អំណោយនៃ សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ
ដកស្រង់មកពីសុន្ទរកថាការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់់របស់គណៈប្រធានទីមួយដែលមានចំណងជើងថា « ចូរកុំខ្លាចឡើយ » ដែលបានថ្លែងនៅថ្ងៃទី ៦ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៥ នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទ ។
ទោះបីជានៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលភាពសុខសាន្ដហាក់ដូចជានៅដ៏សែនឆ្ងាយក្ដី ក៏អំណោយនៃភាពសុខសាន្ដរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អាចមាននៅក្នុងដួងចិត្តយើង មិនថាស្ថានភាពរបស់យើងជាយ៉ាងណាទេ ។
តើមានអ្វីផ្សេងទៀតដែលប្រសើរជាងតន្ត្រីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់់ដ៏ពិរោះ ការជួបជុំគ្រួសារ និងមិត្តភក្ដិ ស្នាមញញឹមលើផ្ទៃមុខ និងភាពរីករាយដ៏ក្លៀវក្លារបស់កុមារតូចៗក្នុងពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់នោះ ? បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់មានសមត្ថភាពដ៏ទេវភាពដើម្បីនាំយើងជួបជុំគ្នាជាគ្រួសារ មិត្តភក្ដិ និងសហគមន៍ ។ យើងទន្ទឹងចាំធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរអំណោយគ្នា ហើយទទួលទានអាហារនៅថ្ងៃបុណ្យដ៏រីករាយនេះ ។
នៅក្នុង ចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ ដែលបាននិពន្ធដោយអ្នកនិពន្ធជនជាតិអង់គ្លេសឈ្មោះ ឆាលឡេស ឌីកគិន ជាក្មួយរបស់ អ៊ីប៊ែនណេហ្សឺ ស្ក្រូហ្គ បានរៀបរាប់នូវភាពអស្ចារ្យនៃគ្រាដ៏ពិសិដ្ឋនេះ ។ គាត់ឆ្លុះបញ្ចាំងថា « ខ្ញុំតែងតែគិតអំពីគ្រាបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ ពេលវាជិតមកដល់ … ជាពេលដ៏ល្អមួយ ជាពេលមានចិត្តល្អ អភ័យទោស សប្បុរស និងរីករាយ ជាពេលតែមួយគត់ដែលខ្ញុំដឹង នៅក្នុងប្រតិទិន ពេលបុរសស្ត្រីហាក់ដូចជាបើក … ដួងចិត្តរបស់ពួកគេដោយសេរី ហើយគិតអំពី [ មនុស្សដទៃ ] ។ … ហេតុដូច្នោះហើយ … ទោះខ្ញុំពុំដែលធ្លាប់ទទួលបានមាស ឬប្រាក់ចូលក្នុងថង់របស់ខ្ញុំមកពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ក្តី ក៏ខ្ញុំជឿថា វា បាន ល្អដល់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំ នឹង បានល្អ ហើយខ្ញុំនិយាយថា ព្រះប្រទានពរ ! »១
ក្នុងនាមជាឪពុក ឥឡូវជាជីតា ខ្ញុំបាននឹកចាំពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ដ៏អស្ចារ្យ ពេលខ្ញុំបានមើលកូនៗរបស់ខ្ញុំ ហើយឥឡូវកូនៗរបស់ពួកគេ សាទរដល់ការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយរីករាយនឹងជួបជុំគ្នាជាការជួបជុំក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ។ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថាអ្នកបានមើលឃើញ ដូចខ្ញុំបានមើលឃើញនូវអំណរ និងចិត្តបរិសុទ្ធដែលកូនៗទន្ទឹងចាំ ហើយរីករាយក្នុងបុណ្យដ៏ពិសេសនេះ ។ ការមើលឃើញអំណររបស់ពួកគេ បានរំឭកដល់យើងម្នាក់ៗអំពីភាពរីករាយនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ដែលបានកន្លងផុតទៅជាច្រើននោះ ។ ឌីកគិនបានសង្កេតម្ដងទៀតថា « ពេលខ្លះវាល្អដើម្បីធ្វើជាកុមារតូចៗ ហើយគ្មានអ្វីប្រសើរជាងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ឡើយ នៅពេលដែលអង្គបង្កើតដ៏មហិទ្ធិឫទ្ធិ គឺជាព្រះកុមារផ្ទាល់តែម្តង » ។២
ខ្ញុំបានកើតនៅជិតនឹងទីក្រុង ឡូស អាន់ជើរឡេស រដ្ឋ កាលីហ្វូញ៉ា ស.រ.អា. ជាកន្លែងដែលគេហដ្ឋានរបស់យើងត្រូវបានហ៊ុមទ័ព្ធទៅដោយចម្ការក្រូច ។ នៅល្ងាចនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ម្ដងៗ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានអញ្ជើញគ្រួសារ មិត្តភក្ដិ និងអ្នកជិតខាងមកផ្ទះរបស់យើងច្រៀងចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ ហើយទទួលទានអាហារ ។ វាគឺជាទំនៀមទម្លាប់ដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ហើយការច្រៀងហាក់ដូចជាបន្ដទៅយ៉ាងយូរ ។ យើងដែលជាកូនៗនឹងច្រៀងយ៉ាងយូរតាមដែលយើងមានអារម្មណ៍ថាត្រូវច្រៀង បន្ទាប់មកយើងនឹងគេចទៅលេងនៅក្នុងចម្ការក្រូច ។
ភរិយារបស់ខ្ញុំ ខាស៊ី និង ខ្ញុំក៏បានមានគ្រួសាររបស់យើងនៅរដ្ឋកាលីហ្វូញ៉ាភាគខាងត្បូងផងដែរ នៅជិតនឹងឆ្នេរសមុទ្រ ។ បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់នៅទីនោះ ត្រូវបានចាត់ទុកដូចជាដើមដូងដែលរេរាំតាមខ្យល់ជំនោរ ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ កូនៗរបស់យើងទន្ទឹងចាំចុះទៅកំពង់ផែដើម្បីមើលការបណ្ដែតប្រទីបបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ប្រចាំឆ្នាំ ។ មានប្រទីបស្អាតៗរាប់រយ បំភ្លឺដោយពន្លឺគ្រប់ពណ៌ចម្រុះ បណ្ដែតនៅជុំវិញផែនៅពេលដែលយើងមើលដោយស្ងើចអស្ចារ្យ ។
ឥឡូវ យើងរស់នៅក្នុងទីក្រុងសលត៍ លេក រដ្ឋ យូថាហ៍ ស.រ.អា. ខាស៊ី និងខ្ញុំបានបង្កើតទំនៀមទម្លាប់មួយក្នុងការនាំកូនៗ និងចៅៗរបស់យើងទៅកន្លែងផលិតកម្មក្នុងស្រុកដែលសម្ដែង ចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់មួយ ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅពេលយើងមើលស្ក្រូហ្គ ឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្រែដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់ពីមនុស្សពុំមានចិត្តចង់រាប់រកអ្នកដទៃប្រែជាអ្នកជិតខាងដ៏រីករាយម្នាក់ដែលពេញដោយក្ដីអំណរនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ នោះយើងមានអារម្មណ៍ថា ចង់ផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថដែលយើងមានដូចជាស្ក្រូហ្គ នៅក្នុងខ្លួនយើង ។ យើងមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើបានល្អប្រសើរបន្ដិចម្តងៗ ដើម្បីធ្វើតាមគំរូនៃសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប ។
