ນີ້ຄືວຽກງານ ແລະ ລັດສະໝີພາບຂອງເຮົາ
ໂດຍ ແອວເດີ ເອັມ ຣະໂຊ ບາເລີດ
ແຫ່ງສະພາອັກຄະສາວົກສິບສອງ
ພຣະເຈົ້າໄດ້ປະທານອຳນາດຂອງພຣະອົງຢ່າງບໍ່ຄິດຄ່າໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ຈະຮັບເອົາ ແລະ ໃຫ້ກຽດຖານະປະໂລຫິດຂອງ ພຣະອົງ, ຊຶ່ງຈະນຳໄປສູ່ພອນທີ່ໄດ້ສັນຍາໄວ້ຂອງຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນ.
ປະທານແພ໊ກເກີ, ພວກເຮົາທຸກຄົນຈະລໍຖ້າກາບກອນທີ່ມ່ວນອອນຊອນພາກທີ 98 ຂອງທ່ານເດີ້. ຈັ່ງແມ່ນເປັນຄຳແນະນຳທີ່ດີແທ້ໆນໍ ທີ່ເພິ່ນໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ເຮົາ.
ເມື່ອສາມສີ່ອາທິດກ່ອນ, ໃນຄ່ຳຄືນທີ່ໜາວເຢັນຂອງລະດູໜາວ, ບາບາຣາ, ພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພາກັນເງີຍໜ້າຂຶ້ນເບິ່ງ ທ້ອງຟ້າດ້ວຍຄວາມປະຫລາດໃຈ. ດວງດາວເປັນລ້ານໆດວງ ເບິ່ງຄືວ່າແຈ້ງສະຫວ່າງ ແລະ ສວຍງາມເປັນພິເສດ. ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເປີດພຣະຄຳພີ Pearl of Great Price ແລະ ໄດ້ອ່ານດ້ວຍຄວາມປະຫລາດໃຈອີກ ເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າອົງເປັນພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບໂມເຊວ່າ ພຣະອົງໄດ້ສ້າງໂລກຕ່າງໆຈົນນັບບໍ່ຖ້ວນຂຶ້ນມາ; ແລະ ພຣະອົງຍັງໄດ້ສ້າງມັນເພື່ອຈຸດປະສົງຂອງພຣະອົງເອງນຳອີກ; ແລະ ໂດຍພຣະບຸດຂອງພຣະອົງໄດ້ສ້າງມັນຂຶ້ນມາ, ຊຶ່ງຄືພຣະອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະອົງ (ເບິ່ງ Moses 1:33).
ໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ ກ້ອງສ່ອງດາວຂອງຮັບໂບ ໄດ້ຢືນຢັນເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງສິ່ງທີ່ໂມເຊໄດ້ເຫັນ. ນັກວິທະຍາສາດຂອງຮັບໂບໄດ້ເວົ້າວ່າ ທາງຊ້າງເຜືອກ, ຊຶ່ງໂລກຂອງເຮົາ ແລະ ດວງຕາເວັນ ນັ້ນກໍເປັນພາກສ່ວນນ້ອຍໆ, ທີ່ຖືກປະມານວ່າ ເປັນພຽງໜຶ່ງໃນ 200 ພັນລ້ານ ຂອງທາງຊ້າງເຜືອກທີ່ຄ້າຍຄືກັນເທົ່ານັ້ນ. ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ ມັນຍາກທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ, ຄິດໄຕ່ຕອງບໍ່ເຖິງ, ວ່າການສ້າງຂອງພຣະເຈົ້ານັ້ນກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານຂະໜາດໃດ.
ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ອຳນາດຊຶ່ງໂດຍການນັ້ນ ຟ້າສະຫວັນ ແລະ ໂລກຖືກສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ກຳລັງຖືກສ້າງຂຶ້ນມານັ້ນຄື ຖານະປະໂລຫິດ. ພວກເຮົາທີ່ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ ຮູ້ວ່າແຫລ່ງຂອງອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດນີ້ຄື ພຣະເຈົ້າອົງລິດອຳນາດ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ. ສະຫວັນ ແລະ ໂລກບໍ່ໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນມາ ໂດຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ມັນເປັນອຳ ນາດທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ໃຊ້ ໃນການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງພຣະອົງນຳອີກ ທີ່ຈະເຮັດສິ່ງອັດສະຈັນ, ໃຫ້ພອນ ແລະ ປິ່ນປົວຄົນທີ່ເຈັບປ່ວຍ, ນຳຄົນຕາຍໃຫ້ຄືນມາມີຊີວິດ, ແລະ ໃນຖານະພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະບິດາຂອງເຮົາ, ເພື່ອອົດທົນຕໍ່ຄວາມເຈັບປວດອັນເກີນທົນຢູ່ທີ່ເຄັດເຊມາເນ ແລະ ຄາວາລີ—ສະນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ບັນລຸຜົນຂອງກົດແຫ່ງຄວາມຍຸດຕິທຳ ດ້ວຍຄວາມເມດຕາ ແລະ ປະທານການຊົດໃຊ້ທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ ແລະ ເອົາຊະນະຄວາມຕາຍທາງຮ່າງກາຍ ຜ່ານການຟື້ນຄືນຊີວິດ.
ມັນເປັນຂໍກະແຈຂອງສິດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດທີ່ຕາມມານັ້ນ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ປະທານໃຫ້ແກ່ເປໂຕ, ຢາໂກໂບ, ແລະ ໂຢຮັນ ແລະ ອັກຄະສາວົກຄົນອື່ນໆຂອງພຣະອົງ ເພື່ອເປັນພອນໃຫ້ແກ່ຄົນອື່ນ ແລະ ໃຫ້ຜູກມັດໃນສະຫວັນ ສິ່ງທີ່ຖືກຜູກມັດເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.
ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ເປັນຂອງປະທານອັນສັກສິດ ແລະ ຈຳເປັນຂອງພຣະເຈົ້າ. ມັນແຕກຕ່າງ ຈາກສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ, ຊຶ່ງເປັນການອະນຸມັດ ໃຫ້ກະທຳໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຈົ້າ. ການອະນຸມັດ ຫລື ການແຕ່ງຕັ້ງນັ້ນ ຖືກປະທານໃຫ້ໂດຍການວາງມື. ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດມາສູ່ພຽງແຕ່ເມື່ອຜູ້ທີ່ນຳໃຊ້ມັນນັ້ນ ມີຄຸນຄ່າດີພໍ ແລະ ກະທຳຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ. ຕາມທີ່ ປະທານສະເປັນເຊີ ດັບບັນຢູ ຄິມໂບ ໄດ້ປະກາດວ່າ, “ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ປະທານໃຫ້ແກ່ເຮົາທຸກຄົນ, ໃນຖານະຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດ, ພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງສິດອຳນາດຂອງພຣະອົງ, ແຕ່ເຮົາພຽງແຕ່ຈະສາມາດໃຊ້ອຳນາດນັ້ນໄດ້ ອີງຕາມຄວາມຊອບທຳສ່ວນຕົວຂອງເຮົາເທົ່ານັ້ນ” (“Boys Need Heroes Close By,” Ensign, May 1976, 45).
ໃນລະຫວ່າງວັນເວລາອັນປະເສີດຂອງການຟື້ນຟູ ແລະ ການຈັດຕັ້ງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ຄືນໃໝ່ໃນໂລກ ໃນທຸກວັນນີ້, ໂຢຮັນບັບຕິດ; ເປໂຕ, ຢາໂກໂບ, ແລະ ໂຢຮັນ; ໂມເຊ; ອີລາຍ; ແລະ ເອລີຢາ ໄດ້ມາສູ່ໂລກ ແລະ ໄດ້ຟື້ນຟູຂໍກະແຈທັງໝົດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ສຳລັບວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້ ຜ່ານສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ.
ມັນເປັນເພາະຂໍກະແຈເຫລົ່ານີ້, ສິດອຳນາດນີ້, ແລະ ອຳນາດນີ້ ທີ່ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຈຶ່ງຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນມາໃນວັນເວລານີ້, ໂດຍມີພຣະຄຣິດເປັນປະມຸກ ຊີ້ນຳສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຂອງພຣະອົງ, ທີ່ແມ່ນ ທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ, ແລະ ໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫລືອ ໂດຍອັກຄະສາວົກທີ່ໄດ້ຖືກເອີ້ນ ແລະ ແຕ່ງຕັ້ງຢ່າງຖືກຕ້ອງ.
ໃນແຜນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ ທີ່ມອບອຳນາດໃຫ້ແກ່ຜູ້ຊາຍ, ຜູ້ຊາຍມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບພິເສດສະເພາະຕົວ ທີ່ຈະຈັດການເລື່ອງຖານະປະໂລຫິດ, ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນຖານະປະໂລຫິດ. ຊາຍ ແລະ ຍິງມີບົດບາດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ແຕ່ມີຄຸນຄ່າເທົ່າທຽມກັນ. ຜູ້ຍິງບໍ່ສາມາດມີລູກໄດ້ ປາດສະຈາກຜູ້ຊາຍສັນໃດ, ຜູ້ຊາຍກໍບໍ່ສາມາດນຳໃຊ້ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຢ່າງເຕັມທີ່ໄດ້ສັນນັ້ນ ເພື່ອຈະຈັດຕັ້ງຄອບຄົວນິລັນດອນປາດສະຈາກຜູ້ຍິງ. ອີກໃນຄວາມໝາຍອື່ນ, ໃນທັດສະນະນິລັນດອນ, ອຳນາດແຫ່ງການສ້າງຄົນ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ຖືກແບ່ງປັນໂດຍສາມີ ແລະ ພັນລະຍາ. ແລະ ໃນຖານະສາມີ ແລະ ພັນລະຍາ, ຊາຍ ແລະ ຍິງ ຄວນພະຍາຍາມຕິດຕາມພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ຂອງເຮົາ. ຄຸນນະທຳຂອງຊາວຄຣິດສະຕຽນ ດັ່ງຄວາມຮັກ, ຄວາມຖ່ອມຕົນ, ແລະ ຄວາມອົດທົນ ຄວນເປັນຈຸດໃຈກາງຂອງເຂົາເຈົ້າ ຂະນະທີ່ເຂົາເຈົ້າສະແຫວງຫາພອນຕ່າງໆຂອງຖານະປະໂລຫິດ ໃນຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ສຳລັບຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າດ້ວຍ.
ມັນສຳຄັນຫລາຍສຳລັບເຮົາ ທີ່ຈະເຂົ້າໃຈວ່າ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ໄດ້ຈັດຫາວິທີທາງໃຫ້ບຸດ ແລະ ທິດາຂອງພຣະອົງທຸກໆຄົນ ເພື່ອຈະໄດ້ຮັບພອນ ແລະ ຖືກເຮັດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ໂດຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ. ຈຸດໃຈກາງຂອງແຜນຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບລູກໆທາງວິນຍານຂອງພຣະອົງ ຄືການປະກາດຂອງພຣະອົງເອງທີ່ວ່າ ນີ້ຄືວຽກງານຂອງພຣະອົງ ແລະ ລັດສະໝີພາບຂອງພຣະອົງ—ຄືການທີ່ຈະນຳຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນມາໃຫ້ມະນຸດ (ເບິ່ງ Moses 1:39).
ໃນການເປີດເຜີຍທີ່ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ສາດສະດາ ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໃນພາກທີ 81 ຂອງພຣະຄຳພີ Doctrine and Covenants, ທີ່ພຣະອົງອະທິບາຍວ່າ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ແມ່ນຈະຖືກນຳໃຊ້ ເພື່ອຊ່ອຍເຫລືອຄົນທີ່ອ່ອນແອ, ຍົກມືທີ່ເມື່ອຍລ້າ, ແລະ ໃຫ້ກຳລັງຫົວເຂົ່າທີ່ອ່ອນເພຍ (ຂໍ້ທີ 5).
ໃນການເຮັດສິ່ງເຊັ່ນນີ້ ໂຈເຊັບຈະເຮັດຄວາມດີອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດແກ່ເພື່ອນມະນຸດຂອງເພິ່ນ, ແລະ ຈະສົ່ງເສີມລັດສະໝີພາບຂອງພຣະອົງ ຜູ້ຊຶ່ງເປັນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງເພິ່ນ (ເບິ່ງ D&C 81:4).
ເມື່ອເຮົາມາຄິດເຖິງພາບຂອງການຊ່ອຍເຫລືອຄົນທີ່ອ່ອນແອ, ຍົກມືທີ່ເມື່ອຍລ້າ, ແລະ ໃຫ້ກຳລັງຫົວເຂົ່າທີ່ອ່ອນເພຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດເຖິງເດັກຍິງອາຍຸເຈັດປີຄົນໜຶ່ງ ທີ່ໄດ້ເອົາເບ້ຍໝາກເລັ່ນໃຫ້ພໍ່ຕູ້ຂອງນາງເບິ່ງ ທີ່ນາງໄດ້ກ້າມັນມາຈາກໃນນ້ອຍໆ ທີ່ເປັນສ່ວນຂອງການຄົ້ນຄວ້າຂອງຫ້ອງຮຽນຊັ້ນປໍສອງ.
