„Lekcja 18. Materiał przygotowawczy: Zaspokajanie potrzeb doczesnych”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela (2022)
„Lekcja 18. Materiał przygotowawczy”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 18. Materiał przygotowawczy
Zaspokajanie potrzeb doczesnych
Pan troszczy się o nasz doczesny, czyli fizyczny, dobrobyt. Objawił prawdy, które pomogą ci zadbać o twoje własne fizyczne potrzeby oraz potrzeby fizyczne twojej rodziny w sposób, który umożliwi ci również duchowy wzrost. Podczas studiowania tego materiału zastanów się, w jaki sposób możesz być lepiej przygotowany do stosowania się do tych prawd.
Rozdział 1.
Jaka spoczywa na mnie odpowiedzialność w związku z doczesnymi potrzebami mojej rodziny?
Wkrótce po przywróceniu Kościoła Jezusa Chrystusa Pan objawił niektóre doczesne obowiązki członków Kościoła.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Doktryna i Przymierza 75:28–29; 83:4. Zastanów się nad tym, jak ta rada udzielona przez Pana odnosi się do ciebie.
Poprzez proroków w dniach ostatnich Pan ponownie potwierdził, że „rodzice mają święty obowiązek wychowywania swoich dzieci w miłości i prawości, zaspokajania ich potrzeb fizycznych i duchowych” („Rodzina. Proklamacja dla świata”, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org).
Aby wypełnić ten obowiązek zaspokajania potrzeb fizycznych dzieci, rodzice muszą nauczyć się być samowystarczalni. Samowystarczalność jest fundamentalną zasadą ewangelii. Jest „zdolnością, zobowiązaniem i dążeniem do zaspokojenia potrzeb życiowych własnych i swojej rodziny” (Zaopatrywanie w Pański sposób. Podsumowanie przewodnika dla przywódców na temat pomocy wzajemnej [2009], str. 1).
Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o następujących zasadach związanych z samowystarczalnością:
Samowystarczalność to branie odpowiedzialności za nasz duchowy i doczesny dobrobyt oraz dobrobyt tych, których Ojciec Niebieski powierzył naszej opiece. Tylko wówczas, gdy jesteśmy samowystarczalni, możemy prawdziwie naśladować Zbawiciela w służbie i błogosławieniu innych.
Ważne jest, aby zrozumieć, że samowystarczalność to środek do osiągnięcia celu. Naszym ostatecznym celem jest stanie się takimi, jak Zbawiciel, a osiągnięciu tego celu służy nasza bezinteresowna służba innym. Nasza zdolność do służby wzrasta lub maleje w zależności od poziomu naszej samowystarczalności. („A Gospel Vision of Welfare: Faith in Action” [Ewangeliczna wizja pomocy wzajemnej — wiara w działaniu] w: Basic Principles of Welfare and Self-Reliance [Podstawowe zasady pomocy wzajemnej i samowystarczalności], [ogólnoświatowe szkolenie przywódców, 2009], str. 1–2, zob. także strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)
Zastanów się nad znaczeniem następujących wskazówek dotyczących samowystarczalności:
Kiedy jesteś samowystarczalny, korzystasz z błogosławieństw i zdolności danych przez Boga, aby zatroszczyć się o siebie i swoją rodzinę oraz rozwiązywać własne problemy. Samowystarczalność nie oznacza, że sam musisz wszystko robić. Aby być samowystarczalnym, musisz nauczyć się pracować z innymi i zwracać się do Pana o pomoc i siłę. (Dla wzmocnienia młodzieży, [broszura, 2011], str. 41)
Prezydent Spencer W. Kimball nauczał: „Żaden prawdziwy święty w dniach ostatnich, dopóki jest do tego zdolny fizycznie i psychicznie, nie powinien z własnej woli przenosić ciężaru zabezpieczenia siebie i własnej rodziny na kogoś innego” (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [Nauki Prezydentów Kościoła: Spencer W. Kimball] [2006], str. 116; zob. także I List do Tymoteusza 5:8). Wiedz, że Pan pomoże ci w twoich wysiłkach zmierzających do osiągnięcia samowystarczalności. Jezus Chrystus nauczał, że „przez [Jego] opatrzność” Kościół może „[stać] niezależnie”, zarówno docześnie, jak i duchowo (Doktryna i Przymierza 78:14). Podobnie Zbawiciel „przez Swoją opatrzność” może pomóc ci stać się samowystarczalnym i być w stanie zapewnić byt sobie i swojej rodzinie.