អំណាចនៃសេចក្តីប្រោសលោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
អារម្មណ៍នៃរដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ដែលធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្រែ ត្រូវបានចាក់ឫសនៅក្នុងព្រះចេស្ដាប្រោសលោះនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើងឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរ ។ ដំណើររឿងជាទីស្រឡាញ់នៃការប្រសូតរបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដែលបានកើតឡើងជាងពីរពាន់ឆ្នាំកន្លងទៅនៅក្នុងភូមិបេថ្លេហិម ត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងគម្ពីរលូកា ៖
« នៅគ្រានោះ សេសារ-អូគូស្ទ បានចេញព្រះរាជឱង្ការមួយច្បាប់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ដែលនៅផែនដីបានចុះបញ្ចី ។ …
មនុស្សទាំងអស់ក៏ទៅឯស្រុកកំណើតរៀងខ្លួនដើម្បីចុះបញ្ជី ។
ឯយ៉ូសែបគាត់ក៏ចេញពីណាសារ៉ែត ស្រុកកាលីឡេ ឡើងទៅស្រុកយូដា ដល់ក្រុងរបស់ហ្លួងដាវីឌ ដែលឈ្មោះថា បេថ្លេហិម ។ …
ដើម្បីនឹងចុះបញ្ជីជាមួយនឹងម៉ារាដែលបានបម្រុងទុកឲ្យធ្វើជាប្រពន្ធគាត់ ដែលនាងមានគភ៌នោះ ។
កាលកំពុងតែនៅទីនោះ វេលាដែលនាងត្រូវប្រសូតក៏មកដល់ ។
ហើយនាងប្រសូតបានបុត្រាជាចម្បងមក រួចរុំនឹងសំពត់ផ្តេកក្នុងស្នូក ពីព្រោះក្នុងផ្ទះសំណាក់គ្មានកន្លែងណានៅទេ ។
រីឯនៅស្រុកនោះ ឯងមានពួកអ្នកគង្វាល ដែលចាំយាមរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួននៅឯវាលក្នុងវេលាយប់ ។
នោះមើល មានទេវតានៃព្រះអម្ចាស់មកឈរជិតគេ ឯសិរីល្អរបស់ទ្រង់ក៏ភ្លឺឆ្វាត់ជុំវិញ ហើយគេមានសេចក្តីភ័យខ្លាចជាខ្លាំង ។
តែទេវតាប្រាប់ថា កុំខ្លាចអី មើល ខ្ញុំមកប្រាប់ដំណឹងល្អដល់អ្នករាល់គ្នា ពីសេចក្តីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យ ដែលសម្រាប់បណ្តាជនទាំងអស់គ្នា ។
ដ្បិតនៅថ្ងៃនេះ មានព្រះអង្គសង្គ្រោះ ១ អង្គប្រសូតដល់អ្នករាល់គ្នា នៅក្រុងហ្លួងដាវីឌ គឺជាព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ ។
ហើយនេះជាទីសម្គាល់ដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញព្រះឱរស ១ រុំនឹងសំពត់ផ្តេកនៅក្នុងស្នូក ។
នោះស្រាប់តែមានពួកពលបរិវារកកកុញស្ថានសួគ៌មកនៅជាមួយនឹងទេវតានោះ ក៏ពោលសរសើរដល់ព្រះថា
