„Lekcja 8. Materiał przygotowawczy: Życie po śmierci”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 8. Materiał przygotowawczy”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 8. Materiał przygotowawczy
Życie po śmierci
Prezydent Russell M. Nelson nauczał: „Nie musimy traktować śmierci jak wroga. Gdy w pełni rozumiemy śmierć i jesteśmy na nią przygotowani, wiara wypiera strach. Nadzieja zastępuje rozpacz” („Doors of Death”, Ensign, maj 1992, str. 74). Gdy studiujesz ten materiał przygotowawczy, zastanów się nad tym, czego Księga Mormona uczy o śmierci i życiu po śmierci, i jak ta nauka może pomóc ci przygotować się „na spotkanie z Bogiem” (Ks. Almy 12:24).
Rozdział 1.
Co się dzieje po śmierci?
Po tym, jak Korianton, syn Almy młodszego, porzucił posługę i popełnił grzech natury seksualnej, jego ojciec rozmawiał z nim o poważnym charakterze czynów syna. Alma spostrzegł, że Koriantona niepokoi zagadnienie życia po śmierci i kary, która czeka grzesznika. Alma uczył swojego syna, że wprawdzie wszyscy ludzie zmartwychwstaną, ale tylko prawi będą żyć z Bogiem (zob. Ks. Almy 40:1, 9–10, 25–26). Alma wyjaśnił także, co dzieje się z naszymi duchami w czasie pomiędzy śmiercią a Zmartwychwstaniem.
Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał następująco o sformułowaniu „zabrane do domu do tego Boga, który dał im życie”:
[To wyrażenie] po prostu oznacza, że ich doczesna egzystencja zakończyła się i powracają do świata duchów, w którym przydzielono im miejsce zgodnie z ich uczynkami — wraz ze sprawiedliwymi lub niesprawiedliwymi — gdzie będą czekać na zmartwychwstanie. (Joseph Fielding Smith, Answers to Gospel Questions, oprac. Joseph Fielding Smith Jun. [1958], 2:85)
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium powiedział o świecie duchów następujące słowa:
Z pism świętych wiemy, że po śmierci naszego ciała nadal żyjemy jako duchy w świecie duchów. Dowiadujemy się również, że świat duchów jest podzielony między tych, którzy byli „prawi” lub „sprawiedliwi” za życia, i tych, którzy byli niegodziwi. Możemy też przeczytać opisy nauczania niegodziwych lub zbuntowanych duchów przez wierne duchy (zob. I List Piotra 3:19; Doktryna i Przymierza 138:19–20, 29, 32, 37). Najważniejsze jednak jest to, że współczesne objawienie ujawnia, iż dzieło zbawienia trwa nadal w świecie duchów (zob. Doktryna i Przymierza 138:30–34, 58). I chociaż wzywa się nas do niezwlekania z pokutą w życiu doczesnym (zob. Ks. Almy 13:27), to jesteśmy nauczani, że w jakimś stopniu pokuta jest możliwa także w świecie duchów (zob. Doktryna i Przymierza 138:58). („Pokładanie ufności w Panu”, Liahona, listopad 2019, str. 26–27)
Rozdział 2.
W jaki sposób wiara w Zmartwychwstanie daje mi nadzieję?
Gdy Alma i Amulek nauczali mieszkańców Ammonihah, prawnik o imieniu Zeezrom próbował przeinaczyć słowa Amuleka i podważyć jego nauki o Jezusie Chrystusie. W odpowiedzi na to Amulek śmiało świadczył o tym, że Zmartwychwstanie i zbawienie od grzechu jest możliwe tylko dzięki Jezusowi Chrystusowi.
Składając świadectwo o znaczeniu Zmartwychwstania, Susan W. Tanner, która służyła jako Generalna Prezydent Organizacji Młodych Kobiet, nauczała:
Te święte ciała, za które jesteśmy bardzo wdzięczni, cierpią z powodu swych naturalnych ograniczeń. Niektórzy ludzie rodzą się z upośledzeniami, niektórzy przez całe życie odczuwają bóle spowodowane chorobą. Wszyscy z nas, starzejąc się, doświadczają stopniowego podupadania kondycji naszych ciał. Kiedy tak się dzieje, marzymy o dniu, kiedy nasze ciała będą zdrowe i doskonałe. Oczekujemy Zmartwychwstania, które umożliwił Jezus Chrystus […]. Wiem, że dzięki Chrystusowi możemy doświadczać pełni radości, która jest osiągalna tylko wtedy, kiedy duch i materia są ze sobą nierozdzielnie połączone (zob. DiP 93:33). („Świętość ciała”, Liahona, listopad 2005, str. 15)
Rozdział 3.
Co mogę zrobić, by być lepiej przygotowanym na spotkanie z Bogiem?
Kilka lat po nauczaniu w Ammonihah Alma i Amulek udali się na kolejną misję, tym razem do Zoramitów, którzy popadli w odstępstwo. Misja Almy i Amuleka zaczęła przynosić dobre efekty pośród bardziej pokornych Zoramitów. Po przekazaniu nauk o zwracaniu się do Jezusa Chrystusa i o wierze w moc Jego Zadośćuczynienia Amulek poprosił Zoramitów, aby przygotowali się na spotkanie z Bogiem.
Mówiąc o znaczeniu przygotowywania się już teraz na spotkanie z Bogiem, Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium nauczał:
Istnieje niebezpieczeństwo w słowach pewnego dnia, kiedy oznaczają one „nie dzisiaj”. „Pewnego dnia odpokutuję”. „Pewnego dnia wybaczę mu” […].
Pisma święte jasno wyjaśniają niebezpieczeństwo opóźniania […]. „Dzisiaj” jest cennym darem od Boga. Myśl „Pewnego dnia będę…” może okradać nas ze sposobności w życiu doczesnym i błogosławieństw wieczności. („Dzisiaj”, Liahona, maj 2007, str. 89)
Gdy Alma młodszy świadczył posługę wśród ludu zamieszkującego ziemię zarahemlską, zadał wiele pytań skłaniających do przemyśleń, aby pomóc ludziom rozważyć to, co muszą zrobić, by byli przygotowani na znalezienie się w obecności Boga (zob. Ks. Almy 5).