បទដ្ឋានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

ដោយអែលឌើរ ស្កត់ ឌី វីតធីង

នៃពួកចិតសិបនាក់

បទដ្ឋានដ៏ខ្ពស់នៃអគារព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលបានប្រើដោយសាសនាចក្រនេះ គឺជាប្រភេទ និង ជាសញ្ញាសម្គាល់មួយអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែរស់នៅតាមក្នុងជីវិតរបស់យើង ។

ថ្មីៗនេះ ខណៈពេលដើរទស្សនាព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុងព្រិកហាំ រដ្ឋយូថាហ៍ដ៏ស្រស់ស្អាត ខ្ញុំបាននឹកចាំដល់បទពិសោធន៍មួយដែលខ្ញុំបានមាន ពេលកំពុងបម្រើជាអ្នកសម្របសម្រួលពិធីសម្ពោធព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ការឧទិ្ទសជាថ្មី និង ការប្រារព្ធពិធីវប្បធម៌នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡាអ៊ីអេ ហាវ៉ៃ ដ៏អស្ចារ្យមួយ ។

ពីរបីខែមុនពេលបញ្ចប់ការងារកែលម្អដ៏ធំមួយ ខ្ញុំត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យដើរទស្សនាព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាមួយនឹងនាយកប្រតិបត្តិនៃនាយកដ្ឋានព្រះវិហាបរិសុទ្ធ គឺ អែលឌើរ វីល្លាម អរ វ៉កឃើរ និង សហការីនាយកដ្ឋានព្រះវិហាបរិសុទ្ធរបស់គាត់ ។ លើសពីនេះ សមាជិកដទៃទៀតនៃក្រុមហ៊ុនដែលត្រូវបានជួលឲ្យរៀបចំកែការលម្អនោះ ក៏បានចូលរួមដែរ ។ គោលបំណងនៃកាrទស្សនានេះ មួយផ្នែក គឺដើម្បីពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវដំណើរការ និង គុណភាពនៃការងារដែលបានធ្វើ ។ នៅពេលនោះ ការងារគឺសម្រេចបានប្រហែលជា 85 ភាគរយហើយ ។

ពេលដែលយើងដើរមើលតាមព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខ្ញុំបានមើល និង ស្ដាប់អែលឌើរ វ៉កឃើរ និង សហការីរបស់គាត់ ពេលពួកគេពិនិត្យការងារ និង និយាយជាមួយនឹងអ្នកទទួលខុសត្រូវលើការកែលម្អនោះ ។ ជួនពេលនោះ ខ្ញុំបានឃើញបុរសម្នាក់យកដៃគាត់ស្ទាបជញ្ជាំងរហូត ពេលដែលយើងដើរពីបន្ទប់មួយទៅបន្ទប់មួយទៀត ។ ក្រោយពីធ្វើដូច្នេះពីរបីដងហើយ គាត់បានត្រដុសដៃរបស់គាត់ ហើយបន្ទាប់មកក៏និយាយទៅកាន់អ្នកទទួលខុសត្រូវកែលម្អនោះថា « ខ្ញុំស្ទាបប៉ះកន្លែងគ្រើមលើជញ្ជាំងនេះ ។ ជញ្ជាំងគ្រើម មិនមែនជាបទដ្ឋានព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះទេ ។ អ្នកត្រូវធ្វើជញ្ជាំងនេះឲ្យរលោង » ។ អ្នកទទួលខុសត្រូវនោះ បានកត់ចំណាំទុកអំពីចំណុចនេះដោយការគោរពរាល់ពេលការអង្កេតនីមួយៗ ។

នៅពេលយើងមកដល់កន្លែងមួយក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលមានតែមនុស្សពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងឃើញបញ្ហានេះ បុរសដដែលនោះបានបញ្ឈប់យើង ហើយបង្ហាញយើងពីបង្អួចធ្វើពីកញ្ចក់ស្រោបជាមួយនឹងសំណដ៏ស្រស់ស្អាតដែលទើបតែដាក់ថ្មីមួយ ។ បង្អួចនេះ មានទទឹងប្រវែងប្រហែល ( 0.6 ម៉ែត្រ ) គុណនឹងកម្ពស់ ( 1.8 ម៉ែត្រ ) និង មានរូបតូចៗនៅលើកញ្ចក់បង្អួចនោះ ។ គាត់បានចង្អុលទៅកែងកញ្ចក់ពណ៌ ( 5 សង់ទីម៉ែត្រ ) ដ៏តូចមួយ ដែលជាផ្នែកនៃរូបដ៏សាមញ្ញនោះ ហើយនិយាយថា « កែងនោះ កោងហើយ » ។ ខ្ញុំមើលទៅកែងនោះ ហើយចំពោះខ្ញុំ វាមើលទៅមិនមានកោងទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ពេលខ្ញុំប្រើប្រដាប់វាស់ពិនិត្យមើលវាឲ្យជិតជាងនេះ ខ្ញុំអាចឃើញថាមានកំហុសមួយ ហើយកែងដ៏តូចនេះ ពិតជាកោង ( 3 មីលីម៉ែត្រ ) មែន ។ បន្ទាប់មក ក៏មានការណែនាំដល់អ្នកទទួលខុសត្រូវនោះថា បង្អួចនេះត្រូវប្ដូរថ្មី ដោយសារវាមិនមែនជាបទដ្ឋានព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះទេ ។

ខ្ញុំសារភាពថា ខ្ញុំបានមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបង្អួចមួយទាំងមូល ត្រូវជំនួសថ្មី ដោយសារតែមានកំហុសដ៏តូចមួយដែលស្ទើរតែមិនអាចមើលឃើញនោះ ។ ពិតណាស់ វាមិនទំនងដែលថានឹងមាននរណាម្នាក់អាចដឹង ឬក៏កត់សម្គាល់បង្អួចនេះ ដោយសារវាស្ថិតនៅកន្លែងមួយនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលមិនសូវមានមនុស្សអាចមើលឃើញនោះណាស់ ។

ពេលខ្ញុំចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធទៅផ្ទះវិញនៅថ្ងៃនោះ ខ្ញុំបានគិតពីអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនពីបទពិសោធន៍នេះ -- គិតពីអ្វីដែលខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំបានរៀន ។ ខ្ញុំមិនយល់ រហូតទាល់តែបីបួនសប្ដាហ៍ក្រោយមក នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យដើរទស្សនាព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលបានបញ្ចប់ការកែលម្អហើយ ដែលឥឡូវនេះ ទើបខ្ញុំយល់ច្បាស់ពីបទពិសោធន៍នៃការដើរទស្សនាលើកមុននោះ ។

នៅពេលខ្ញុំចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡាអ៊ីអេ ហាវ៉ៃដែលបានកែលម្អចប់ហើយនោះ ខ្ញុំពិតជារំភើបនឹងសម្រស់ និង គុណភាពនៃការបញ្ចប់របស់វាណាស់ ។ អ្នកអាចយល់ថា ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍លើការមើលជញ្ជាំង « គ្រើម » និង បង្អួច « ខុស » នោះម្ដងទៀត ។ តើអ្នកទទួលខុសត្រូវនោះបានធ្វើឲ្យជញ្ជាំងនោះរលោងទេ ? តើបង្អួចនោះពិតជាបានប្ដូរថ្មីឬ ? នៅពេលខ្ញុំមកដល់ជញ្ជាំងគ្រើមនោះ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញថាក្រដាសបិទជញ្ជាំងដ៏ស្រស់ស្អាតត្រូវបានដាក់គ្រប់កន្លែងទាំងអស់ ។ គំនិតដំបូងរបស់ខ្ញុំគឺ « អញ្ចឹង នេះគឺជារបៀបដែលអ្នកទទួលខុសត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាគ្រើមនេះឬ -- គាត់បានគ្របលើវាតែម្ដង » ។ ប៉ុន្ដែ មិនដូច្នោះទេ ! ខ្ញុំបានដឹងថា វាតែងតែជាផែនការដើម្បីបិទក្រដាសរចនាជញ្ជាំងនៅទីនេះ ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីកន្លែងគ្រើមតែបន្ដិចដែលមិនងាយមើលឃើញ ត្រូវមានបញ្ហា បើត្រូវមានក្រដាសបិទជញ្ជាំងលើវាដដែលនោះ បន្ទាប់មក ខ្ញុំអន្ទះសារទៅមើលកន្លែងដែលមានបង្អួចខុសនោះ ហើយភ្ញាក់ផ្អើលដែលឃើញថូផ្កាមួយថូដ៏ស្រស់ស្អាតមានកំពស់ដល់ពិដានដាក់នៅចំពីមុខបង្អួចនោះ ។ ខ្ញុំបានគិតជាថ្មីថា « តើហ្នឹងជារបៀបដែលអ្នកទទួលខុសត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាកែងដែលកោងបន្ដិចនេះឬ -- គាត់បានបិទបាំងវា » ។ នៅពេលខ្ញុំដើរទៅកាន់តែជិត ខ្ញុំទាញស្លឹកផ្កាចេញ ហើយញញឹមពេលខ្ញុំឃើញថា បង្អួចនោះពិតជាបានប្ដូរថ្មីមែន ។ ឥឡូវនេះ កែងដ៏តូចដែលកោងពីមុននោះ ឈរយ៉ាងស្អាត និង ស្មើតាមរាងបង្អួចនោះ ។ ខ្ញុំដឹងថា វាតែងតែជាផ្នែកមួយនៃការរចនាផ្នែកខាងក្នុង ដើម្បីដាក់ដើមផ្កាមួយថូពីមុខបង្អួចនេះ ។

