ចូរប្រែក្លាយខ្លួនឲ្យកាន់តែជាពួកគ្រីស្ទាន
នេះគឺជាការហៅរបស់ព្រះគ្រីស្ទដល់ពួកគ្រីស្ទានគ្រប់រូបសព្វថ្ងៃនេះ ៖ « ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង... ចូរឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមខ្ញុំស៊ីផង »
តើដើម្បីធ្វើជាពួកគ្រីស្ទានមានន័យដូចម្ត៉េច ?
ពួកគ្រីស្ទានមានជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ យេស៊ូវគ្រីស្ទថា ទ្រង់ពិតជាព្រះបុត្រាព្រះ ដែលព្រះបិតាបញ្ជូនមកដើម្បីរងទុក្ខសម្រាប់អំពើបាបយើង ដោយទង្វើនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏មហិមាដែលយើងស្គាល់ថាជា ដង្វាយធួន ។
ពួកគ្រីស្ទានជឿថា តាមរយៈព្រះគុណនៃព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាច ប្រែចិត្ត អភ័យទោសដល់អ្នកដទៃ គោរពបញ្ញាត្តិ ហើយគ្រងមរតនៃជីវិតអស់កល្ប ។
ពាក្យថា គ្រីស្ទាន មានន័យថា យើងយកដាក់លើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ យើងធ្វើបែបនេះ ដោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដោយការដាក់ដៃលើ ដោយអស់អ្នកដែលកាន់សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពទ្រង់ ។
ពួកគ្រីស្ទានដឹងថា តាមរយៈប្រវត្តិសាស្ត្រ ព្យាការីរបស់ព្រះតែងតែថ្លែងទីបន្ទាល់ពី ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអង្គនេះ រួមទាំងព្រះបិតាសួគ៌ បានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅឆ្នាំ 1820 ហើយស្តារដំណឹងល្អ និង រៀបចំសាសនាចក្រដើមរបស់ទ្រង់ឡើងវិញ ។
តាមរយៈព្រះគម្ពីរ និង សាក្សីរបស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះយើងដឹងថា ព្រះបិតាសួគ៌យើង មានសិរីរុងរឿង និង រូបកាយជាសាច់ និង ឆ្អឹងល្អឥតខ្ចោះ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយនៃព្រះវរបិតានៅក្នុងសាច់ឈាម ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាតួអង្គនៃវិញ្ញាណ ដែលមាននាទីដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះបិតា និង ព្រះបុត្រា ។ ក្រុមព្រះ គឺមានរូបរាងបីអង្គផ្សេងៗពីគ្នា តែមានគោលបំណងតែមួយ ។
ដោយសារគោលលទ្ធិទាំងនេះជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃជំនឿយើង តើមានចម្ងល់ ឬ ការជំទាស់ណាដែលថាយើង ជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺជាគ្រីស្ទាននោះ ? តែគ្រីស្ទានគ្រប់រូប នៅតែមានសំណួរសាមញ្ញមួយថា ៖ តើយើងជាពួកគ្រីស្ទានបែបណា ? ឬ និយាយម្យ៉ាងទៀតថា តើដំណើររបស់យើងតាមព្រះគ្រីស្ទនោះយ៉ាងណាហើយ ?
