តើអ្នករាល់គ្នាអាចចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងនេះ ឥឡូវនេះទេ ?

ដោយអែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក

នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

មនុស្សមួយចំនួនក្នុងសាសនាចក្រ ជឿថាពួកគេពុំអាចឆ្លើយសំណួររបស់អាលម៉ាដោយពាក្យ បាទ ឬចាស៎បានទេ ។ ពួកគេ « ពុំចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងនេះ ឥឡូវនេះទេ » ។

ប្រធាន ម៉នសុន យើងស្រឡាញ់ គោរព និង គាំទ្រលោក ! ការប្រកាសដ៏សំខាន់ជាប្រវត្តិសាស្ត្រនេះ ជាមួយនឹងការបម្រើផ្សព្វផ្សាយសាសនា កំពុងតែបំផុសគំនិត ។ ខ្ញុំអាចចងចាំអំពីការរំភើបចិត្តក្នុងឆ្នាំ 1960 នៅពេលអាយុរបស់យុវជនដើម្បីបម្រើ ត្រូវបានកាត់បន្ថយពី 20 ឆ្នាំ ទៅ 19 ឆ្នាំ ។ ខ្ញុំបានទៅដល់បេសកកម្មអង់គ្លេស ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយ ដែលបានហៅនៅអាយុ 20 ឆ្នាំថ្មីម្នាក់ ។ អ្នកមានអាយុ 19 ឆ្នាំដំបូងគេនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់យើង គឺ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ជាការបន្ថែមដ៏អស្ចារ្យ ។ គាត់ក្មេងជាងអ្នកមានអាយុ 20 ឆ្នាំពីរបីខែ ។ អស់រយៈពេលមួយឆ្នាំក្រោយមក មានអ្នកផ្សព្វផ្សាយអាយុ 19 ឆ្នាំជាច្រើនបានមកដល់ ។ ពួកគេជាអ្នកផ្សពផ្សាយសាសនា មានការគោរពប្រតិបត្តិ និង ស្មោះត្រង់ នោះការងារបានរីកចម្រើន ។ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តថា ការច្រូតកាត់ដ៏ធំជាងនេះ នឹងត្រូវបានសម្រេចក្នុងពេលនេះ នៅពេលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាសុចរិត និងមានការតាំងចិត្ត បំពេញបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។

ទស្សនៈខ្ញុំចំពោះអ្នកទាំងឡាយ ដែលនៅក្នុងជំនាន់កំពុងពេញវ័យ គឺគួរតែត្រៀមខ្លួនឲ្យល្អប្រសើជាងជំនាន់មុនៗ ។ ចំណេះដឹងរបស់អ្នកអំពីបទគម្ពីរ គឺគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេស ។ ទោះជាយ៉ាងណា ឧបសគ្គទាំងឡាយដែលជំនាន់របស់អ្នក ប្រឈមមុខ នៅពេលអ្នកត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបម្រើ គឺមានស្រដៀងគ្នានឹងឧបសគ្គទាំងឡាយ ដែលសមាជិកទាំងអស់នៃសាសនាចក្របានជួប ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានដឹងជាមុនថា វប្បធម៌ច្រើនបំផុតនៅក្នុងពិភពលោក គឺពុំលើកទឹកចិត្តដល់សុចរិតភាព ឬ ការតាំងចិត្តខាងវិញ្ញាណឡើយ ។ នៅពេញទាំងប្រវត្តិសាស្ត្រ អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្របានព្រមាន និង បង្រៀនពីការប្រែចិត្ត ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន អាលម៉ាតូចដោយមានក្តីកង្វល់ជាខ្លាំងអំពីភាពទុច្ចរិត និង ការខ្វះនូវការប្តេជ្ញាចិត្ត ដែលបានធ្វើឲ្យលោក លាលែងពីតំណែងជាមេចៅក្រម ជាអ្នកដឹកនាំនៃសាសន៍នីហ្វៃ ហើយផ្ដោតកិច្ចខិតខំរបស់លោកទាំងអស់ទៅលើការហៅជាព្យាការីរបស់លោកវិញ ។ ¹