ນາງໄດ້ອະທິບາຍວ່າ ຕົ້ນໄມ້ຈະມາຈາກໃນນ້ອຍໆໃນດຽວນີ້. ແລະ ຖ້າຫາກຕົ້ນໄມ້ນີ້ໄດ້ຮັບການດູແລ, ໝາກເລັ່ນຫລາຍໆໜ່ວຍຈະໄດ້ເກີດຈາກມັນ ແລະວ່າແຕ່ລະໜ່ວຍນັ້ນຈະມີໃນຢ່າງຫລວງຫລາຍນຳອີກ.
ນາງໄດ້ເວົ້າວ່າ, “ແລະ ຖ້າຫາກໃນເຫລົ່ານັ້ນທັງໝົດຖືກປູກ ແລະ ໄດ້ເປັນໝາກ, ແລະ ຖ້າເຮົາປູກໃນທັງໝົດນັ້ນ, ໃນສາມສີ່ລະດູການ ເຮົາກໍຈະໄດ້ໝາກເລັ່ນຫລາຍໆລ້ານໜ່ວຍ.”
ນາງໄດ້ເວົ້າດ້ວຍຄວາມປະຫລາດໃຈວ່າ, “ທັງໝົດນີ້,” ສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້, “ຈາກໃນນ້ອຍໆ ໃນດຽວ.”
ແຕ່ແລ້ວນາງໄດ້ເວົ້າວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍເກືອບໄດ້ເຮັດໃຫ້ຕົ້ນໄມ້ຂອງຂ້ານ້ອຍຕາຍ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ປະມັນໄວ້ໃນຫ້ອງມືດໆ ແລະ ລືມຫົດນ້ຳມັນ. ເມື່ອຂ້ານ້ອຍຈຳໄດ້, ມັນແຫ່ວແຫ້ງໝົດ ແລະ ເບິ່ງຄືວ່າມັນຕາຍແລ້ວ. ຂ້ານ້ອຍໄຫ້ ເພາະວ່າຂ້ານ້ອຍໄດ້ຄິດເຖິງໝາກເລັ່ນຫລາຍໆລ້ານໜ່ວຍທີ່ຈະບໍ່ໄດ້ເກີດເປັນໜ່ວຍເລີຍ.”
ແລ້ວນາງກໍຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຈະບອກພໍ່ຕູ້ຂອງນາງກ່ຽວກັບ “ສິ່ງມະຫັດສະຈັນ” ທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ.
ນາງໄດ້ອະທິບາຍວ່າ, “ແມ່ໄດ້ເວົ້າວ່າ ບາງທີຕົ້ນໄມ້ນັ້ນຍັງບໍ່ຕາຍເທື່ອ. ບາງທີສິ່ງທີ່ມັນຕ້ອງການຄືນ້ຳ ແລະ ແສງແດດ ເພື່ອຊ່ອຍໃຫ້ມັນຄືນມີຊີວິດອີກ.
“ແລະ ແມ່ໄດ້ເວົ້າຖືກ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຫົດນ້ຳມັນ, ແລະ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເອົາມັນໄປວາງໄວ້ຢູ່ທີ່ປ່ອງຢ້ຽມ ເພື່ອໃຫ້ຖືກແສງແດດ. ແລະ ເດົາດູວ່າມີຫຍັງເກີດຂື້ນ?” ນາງໄດ້ຖາມ. “ມັນຄືນມີຊີວິດ, ແລະ ບັດນີ້ ມັນຈະເປັນໝາກເລັ່ນຫລາຍໆລ້ານໜ່ວຍ!”
ຕົ້ນໝາກເລັ່ນນ້ອຍໆຂອງນາງ, ເຕັມໄດ້ດ້ວຍຄວາມສາມາດ ແຕ່ຖືກເຮັດໃຫ້ອ່ອນເພຍ ແລະ ແຫ່ວແຫ້ງ ຈາກຄວາມບໍ່ເອົາໃຈໃສ່ທີ່ບໍ່ໄດ້ເຈດຕະນາ, ຖືກເຮັດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ແລະ ມີຊີວິດອີກ ຜ່ານຄວາມຊ່ອຍເຫລືອຂອງນ້ຳ ແລະ ແສງແດດ ໂດຍຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມດູແລຂອງເດັກຍິງນ້ອຍຄົນໜຶ່ງ.
ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ໃນຖານະລູກໆທາງວິນຍານຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນທີ່ຮັກຂອງເຮົາ—ເຮົາມີຄວາມສາມາດແຫ່ງສະຫວັນທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ. ແຕ່ຖ້າຫາກເຮົາບໍ່ລະວັງ, ເຮົາຈະສາມາດເປັນດັ່ງຕົ້ນໝາກເລັ່ນທີ່ແຫ່ວແຫ້ງນັ້ນ. ເຮົາສາມາດຫ່າງອອກໄປຈາກຄຳສອນ ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະຄຣິດ ແລະ ຂາດອາຫານບຳລຸງທາງວິນຍານ ແລະ ໄດ້ແຫ່ວແຫ້ງໄປ, ໂດຍທີ່ໄດ້ແຍກຕົວເຮົາເອງອອກໄປຈາກແສງແດດແຫ່ງສະຫວັນ ແລະ ນ້ຳແຫ່ງຊີວິດຂອງຄວາມຮັກນິລັນດອນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ.
ຜູ້ທີ່ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ບໍ່ພະຍາຍາມສະເໝີໄປ ທີ່ຈະໃຫ້ກຽດມັນ ໂດຍການຮັບໃຊ້ຄອບຄົວ ແລະ ຄົນອື່ນຈະເປັນດັ່ງຜູ້ຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ ຮັບ ພອນຕ່າງໆ ທີ່ມີຢູ່ໃນອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ແນ່ນອນວ່າ ອ່ອນແອທາງວິນຍານ, ໂດຍທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຕົວເອງຂາດທາດອາຫານບຳລຸງທີ່ຈຳເປັນທາງວິນຍານ, ແສງແດດທາງວິນຍານ, ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າໃນຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ—ເໝືອນດັ່ງຕົ້ນໝາກເລັ່ນທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສາມາດ ແຕ່ຖືກປະລະ ແລະ ແຫ່ວແຫ້ງໄປ.
ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດທີ່ໄດ້ສ້າງໂລກໆທັງຫລາຍ, ທາງຊ້າງເຜືອກ, ແລະ ຈັກກະວານສາມາດ ແລະ ຄວນເປັນພາກສ່ວນຂອງຊີວິດຂອງເຮົາ ທີ່ຈະຊ່ອຍເຫລືອ, ເສີມຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ແລະ ໃຫ້ພອນຄອບຄົວຂອງເຮົາ, ໝູ່ເພື່ອນ, ແລະ ເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາ—ອີກຄວາມໝາຍອື່ນກໍຄື, ທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດປະສົງຈະເຮັດ ຖ້າຫາກພຣະອົງກຳລັງປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ ໃນບັນດາພວກເຮົາໃນທຸກວັນນີ້.
ຈຸດປະສົງຕົ້ນຕໍທີ່ສຳຄັນຂອງອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ແມ່ນຈະໃຫ້ພອນ, ເຮັດໃຫ້ສັກສິດ, ແລະ ເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍລິສຸດ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະສາມາດອາໄສຢູ່ກັບຄອບຄົວຂອງເຮົາ ໃນທີ່ປະທັບຂອງບິດາມານດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ, ຖືກຜູກມັດເຂົ້າກັນ ໂດຍການຜະນຶກຂອງຖານະປະໂລຫິດ, ມີສ່ວນຮ່ວມໃນວຽກງານອັນປະເສີດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດ ໃນການຂະຫຍາຍຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ລັດສະໝີພາບຂອງ ພວກພຣະອົງ ຕະຫລອດໄປ.
ສຳລັບຈຸດປະສົງນີ້, ເມື່ອສອງສາມເດືອນກ່ອນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມໃນການເຮັດວິດີໂອ ສຳລັບການຝຶກຝົນຜູ້ນຳທົ່ວໂລກ ທີ່ເອີ້ນວ່າ ການເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວ ແລະ ສາດສະໜາຈັກ ຜ່ານທາງຖານະປະໂລຫິດ.
