„Lekcja 24. Materiał przygotowawczy: Pańska moc wybawienia”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela (2021)
„Lekcja 24. Materiał przygotowawczy”, Nauki i doktryna Księgi Mormona. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 24. Materiał przygotowawczy
Pańska moc wybawienia
Czy kiedykolwiek w czasie próby zadawałeś sobie pytanie: „Dlaczego mnie to spotyka?” lub „Dlaczego Pan nie zabierze ode mnie tego problemu?”. Z Księgi Mormona możemy czerpać ważne lekcje o przyczynach prób, którym jesteśmy poddawani, i o tym, że możemy dostąpić błogosławieństw, jeśli zwrócimy się po pomoc do Zbawiciela. W czasie studiowania i przygotowywania się do lekcji, zastanów się, w jaki sposób możesz pogłębić ufność w nieskończoną miłość, moc i mądrość Jezusa Chrystusa, który wspiera cię w twych próbach lub ratuje, gdy stawiasz im czoła.
Rozdział 1.
Dlaczego doświadczam prób, nawet kiedy robię to, co jest właściwe?
W Księdze Mormona ukazano, że próby wynikają z różnych przyczyn. Niektóre próby wynikają z grzechu. Zeezrom na przykład cierpiał z powodu palącej gorączki i choroby, wynikających z poczucia winy za własne grzechy (zob. Ks. Almy 15:3). Nefici i Lamanici znosili lata wojny z powodu niegodziwych decyzji Amalikiasza (zob. Ks. Almy 46:9–10). Jednakże nie wszystkie próby są wynikiem niegodziwości. Rodziny Lehiego i Ismaela doświadczyły wielu trudów, które były naturalną częścią podróży przez pustkowie (zob. I Ks. Nefiego 16:9 – 17:4).
Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów zauważył następującą rzecz odnoszącą się do prób:
W tej szkole, jaką jest życie w śmiertelności, wychowawcą często jest ból i cierpienie, jednak lekcje nauczane są po to, by nas oczyścić, błogosławić nas i wzmocnić, a nie zniszczyć nas. („Wiara podczas cierpienia przynosi spokój i radość”, Liahona, maj 2003, str. 17)
Wypowiedź Starszego Halesa znajduje potwierdzenie w doświadczeniach Almy i jego ludu. Wierzyli oni w ostrzeżenia proroka Abinadiego. Po nawróceniu się do Pana i przyjęciu chrztu z rąk Almy ci ludzie uszli na pustkowie przed pościgiem armii niegodziwego króla Noego. Po ośmiu dniach wędrówki przybyli do nieznanej ziemi, którą nazwali ziemią helamską. Żyli w niej w zgodzie z ewangelią, „mnożyli się i wiodło im się niezmiernie dobrze” (Ks. Mosjasza 23:20). Jednak ich spokój został z czasem zakłócony przez armię Lamanitów, która ich odnalazła i wzięła do niewoli. (Zob. Ks. Mosjasza 17–18; 23).
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj fragment Ks. Mosjasza 23:21–24 i odszukaj, dlaczego Pan dopuszcza, aby nawet prawi ludzie przechodzili przez próby.
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
W jaki sposób — starając się zrozumieć punkt widzenia Pana patrzącego na próby z wiecznej perspektywy — możemy przeformułować to, jak sami postrzegamy nasze próby?
Rozdział 2.
Dlaczego ważne jest, bym ufał, że Pan ma wyczucie czasu podczas moich prób?
Gdy Alma i jego lud baczyli na wezwanie Abinadiego do pokuty i uciekli na pustkowie, król Noe i reszta jego ludu odrzucili proroka i nie odpokutowali. Z powodu swych grzechów zostali pokonani przez Lamanitów i dostali się do niewoli. Za panowania króla Limhiego, syna Noego, Lamanici nałożyli na lud wysokie daniny i ciężko ich prześladowali. Lud Limhiego trzykrotnie poniósł klęskę, próbując się wyzwolić z niewoli i zginęło przy tym wiele osób. (Zob. Ks. Mosjasza 12:2; 19:1–21:12). W końcu zwrócili się o pomoc do Pana.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj fragment Ks. Mosjasza 21:13–16 i odszukaj, w jaki sposób Pan pobłogosławił ludowi Limhiego, gdy prosili Go o pomoc.