ខគម្ពីរដ៏សំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងចំណោមខគម្ពីរទាំងអស់ អាលម៉ាប្រកាសថា « បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរនៅក្នុងដួងចិត្តអ្នក ហើយបើសិនជាអ្នករាល់គ្នាបានចាប់អារម្មណ៍ចង់ច្រៀង នូវចម្រៀងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលប្រោសលោះ ខ្ញុំសូមសួរថា តើអ្នករាល់គ្នាអាចចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងនេះ ឥឡូវនេះទេ ? » ។ ²

អ្នកដឹកនាំតាមមូលដ្ឋានទូទាំងពិភពលោក រាយការណ៍ថា នៅពេលដែលមើលជាទូទៅលើ សមាជិកសាសនាចក្រ ជាពិសេស យុវវ័យរបស់យើង ពុំធ្លាប់មានយុវវ័យណារឹងមាំជាងនេះទេ ។ ប៉ុន្តែពួកគាត់ស្ទើរតែទាំងអស់ តែងតែលើកឡើងនូវកង្វល់ពីរយ៉ាងគឺ ៖ ទីមួយ បញ្ហានៃភាពទុច្ចរិតកើនឡើងក្នុងពិភពលោក និង ទីពីរ ធាតុពិតដែលថា សមាជិកមួយចំនួនហាក់ដូចជាមិនខ្វល់ និង មិនមានការប្តេជ្ញាចិត្តខ្លាំងចំពោះសាសនាចក្រ ។ ពួកគាត់ស្វែងរកដំបូន្មានអំពីរបៀបដើម្បីជួយសមាជិក ឲ្យដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយទទួលបាននូវការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿក្នុងចិត្តដ៏ពិត និង យូរអង្វែង ។

សំណួរ « តើអ្នករាល់គ្នាអាចចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងនេះ ឥឡូវនេះទេ ? » នៅតែសំខាន់ទោះជាអស់រយៈពេលច្រើនសតវត្សរ៍បានកន្លងទៅហើយក្ដី ។ ព្រមជាមួយនោះ អ្វីដែលយើងបានទទួលក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ-- រួមមាននូវការស្ដារឡើងវិញនៃភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការបានទទួលអំណោយទានខាងវិញ្ញាណជាច្រើន ហើយនឹងពរជ័យពីស្ថានសួគ៌ជាច្រើនដែលមិនអាចប្រកែកបាន --ដែលសំណូមពររបស់អាលម៉ា ពុំធ្លាប់មានអ្វីសំខាន់ជាងនេះទេ ។

មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពី អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ត្រូវបានហៅជាសាវកក្នុងឆ្នាំ 1943 ប្រធាន ចច អ័លប៊ើត ស៊្មីធ ³ បានឲ្យប្រឹក្សាថា « បេសកកម្មអ្នក គឺ ... ត្រូវព្រមានដល់ប្រជាជន... ដោយចិត្តល្អតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីឲ្យការកែប្រែចិត្ត នឹងក្លាយជាថ្នាំព្យាបាលតែមួយគត់ចំពោះជម្ងឺទាំងឡាយក្នុងពិភពលោកនេះ » ។ ⁴ នៅពេលសេចក្តីថ្លែងនេះត្រូវបានធ្វើឡើងនោះ យើងបានស្ថិតនៅក្នុងចម្បាំងនៃសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ។

សព្វថ្ងៃនេះ ការបង្ខូចខាងសីលធម៌បានកើនឡើងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ។ អ្នកនិពន្ធល្បីម្នាក់ បាននិយាយនាពេលថ្មីៗនេះថា « មនុស្សគ្រប់គ្នាដឹងថាវប្បធម៌ កំពុងតែរងនូវគ្រោះមហន្តរាយ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់រំពឹងចង់បានការផ្លាស់ប្ដូរនោះទេ » ។ ⁵ រូបភាពអំពើហឹង្សា ភាពអសីលធម៌នៅក្នុងតន្ត្រី ការកំសាន្ដ សិល្បៈ និង ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដទៃទៀតនៅក្នុងវប្បធម៌សព្វថ្ងៃ គឺមានទំហំខ្លាំងក្លាណាស់ ។ រឿងនេះ ត្រូវបានពិពណ៌នាយ៉ាងច្បាស់ដោយអ្នកល្បីខាងសាសនាបាទីស្ទម្នាក់ ពេលគាត់ថ្លែងថា « ប្រព័ន្ធស៊ាំខាងវិញ្ញាណនៃអារយ្យធម៌ទាំងមូល ត្រូវបានរងរបួសហើយ » ។ ⁶

វាពុំគួរភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលមនុស្សមួយចំនួនក្នុងសាសនាចក្រ ជឿថាពួកគេពុំអាចឆ្លើយសំណួររបស់អាលម៉ាដោយពាក្យ បាទ ឬចាស៎ ។ ពួកគេ « ពុំចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងនេះ ឥឡូវនេះទេ » ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេស្ថិតនៅក្នុងភាពរាំងស្ងួតខាងវិញ្ញាណ ។ អ្នកផ្សេងទៀត ខឹង ឈឺចាប់ ឬ ស្រងាកចិត្ត ។ បើការពិពណ៌នាទាំងនេះត្រូវនឹងអ្នក ។ ⁷ វាជាការសំខាន់ដើម្បីវាយតម្លៃពីមូលហេតុដែលអ្នក « ពុំចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងនេះ ឥឡូវនេះទេ» ។

មនុស្សជាច្រើនដែលស្ថិតក្នុងគ្រោះរាំងស្ងួតខាងវិញ្ញាណ និង ខ្វះការប្តេជ្ញាចិត្ត ពុំចាំបាច់ថាគេបានចូលរួមនៅក្នុងអំពើបាប ឬ អំពើរំលងធំៗទេ ប៉ុន្តែពួកគេបានធ្វើនូវជម្រើសដែលពុំឈ្លាសវៃ ។ មនុស្សមួយចំនួនពុំរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាពិសិដ្ឋរបស់ពួកគេឲ្យតឹងរឹងទេ ។ អ្នកដទៃទៀត ចំណាយពេល និង ថាមពលរបស់គេស្ទើរតែទាំងអស់ទៅលើរឿងដែលមិនសូវសំខាន់ ។ មនុស្សមួយចំនួនបានអនុញ្ញាតឲ្យទស្សនៈខាងវប្បធម៌ និងខាងនយោបាយដ៏ខ្លាំងក្លា មកធ្វើឲ្យភក្ដីភាពរបស់ពួកគេចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទន់ខ្សោយ ។ មនុស្សមួយចំនួនបានដាក់ខ្លួនគេចូលក្នុងសម្ភារអ៊ិនធើរណិត ដែលពង្រីក បំផ្លើស ហើយក្នុងករណីមួយចំនួនទៀត ប្រឌិតនូវកំហុសរបស់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រមុនៗ ។ បន្ទាប់មកពួកគេធ្វើការសន្និដ្ឋានមិនត្រឹមត្រូវ ដែលជះឥទ្ធិពលដល់ទីបន្ទាល់ ។ នរណាដែលបានធ្វើនូវជម្រើសទាំងនេះ អាចប្រែចិត្ត ហើយ កើតជាថ្មីខាងវិញ្ញាណ ។

ការផ្ដោតទៅលើបទគម្ពីរ គឺសំខាន់សម្រាប់ការចិញ្ចឹមខាងវិញ្ញាណ ។ ⁸ បន្ទូលរបស់ព្រះ បំផុសការប្តេជ្ញាចិត្ត និង ទង្វើរ ជាប្រទាលមុខសះសម្រាប់ព្យាបាលអារម្មណ៍ឈឺចាប់ កំហឹង ឬ ការស្រងាកចិត្ត ។ ⁹ នៅពេលការប្តេជ្ញាវចិត្តរបស់យើង ថយចុះដោយប្រការណាមួយនោះ ដំណោះស្រាយ គឺជាការប្រែចិត្ត ។ ¹⁰ ការប្តេជ្ញាចិត្ត និង ការប្រែចិត្ត គឺទាក់ទងគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ។

ស៊ី. អេស. លូវីស ជាអ្នកនិពន្ធគ្រីស្ទានដ៏ឧស្សាហ៍ និង ប៉ិនប្រសព្វ បានសរសេរអំពីរឿងនេះប្រកបដោយអានុភាព ។ គាត់បានប្រកាសថា គ្រីស្ទសាសនា ប្រាប់មនុស្សឲ្យប្រែចិត្ត ហើយសន្យាអភ័យទោសដល់ពួកគេ ប៉ុន្តែទាល់តែមនុស្សដឹង និង ស្គាល់ថា ពួកគេត្រូវការការអភ័យទោស នោះគ្រីស្ទសាសនា ពុំមានន័យអ្វីចំពោះពួកគេទេ ។ គាត់បានថ្លែងថា « នៅពេលអ្នកដឹងថាអ្នកឈឺ នោះអ្នកនឹងស្ដាប់តាមវេជ្ជបណ្ឌិតហើយ » ។ ¹¹

ព្យាការីយ៉ូសែប បានចង្អុលបង្ហាញថា មុនពេលអ្នកធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក អ្នកអាចស្ថិតក្នុងទីតាំងកណ្ដាលមួយរវាងសេចក្ដីល្អ និង សេចក្ដីអាក្រក់ ។ ប៉ុន្តែ « នៅពេលអ្នកចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រនេះ អ្នកបានយល់ព្រមដើម្បីបម្រើព្រះ ។ នៅពេលអ្នកធ្វើដូច្នោះ អ្នកបានចាកចេញពីទីតាំងកណ្ដាលនោះ ហើយអ្នកពុំអាចត្រឡប់ [ ទៅ ] វិញឡើយ » ។ ការប្រឹក្សារបស់គាត់គឺថា យើងមិនត្រូវចាកចេញពីលោកគ្រូឡើយ ។ ¹²

អាលម៉ាគូសបញ្ជាក់ថា តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « ព្រះពាហុនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណា បានលាតសន្ធឹងមករក » អ្នកទាំងឡាយដែលប្រែចិត្ត ។ ¹³ បន្ទាប់មកលោកបានសួរនូវសំណួរដ៏លម្អិត ហើយសំខាន់មួយចំនួនដូចជា ៖ តើយើងបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីជួបព្រះហើយឬនៅ ? តើយើងរក្សាខ្លួនយើងគ្មានទោសឬទេ ? យើងគួរតែគិតអំពីសំណួរទាំងអស់នេះ ។ បទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់អាលម៉ា នៅក្នុងការពុំធ្វើតាមឪពុកដ៏ស្មោះត្រង់របស់គាត់ បន្ទាប់មកគាត់បានយល់យ៉ាងច្បាស់ អំពីថាតើគាត់ត្រូវការនូវការអភ័យទោសខ្លាំងប៉ុណ្ណា ហើយគាត់យល់ពីអត្ថន័យនៃការច្រៀងចម្រៀងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ប្រោសលោះ គឺមានអំណាច និង ថាមពលប៉ុណ្ណា ។

ខណៈរឿងអ្វីក៏ដោយដែលធ្វើឲ្យការប្តេជ្ញាចិត្តធ្លាក់ចុះ គឺជារឿងសំខាន់ដែលត្រូវគិត បញ្ហាខាងវប្បធម៌ដែលជាប់ទាក់ទងពីរយ៉ាង គឺទាំងភាពជាទូទៅ និង ភាពសំខាន់ ។ ដំបូងគឺការមានចិត្តមិនល្អ អំពើហឹង្សា និង ការរំលោភបំពានក្នុងផ្ទះ ។ ទីពីរ គឺភាពអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ និង គំនិតមិនបរិសុទ្ធ ។ ទាំងនេះជាញឹកញាប់ កើតមកមុន និង ជាបុព្វហេតុនៃការជ្រើសរើសពុំសូវមានការប្តេជ្ញាចិត្ត ។

របៀបដែលយើងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដែលនៅជិតស្និទ្ធនឹងយើង គឺជារឿងសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ។ អំពើហឹង្សា ការរំលោភបំពាន ការខ្វះសន្ដានចិត្តល្អ និង ការមិនគោរពនៅក្នុងផ្ទះ គឺពុំអាចទទួលយកបានទេ ។ ពុំអាចទទួលយកបានទាំងចំពោះមនុស្សពេញវ័យ និង ជំនាន់ពេញវ័យ ។ ឪពុកខ្ញុំ ជាសមាជិកអសកម្ម ប៉ុន្តែ គាត់គឺជាគំរូដ៏អស្ចារ្យមួយ ជាពិសេសការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ចំពោះម្ដាយខ្ញុំ ។ គាត់ធ្លាប់និយាយថា « ព្រះនឹងឲ្យបុរសទទួលខុសត្រូវចំពោះគ្រប់ដំណក់ទឹកភ្នែក ដែលពួកគេធ្វើឲ្យភរិយារបស់គេស្រក់ទឹកភ្នែក » ។ នេះជាគោលគំនិតដូចគ្នាដែលបានគូសបញ្ជាក់ក្នុង « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ។ វាថ្លែងថា « [ បុគ្គលណា ] ដែលបានធ្វើបាបភរិយា ឬ កូនចៅ ... គង់តែថ្ងៃណាមួយនឹងទទួលខុសត្រូវនៅចំពោះព្រះ » ។ ¹⁴ មិនថាយើងបានធំឡើងនៅក្នុងវប្បធម៌ណានោះទេ ហើយមិនថាឪពុកម្ដាយយើងធ្វើបាប ឬ ពុំធ្វើបាបយើងទេ យើងមិនត្រូវមានការធ្វើបាបខាងរាងកាយ សតិអារម្មណ៍ ឬ ដោយពាក្យសម្ដីទៅលើនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតនោះឡើយ ។ ¹⁵