សូមពិចារណាជាមួយខ្ញុំ ពីបទពិសោធន៍ពីរនៃពួកសិស្សគ្រីស្ទាន ៖
« កាលព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់កំពុងយាងតាមឆ្នេរសមុទ្រ កាលីឡេ នោះក៏ទតឃើញបងប្អូនពីរនាក់ ជាអ្នកនេសាទត្រីគឺ ស៊ីម៉ន ដែលហៅថា ពេត្រុស និង អនទ្រេ ជាប្អូនកំពុងតែបង់សំណាញ់ក្នុងសមុទ្រ ។
« រួចទ្រង់មានបន្ទូលទៅគេថា ចូរមកតាមខ្ញុំ ខ្ញុំនិងតាំងអ្នកឲ្យជាអ្នកនេសាទមនុស្សវិញ ។
« គេក៏ទុកសំណាញ់ចោល ទៅតាមទ្រង់ភ្លាម » ។ 1
ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទាននៅសម័យនេះ យើងមានឱកាសដើម្បី ធ្វើដោយមិនបង្អង់ ភ្លាមៗ និង ម៉ឹងម៉ាត់ គឺដូច ពេត្រុស និង អនទ្របានធ្វើ ៖ « គេក៏ទុកអួនចោល ហើយក៏ដើរតាមទ្រង់ជាមួយរំពេចទៅ » ។ 2 យើងក៏ត្រូវបានហៅដើម្បីលះបង់អ្វីៗដែលយើងមាន ដើម្បីបដិសេធផ្លូវលោកិយ ប្រពៃណី និង ទំនៀមទំលាប់ ។ យើងក៏ត្រូវបានហៅដើម្បីបោះបង់អំពើបាបយើងដែរ ។ « កាល [ ព្រះគ្រីស្ទ ] បានហៅហ្វូងមនុស្សមកកាន់ទ្រង់... នោះទ្រង់មានបន្ទូលទៅគេថា អ្នកណាដែលចង់មកតាមខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯងចោល ទាំងផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួនមកតាមខ្ញុំចុះ » ។3 ការបដិសេធខ្លួនយើងចេញពីបាបកម្ម គឺជាការចាប់ផ្តើមនៃការប្រែចិត្ត ដែលបាននាំមកនូវកាផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងធំនៅក្នុងចិត្តយើង ដែលធ្វើឲ្យយើង « ពុំមានបំណងនឹងប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតទៀតឡើយ » ។ 4
ការផ្លាស់ប្តូរនេះ ហៅថា ការប្រែចិត្តជឿ គឺអាចធ្វើបានតាមរយៈព្រះសង្គ្រោះតែប៉ុណ្ណោះ ។ ព្រះគ្រីស្ទ សន្យាថា ៖ « ហើយបើសិនជាមនុស្សលោកមករកយើង នោះយើងនឹងបង្ហាញដល់ពួកគេ នូវភាពទន់ខ្សោយរបស់ពួកគេ... ហើយគុណរបស់យើង មានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ដែលបន្ទាបខ្លួន នៅចំពោះយើង ត្បិតបើសិនជាពួកគេបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះយើង ហើយមានសេចក្តីជំនឿជឿដល់យើង លំដាប់នោះ យើង នឹងធ្វើឲ្យអ្វីដែលទន់ខ្សោយក្លាយទៅជាខ្លាំងពូកែ ចំពោះ ពួកគេវិញ » ។ 5 នៅពេលយើង ត្រូវបានធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងដោយសារ ព្រះគ្រីស្ទ នោះគ្រប់លក្ខណៈរបស់យើងផ្លាស់ប្តូរ ហើយពុំចង់ត្រឡប់ទៅទម្លាប់ចាស់វិញឡើយ ។
ទោះជាយ៉ាងណា ពួកគ្រីស្ទានដ៏ស្មោះត្រង់ នឹងតែងតែប្រទានពរនូវគ្រាដែលជួបនឹងបទពិសោធន៍លំបាកៗ និង ការខកចិត្ត ។ នៅពេលឧបសគ្គពិតទាំងនេះមកដល់ នោះយើងប្រហែលជាត្រូវបានល្បួងឲ្យត្រឡប់ទៅទម្លាប់ចាស់ ។ បន្ទាប់ពីការឆ្កាងព្រះសង្គ្រោះ នោះទ្រង់បានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់រូបនាង ហើយបានប្រាប់ពួកគេថា បងប្អូនប្រុសទាំងឡាយនឹងរកទ្រង់នៅស្រុក កាលីឡេ ។ នៅពេល ពេត្រុស ដែលជាសាវកច្បង បានត្រឡប់ទៅស្រុក កាលីឡេវិញ នោះលោកបានត្រឡប់ជាដឹងពីអ្វីដែលលោកបានដឹង—គឺជាអ្វីដែលលោកទទួលអារម្មណ៍ថាទុកចិត្តដើម្បីធ្វើ ។ លោកបានពន្យល់ថា « ខ្ញុំទៅនេសាទត្រី »6 ហើយបាននាំពួកសិស្សជាច្រើនទៅជាមួយទ្រង់ផង ។