ហេតុអ្វីក៏ជញ្ជាំងគ្រើមតែបន្ដិច និង បង្អួចដែលមានផ្នែកកោងដ៏តូចមួយ ត្រូវការធ្វើបន្ថែម ថែមទាំងប្ដូរថ្មី ខណៈវាកម្រមានមនុស្សកត់ចំណាំវានោះ ? ហេតុអ្វីអ្នកទទួលខុសត្រូវម្នាក់ តម្រូវឲ្យធ្វើតាមបទដ្ឋានដ៏ខ្ពស់បែបនេះ ?

នៅពេលខ្ញុំចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធដោយបានសញ្ជឹងគិតយ៉ាងខ្លាំង នោះខ្ញុំបានដឹងចម្លើយរបស់ខ្ញុំ ពេលខ្ញុំមើលទៅការរចនាផ្នែកខាងក្រៅដែលដុសខាត់ហើយ និង បានឃើញពាក្យទាំងនេះ « បរិសុទ្ធដល់ព្រះយេហូវ៉ា ដំណាក់ព្រះយេហូវ៉ា » ។

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៃសាសនាចក្រនេះ គឺជាក់លាក់ដូចដែលគេបានប្រកាសអញ្ចឹង ។ អគារដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនេះ ត្រូវបានសាងសម្រាប់យើងប្រើប្រាស់ ហើយនៅបរិវេណខាងក្នុងនៃជញ្ជាំងទាំងនេះ ពិធីការបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ និង សង្គ្រោះទាំងឡាយត្រូវបានធ្វើ ។ ប៉ុន្ដែ វាពុំគួរមានមន្ទិលថា ដំណាក់នេះជារបស់នរណាឲ្យពិតប្រាកដនោះ ។ ដោយតម្រូវឲ្យមានបទដ្ឋានសាងសង់ដ៏លម្អិត រួមមានសេចក្ដីលម្អិតដ៏តូចតាចបំផុត យើងមិនត្រឹមតែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ និង ការគោរពរបស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែវាថែមទាំងបង្ហាញទៅដល់អ្នកមើលទាំងអស់ថា យើងផ្ដល់តម្លៃ និង គោរពទ្រង់ចំពោះដំណាក់នេះ ។

នៅក្នុងវិវរណៈដែលបានផ្ដល់ឲ្យទៅព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដើម្បីសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយនៅ ណៅវូ ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាថា ៖

« ចូរមក យកមាសអ្នកមកផង និង ប្រាក់អ្នក និង ត្បូងដ៏វិសេសរបស់អ្នក និង គ្រប់របស់របរកេរ្ដិ៍អាករចាស់ៗរបស់អ្នក ហើយព្រមទាំងអស់អ្នកដែលមានចំណេះវិជ្ជាធ្វើរបស់របរទាំងឡាយណា ... ហើយចូរយក ... ទាំងឈើវិសេសៗទាំងឡាយនៃផែនដីផង ;

« ... ហើយចូរស្ថាបនាគេហដ្ឋានមួយដល់ព្រះនាមរបស់យើង ដើម្បីឲ្យព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតគង់នៅទីនោះ » ។¹

នេះធ្វើតាមគំរូមួយដែលធ្វើដោយសេ្ដចសាឡូម៉ូន នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ នៅពេលទ្រង់សង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយទៅដល់ព្រះអម្ចាស់ ដោយប្រើតែសម្ភារ និង ទឹកដៃដ៏ល្អបំផុត ។² សព្វថ្ងៃ យើងបន្ដធ្វើតាមគំរូនេះ ដោយការប្រមាណសមរម្យ នៅពេលយើងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធនានានៃសាសនាចក្រ ។

ខ្ញុំដឹងថា ទោះបីជាមនុស្សខាងសាច់ឈាមមិនអាចឃើញ ឬ មានអារម្មណ៍ពីភាពខ្វះចន្លោះក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់ដឹងពីកម្រិតនៃការខិតខំរបស់យើង ថាតើយើងបានធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើងហើយឬនៅ ។ ការដូចគ្នានេះគឺពិត ចំពោះការខិតខំផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងក្នុងការរស់នៅជីវិតមួយដ៏ស័ក្ដិសមចំពោះពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ព្រះអម្ចាស់បានទូន្មាន ៖

« ហើយដរាបណាប្រជារាស្ដ្ររបស់យើង កសាងដំណាក់មួយដល់យើង ដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយមិនទ្រាំឲ្យរបស់មិនស្អាតចូលមកក្នុងទីនោះឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យដំណាក់ស្មោកគ្រោក នោះសិរីល្អរបស់យើងនឹងសណ្ឋិតមកលើដំណាក់នោះ