តម្រូវការនៃការមានភាពគួរសមក្នុងសង្គម ពុំធ្លាប់សំខាន់ជាងពេលនេះទេ ។ គ្រឹះនៃសន្ដានចិត្តល្អ និង ភាពគួរសម ចាប់ផ្ដើមក្នុងផ្ទះរបស់យើង ។ វាពុំជាការគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេដែលអាក្បកិរិយារបស់មនុស្សជាសាធារណៈ ធ្លាក់ចុះក្នុងពេលដូចគ្នានឹងការបែកបាក់ក្នុងគ្រួសារនោះ ។ គ្រួសារគឺជាគ្រឹះសម្រាប់ក្ដីស្រឡាញ់ និង ការថែទាំជីវភាពខាងវិញ្ញាណ ។ គ្រួសារលើកកម្ពស់បរិយាកាសរក្សាខាងសាសនាអាចកើតឡើងបាន ។ ប្រាកដណាស់ថា « មានលំអរនៅព័ទ្ធជុំវិញ កាលមានក្ដីស្រឡាញ់ក្នុងផ្ទះ » ។ ¹⁶

ភាពអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ និង គំនិតមិនបរិសុទ្ធ ល្មើសនឹងបទដ្ឋានដែលបានបង្កើតឡើងដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ¹⁷យើងត្រូវបានព្រមានតាំងពីដំបូងនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះថា ភាពអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ នឹងជាបញ្ហាដ៏ធំបំផុត ។ ¹⁸ ទង្វើរដូច្នេះ នឹងបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះរាំងស្ងួតខាងវិញ្ញាណ ហើយបាត់បង់ការប្តេជ្ញាចិត្ត បើពុំប្រែចិត្តទេនោះ ។ ខ្សែភាពយន្ត ទូរទស្សន៍ និង អ៊ិនធើរណិត ជាញឹកញាប់បង្ហាញពីសារ និង រូបភាពដែលថោកទាប ។ ថ្មីៗនេះ ប្រធាន ឌៀរថើរ អែហ្វ. អុជដូហ្វ និង ខ្ញុំ បានទៅទស្សនាភូមិព្រៃលិចទឹកអាម៉ាហ្សូន ហើយបានសង្កេតឃើញមានថាសផ្កាយរណបជាច្រើនសូម្បីតែនៅលើដំបូលខ្ទមតូចៗមួយចំនួន ។ យើងអរសប្បាយនឹងព័ត៌មានដ៏អស្ចារ្យដែលមាននៅក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលនោះ ។ យើងក៏បានទទួលស្គាល់ផងដែរថា គ្មានកន្លែងណានៅលើផែនដីនេះ ដែលពុំទទួលរងនូវឥទ្ធិពលដោយរូបភាពដែលត្រេកត្រអាល អសីលធម៌ និង ខាងផ្លូវភេទនោះឡើយ ។ នេះជាមូលហេតុមួយ ថាហេតុអ្វីបានជារូបអាសគ្រាម ក្លាយជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរក្នុងជំនាន់របស់យើង ។

ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានសន្ទនាជាមួយនឹងអ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុនអាយុ 15 ឆ្នាំម្នាក់ ។ គាត់បានជួយខ្ញុំឲ្យយល់ថា វាងាយស្រួលប៉ុណ្ណានៅក្នុងការប្រើប្រាស់អ៊ិនធើរណិតជាទូទៅសម្រាប់មនុស្សវ័យក្មេង ដែលវាស្ទើរតែពុំគិតសោះដើម្បីបង្ហាញរូបភាពមិនបរិសុទ្ធ ឬរូបភាពអាសគ្រាមនោះ ។ គាត់បានបង្ហាញថា ត្បិតគោលការណ៍ភាគច្រើនបំផុត ដែលសាសនាចក្របង្រៀន មានការទទួលស្គាល់ខ្លះៗក្នុងសង្គមជាទូទៅ ថា ការល្មើសនឹងគោលការណ៍ទាំងនេះ អាចមានឥទ្ធិពលជាការបង្ហិនបង្ហោចដល់សុខភាព និង សុខុមាលភាពដែរ ។ គាត់បានប្រាប់អំពី ការជក់បារី ការប្រើគ្រឿងញៀន និង ការប្រើគ្រឿងស្រវឹង របស់មនុស្សក្មេងៗ ។ ប៉ុន្តែគាត់បានគូសចំណាំថា គ្មានការរអ៊ូរទាំខ្លាំងៗតបត ឬ ការព្រមានសំខាន់មួយពីសង្គមជាទូទៅអំពីរូបអាសគ្រាម ឬ ភាពអសីលធម៌ឡើយ ។

បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ការវិភាគរបស់យុវជននេះ គឺត្រឹមត្រូវ ។ តើចម្លើយជាអ្វីទៅ ? អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ព្យាការី និង ពួកសាវក បានបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃរក្សាសាសនានៅក្នុងផ្ទះ ។ ¹⁹

ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយ វាសំខាន់ដែលអ្នកត្រូវចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងការប្រជុំ និង កម្មវិធីសាសនាចក្រ ជាមួយគ្រួសារអ្នក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កិច្ចការនេះ មិនអាចបំពេញនូវការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋរបស់អ្នក ដើម្បីបង្រៀនកូនចៅអ្នកឲ្យរស់នៅមានសីលធម៌ សុចរិត ហើយដើរត្រង់ខ្លួននៅចំពោះព្រះអម្ចាស់យ៉ាងពេញលេញនោះទេ ។ ជាមួយនឹងការប្រកាសរបស់ប្រធាន ម៉នសុន នៅព្រឹកនេះ វាសំខាន់ ដែលនេះគឺជាជោគជ័យដ៏ពិត ដែលផ្ទះយើងគួរតែជាកន្លែង ដែលការមានសន្ដានចិត្តល្អ ការអភ័យទោស សេចក្ដីពិត និង សុចរិតភាពជ្រកនៅ ។ ឪពុកម្ដាយ ត្រូវតែមានភាពក្លាហាន ដើម្បីចម្រាញ់ ឬ គ្រប់គ្រងការប្រើអ៊ិនធើរណិត ទូរទស្សន៍ ខ្សែភាពយន្ត និង តន្ត្រី ។ ឪពុកម្ដាយ ត្រូវហ៊ាននិយាយថា ទេ ដើម្បីការពារសេចក្ដីពិត ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏មានអានុភាព ។ កូនៗរបស់អ្នក ចាំបាច់ត្រូវដឹងថា អ្នកមានជំនឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌អ្នក ហើយគាំទ្រអ្នកដឹកនាំនៃសាសនាចក្រ ។ ភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណ ត្រូវតែបានថែទាំបីបាច់នៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង ។ ក្ដីសង្ឃឹមខ្ញុំគឺថា គ្មាននរណាម្នាក់ដែលនឹងចេញពីសន្និសីទនេះ ដោយពុំយល់ថា បញ្ហាខាងសីលធម៌នៃជំនាន់យើង គឺជារឿងដែលត្រូវតែពិភាក្សាក្នុងគ្រួសារនោះឡើយ ។ ប៊ីស្សព និង អ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព និង អង្គការជំនួយ ចាំបាច់ត្រូវគាំទ្រដល់ក្រុមគ្រួសារ ហើយត្រូវប្រាកដថា គោលការណ៍ខាងវិញ្ញាណត្រូវបានបង្រៀន ។ គ្រូបង្រៀន និង គ្រូសួរសុខទុក្ខតាមផ្ទះ អាចជួយ ជាពិសេសដល់កូនៗរបស់ឪពុកម្ដាយទោល ។