សួស្ដីដល់ព្រះនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត ហើយសេចក្ដីសុខសាន្តនៅផែនដី នៅកណ្ដាលមនុស្ស ដែលជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ទ្រង់ »( លូកា ២:១, ៣–១៤ ) ។
ចូរកុំខ្លាចឡើយ
ទេវតាបានដឹងអំពីភាពភ័យខ្លាចរបស់ពួកអ្នកគង្វាល នៅពេលទ្រង់បង្ហាញកាយដល់ពួកគេ ដោយប្រាប់ពួកគេថា « កុំខ្លាចឡើយ » ។ សិរីល្អដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ដែលបានបញ្ចេញរស្មីមកពីសារទូតសួគ៌ាដោយពុំបានរំពឹងទុកនោះ ពិតជាធ្វើឲ្យដួងចិត្តរបស់ពួកគេភ័យខ្លាចណាស់ ។ ប៉ុន្តែដំណឹងល្អដែលទេវតាបាននាំមកចែកចាយនោះ គឺគ្មានអ្វីគួរឲ្យភ័យខ្លាចទេ ។ ទ្រង់បានមកប្រកាសអំពីអព្ភូតហេតុមួយ ដើម្បីនាំដំណឹងល្អដ៏សំខាន់ ប្រាប់ដល់ពួកគេថា ការប្រោសលោះមនុស្សលោកពិតជាបានចាប់ផ្ដើមឡើងហើយ ។ គ្មានសារលិខិតណាផ្សេងទៀតពីមុន ឬបន្ទាប់ពីនោះ នាំមកនូវការស្វាគមន៍ដ៏រីករាយជាងនោះទេ ។
បុត្រសំណព្វតែមួយគត់របស់ព្រះបិតា បានចាប់ផ្ដើមដំណើរជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ៖ « ដ្បិតនៅថ្ងៃនេះ មានព្រះអង្គសង្គ្រោះមួយអង្គ ប្រសូតដល់អ្នករាល់គ្នានៅក្រុងហ្លួងដាវីឌ គឺជាព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ » ។ ទាំងនេះគឺជាដំណឹងល្អដ៏ពិតនៃអំណរដ៏មហិមា ។
យើងម្នាក់ៗជួបនឹងព្រឹត្តការណ៍ជាច្រើនក្នុងជីវិតយើង ពេលអំណរដ៏មហិមាដែលទេវតាបានសន្យា អាចហាក់ដូចជាមិនអាចទទួលយកបាន ។ យើងទាំងអស់គ្នា ស្ថិតនៅក្រោមភាពទន់ខ្សោយ និងការលំបាកនៃជីវិត—ជំងឺ ការបរាជ័យ បញ្ហា ការខកចិត្ត និងទីបំផុតគឺសេចក្ដីស្លាប់ ។ ទន្ទឹមនឹងពេលដែលមនុស្សជាច្រើនត្រូវបានប្រទានពរឲ្យរស់ដោយមានសុវត្ថិភាពខាងរូបកាយ ក៏មានអ្នកផ្សេងទៀតពុំមានអ្វីទាំងនោះទេសព្វថ្ងៃនេះ ។ មនុស្សជាច្រើនបានជួបនឹងការលំបាកដ៏ធំក្នុងការបំពេញតាមតម្រូវការនៃជីវិត និងរូបកាយ និងសតិអារម្មណ៍ ។
ប៉ុន្តែមិនថា ការលំបាកក្នុងជីវិតមានយ៉ាងណាទេ សារលិខិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយើងម្នាក់ៗ គឺនៅថ្ងៃនេះដូចគ្នានឹងថ្ងៃដែលពួកអ្នកគង្វាលបានទន្ទឹងចាំមើលកាលពី ២០០០ ឆ្នាំកន្លងទៅផងដែរ ៖ « ចូរកុំខ្លាចឡើយ » ។ ប្រហែលជាពាក្យបង្គាប់របស់ទេវតាថា កុំខ្លាចឡើយ មានជាប់ទាក់ទងនឹងយើងយ៉ាងខ្លាំងសព្វថ្ងៃនេះ ជាងគ្រាដែលទ្រង់រម្ងាប់ភាពភ័យខ្លាចរបស់ពួកអ្នកគង្វាលនារាត្រីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ដំបូងនោះទៅទៀត ។ តើទ្រង់អាចនឹងចង់មានន័យប្រាប់យើងឲ្យយល់ថា ដោយសារព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទើបភាពភ័យខ្លាចនឹងគ្មានជ័យជម្នះផងដែរឬ ? ដើម្បីពង្រឹងដល់យើងថា ចុងបញ្ចប់នៃភាពភ័យខ្លាចគឺពុំត្រូវបានដោះសារឡើយ ដើម្បីរំឭកយើងថា គ្មានបញ្ហានៅលើផែនដីណា នឹងមានជារៀងរហូត ដែលគ្មានគ្នាយើងណាម្នាក់ពុំអាចទទួលការប្រោសលោះនោះឡើយ ?
