Lekcja 10. Materiał dla nauczyciela: Nowe i wieczne przymierze małżeństwa
„Lekcja 10. Materiał dla nauczyciela: Nowe i wieczne przymierze małżeństwa”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela (2022)
„Lekcja 10. Materiał dla nauczyciela”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 10. Materiał dla nauczyciela
Nowe i wieczne przymierze małżeństwa
Zawarcie i szanowanie „nowego i wiecznego przymierza małżeństwa” (Doktryna i Przymierza 131:2) jest niezbędne dla uzyskania wywyższenia. Podczas tej lekcji studenci będą mieli okazję wyjaśnić wieczną wagę przymierza małżeństwa oraz to, dlaczego dążą do zawarcia małżeństwa na wieczność. Rozważą również, co mogą robić, aby przygotować się do zawarcia i szanowania przymierzy małżeństwa.
Propozycje dotyczące nauczania
Wieczne małżeństwo to partnerstwo z Bogiem.
Możesz zacząć lekcję od poproszenia kilkorga studentów, aby opowiedzieli o tym, czego dowiedzieli się z rozmowy z osobą, która była zapieczętowana w świątyni (zob. polecenie z 1. rozdziału materiału przygotowawczego). (Uwaga: Kilka dni przed lekcją możesz skontaktować się z jednym lub dwójką studentów i zapytać, czy mogą przygotować się, aby opowiedzieć o tym, czego dowiedzieli się z tej rozmowy).
Możesz zapytać studentów, czy mają jakiekolwiek pytania dotyczące przymierza małżeństwa lub obrzędu zapieczętowania małżeństwa. (Rozważ dostosowanie treści lekcji do pytań zadanych przez studentów. Upewnij się, że odpowiedzi na ich pytania uwzględnią świętość świątyni).
Doskonalenie nauczania i uczenia się
Rozważnie odpowiadaj na pytania studentów. Bądź wdzięczny, gdy studenci są skorzy do zadawania pytań. Poświęć czas, by dokładnie wysłuchać ich pytań i je zrozumieć, a w razie potrzeby zadawaj pytania uzupełniające. Czasami właściwe może być udzielenie bezpośredniej odpowiedzi, a czasami — pomoc studentom w samodzielnym znalezieniu odpowiedzi na ich pytania. Możesz również prosić innych członków klasy, aby udzielali odpowiedzi na pytania.
Przeczytajcie wspólnie następującą wypowiedź Starszego Parleya P. Pratta z Kworum Dwunastu Apostołów, która zawiera opis tego, jak się czuł, gdy po raz pierwszy dowiedział się, że małżeństwo może trwać na wieki:
Obraz
Parley P. Pratt
To od [Proroka Józefa Smitha] dowiedziałem się, że moja ukochana żona może pozostać moją nie tylko w trakcie tego życia, ale i przez całą wieczność […]. To od niego nauczyłem się, że możemy kultywować te uczucia, sprawiając, by zwiększały się i narastały przez całą wieczność, a wynikiem tego naszego nieskończonego zjednoczenia będzie potomstwo tak liczne, jak gwiazdy na niebie albo ziarnka piasku na plaży […]. Kochałem wcześniej, lecz nie wiedziałem dlaczego. Lecz teraz kocham — z czystością — intensywnością wyniesionego, wywyższonego uczucia. (Autobiography of Parley P. Pratt, red. Parley P. Pratt jun. [1938], str. 297–298)
W jaki sposób wiedza o tym, że małżeństwo może być wieczne, wpływa na nasze wybory oraz odczucia dotyczące małżeństwa w tym życiu?
Przejrzyjcie wspólnie fragment Doktryna i Przymierza 131:1–4 i odszukajcie dodatkowe prawdy, jakich Józef Smith nauczał na temat wiecznego małżeństwa. Następnie możesz zapytać studentów, co zwróciło ich uwagę w tym fragmencie. Mogą oni zdefiniować np. takie prawdy: Małżeństwo na wieczność jest wymagane do osiągnięcia najwyższego stopnia królestwa celestialnego. Osoby, które zawierają nowe i wieczne przymierze małżeństwa, mogą mieć wieczny przyrost.
Na postawie wiedzy z 1. rozdziału materiału przygotowawczego powiedzcie, w jaki sposób nowe i wieczne przymierze małżeństwa wiąże się z Abrahamem i Sarą? (Możesz pomóc studentom dostrzec, że Pan dał tę koronną obietnicę Abrahamowi i Sarze, łącznie z obietnicą wiecznego przyrostu [niezliczonego potomstwa]).
W jaki sposób przymierze małżeństwa umożliwia nam stanie się jak nasi niebiańscy rodzice?
Pokaż ilustrację przedstawiającą relację w przymierzu małżeństwa. Poproś uczniów, aby wyjaśnili, czego Starszy David A. Bednar nauczał w odniesieniu do tego diagramu (zob. 1. rozdział materiału przygotowawczego).
Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Russella M. Nelsona: „Małżeństwo zawarte w świątyni nie dotyczy jedynie męża i żony; obejmuje ono partnerstwo z Bogiem [zob. Ew. Mateusza 19:6]” („Małżeństwo celestialne”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 93).
W jaki sposób zrozumienie tej prawdy wpływa na decyzje podejmowane przez męża i żonę?
Jeśli jedna lub kilka osób z twojej klasy zostało zapieczętowanych w świątyni, możesz zapytać je, czy byłyby skłonne podzielić się z klasą swoimi odczuciami na temat zapieczętowania w świątyni i tym, co to przymierze dla nich oznacza. (Możesz poprosić tych studentów z wyprzedzeniem, aby mieli czas na przygotowanie odpowiedzi).
Pokaż i przeczytajcie wspólnie następującą wypowiedź Prezydenta Thomasa S. Monsona:
Obraz
Prezydent Thomas S. Monson
Namawiam was, abyście zachowali wieczną perspektywę. Upewnijcie się, że wasze przyszłe małżeństwo będzie małżeństwem zawartym w świątyni. Nie ma równie słodkiej sceny, nie ma równie świętej chwili, jak ten szczególny dzień waszego ślubu. Wówczas, w owym miejscu, przelotnie ujrzycie radość celestialną. Bądźcie ostrożni; nie pozwólcie, by pokusa ograbiła was z tego błogosławieństwa. („Whom Shall I Marry?”, New Era, październik 2004, str. 6)
Dlaczego doktryna o małżeństwie na wieczność może przynieść głębokie uczucia radości i miłości?
Możesz poprosić chętnych studentów, aby powiedzieli, dlaczego i w jaki sposób dążą do zawarcia małżeństwa na wieczność.
Małżeństwo może być wieczne dla osób, które wiernie przestrzegają zawartych przez siebie przymierzy.
Podziel klasę na małe grupy. Wręcz każdej grupie po egzemplarzu poniższej karty zadań. Poinstruuj grupy, aby przeczytały fikcyjną historię i omówiły wspólnie pytania.
Małżeństwo na wieczność
Wieczna rodzina. Materiał dla nauczyciela — Lekcja 10.
Przyjaźnisz się z małżeństwem z twojego okręgu, które nie uczęszcza na spotkania kościelne. Gdy rozmawiasz z tą parą, mąż stwierdza: „Nie martw się o nas i tym, że obecnie nie chodzimy do kościoła. Byliśmy zapieczętowani w świątyni, więc wszystko jest w porządku. Będziemy razem na wieki”.
Opierając się na wiedzy zdobytej w 2. rozdziale materiału przygotowawczego, powiedzcie, czego ta para nie rozumie na temat wymagań związanych z tym, by ich małżeństwo było wieczne? (Możecie krótko przejrzeć rozdział 2.).
Po upływie wystarczającej ilości czasu poproś kilkoro studentów, aby przedstawili, czego nauczyli się podczas dyskusji w grupie. Gdy studenci opowiadają, możesz wypisać na tablicy niektóre z wymienionych przez nich prawd. Mogą one brzmieć podobnie do następujących: Nasze małżeństwa mogą być wieczne jedynie wtedy, gdy są zawarte z upoważnieniem Boga i jeśli wytrwamy w przymierzu małżeństwa. Duch Święty (Święty Duch Obietnicy) złoży Ojcu świadectwo o naszej wierności naszym przymierzom małżeństwa. Zbawiciel jest doskonałym przykładem tego, jak dotrzymywać obietnic i przymierzy.
Złóż świadectwo o tym, że każdy może mieć nadzieję na zawarcie małżeństwa na wieczność. Zbawiciel umożliwił nam wszystkim pokutę, wybaczenie i zawarcie oraz dotrzymywanie świętych przymierzy z Nim zawartych. Przypomnij studentom o tym, że nawet te osoby, które nie będą miały możliwości zawrzeć związku małżeńskiego w tym życiu, jeśli będą wierne, będą mogły zostać zapieczętowane do małżonka w wieczności.
Możesz pokazać następujące pytania i poprosić studentów, by wybrali jedno z nich i zapisali swoje odczucia w danej kwestii:
Jaki jest poziom mojego zaangażowania w to, aby zawrzeć ślub w świątyni? Jakie decyzje mogę podjąć teraz, by wspierać to zaangażowanie?
W jaki sposób mogę lepiej podążać za przykładem Zbawiciela w dotrzymywaniu moich przymierzy? Jak uzyskam dostęp do Jego mocy, aby łatwiej było mi zawrzeć przymierza i ich dochować?
Na zakończenie złóż swoje świadectwo o prawdach omówionych w trakcie lekcji i zachęć studentów, aby stosowali w swoim życiu to, czego się nauczyli lub co poczuli.
