មួយជំហានខិតទៅជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ

ដោយ រ៉ូសែល ធី អូសហ្គូស្សធ័ប

ប្រធានសាលាថ្ងៃអាទិត្យទូទៅ

ការប្រែចិត្តជឿ គឺជាគោលដៅនៃការរៀន និង ការបង្រៀនដំណឹងល្អទាំងអស់ ។ ការប្រែចិត្តជឿ មិនមែនជាហេតុការណ៍ដែលកើតឡើងតែម្ដងនោះទេ ។ វាជាដំណើរស្វែងរកអស់មួយជីវិត ដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យកាន់តែខ្លាំង ។

កាលពីរដូវក្ដៅកន្លងផុតទៅនេះ ខ្ញុំបានសរសេរអត្ថបទខ្លីមួយដែលបានបោះពុម្ពក្នុងទស្សនាវដ្តី លីអាហូណា និងEnsign ។ កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ បានផ្ញើរសារអេឡិចត្រូនិចមកខ្ញុំដោយនិយាយថា « ប៉ា ប្រហែលប៉ាអាចប្រាប់យើង ពេលណាដែលប៉ាមានអត្ថបទមួយចេញផ្សាយ » ។ ខ្ញុំបានឆ្លើយតបថា « ប៉ាគ្រាន់តែចង់ដឹងថា តើឯងមានអានទស្សនាវដ្ដីសាសនាចក្រដែរឬទេ » ។ គាត់បានសរសេរតបដោយពន្យល់ថា កូនស្រីអាយុ 10 ឆ្នាំរបស់គាត់បាន « ប្រឡងជាប់ការចង់ដឹងនេះ ។ នាងបានទទួលទស្សនាវដ្តី Ensignពីប្រអប់សំបុត្រ ហើយដើរចូលក្នុងផ្ទះ ហើយអានវា ។ បន្ទាប់មក នាងឡើងមកបន្ទប់របស់យើង ហើយបង្ហាញអត្ថបទរបស់ប៉ាដល់យើង » ។

ចៅស្រីរបស់ខ្ញុំអានទស្សនាវដ្តី Ensign ដោយសារនាងចង់ដឹង ។ នាងបានធ្វើដោយខ្លួនឯងដោយអនុវត្តនូវសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់នាង ។ ថ្មីៗនេះ គណៈប្រធានទីមួយ បានអនុម័តធនធានសិក្សាថ្មីសម្រាប់យុវវ័យ ដែលនឹងគាំទ្របំណងប្រាថ្នាពីធម្មជាតិរបស់យុវជនឲ្យរៀន, រស់នៅតាម និង ចែកចាយដំណឹងល្អ ។ ធនធានថ្មីទាំងនេះ ឥឡូវមាននៅតាមអ៊ិនធើណិតមើលហើយ ។ នៅខែមករា យើងនឹងចាប់ផ្ដើមវានៅក្នុងថ្នាក់រៀនទាំងឡាយ ។

នៅពេលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀន សិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់អ្នករៀនគឺខ្ពង់ខ្ពស់ណាស់ ។ ទ្រង់មិនត្រឹមតែបង្ហាញយើងពីអ្វីដែលត្រូវបង្រៀននោះទេ ប៉ុន្ដែថែមទាំងពីរបៀបបង្រៀនទៀតផង ។ ទ្រង់បានផ្ដោតលើតម្រូវការរបស់សិស្ស ។¹ ទ្រង់ជួយបុគ្គលម្នាក់ៗឲ្យរកឃើញនូវសេចក្ដីពិតសម្រាប់ខ្លួនគេ ។ ទ្រង់តែងតែស្ដាប់រាល់សំណួររបស់ពួកគេ ។²

ធនធានសិក្សាថ្មីទាំងនេះ នឹងជួយយើងទាំងអស់គ្នាឲ្យរៀន និង បង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងផ្ទះ និង ថ្នាក់រៀនយើង ។³ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នោះ យើងនឹងឆ្លើយតបចំពោះការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ឲ្យ « ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ » ⁴ ដូចជាអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល បានបង្រៀនយ៉ាងល្អនោះ ។ ខណៈដែលធនធានថ្មីទាំងនេះ កំពុងត្រូវបានអភិវឌ្ឍ ខ្ញុំបានឃើញអ្នកដឹកនាំ និង គ្រូបង្រៀនទាំងឡាយនៅក្នុងអង្គការជំនួយ និង ថ្នាក់សិក្ខាសាលា ប្រឹក្សារួមគ្នាជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយ ដើម្បីពួកគេអាចបំពេញតម្រូវការរបស់អ្នករៀនរបស់ពួកគេ ។ ខ្ញុំបានឃើញយុវនារីនៅក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ យុវជនក្នុងកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ហើយយុវវ័យនៅក្នុងថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ រៀនអនុវត្តសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់ពួកគេ និង ធ្វើសកម្មភាពដោយខ្លួនគេ ។