Kiedy lud Limhiego naprawdę się ukorzył i czekał na Pana, odnalazła ich grupa poszukiwawcza wysłana przez króla Mosjasza. Owa grupa oraz król Limhi naradzali się z ludem nad tym, jak uciec z niewoli. W wyznaczony wieczór podarowali dodatkowe porcje wina Lamanitom, którzy upili się i zasnęli. Wtedy lud Limhiego umknął na pustkowie i bezpiecznie dotarł do Zarahemli. (Zob. Ks. Mosjasza 21:23 – 22:14).
Ta historia ukazuje, że Pan miał Swe własne plany i terminy w odniesieniu do wyzwolenia ludu Limhiego.
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał:
Pierwszą zasadą ewangelii jest wiara w Pana Jezusa Chrystusa. Wiara oznacza zaufanie — zaufanie woli Bożej, zaufanie Jego metodom postępowania i zaufanie Jego czasowi. Nie powinniśmy próbować narzucać naszego czasu Panu. Jak powiedział Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Chodzi o to, abyśmy ufali Bogu na tyle, byśmy zaufali również Jego czasowi. Jeśli naprawdę wierzymy, że leży Mu na sercu nasze dobro, dlaczego nie mielibyśmy pozwolić na to, by Jego plan rozwijał się zgodnie z tym, co jest dla nas najlepsze?” [Even As I Am (1982), str. 93]. („Czas”, Liahona, październik 2003, str. 12)
Zapisz swoje przemyślenia
Korzystając z tego, czego nauczyłeś się na podstawie doświadczeń ludu Limhiego, zapisz zasady dotyczące sposobu, w jaki Pan wspiera lub wybawia osoby, które zwracają się ku Niemu w czasie prób. Bądź przygotowany, aby opowiedzieć o tych zasadach w klasie.
Rozdział 3.
W jaki sposób mogę poczuć moc Pana, kiedy stawiam czoła próbom?
Armia Lamanitów ścigała lud Limhiego, ale zgubiła ich ślad. Ostatecznie znalazła niegodziwych kapłanów Noego, którzy się do niej przyłączyli. W czasie wędrówki przez pustkowie armia Lamanitów odkryła miejsce, gdzie przebywał prawy lud Almy i wzięła go do niewoli. Amulon, który był jednym z niegodziwych kapłanów Noego, został wyznaczony przez króla Lamanitów na panującego nad ludem Almy. Amulon wyznaczył nadzorców ludu i groził, że zabije każdego, kto zostanie przyłapany na modlitwie. (Zob. Ks. Mosjasza 22:15–16; 23:25 – 24:1; 24:8–11).
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj fragment Ks. Mosjasza 24:10–16 i odszukaj, w jaki sposób Pan pomógł ludowi Almy w ich niedoli. Możesz poświecić minutę na zastanowienie się nad tym, jak Pan pocieszał cię i dodawał otuchy, gdy przechodziłeś przez próby i udręki.
Lud Almy wykazał się wiarą i cierpliwością, i w końcu Pan ich wyzwolił. „Spowodował, że głęboki sen opanował Lamanitów” (Ks. Mosjasza 24:19), dzięki czemu Alma i jego lud mogli uciec do ziemi zarahemlskiej. (Zob. Ks. Mosjasza 24:17–25).
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów, odnosząc się do tego wydarzenia, nauczał:
Wyzwania i trudności nie zostały natychmiast odebrane ludowi. Jednakże Alma i jego naśladowcy zostali wzmocnieni, a ich zwiększone możliwości i siła sprawiły, że ich brzemiona stały się lżejsze […].
Wyjątkowe brzemiona w życiu każdego z nas pomagają nam polegać na zasługach, miłosierdziu i łasce Świętego Mesjasza (zob. II Ks. Nefiego 2:8). Składam świadectwo i daję obietnicę, że Zbawiciel pomoże nam znosić nasze [brzemiona] z łatwością (zob. Ks. Mosjasza 24:15). Kiedy jesteśmy zaprzężeni wraz z Nim poprzez święte przymierza i otrzymujemy w naszym życiu [Jego] motywującą moc […], coraz bardziej dążymy do zrozumienia Jego woli i zgodnego z nią życia. Módlmy się też o siłę, żebyśmy mogli czerpać naukę z naszych trudów, zmienić lub zaakceptować nasze okoliczności, zamiast nieubłaganie modlić się, żeby Bóg je zmienił zgodnie z naszą wolą. („Znoście swe trudy z łatwością”, Liahona, maj 2014, str. 89, 90)
Zapisz swoje przemyślenia
Zastanów się nad różnymi sposobami, jakimi Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus zwiększają twoje możliwości niesienia brzemion. Możesz w modlitwie wyrazić swoją wdzięczność za Ich pomoc.