Usa ka Saad ngadto sa usa ka Bata
Lluvia Paredes Cabrera
Yucatán, Mexico
Mga paghulagway pinaagi ni Pascal Campion
Pipila ka tuig ang milabay, hilabihan ang akong pagkawalay kadasig. Ang bugtong butang nga nakakaplag ko og gamay nga kadasig mao ang akong suod nga higala ug ang iyang mga anak. Maglakaw-lakaw kami sa mga tapos sa semana, nga maoy akong ganahan. Hinoon, paglabay sa panahon, nagkaminos ang among paglakaw-lakaw. Misugod ko sa pagkamingaw sa akong higala ug sa iyang pamilya. Wala madugay akong nahibaloan nga nagkaminos ang among paglakaw-lakaw tungod kay ang akong higala ug ang iyang pamilya mipadayon sa usa ka buhat nga gihunong nila daghang tuig na ang milabay—ang pagtambong sa simbahan.
Usa ka adlaw gidapit ko nila og paniudto. Nalipay kaayo ko nga nakakita nila pag-usab. Giingnan nako sila nga gimingaw kaayo ko nila. Ang sais anyos nga anak nga babaye sa akong higala misugyot nga among sulbaron kana nga problema pinaagi sa pag-adto og dungan sa simbahan. Busa sa walay pagduha-duha, gidapit ko niya nga mokuyog.
Pastilan! Unsaon man nako sa pagpasabut niining pamilyaha nga ang pagsimba husto alang kanila apan makapuol kaayo alang kanako? Wala na ako makasimba sulod sa mga katuigan, apan unsaon nako pagbalibad sa usa ka bata? Miingon ko nga moadto ko, apan ang tinuod mao nga wala akoy bisan gamay nga tuyo sa pagtuman niana nga saad.
Niana nga Dominggo, namahaw ko uban sa akong papa. Nagsige og bagting ang akong cell phone, nagpahinumdom nako nga misaad ko sa usa ka batang babaye nga mosimba ko uban niya. Akong gibaliwala ang akong cell phone hangtud nga nangutana si papa nganong wala nako kini tubaga. Miangkon ko nga gidapit ko nga moadto sa usa ka miting sa simbahan apan dili ko gusto nga moadto. Mipahiyum siya ug miingon, “Lluvia, ayaw gayud paghimo og saad sa usa ka bata kon dili ka andam nga motuman niini.” Nakahukom ko nga akong tumanon ang akong saad.
Sa dihang miabut ko sa simbahan, lahi ang akong gibati, usa ka butang nga dili nako mahulagway. Dili gihapon ko makapasabut kon sa unsang paagi kini nahitabo, apan pagkasunod Dominggo, nakaadto na pud ko, ug sa sunod Dominggo ug sa sunod, hangtud nga akong nasabtan unsa ang akong gibati: ang Espiritu Santo.
Ang mga miyembro sa Simbahan misugod sa paghimo kanako nga mobati nga komportable. Walay duda, nakuryuso ko mahitungod sa Simbahan. Misugod ko sa pagpakigkita sa mga misyonaryo, ug misugod usab ko sa pagkaangkon og pagpamatuod. Ang pagbisita sa mga misyonaryo nahimong mas makanunayon, ug midako ang akong pagsabut sa ebanghelyo hangtud nga mibati ko og dakong tinguha nga magpabunyag. Nabunyagan ko wala madugay niana, ug karon akong gitagamtam ang mga panalangin sa ebanghelyo. Tungod niini, mapasalamaton kaayo ko nga akong gituman ang akong saad ngadto sa usa ka sais anyos nga batang babaye.