គ្រូសាលាថ្ងៃអាទិត្យថ្នាក់យុវវ័យម្នាក់ បានឆ្ងល់ពីរបៀបដើម្បីជួយយុវជនដែលខុសប្រក្រតីពីរនាក់ឲ្យ ធ្វើសកម្មភាពដោយខ្លួនគេ ។ នៅពេលនាងបានអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន នាងព្រួយថាយុវជនទាំងពីរនេះ អាចបដិសេធការអញ្ជើញរបស់នាង ។ ប៉ុន្ដែពួកគេមិនបានបដិសេធនោះទេ ។ ម្នាក់បានឈរដើម្បីបង្រៀននូវអ្វីដែលគាត់បានរៀន ហើយបន្ទាប់មកបានអញ្ជើញមិត្តរួមថ្នាក់ដែលមានភាពខុសប្រក្រតីដូចគ្នានោះឲ្យជួយគាត់ ។ នៅពេលអ្នកទីមួយបានចាប់ផ្ដើមព្យាយាម មិត្តរួមថ្នាក់របស់គាត់បាននៅជាមួយគាត់ ហើយខ្សឹបដាក់ត្រចៀកគាត់ដើម្បីឲ្យគាត់អាចមានអារម្មណ៍ថាបានជោគជ័យ ។ ពួកគេទាំងពីរនាក់បានបង្រៀននៅថ្ងៃនោះ ។ ពួកគេបង្រៀនពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន ប៉ុន្ដែពួកគេក៏កំពុងបង្រៀនតាមរបៀបដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀនផងដែរ ។ នៅពេលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀន ទ្រង់បង្រៀនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សម្នាក់ដែលទ្រង់កំពុងបង្រៀន គឺដូចជាមិត្តរួមថ្នាក់នេះបានធ្វើសម្រាប់មិត្តរបស់គាត់ដូច្នេះដែរ ។⁵

នៅពេលយើងរៀន និង បង្រៀននូវព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់តាមរបៀបទ្រង់ នោះយើងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ឲ្យ « ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ » ហើយ ។ យើងមកតាមទ្រង់មួយជំហានម្ដងក្នុងមួយពេលម្តង។ ជាមួយនឹងជំហាននីមួយៗ យើងខិតជិតទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ យើងផ្លាស់ប្ដូរ ។ ព្រះអម្ចាស់បានដឹងថា ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណមិនមែនកើតឡើងទាំងអស់តែម្តងក្នុងពេលតែមួយនោះទេ ។ វាកើតឡើងបន្តិចម្ដងៗ ។ រាល់ពេលដែលយើងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ ហើយជ្រើសមកតាមទ្រង់ យើងរីកចម្រើនតាមផ្លូវទៅកាន់ការប្រែចិត្តជឿដ៏ពេញលេញ ។

ការប្រែចិត្តជឿ គឺជាគោលដៅនៃការរៀន និង ការបង្រៀនដំណឹងល្អទាំងអស់ ។ ការប្រែចិត្តជឿ មិនមែនជាហេតុការណ៍ដែលកើតឡើងតែម្ដងនោះទេ ។ វាគឺជាដំណើរពេញមួយជីវិត ដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យកាន់តែខ្លាំង ។ អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក បានរំឭកយើងថា « ដើម្បីដឹង គឺមិនគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ។ « ដើម្បីបាន ‹ ប្រែចិត្តជឿ › ... តម្រូវឲ្យយើងធ្វើ និង ក្លាយដូចជា » ។⁶ ដូច្នេះ ការរៀនប្រែចិត្តជឿ គឺជាដំណើរការឥតដាច់មួយនៃការដឹង ការធ្វើ និង ការក្លាយដូចជា ។ ដូចគ្នាដែរ ការបង្រៀនឲ្យប្រែចិត្តជឿ ត្រូវការគោលលទ្ធិគ្រឹះ ការអញ្ជើញឲ្យធ្វើសកម្មភាព និង ពរជ័យដែលបានសន្យា ។⁷ នៅពេលយើងបង្រៀនគោលលទ្ធិពិត យើងជួយអ្នករៀនឲ្យដឹង ។ នៅពេលយើងអញ្ជើញអ្នកដទៃឲ្យធ្វើសកម្មភាព យើងជួយពួកគេឲ្យធ្វើ ឬ រស់នៅតាមគោលលទ្ធិ ។ ហើយនៅពេលពរជ័យទាំងឡាយដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យានោះបានមក យើងត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរហើយ ។ ដូចជាអាលម៉ាដែរ យើងអាចក្លាយទៅជាសត្វលោកថ្មី ។⁸