ពិតណាស់ពេញមួយយប់ហើយដែល ពេត្រុស និង អ្នកនេសាទត្រីផ្សេងទៀតពុំនេសាទបានត្រីសោះ ។ នៅព្រឹកបន្ទាប់ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញខ្លួនទ្រង់នៅលើច្រាំង ហើយហៅពួកគេឲ្យចុះទូក « ចូរទំលាក់អួន [ របស់អ្នក ] នៅខាងស្តាំទូក » ។ ពួកសិស្សទាំងប៉ុន្មានដែលនៅលើទូក បានធ្វើតាមអ្វីដែលទ្រង់ប្រាប់ ហើយភ្លាមនោះ ឃើញថាអួនរបស់គេជាប់ត្រីសន្ធឹកណាស់ ។ ភ្លាមនោះ យ៉ូហាន បានស្គាល់ថាជាសំឡេងព្រះសង្គ្រោះ ហើយ ពេត្រុស បានលោតចូលទៅក្នុងទឹក ហើយហែលមកកាន់ច្រាំងភ្លាម ។ 7
ចំពោះពួកគ្រីស្ទានណា ដែលបានត្រឡប់ទៅទម្លាប់ចាស់គេវិញ ដែលជាទម្លាប់ខ្វះភាពស្មោះត្រង់នោះ ចូរពិចារណាពីគំរូដ៏ស្មោះត្រង់របស់ពេត្រុស ។ សូមកុំពន្យាពេលឡើយ ។ សូមមកស្តាប់ និង ស្គាល់សំឡេងហៅរបស់លោកចៅហ្វាយ ។ បន្ទាប់មកកុំបង្អង់ពេលត្រឡប់មកកាន់ទ្រង់ ហើយទទួលពរជ័យទ្រង់ដ៏ច្រើនលើសលប់ជាថ្មីម្តងទៀត ។
នៅពេលពួកគេទាំងនោះបានត្រឡប់ទៅច្រាំងវិញ នោះពួកគេបានទទួលទានអាហារដែល មានត្រី និង នំបុ័ង ។ ព្រះសង្គ្រោះបានបបួលថា « ចូរមកពិសារសិន » ។ 8 នៅពេលទ្រង់បរិភោគជាមួយគេ នោះទ្រង់បានសួរ ពេត្រុស បីដងថា « ស៊ីម៉ូន កូន យ៉ូណាសអើយ ! តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ ? » នៅពេល ពេត្រុស បានប្រាប់ថាស្រឡាញ់ហើយនោះ ព្រះសង្គ្រោះបានទទូចឲ្យលោក « ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង... ចូរឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមខ្ញុំស៊ីផង » ។ 9
នេះគឺជាការហៅរបស់ព្រះគ្រីស្ទដល់ពួកគ្រីស្ទានគ្រប់រូបសព្វថ្ងៃនេះ ៖ « ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង... ចូរឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមខ្ញុំស៊ីផង » —គឺ ចូរចែកចាយដំណឹងល្អរបស់យើងដល់ទាំងចាស់ និង ក្មេង ចម្រើនកម្លាំង ប្រសិទ្ធពរ លួងលោម លើកទឹកចិត្ត និង ពង្រឹងអ្នកដទៃ ជាពិសេសតាមរបៀបដែលយើងរស់នៅតាមដំណើរល្អ ៖ សូមគោរពព្រះបញ្ញាត្តិ អធិស្ឋាន សិក្សាព្រះគម្ពីរ និង ធ្វើតាមគំរូនៃក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់ ។ យើងឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមទ្រង់នៅក្នុងសាសនាចក្រ នៅពេលយើងបម្រើក្នុងកូរ៉ុមបព្វជិតភាព និង អង្គការជំនួយ ។ នៅពេលយើងឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមទ្រង់ ទូទាំងពិភពលោក ដោយធ្វើជាអ្នកជិតខាងគ្រីស្ទានល្អ ដោយអនុវត្ត សាសនាបរិសុទ្ធដោយទៅសួរសុខទុក្ខ និង បម្រើពួកមេម៉ាយ ក្មេងកំព្រា ជនទ័លក្រ និង អស់អ្នកដែលត្រូវការ ។
សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ដើម្បីត្រូវបានហៅថាជាពួកគ្រីស្ទាន វាហាក់បីដូចជា ពិបាក ហើយស្មុកស្មាញ ។ តែយើងមិនត្រូវខ្លាច ឬ មានអារម្មណ៍ភ័យឡើយ ។ ព្រះសង្គ្រោះបានសន្យាថា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យយើងសក្តិសម ដើម្បីធ្វើការទ្រង់ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « ចូរមកតាមខ្ញុំ និង ខ្ញុំ នឹងតាំងអ្នកឲ្យជាអ្នកនេសាទមនុស្សវិញ » ។ 10 នៅពេលយើងធ្វើតាមទ្រង់ ទ្រង់ប្រទានពរយើងដោយ អំណោយ ទេពកោសល្យ និង កម្លាំងដើម្បីធ្វើតាមព្រះឆន្ទៈទ្រង់ ឲ្យយើងធ្វើបាននូវអ្វីៗដែលហួសពីសមត្ថភាពយើង ហើយធ្វើអ្វីៗដែលយើងមិនធ្លាប់គិតថាអាចធ្វើទៅបានកាលពីមុន ។ នេះប្រហែលជាតម្រូវឲ្យចែកចាយដំណឹងល្អ ជាមួយអ្នកជិតខាង សង្គ្រោះអ្នកដែលបាត់បង់ខាងវិញ្ញាណ បម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោង ធ្វើកិច្ចការនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ចិញ្ចឹមកូនៗដែលមានពិការភាព ស្រឡាញ់កូនដែលខ្ជះខ្ជាយ កំដរអ្នកឈឺ ស៊ូទ្រាំនឹងការយល់ខុស ឬ ការរងទុក្ខឈឺចាប់ ។ វាមានន័យថា ដើម្បីរៀបចំខ្លួនយើង ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការហៅបម្រើរបស់ទ្រង់ ដោយនិយាយថា ៖ « ខ្ញុំនឹងទៅដែលទ្រង់ឲ្យខ្ញុំទៅ ខ្ញុំនឹងថាដែលទ្រង់ឲ្យខ្ញុំថា ខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីដែលទ្រង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើ ខ្ញុំនឹងប្រែក្លាយជាអ្វីដែលទ្រង់ឲ្យខ្ញុំប្រែក្លាយ » ។ 11
ដើម្បីប្រែក្លាយជាអ្វីដែលព្រះបិតាសួគ៌យើងចង់ឲ្យប្រែក្លាយនោះ គឺយើងធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់នៅតែបន្តហៅយើងឲ្យធ្វើតាមទ្រង់ ។ បើអ្នកគ្រាន់តែរៀនថា ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបានតាំងចិត្តធ្វើជាគ្រីស្ទាន ឬ បើសិនអ្នកមិនទាន់ចូលរួមបានពេញលេញនៅក្នុងសាសនាចក្រ ហើយចង់ធ្វើតាមទ្រង់ម្តងទៀតនោះ—សូមកុំខ្លាចអី ! ពួកសិស្សដំបូងរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺជា សមាជិកថ្មីទាំងអស់នៃសាសនាចក្រ អ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿថ្មីចំពោះដំណឹងល្អទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវ បានបង្រៀនមនុស្សគ្រប់រូបដោយអត់ធ្មត់ ។ ទ្រង់ជួយគេ បំពេញការទទួលខុសត្រូវខ្លួន ។ ទ្រង់បានហៅគេថា ជាសំឡាញ់ ហើយបានសុគតសម្រាប់គេ ។ ហើយទ្រង់បានធ្វើរួចមកហើយគឺ ដូចគ្នាសម្រាប់អ្នក និង រូបខ្ញុំផងដែរ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា តាមរយៈក្តីស្រឡាញ់ និង ព្រះគុណដ៏មហិមាទ្រង់ នោះយើងអាចប្រែកាន់តែជាពួកគ្រីស្ទាន ។ សូមពិចារណាពីលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទដូចខាងក្រោមនេះ ។ តើយើងអាចពង្រឹងលក្ខណៈទាំងនេះ នៅក្នុងខ្លួនយើងដោយរបៀបណា ?
ក្តីស្រឡាញ់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ព្រះសង្គ្រោះផ្តល់តម្លៃឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នា ។ សប្បុរស និង អាណិតអាសូរដល់មនុស្សទាំងអស់ ទ្រង់បានយាងចេញពីចៀម កៅសិបប្រាំបួន ទៅរកចៀមមួយ12 ត្បិតចំពោះ « សូម្បីទាំងសក់ក្បាល [ របស់យើង ] ... ក៏បានរាប់ទាំងអស់ដែរ »13 ចំពោះទ្រង់ ។
ជំនឿពួកគ្រីស្ទាន ។ ទោះជាមានការល្បួង ទុក្ខលំបាក និង ការបៀតបៀន ព្រះសង្គ្រោះបានទុកចិត្តលើព្រះបិតាសួគ៌ ហើយបានរើសដើម្បីស្មោះត្រង់ និង គោរពតាមបទបញ្ញាត្តិទ្រង់ដដែល ។
ការលះបង់របស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ពេញមួយជីវិតទ្រង់ ព្រះសង្គ្រោះបានប្រទាន ពេលវេលា កម្លាំង ហើយទំបំផុត តាមរយៈដង្វាយធួន បានប្រទានអង្គទ្រង់ ដើម្បីឲ្យកូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះ អាចរស់ឡើងវិញ ហើយមានឱកាសគ្រងមរតនៃជីវិតអស់កល្ប ។
ការខ្វល់ខ្វាយរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ដូចជាសាសន៍សាម៉ារីដែលមានចិត្តល្អ នោះព្រះសង្គ្រោះបានបន្តជួយសង្គ្រោះ ស្រឡាញ់ និង ចិញ្ចឹមបីបាច់មនុស្សនៅជុំវិញទ្រង់ ដោយមិនគិតពី វប្បធម៌ សាសនា ឬ កាលៈទេសៈគេឡើយ ។