យុវជនដែលខ្ញុំបានប្រាប់ បានសួរដោយស្មោះថា តើពួកសាវកបានដឹងថា ការបង្រៀនតាំងពីដំបូងក្នុងជីវិត និងការការពារទប់ទល់នឹងរូបអាសគ្រាម និង គំនិតមិនបរិសុទ្ធ គួរតែចាប់ផ្ដើមឬទេ ។ គាត់បាននិយាយដោយមុតមាំថា ក្នុងតំបន់ខ្លះ ទោះជាមុនពេលយុវវ័យបញ្ចប់ការសិក្សាពីថ្នាក់បឋមសិក្សា ក៏ពុំមែនជារឿងឆាប់រហ័សពេកនោះដែរ ។

យុវវ័យដែលធ្លាប់មើល រូបភាពអសីលធម៌តាំងពីក្មេងវ័យ មានការភ័យខ្លាចថា ពួកគេពុំសក្ដិសមរួចទៅហើយ ដើម្បីបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និង ទទួលសេចក្ដីសញ្ញាពិសិដ្ឋ ។ ជាលទ្ធផល ជំនឿរបស់គេ អាចនឹងត្រូវកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំង ។ ខ្ញុំចង់អះអាងនឹងអ្នក យុវវ័យយើងអើយ ដូចដែលអាលម៉ាបានបង្រៀន តាមរយៈការប្រែចិត្ត នោះអ្នកអាចសក្ដិសមចំពោះពរជ័យទាំងអស់នៃស្ថានសួគ៌ ។ ²⁰ នោះជាអ្វីដែលដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះធ្វើឡើង ។ សូមនិយាយជាមួយឪពុកម្ដាយអ្នក ឬ អ្នកឲ្យដំបូន្មានដែលគួរទុកចិត្ត ហើយប្រឹក្សាជាមួយប៊ីស្សពអ្នក ។

នៅពេលនិយាយអំពីភាពអសីលធម៌ មនុស្សពេញវ័យមួយចំនួនជឿថា ការប្រកាន់ខ្ជាប់ទៅនឹងគម្រោងសប្បុរសធម៌ ឬ គោលការណ៍ដ៏សំខាន់មួយ ពុំចាំបាច់ត្រូវធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទេ ។ ពួកគេនិយាយទៅខ្លួនគេថា កិរិយាមិនត្រឹមត្រូវខាងផ្លូវភេទគឺជា « រឿងតូចតាច ... [ បើខ្ញុំជា ] មនុស្សល្អ និង មានសប្បុរសធម៌នោះ » ។ ²¹ ការគិតដូច្នេះ គឺជាការកុហកខ្លួនឯងដ៏អាក្រក់ ។ មនុស្សវ័យក្មេងមួយចំនួន បានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យដឹងថា នៅក្នុងសង្គមសព្វថ្ងៃ គឺវាពុំ « មានប្រជាប្រិយភាព » បើព្យាយាមឲ្យខ្លាំងក្នុងផ្នែកជាច្រើន រួមមានការរស់នៅដោយតឹងរ៉ឹងតាមគោលការណ៍សុចរិតនោះ ។ ²² សូមកុំធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់នេះឲ្យសោះ ។

នៅពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងសន្យានឹងលើកដាក់មកលើយើងនូវ « ព្រះនាមនៃ [ ព្រះយេស៊ូវ ] គ្រីស្ទ ដោយ ប្ដេជ្ញា ថា នឹងបម្រើទ្រង់ដល់ចុងបំផុត » ។ ²³ សេចក្ដីសញ្ញាមួយដូច្នេះ តម្រូវឲ្យមានការខិតខំដោយក្លាហាន ការប្តេជ្ញាចិត្ត និង ភាពសុចរិត បើយើងចង់បន្ដច្រៀងចម្រៀងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ប្រោសលោះ ហើយបន្តផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿដ៏ពិត ។

គំរូជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៃការតាំងចិត្តដើម្បីឈរនៅរឹងមាំ និង មិនវៀចវេសម្រាប់មនុស្សគ្រប់ជំនាន់ គឺបានបង្ហាញដោយកីឡាករអូឡាំពិកនៅអង់គ្លេស ដែលបានបញ្ចប់ក្នុងកីឡាអូឡាំពិក ឆ្នាំ 1924 ក្នុងទីក្រុងបារីស ប្រទេសបារាំង ។