ດີວີດີ ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຄິດໃໝ່ໆ ແລະ ເປັນທີ່ສັ່ງສອນນີ້ ຖືກແປອອກເປັນ 66 ພາສາ. ມັນສອນເຖິງວິທີທີ່ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ສາມາດໃຫ້ພອນ, ເຮັດໃຫ້ມີຊີວິດຊີວາຂຶ້ນ, ແລະ ເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງເຮົາ, ຊີວິດຂອງຄອບຄົວຂອງເຮົາ, ແລະ ຊີວິດຂອງສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທັງໝົດ ມີຊີວິດຊີວາຂຶ້ນໃໝ່.
ມັນສະແດງໃຫ້ເຮົາທຸກຄົນເຫັນ—ຊາຍ, ຍິງ, ເດັກນ້ອຍ; ຜູ້ທີ່ໄດ້ແຕ່ງງານແລ້ວ, ຜູ້ທີ່ເປັນໝ້າຍ, ຫລື ເປັນໂສດ; ບໍ່ວ່າສະຖານະການຂອງເຮົາຈະເປັນແບບໃດກໍຕາມ—ເຮົາຈະສາມາດເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບພອນຕ່າງໆຂອງຖານະປະໂລຫິດໄດ້ແນວໃດ. ມີຫລາຍໆພາກທີ່ໃຊ້ເວລາ 8 ເຖິງ 12 ນາທີເພື່ອອະທິບາຍເຖິງຂໍກະແຈ, ສິດອຳນາດ, ແລະ ອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ວິທີທີ່ມັນຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນ, ຄອບຄົວ, ແລະ ສາດສະໜາຈັກເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ.
ສາກໜຶ່ງທີ່ພິເສດ ຖືກຟິມຢູ່ບ້ານຫລັງນ້ອຍໆ ຂອງຜູ້ບຸກເບີກຄົນໜຶ່ງ ຊຶ່ງເປັນແມ່ຕູ້ທວດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແມຣີ ຟຽວດິງ ສະມິດ. ນາງໄດ້ເປັນແມ່ໝ້າຍຂອງ ໄຮຣຳ, ອ້າຍຂອງສາດສະດາໂຈເຊັບ. ໃນບົດບາດຂອງແມ່ທີ່ໄດ້ລ້ຽງລູກດ້ວຍຕົວຄົນດຽວ, ຜ່ານສັດທາທີ່ເຂັ້ມແຂງຂອງນາງໃນຖານະປະໂລຫິດ, ນາງໄດ້ເອີ້ນ ແລະ ໄດ້ເພິ່ງພາອຳນາດນັ້ນ ເພື່ອຊ່ອຍລ້ຽງດູ ແລະ ໃຫ້ພອນລູກຂອງນາງໃນຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມສະຫວ່າງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ. ທຸກມື້ນີ້ ລູກຫລານຂອງນາງເປັນຈຳນວນຫລາຍໆພັນຄົນ ທີ່ເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ສະມາຊິກທີ່ຊື່ສັດຂອງສາດສະໜາຈັກ ຂອບໃຈນາງສຳລັບສັດທາ, ຄວາມກ້າຫານ, ແລະ ຕົວຢ່າງຂອງນາງ.
ການຝຶກຝົນຜູ້ນຳທົ່ວໂລກແບບໃໝ່ນີ້ ກໍມີໃຫ້ບໍລິການຢູ່ທີ່ ອິນເຕີແນັດ ທີ່ LDS.org ເພື່ອໃຫ້ທຸກຄົນເຂົ້າຊົມ ແລະ ມີປະສົບການ. ທ່ານສາມາດເບິ່ງມັນໄດ້ຈາກ LDS.org, ຫລືວ່າທ່ານສາມາດ ດາວໂຫລດ ມັນໃສ່ຄອມພິວເຕີ, ໂທລະສັບມືຖື, ຫລື ເຄື່ອງອີເລັກທລອນນິກອື່ນໆຂອງທ່ານໄດ້.
ຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ໄດ້ຂໍຮ້ອງໃຫ້ “ຝ່າຍປະທານສະເຕກ ແລະ ຝ່າຍອະທິການ ອຸທິດການປະຊຸມສະພາສະເຕກ ຫລື ຫວອດ ໜຶ່ງເທື່ອ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ເພື່ອເບິ່ງຊົມດີວີດີ (ທັງໝົດ). ສະພາສະເຕກ ແລະ ຫວອດຄວນສົນທະນາວິທີທີ່ຈະນຳໃຊ້ຄຳສອນທີ່ຖືກນຳສະເໜີຢູ່ໃນນັ້ນ” (First Presidency letter, Feb. 1, 2013).