ការបម្រើរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ មិនថាដងទឹកពីអណ្តូង ចំអិនត្រីធ្វើជាអាហារ ឬ លាងជើងទេ ព្រះសង្គ្រោះបានចំណាយពេលវេលាទ្រង់ដើម្បីបម្រើមនុស្សដទៃ—ជួយ អ្នកនឿយព្រួយ និង ពង្រឹងអ្នកទន់ខ្សោយ ។
ការអត់ធ្មត់របស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ នៅពេលទ្រង់កើតទុក្ខ និង រងការឈឺចាប់ នោះព្រះសង្គ្រោះរង់ចាំព្រះបិតាទ្រង់ ។ ដោយចិត្តអំណត់ ទ្រង់អត់ធ្មត់ឲ្យយើងដឹងអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ហើយត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ។
ភាពសុខសាន្តរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ។នៅគ្រប់ការបម្រើរបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានជម្រុញឲ្យមានការយល់ដឹង និង ធ្វើឲ្យមានភាពសុខសាន្ត ។ ជាពិសេសនៅក្នុងចំណោមពួកសិស្សទ្រង់ ទ្រង់បានបង្រៀនថា ពួកគ្រីស្ទាន មិនអាចឈ្លោះជាមួយគ្រីស្ទានផ្សេងឡើយ ទោះបីជាគេខុសពីយើងក្តី ។
ការអភ័យទោសរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ទ្រង់បានបង្រៀនថា ឲ្យយើងឲ្យពរដល់អ្នកណាដែលប្រទេចអ្នក ហើយបង្ហាញផ្លូវយើង ដោយអធិស្ឋានថា សូមអត់ទោសដល់អ្នកដែលឆ្កាងទ្រង់ផង ។
ការប្រែចិត្តជឿរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ដូចជា ពេត្រុស និង អនទ្រ មានមនុស្សជាច្រើនបានទទួលស្គាល់សេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អភ្លាមៗបន្ទាប់ពីគេឮវាហើយ ។ ពួកគេនៅតែប្រែចិត្តជឿ ។ សម្រាប់មនុស្សខ្លះ វាត្រូវការពេលវេលាយូរ ។ នៅក្នុងវិវរណៈប្រទានដល់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ព្រះសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា « អ្វីដែលកើតមកពីព្រះ ជាពន្លឺ ហើយអ្នកណាដែលទទួលពន្លឺ ហើយនៅជាប់ក្នុងព្រះ នោះទទួលពន្លឺថែមទៀត ហើយពន្លឺនោះភ្លឺកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ រហូតដល់ថ្ងៃបានល្អឥតខ្ចោះ » ។ 14 ជាថ្ងៃឥតខ្ចោះនៃការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់យើង ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជា « ពន្លឺ និង ជាព្រះដ៏ប្រោសលោះនៃពិភពលោក ជាព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិត » ។ 15
ការកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុតរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ពេញមួយជីវិតទ្រង់ ព្រះសង្គ្រោះមិនដែលធ្លាប់បោះបង់ចោលការធ្វើតាមព្រះឆន្ទៈព្រះបិតាទ្រង់ឡើយ គឺបន្តសុចរិត ធ្វើល្អ មេត្តាករុណា និង ពិតរហូតអស់ជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ។
ទាំងនេះគឺជាបុគ្គលិកលក្ខណៈមួយចំនួនរបស់អស់អ្នកដែលឮ និង ស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ព្រះសង្គ្រោះ ។ ក្នុងនាមជាសាក្សីពិសេសម្នាក់របស់ទ្រង់នៅលើផែនដីនេះ ខ្ញុំសូមថ្វាយទីបន្ទាល់ដែលដូចព្រះគ្រីស្ទ ថា សព្វថ្ងៃនេះ ទ្រង់កំពុងហៅអ្នកថា « ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ » ។ 16 សូមមកដើរលើផ្លូវដែលនាំទៅរកសុភមង្គល អំណរ និង ជីវិតអស់កល្ប នៅក្នុងនគររបស់ព្រះបិតាសួគ៌យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះសង្គ្រោះ និង ព្រះប្រោសលោះយើង អាម៉ែន ។