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Jakie myśli lub uczucia towarzyszą ci, gdy zastanawiasz się nad odpowiedzialnością za zaspokajanie doczesnych potrzeb twojej rodziny?
Rozdział 2.
Co może pomóc mi osiągnąć samowystarczalność i stać się lepszym żywicielem rodziny?
Rzetelna etyka pracy jest niezbędna, aby osiągnąć samowystarczalność i zapewniać utrzymanie naszym rodzinom. Nasz Ojciec Niebieski nakazywał pracować Swoim dzieciom, począwszy od Adama (zob. Ks. Mojżesza 4:25, 29; II List do Tesaloniczan 3:10–13). Ciężka praca i pilność są cechami Boga i tych osób, które starają się Go naśladować (zob. II Ks. Nefiego 5:17; Ks. Mosjasza 27:3–4).
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił znaczenie ciężkiej pracy, mówiąc:
Bóg zaplanował tę ziemską egzystencję tak, że wymaga niemal nieustannych wysiłków […]. Poprzez pracę wspieramy i wzbogacamy życie. Umożliwia nam ona przeżycie rozczarowań i tragedii ziemskich doświadczeń. Osiągnięcia, na które ciężko się pracuje, przynoszą poczucie własnej wartości. Praca buduje i udoskonala charakter, tworzy piękno i jest narzędziem naszej służby innym ludziom i Bogu. Uświęcone życie wypełnione jest pracą, czasami monotonną, czasami niewdzięczną, czasami niedocenianą, ale zawsze praca udoskonala, porządkuje, wspiera, podnosi, służy i dąży do czegoś. („Refleksje na temat uświęconego życia”, Liahona, listopad 2010, str. 17)
Oprócz spoczywającej na rodzicach odpowiedzialności „zaspokajania […] potrzeb fizycznych i duchowych [dzieci]”, „według boskiego zamysłu […], ojcowie […] są odpowiedzialni za zapewnienie swoim rodzinom niezbędnych środków do życia” („Rodzina. Proklamacja dla świata”). Starszy Christofferson tymi słowy dodawał otuchy mężczyznom, którzy przygotowują się do roli ojców:
[Przygotujcie się] […] już dziś poprzez sumienne wykonywanie obowiązków szkolnych i planowanie otrzymania policealnego wykształcenia. Wykształcenie uzyskane na uniwersytecie, w technikum, na praktykach lub w ramach podobnego programu jest kluczem do rozwoju umiejętności i zdolności, które będą wam potrzebne. („Ojcowie”, Liahona, maj 2016, str. 96)
Rada, aby zdobywać o wykształcenie, jest ważna dla wszystkich uczniów Jezusa Chrystusa. Pan poucza nas, abyśmy „[szukali] nauki przez studiowanie, a także przez wiarę” (Doktryna i Przymierza 88:118, zob. także Doktryna i Przymierza 90:15). Odnosząc się do tego obowiązku, Prezydent Russell M. Nelson powiedział:
Z powodu naszego uświęconego szacunku dla inteligencji każdego człowieka, uważamy zdobywanie wykształcenia za religijny obowiązek […]. Nasz Stwórca oczekuje, że Jego dzieci na całym świecie będą się kształcić. („Where Is Wisdom?” [Gdzie jest mądrość?], Ensign, listopad 1992, str. 6)
Zastanów się nad innymi potencjalnymi błogosławieństwami związanymi z wykształceniem, które wykraczają poza pomaganie nam w lepszym zaspokajaniu potrzeb finansowych naszej rodziny. Zdobywanie wykształcenia może przynieść osobiste spełnienie i pomóc nam sprostać oczekiwaniom Pana, zgodnie z którymi mamy rozwijać dary i zdolności, które On nam dał, i z nich korzystać (zob. Ew. Mateusza 25:14–30). Zdobycie wykształcenia może zwiększyć naszą zdolność radzenia sobie z życiowymi wyzwaniami. Wykształcenie zwiększa naszą zdolność do służenia bliźnim i budowania królestwa Pana.