« មែនហើយ វត្តមានរបស់យើងនឹងនៅទីនោះ ព្រោះយើងនឹងចូលមកទីនោះ ហើយគ្រប់អ្នកដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធដែលនឹងចូលមកទីនោះ នោះនឹងបានឃើញព្រះ ។

« ប៉ុន្ដែ បើសិនជាដំណាក់នោះស្មោកគ្រោក នោះយើងនឹងមិនចូលមកទីនោះទេ ហើយសិរីល្អរបស់យើងក៏នឹងមិននៅទីនោះដែរ ព្រោះយើងនឹងមិនចូលក្នុងព្រះវិហារទាំងឡាយណាដែលមិនបរិសុទ្ធឡើយ » ។³

ដូចជាអ្នកទទួលខុសត្រូវដែរ នៅពេលយើងដឹងពីធាតុទាំងឡាយក្នុងជីវិតរបស់យើង ដែលមិនស្របនឹងការបង្រៀនរបស់ព្រះអម្ចាស់ ពេលយើងមិនបានខំឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព យើងគួរតែកែតម្រូវឲ្យបានលឿននូវអ្វីដែលខុសនោះ ដោយដឹងថាយើងមិនអាចលាក់បាំងអំពើបាបរបស់យើងពីព្រះអម្ចាស់បានទេ ។ យើងត្រូវចាំថា « នៅពេលយើងខំស្វែងរកផ្លូវ ដើម្បីលាក់អំពើបាបទាំងឡាយរបស់យើង ... មើលចុះ ស្ថានសួគ៌ដកខ្លួនចេញ [ ហើយ ] ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ថប់បារម្ភ » ។⁴

ខ្ញុំក៏ដឹងផងដែរថា បទដ្ឋានដ៏ខ្ពស់នៃអគារព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលបានប្រើដោយសាសនាចក្រនេះ គឺជាប្រភេទ និង ជាសញ្ញាសម្គាល់មួយអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែរស់នៅជីវិតរបស់យើង ។ យើងអាចអនុវត្តដោយផ្ទាល់នូវការបង្រៀនរបស់សាវកប៉ុល ដែលបានផ្ដល់ទៅសាសនាចក្រពីបុរាណ នៅពេលគាត់បាននិយាយថា ៖

« តើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេឬអីថា ខ្លួនអ្នករាល់គ្នាជាព្រះវិហារនៃព្រះ ហើយថាព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ទ្រង់សណ្ឋិតក្នុងអ្នករាល់គ្នា ?

« បើអ្នកណាបង្ខូចព្រះវិហារនៃព្រះ នោះព្រះនឹងធ្វើឲ្យអ្នកនោះត្រូវខូចដែរ ត្បិតព្រះវិហារនៃព្រះ ជាវត្ថុដ៏បរិសុទ្ធ គឺជាខ្លួនអ្នករាល់គ្នានេះឯង » ។⁵

យើងម្នាក់ៗត្រូវបានបង្កើតពីរបស់ដ៏ល្អបំផុត ហើយយើងគឺជាលទ្ធផលដ៏មហស្ចារ្យនៃទឹកដៃដ៏ទេវភាព ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី នៅពេលយើងឆ្លងផុតអាយុទទួលខុសត្រូវ ហើយបោះជំហានទៅលើទីវាលនៃអំពើបាប និង ការល្បួង ព្រះវិហារផ្ទាល់របស់យើងអាចនឹងត្រូវការការជួសជុល និង កែលម្អ ។ ប្រហែលជាមានជញ្ជាំងក្នុងខ្លួនយើងដែលគ្រើម ហើយត្រូវធ្វើឲ្យរលោង ឬ បង្អួចព្រលឹងរបស់យើងដែលត្រូវប្ដូរថ្មីដើម្បីយើងអាចឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ ។ ដោយអំណរគុណ បទដ្ឋានព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលយើងត្រូវមាន មិនមែនឥតខ្ចោះដល់ថ្នាក់នោះទេ ទោះបីជាយើងព្យាយាមរកវាក្ដី ប៉ុន្ដែយើងត្រូវកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ និង ខិតខំឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីរស់នៅដូចជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំគឺថា យើងនឹងខិតខំឲ្យខ្លាំងដើម្បីរស់នៅជីវិតមួយដ៏ស័ក្ដិសមចំពោះពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដោយខិតខំអស់ពីលទ្ធភាព ដោយកែលម្អអ្វីដែលចាំបាច់ និង លុបចោលកំហុស និង ភាពខ្វះចន្លោះនានាដើម្បីឲ្យព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអាចគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អាម៉ែន ។