„Lekcja 22. Materiał przygotowawczy: Wychowywanie dzieci w prawości”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela (2022)
„Lekcja 22. Materiał przygotowawczy”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 22. Materiał przygotowawczy
Wychowywanie dzieci w prawości
Wychowywanie dzieci, aby były silne duchowo może wydawać się we współczesnym świecie przytłaczające. Jednakże obietnica Zbawiciela złożona Nefitom dotyczy nas w dzisiejszych czasach: „Wszystkie twoje dzieci będą nauczane o Panu i wielki będzie spokój twych dzieci” (III Nefi 22:13). Podczas studiowania tej lekcji zastanów się, w jaki sposób możesz wypełnić swój „święty obowiązek wychowywania swoich dzieci w […] prawości” („Rodzina. Proklamacja dla świata”, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org).
Rozdział 1.
Czego Pan oczekuje ode mnie jako rodzica?
Na początku tej dyspensacji Jezus Chrystus nauczał rodziców o ich obowiązku wychowywania dzieci w prawości. Oświadczył On: „Nakazałem wam, abyście wychowywali swe dzieci w świetle i prawdzie” (Doktryna i Przymierza 93:40). Następnie Zbawiciel napomniał Proroka Józefa Smitha i innych przywódców Kościoła, aby uporządkowali swoje domy i byli „pilniejsi i troskliwsi w domu” (werset 50., zob. także wersety 41–50).
Prorocy w dniach ostatnich podobnie mówią o tym, jak ważne jest, aby rodzice świadomie starali się nauczać ewangelii w swoim domu. Podkreślają również, że nauka ewangelii ma być „skupiona [w] domu wspieranym przez Kościół” (David A. Bednar, „Przygotowani, by otrzymać wszystko, co potrzebne”, Liahona, maj 2019, str. 101, zob. także str. 102–104).
W okresie służby w Generalnym Prezydium Szkoły Niedzielnej Prezydent Tad R. Callister nauczał:
Jako rodzice jesteśmy najważniejszymi nauczycielami ewangelii i przykładami dla naszych dzieci — nie są nimi biskup, Szkoła Niedzielna, Młode Kobiety czy Młodzi Mężczyźni, ale rodzice. Jako ich najważniejsi nauczyciele możemy uczyć ich mocy i realności Zadośćuczynienia — ich tożsamości i boskiego przeznaczenia — a czyniąc to zapewniamy im mocną podstawę do budowania. Ostatecznie dom jest idealnym forum nauczania ewangelii Jezusa Chrystusa. („Rodzice: najważniejsi nauczyciele ewangelii dla swoich dzieci”, Liahona, listopad 2014, str. 32–33)
Odnosząc się do tych wersetów, Siostra Cheryl A. Esplin, która służyła jako doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Podstawowej, powiedziała:
Nauczanie dzieci zrozumienia oznacza coś więcej niż tylko przekazywanie informacji. Oznacza to pomoc dzieciom w tym, aby doktryna zamieszkała w ich sercach oraz stała się częścią ich samych i znalazła wyraz w ich nastawieniu i zachowaniu przez resztę życia. („Nauczanie naszych dzieci, by zrozumiały”, Liahona, maj 2012, str. 10)
Służąc w Generalnym Prezydium Organizacji Podstawowej, Prezydent Joy D. Jones nauczała:
Nie możemy czekać, aż nawrócenie po prostu wydarzy się w życiu naszych dzieci. Nawrócenie z przypadku nie jest zasadą ewangelii Jezusa Chrystusa. Stanie się kimś takim, jak nasz Zbawiciel, nie zdarza się przypadkiem. Świadome kochanie, nauczanie i składanie świadectwa może pomóc młodszym dzieciom odczuwać wpływ Ducha Świętego. Duch Święty jest niezbędny do tego, by nasze dzieci miały świadectwo i nawróciły się do Jezusa Chrystusa. Pragniemy, by „zawsze o Nim [pamiętały], aby [mogły] mieć z sobą Jego Ducha” [Doktryna i Przymierza 20:79]. („Istotne rozmowy”, Liahona, maj 2021, str. 13)
Rozdział 2.
Jakie praktyczne czynności mogą pomóc mi prowadzić moje dzieci do Zbawiciela?
Nefi i jego lud aktywnie starali się pomagać swoim dzieciom w nauce o Zbawicielu.
Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów udzielił rad, jak rodzice mogą pomagać dzieciom uczyć się o Zbawicielu i uczyć się od Niego:
Czy w naszych domach są wizerunki Zbawiciela? Czy często rozmawiamy z naszymi dziećmi o przypowieściach Jezusa? „Historie o Jezusie mogą być niczym wiatr rozniecający wiarę w sercach naszych dzieci” [Neil L. Andersen, „Opowiedz mi o Jezusie”, Liahona, maj 2010, str. 108]. Kiedy wasze dzieci zadają wam pytania, świadomie rozważcie nauczanie ich o tym, czego uczył Zbawiciel. Na przykład, jeśli wasze dziecko zapyta: „Tatusiu, dlaczego się modlimy?”. Możecie odpowiedzieć: „To świetne pytanie. Czy pamiętasz, kiedy Jezus się modlił? Porozmawiajmy o tym, dlaczego i w jaki sposób to czynił”. („Mówimy o Chrystusie”, Liahona, listopad 2020, str. 89)
Rada proroka Mojżesza, której udzielił izraelickim rodzicom, może odnosić się do nas: „Będziesz [przykazania] wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając” (V Ks. Mojżeszowa 6:7).
Prezydent Jones podkreśliła istotę rady Mojżesza, nauczając:
[Jednym z kluczy] do tego, by pomóc dzieciom stać się odpornymi na grzech, jest zaszczepianie w nich z miłością od najmłodszych lat podstawowych doktryn i zasad — z pism świętych, [Artykułów wiary], broszurki Dla wzmocnienia młodzieży, piosenek z Organizacji Podstawowej, hymnów i naszych własnych świadectw — które będą prowadzić je do Zbawiciela.
Tworzenie nawyku regularnej modlitwy, studiowania pism świętych, domowych wieczorów rodzinnych i czczenia dnia sabatu prowadzi do poczucia spełnienia, wewnętrznej stałości i posiadania silnych wartości moralnych — innymi słowy do duchowej uczciwości […].
Bracia i siostry, trzymajcie swoje maleństwa blisko — tak blisko, że będą mogły dostrzec wasze codzienne praktyki religijne i obserwować, jak dochowujecie swoich obietnic i przymierzy. „Dzieci są świetnymi naśladowcami, więc dajcie im coś wspaniałego do naśladowania” [Anonim]. („Pokolenie odporne na grzech”, Liahona, maj 2017, str. 88–89)
Rozdział 3.
Co mogę zrobić, jeśli członek rodziny schodzi ze ścieżki ewangelii?
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Jednym z największych strapień dzielnego rodzica w Syjonie jest dziecko, które zeszło ze ścieżki ewangelii. Pytania: „Dlaczego?” lub „Co zrobiłem źle?” i „W jaki sposób można teraz pomóc temu dziecku?” są rozważane bez ustanku w umysłach i sercach takich rodziców. („Faithful Parents and Wayward Children: Sustaining Hope While Overing Misunderstanding” [Wierni rodzice i kapryśne dzieci — wspieranie nadziei w przezwyciężaniu niezrozumienia], Ensign, marzec 2014, str. 28)
Lehi i Saria rozumieli ból serca, który pojawia się, gdy dzieci zbaczają ze ścieżki ewangelii.
Zwróć uwagę na to, jak czule Lehi nauczał swoje dzieci, jak czule do nich przemawiał. Starszy Ulisses Soares z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, jak możemy zareagować, jeśli członek rodziny zejdzie ze ścieżki ewangelii:
Trudno jest zrozumieć wszystkie powody, dla których niektórzy ludzie wybierają inną ścieżkę. Najlepsze, co możemy zrobić w tych okolicznościach, to po prostu ich kochać i o nich pamiętać, modlić się za ich dobrobyt i poszukiwać pomocy Pana, aby wiedzieć, co zrobić i powiedzieć. Szczerze radujcie się z nimi ich sukcesami, bądźcie ich przyjaciółmi i dostrzegajcie w nich dobro. Nigdy nie powinniśmy ich przekreślać, lecz powinniśmy chronić nasze relacje z nimi. Nigdy ich nie odrzucajcie ani mylnie nie osądzajcie. Po prostu ich kochajcie! Z przypowieści o synu marnotrawnym uczymy się, że dzieci mogą wejrzeć w siebie i odczuć pragnienie powrotu do domu. Jeśli tak się stanie w przypadku waszych bliskich, wypełnijcie swoje serca współczuciem, pobiegnijcie do nich, rzućcie im się na szyję i ucałujcie ich, tak jak uczynił to ojciec syna marnotrawnego [zob. Ew. Łukasza 15:20].
Ostatecznie, żyjcie w godny sposób, bądźcie dla nich dobrym przykładem tego, w co wierzycie, i przybliżcie się do naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. On zna i rozumie nasze najskrytsze smutki i bóle. On pobłogosławi wasze wysiłki i poświęcenie wobec waszych bliskich, jeśli nie w tym życiu, to w przyszłym. („Jakżebym mógł zrozumieć?”, Liahona, maj 2019, str. 8)