Prezydent Thomas S. Monson nauczał:
Wasze talenty rozwiną się, gdy będziecie studiować i uczyć się. Będziecie [mogli] lepiej pomagać członkom swoich rodzin w ich nauce i będziecie [spokojni], wiedząc, że [przygotowaliście] się na ewentualności, jakie możecie napotkać w życiu. („Trzy cele, które was poprowadzą”, Liahona, listopad 2007, str. 119)
W niektórych sytuacjach, w przypadku śmierci małżonka, rozwodu lub innych wyjątkowych okoliczności, to matka musi być żywicielem rodziny (zob. akapit 7. proklamacji o rodzinie). W innych przypadkach oboje rodzice muszą pracować, aby zaspokajać podstawowe potrzeby swojej rodziny. Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów przekazał ważne słowa ostrzeżenia i udzielił użytecznej rady dotyczącej decyzji o pracy zawodowej obojga rodziców:
Obecnie w naszym materialistycznym świecie panuje znaczna presja, aby mieć i wydawać więcej pieniędzy. Niestety, przez to zamężne matki idą do pracy poza domem, aby zapewnić drugi dochód. Kiedy mężowie, żony i dzieci dostrzegają różnicę pomiędzy podstawowymi potrzebami a zachciankami, zmniejszają obciążenie finansowe rodziny i przyczyniają się do tego, by matki pozostały w domu. Decyzje dotyczące pracy poza domem są trudne i należy je podejmować w duchu modlitwy, pamiętając zawsze w tej złożonej kwestii o radach żyjących proroków. („The Sacred Responsibilities of Parenthood”, Ensign, marzec 2006, str. 31; zob. także Ks. Almy 37:37)
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
W jaki sposób Pan pomógł ci lub w jaki sposób może ci pomóc wyrobić w sobie rzetelną etykę pracy lub zdobyć lepsze wykształcenie?
Rozdział 3.
Jakie zasady związane z finansami mogą mi pomóc zapewnić utrzymanie rodzinie?
Ziemia należy do Pana (zob. Ks. Psalmów 24:1). Daje nam moc i dostęp do ziemskich zasobów, abyśmy zaspokajali nasze doczesne i duchowe potrzeby (zob. V Ks. Mojżeszowa 8:10, 18; Doktryna i Przymierza 59:18–20). Dla Pana wszystkie rzeczy są duchowe, nawet Jego doczesne prawa (zob. Doktryna i Przymierza 29:34). Zna zarówno błogosławieństwa, jak i duchowe zagrożenia związane z poszukiwaniem i pozyskiwaniem źródeł dochodu oraz własności. Objawił zasady, które pomagają nam zarządzać tymi zasobami w sposób, który może być dla nas błogosławieństwem i chronić nas jako poszczególne osoby i rodziny.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Wybierz co najmniej dwa z poniższych fragmentów z pism świętych lub znajdź dwa inne na własną rękę. Rozpoznaj podane w nich zasady mądrego zarządzania finansami. Przyjdź na zajęcia przygotowany, aby opowiedzieć o tym, co odkryłeś.
Zapisz swoje przemyślenia
Zapisz niektóre mądre wybory, jakich dokonałeś, zaspokajając swoje doczesne potrzeby. Zapisz też kilka sposobów, na jakie czujesz, że możesz udoskonalić swoje wysiłki, aby zaspokajać swoje doczesne potrzeby.