ធនធានសិក្សាថ្មីសម្រាប់យុវជននេះ មានគោលដៅសំខាន់មួយ ៖ ដើម្បីជួយយុវជនឲ្យប្រែចិត្តជឿតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានឃើញយុវជនម្នាក់នៅក្នុងថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យយុវវ័យមួយរកឃើញសេចក្ដីពិតសម្រាប់ខ្លួនគាត់ ។ នៅពេលខ្ញុំឃើញថា គាត់កំពុងតែពិបាកក្នុងការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងដង្វាយធួនទៅនឹងជីវិតរបស់គាត់ផ្ទាល់ ខ្ញុំបានសួរគាត់ថាតើគាត់ធ្លាប់ទទួលអារម្មណ៍នៃការអភ័យទោសដែរទេ ។ គាត់បានឆ្លើយថា ៖ « មែនហើយ ដូចពេលមួយនោះ ខ្ញុំបានដាល់ច្រមុះបុរសម្នាក់ ពេលយើងលេងបាល់ទាត់ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អពីវាសោះ ។ ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យមានអារម្មណ៍ល្អ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានទៅផ្ទះរបស់គាត់ ហើយសុំឲ្យគាត់អភ័យទោសដល់ខ្ញុំ ប៉ុន្ដែខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំត្រូវធ្វើច្រើនជាងនេះទៀត ដូច្នេះខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ហើយបន្ទាប់មកខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានអភ័យទោសដល់ខ្ញុំផងដែរ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលដង្វាយធួន មានន័យសម្រាប់ខ្ញុំ » ។

នៅពេលគាត់ចែកចាយបទពិសោធន៍នេះនៅក្នុងថ្នាក់ថ្ងៃនោះ គាត់បានអានពី យ៉ូហាន 3:16—« ត្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ » ហើយបន្ទាប់មកគាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះចេស្ដានៃដង្វាយធួន ។ គោលលទ្ធិនេះ លែងជាគំនិតអរូបីយចំពោះយុវជននេះទៀតហើយ ។ វាក្លាយជាផ្នែកមួយនៃជីវិតគាត់ ដោយសារគាត់បានសួរខ្លួនគាត់ ហើយបន្ទាប់មកអនុវត្តសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់គាត់ដើម្បីធ្វើសកម្មភាព ។⁹

យុវជននេះ បានប្រែចិត្តជឿកាន់តែខ្លាំង ព្រមទាំងមិត្តរួមថ្នាក់របស់គាត់ផងដែរ ។ ពួកគេផ្ដោតលើគោលលទ្ធិគ្រឹះមួយ ដោយការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ ពួកគេបានភ្ជាប់ពាក្យដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនោះទៅនឹងជីវិតផ្ទាល់របស់ពួកគេ បន្ទាប់មកពួកគេថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យទាំងឡាយដែលបានមកដល់ពួកគេ ដែលជាលទ្ធផលនៃការរស់នៅតាមគោលលទ្ធិនេះ ។ នៅពេលពួកយើងបង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងផ្ដោតលើព្រះគម្ពីរ និង ពាក្យសម្ដីរបស់ព្យាការីនាសម័យបច្ចុប្បន្ន ។ យើងប្រើប្រាស់អត្ថបទដ៏ពិសិដ្ឋដើម្បីជួយពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿ សាងទីបន្ទាល់ និង ជួយមនុស្សគ្រប់រូបឲ្យប្រែចិត្តជឿយ៉ាងពេញលេញ ។ ធនធានសិក្សាថ្មីសម្រាប់យុវជននេះ នឹងជួយអ្នកទាំងអស់ណាដែលប្រើវាដើម្បីយល់ និង រស់នៅតាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ។

ខណៈពេលកំពុងបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនៅប្រទេស Costa Rica ខ្ញុំបានលើកសៀវភៅ Teaching, No Greater Call មួយក្បាលឡើង ហើយសួរ « ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាប៉ុន្មាននាក់ ដែលមានសៀវភៅនេះ ? » ស្ទើរតែគ្រប់គ្នាបានលើកដៃ ។ ខ្ញុំបាននិយាយដោយស្នាមញញឹមថា « ហើយខ្ញុំទាយថា អ្នកកំពុងអានវារាល់ថ្ងៃមែនទេ ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ដែលបានឃើញបងស្រីម្នាក់នៅជួរខាងមុខបានលើកដៃឡើង បង្ហាញថាគាត់បានអានវារាល់ថ្ងៃ ។ ខ្ញុំបានសុំគាត់ឲ្យមកកាន់វេទិកា ហើយពន្យល់ ។ គាត់បានឆ្លើយថា « ខ្ញុំអានព្រះគម្ពីរមរមនរាល់ព្រឹក ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំអានខ្លះៗនៅក្នុងសៀវភៅ Teaching, No Greater Call ដូច្នេះខ្ញុំអាចបង្រៀនកូនៗរបស់ខ្ញុំ តាមរបៀបដ៏ពិសេសបំផុត ពីអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀន » ។

គាត់ចង់រៀន និង បង្រៀនព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់តាមរបៀបរបស់ទ្រង់ ដូច្នេះគាត់បានសិក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ក្នុងព្រះគម្ពីរ បន្ទាប់មកសិក្សាពីរបៀបបង្រៀនព្រះបន្ទូលទ្រង់ ដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់គាត់ អាចបានប្រែចិត្តជឿយ៉ាងពេញលេញ ។ ខ្ញុំជឿថា គំរូនៃការរៀន និង ការបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់គាត់ មិនបានកើតឡើងតែម្ដងក្នុងពេលតែមួយនោះទេ ។ គាត់បានសម្រេចចិត្តដើម្បីធ្វើអ្វីមួយ ។ ហើយកាលណាគាត់បានធ្វើអ្វីដែលគាត់បានដឹងថា គាត់គួរធ្វើកាន់តែច្រើន នោះព្រះអម្ចាស់បានពង្រឹងគាត់ឲ្យដើរតាមផ្លូវរបស់ទ្រង់កាន់តែខ្លាំង ។

ពេលខ្លះ ផ្លូវទៅកាន់ការប្រែចិត្តជឿអាចវែង និង លំបាក ។ បងបុ្រសថ្លៃរបស់ខ្ញុំ មិនសូវសកម្មក្នុងសាសនាចក្រអស់ពេល 50 ឆ្នាំហើយ ។ រហូតដល់គាត់មានអាយុជាង 60 ឆ្នាំ ទើបគាត់ចាប់ផ្ដើមទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យត្រឡប់មកវិញ ។ មនុស្សជាច្រើនបានជួយគាត់តាមផ្លូវនេះ ។ គ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះម្នាក់ បានផ្ញើកាតប៉ូស្ដាល់មួយរាល់ខែឲ្យគាត់រយៈពេល 22 ឆ្នាំ ។ ប៉ុន្ដែគាត់ត្រូវសម្រេចចិត្តថា គាត់ចង់ត្រឡប់មកវិញ ។ គាត់ត្រូវបោះជំហានទីមួយនោះ --ហើយបន្ទាប់មកបោះមួយជំហានទៀត ។ ឥឡូវ គាត់ និង ភរិយារបស់គាត់បានទទួលពិធីផ្សារភ្ជាប់ជាមួយគ្នា ហើយគាត់កំពុងបម្រើក្នុងគណៈប៊ីស្សពមួយ ។

ថ្មីៗនេះ យើងបានបង្ហាញគាត់នូវវីដេអូដែលបានធ្វើដើម្បីជួយដល់អ្នកដឹកនាំ និង គ្រូទាំងឡាយឲ្យអនុវត្តធនធានសិក្សាថ្មីនេះ ។ ក្រោយពីបានមើលវីដេអូ បងប្រុសថ្លៃរបស់ខ្ញុំបានអង្គុយផ្អែកកៅអីរបស់គាត់មកក្រោយ ហើយនិយាយដោយអួលដើមកថា « ប្រសិនបើខ្ញុំបានមានវីដេអូនោះ ពេលខ្ញុំនៅក្មេង ប្រហែលជាខ្ញុំនឹងមិនអសកម្មនោះទេ » ។