អំណោយដ៏ផ្អែមល្ហែមបំផុតដែលបានប្រទាននៅបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់់់់់ នឹងជាអំណោយមួយដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទាល់បានប្រទានដល់យើងជានិច្ចនោះគឺ ៖ ភាពសុខសាន្ដដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលដូចនេះ ៖ « ខ្ញុំទុកសេចក្តីសុខនៅនឹងអ្នករាល់គ្នា គឺខ្ញុំឲ្យសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំដល់អ្នករាល់គ្នា ហើយដែលខ្ញុំឲ្យ នោះមិនមែនដូចជាលោកីយ៍ឲ្យទេ ។ កុំឲ្យចិត្តអ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភ ឬភ័យឡើយ » ( យ៉ូហាន ១៤:២៧ ) ។
ទោះបីជានៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលភាពសុខសាន្ដហាក់ដូចជានៅដ៏សែនឆ្ងាយក្ដី ក៏អំណោយនៃភាពសុខសាន្ដរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អាចមាននៅក្នុងដួងចិត្តយើង មិនថាស្ថានភាពរបស់យើងជាយ៉ាងណាទេ ។ ប្រសិនបើយើងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យដើរតាមទ្រង់ នោះភាពភ័យខ្លាចនឹងរលាយបាត់ទៅជារៀងរហូត ។ អនាគតរបស់យើងនឹងមានសុវត្ថិភាព ។ ទាំងនេះជា « ដំណឹងល្អដល់អ្នករាល់គ្នាពីសេចក្ដីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យដែលសម្រាប់បណ្ដាជនទាំងអស់គ្នា » ។
ព្យាការីអេសាយបានរំឭកយើងថា « កុំឲ្យភ័យខ្លាចឡើយ ដ្បិតយើងនៅជាមួយនឹងឯង កុំឲ្យស្រយុតចិត្តឲ្យសោះ ពីព្រោះយើងជាព្រះនៃឯង ៖ យើងនឹងចម្រើនកម្លាំងដល់ឯង អើ យើងនឹងជួយឯង អើ យើងនឹងទ្រឯង ដោយដៃស្ដាំដ៏សុចរិតរបស់យើង » ( អេសាយ ៤១:១០ ) ។
សេចក្ដីសង្ឃឹមលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ
ដោយសារតែព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រសូតមកតាំងពី ២០០០ ឆ្នាំកន្លងទៅនៅភូមិបេថ្លេហិម ទើបមានក្ដីសង្ឃឹម—និងអ្វីៗដ៏ច្រើនសន្ធឹកទៀត ។ មានការប្រោសលោះ ការរំដោះ ជ័យជម្នះ និងជោគជ័យ ។ « កំហុសនឹងបរាជ័យ ភាពត្រឹមត្រូវនឹងមានជ័យជម្នះ » ។៣
វាពុំគួរភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលក្រុមចម្រៀងពួកទេវតាបានលេចមកភ្លាមៗនោះ ជាការគូសបញ្ជាក់ពីស្ថានសួគ៌ដល់ការប្រកាសរបស់ទេវតាអំពីការប្រសូត្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយច្រៀងបទ « សួស្តីដល់ព្រះនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត ហើយសេចក្តីសុខសាន្តនៅផែនដី នៅកណ្តាលមនុស្ស » ។ គ្មានសារលិខិតណាដែលអាចមានការអះអាងខ្លាំងជាងនេះទេ ។ គ្មានសារលិខិតណាដែលមាននៅកណ្តាលមនុស្ស ដែលជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ទ្រង់ខ្លាំងជាងនេះទេ ។
សូមឲ្យរដូវនេះជាក្ដីសុខសាន្ដ និងអំណរចំពោះយើងទាំងអស់គ្នា « ដ្បិតនៅថ្ងៃ [ នេះ ] មានព្រះអង្គសង្គ្រោះមួយអង្គប្រសូតដល់ [ យើង ] នៅក្រុងហ្លួងដាវីឌ គឺជាព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ » ។