី ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ សម្រាប់ការបង្កើនសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំ ប្រយោជន៍ឲ្យខ្ញុំអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ជាពិសេសក្នុងជំនាន់របស់ទ្រង់ ។ ចំពោះខ្ញុំថ្ងៃឈប់សម្រាក គឺពិតជាថ្ងៃដ៏រីករាយមួយ ។