បីបួនសប្ដាហ៍កន្លងទៅ ខ្ញុំបានជួបនឹងយុវជនម្នាក់ដែលកំពុងតែមានបញ្ហា ។ ខ្ញុំបានសួរថាតើគាត់គឺជាសមាជិកសាសនាចក្រឬអត់ ។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់មិនជឿលើព្រះទេ ប៉ុន្ដែកាលពីពេលមុនក្នុងជីវិតរបស់គាត់ គាត់ធ្លាប់បានឮពីសាសនាចក្រនេះដែរ ។ នៅពេលខ្ញុំប្រាប់គាត់អំពីការហៅបម្រើរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងសាលាថ្ងៃអាទិត្យ ហើយថាខ្ញុំនឹងនិយាយនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅនេះ គាត់បាននិយាយថា « អេ៎ ! បើសិនអ្នកនិយាយ ខ្ញុំនឹងមើលវគ្គនោះ » ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា គាត់កំពុងមើលថ្ងៃនេះ ។ ខ្ញុំដឹងថា ប្រសិនបើគាត់កំពុងមើល គាត់នឹងបានរៀននូវអ្វីមួយមិនខាន ។ មជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទនេះ គឺជាកន្លែងតែមួយគត់នៃការរៀន និង ការបង្រៀនសម្រាប់ការប្រែចិត្តជឿ ។

នៅពេលយើងរស់នៅតាមគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀនដោយអ្នកទាំងឡាយណាដែលយើងគាំទ្រជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និង អ្នកទទួលវិវរណៈ នោះយើងនឹងរៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះហើយ ។¹⁰ យើងដើរមួយជំហានខិតទៅជិតទ្រង់កាន់តែជិត ។ នៅពេលសន្និសីទនេះជិតចប់ទៅនោះ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញគ្រប់គ្នាដែលកំពុងស្ដាប់ឲ្យបោះជំហាននោះ ។ ដូចជាសាសន៍នីហ្វៃពីបុរាណដែរ យើងអាចត្រឡប់ទៅ « ផ្ទះរបស់យើងវិញ ហើយពិចារណាគិតអំពីរឿងទាំងឡាយដែល ... [ បាន ] និយាយ ហើយចូរសូមដល់ព្រះវរបិតាដោយនូវនាម [ ព្រះគ្រីស្ទ ] ដើម្បីឲ្យ [ យើង ] អាចយល់ » ។¹¹

យើងចង់ឲ្យយុវជនគ្រប់គ្នាយល់ ។ យើងចង់ឲ្យពួកគេរៀន បង្រៀន និង រស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរាល់ថ្ងៃ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យកូនចៅទាំងអស់របស់ទ្រង់មាន ។ មិនថាអ្នកគឺជាកូនក្មេង ជាយុវជន ឬ មជ្ឈិមវ័យនោះទេ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកឲ្យចូលមកតាមគំរូរបស់ទ្រង់ចុះ ។ រាល់ជំហានដែលយើងដើរ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះអម្ចាស់នឹងពង្រឹងដល់យើង ។ ទ្រង់នឹងជួយយើងឲ្យមកតាមផ្លូវនេះ ។ បន្ទាប់មក នៅពេលមានឧបសគ្គកើតឡើង យើងនឹងបន្ដទៅមុខ ។ នៅពេលមានការសង្ស័យ យើងនឹងបន្ដទៅមុខ ។ យើងនឹងមិនដែលត្រឡប់ក្រោយនោះទេ ។ យើងនឹងមិនដែលអសកម្មនោះទេ ។

ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះ ជាព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានព្រះជន្មរស់ ។ ខ្ញុំសូមធ្វើទីបន្ទាល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅតែបន្ដហៅយើង ដូចកាលដែលទ្រង់បានធ្វើនាពេលមុនៗដែរគឺឲ្យចូលមកតាមទ្រង់ ។ យើងទាំងអស់គ្នា អាចទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ ។ យើងទាំងអស់គ្នាអាចរៀន បង្រៀន និង រស់នៅតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់តាមរបៀបរបស់ទ្រង់ ដោយការបោះជំហានមួយទៀតខិតទៅជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នោះ យើងនឹងបានប្រែចិត្តជឿយ៉ាងពិតប្រាកដ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អាម៉ែន ។