អេរិក លីតឌែល គឺជាកូនប្រុសរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជនជាតិ ស្កត់លែន ទៅប្រទេសចិន ហើយជាបុរសជឿលើសាសនាដ៏រឹងមាំម្នាក់ ។ គាត់បានខឹងនឹងថ្នាក់ដឹកនាំកីឡាអូឡាំពិកអង់គ្លេស ដោយបានបដិសេធក្នុងការរត់ប្រណាំងចម្ងាយ 91.44 ម. នៅថ្ងៃអាទិត្យ ទោះជាស្ថិតនៅក្រោមសម្ពាធយ៉ាងខ្លាំងក្ដី ។ នៅទីបំផុត គាត់បានទទួលជ័យជំនះនៅក្នុងការរត់ប្រណាំងចម្ងាយ 400 ម៉ែត្រ ។ គំរូរបស់ លីតឌែល ក្នុងការបដិសេធពុំរត់នៅថ្ងៃអាទិត្យ គឺជាការបំផុសគំនិតដ៏ពិសេស ។

ដោយការពិពណ៌នា និង ការរំឭកអំពីកិត្តិយសរបស់គាត់ គាត់យោងទៅពាក្យដ៏បំផុសគំនិតមកពីអេសាយថា « តែអស់អ្នកណាដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះគេនឹងមានកម្លាំងចម្រើនជានិច្ច គេនឹងហើរឡើងទៅលើដោយស្លាបដូចជាឥន្ទ្រី គេនឹងរត់ទៅឥតដែលហត់ ហើយគេនឹងដើរឥតដែលល្វើយឡើយ » ។ ²⁴

ទង្វើដ៏គួរឲ្យកោតសរសើររបស់ លីឌែល បានជះឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់ដល់ការសម្រេចចិត្តរបស់កូនប្រុសពៅយើង កុំឲ្យចូលរួមក្នុងកីឡានៅថ្ងៃអាទិត្យ ហើយដែលសំខាន់ជាងនោះ គឺដើម្បីញែកខ្លួនគាត់ពីទង្វើដែលមិនសុចរិត និង ទង្វើខាងលោកិយ ។ គាត់បានប្រើពាក្យដកស្រង់ពីអេសាយ សម្រាប់ជាកំណត់ត្រាក្នុងសៀវភៅប្រចាំឆ្នាំរបស់គាត់ ។ អេរិក លីឌែល បានបន្សល់ទុកគំរូដ៏មានអានុភាពអំពីការតាំងចិត្ត និង ការប្ដេជ្ញាចិត្តចំពោះគោលការណ៍ ។

នៅពេលយុវវ័យរបស់យើងធ្វើតាមការប្រឹក្សារបស់ប្រធានម៉នសុន ដោយការរៀបចំខ្លួនដើម្បីបម្រើបេសកកម្ម ហើយនៅពេលយើងទាំងអស់គ្នារស់នៅតាមគោលការណ៍ទាំងឡាយ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន ហើយរៀបចំដើម្បីជួបនឹងព្រះ ។ ²⁵ នោះយើងឈ្នះការរត់ប្រណាំងដ៏សំខាន់បំផុត ។ ²⁶ យើងនឹងមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាអ្នកដឹកនាំទិសដៅខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ ត្បិតនរណាដែលរស់នៅដោយឥតរបៀបរៀបរយ សូមចាំថា វាពុំដែលយឺតពេលដើម្បីយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះធ្វើជាគ្រឹះនៃសេចក្ដីជំនឿ និង ជីវិតរស់នៅរបស់យើងទេ ។ ²⁷

នៅក្នុងសម្ដីរបស់អេសាយថា « ទោះបើអំពើបាបរបស់ឯងដូចជាពណ៌ក្រហមទែងក៏ដោយ គង់តែនឹងបានសដូចហិមៈ ទោះបើក្រហមឆ្អៅក៏ដោយ គង់តែនឹងបានដូចជារោមចៀមវិញ » ។ ²⁸

ការអធិស្ឋានដ៏ស្មោះរបស់ខ្ញុំសុំឲ្យយើងម្នាក់ៗ នឹងធ្វើនូវអ្វីៗដែលចាំបាច់ ដើម្បីមានព្រះវិញ្ញាណ ក្នុងពេលនេះ ដើម្បីយើងអាចចង់ច្រៀង នូវចម្រៀងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ប្រោសលោះក្នុងដួងចិត្តយើងទាំងអស់គ្នា ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ពីអំណាចនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។