ເນື້ອຫາທີ່ຈະດົນໃຈ ແລະ ກະຕຸ້ນສະມາຊິກໃນການປະຊຸມຂອງກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດ, ສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະ, ຫ້ອງຮຽນວັນອາທິດ, ຍິງໜຸ່ມ, ຊາຍໜຸ່ມ (ໂດຍສະເພາະສຳລັບຜູ້ທີ່ກຳລັງຕຽມຈະໄປສອນສາດສະໜາ) ແລະ ໃນຫ້ອງຮຽນປະຖົມໄວ ຫລື ໃນການປະຊຸມຮ່ວມກັນໃນວັນອາທິດທີຫ້າ. ແລ້ວສະມາ ຊິກຂອງສະພາ ຈະສາມາດຊຸກຍູ້ສ່ວນບຸກຄົນ ແລະ ພໍ່ແມ່ ໃຫ້ ໃຊ້ການສະເໜີນີ້ກັບຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ. ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ການຝຶກຝົນຜູ້ນຳນີ້ ແມ່ນສຳລັບສະມາຊິກທຸກໆຄົນຂອງສາດສະໜາຈັກ. ພໍ່ແມ່, ຂໍໃຫ້ທົບທວນ, ແບ່ງປັນ, ແລະ ສົນທະນາສິ່ງທີ່ທ່ານຮຽນຮູ້ ແລະ ຮູ້ສຶກກັບລູກໆຂອງທ່ານ, ແລະ ໃຫ້ພວກເຂົາເບິ່ງ ແລະ ເຮັດແບບດຽວກັບພວກທ່ານ ເພື່ອວ່າຄອບຄົວຂອງທ່ານ ອາດຈະໄດ້ຮັບຄວາມເຂັ້ມແຂງ ຜ່ານທາງຖານະປະໂລຫິດ.
ພຣະເຢຊູໄດ້ກ່າວວ່າ:
“ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ຫິວນ້ຳ, ໃຫ້ມາຫາເຮົາ ແລະ ດື່ມ” (ໂຢຮັນ 7:37).
“ແຕ່ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ດື່ມນ້ຳ ຊຶ່ງເຮົາຈະໃຫ້ນັ້ນ ຈະບໍ່ຢາກອີກຈັກເທື່ອ; ນ້ຳທີ່ເຮົາຈະໃຫ້ນັ້ນ ຈະກາຍເປັນນ້ຳພຸແຫ່ງຊີວິດ ແລະ ຈະໃຫ້ລາວມີຊີວິດອັນຕະຫລອດໄປເປັນນິດ” (ໂຢຮັນ 4:14).
“ເຮົານີ້ແຫລະ ເປັນຄວາມສະຫວ່າງຂອງໂລກ: ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ມານຳເຮົາ ... ຈະມີຄວາມສະຫວ່າງແຫ່ງຊີວິດ” (ໂຢຮັນ 8:12).
ຖ້າຫາກຄົນໃດຄົນໜຶ່ງໃນບັນດາພວກທ່ານ ຮູ້ສຶກວ່າສັດທາ ຫລື ປະຈັກພະຍານຂອງທ່ານ ເຖິງແຜນຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນນັ້ນ ມີນ້ອຍກວ່າທີ່ທ່ານຮູ້ວ່າມັນຄວນເປັນ, ແລ້ວຂໍໃຫ້ຫັນກັບມາເອົາໃຈໃສ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຫລາຍຂຶ້ນ. ອະນຸຍາດໃຫ້ຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ນ້ຳແຫ່ງຊີວິດຂອງພຣະອົງ ເຮັດໃຫ້ທ່ານ ແລະ ຄອບຄົວຂອງທ່ານ ດັ່ງສິ່ງທີ່ນ້ຳ ແລະ ແສງແດດ ນ້ອຍໜຶ່ງໄດ້ເຮັດ ໃນການນຳຊີວິດກັບຄືນມາໃຫ້ແກ່ຕົ້ນໝາກເລັ່ນທີ່ອ່ອນແອນັ້ນ.
ບັດນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເລີ່ມດ້ວຍຄວາມປະຫລາດ ແລະ ຄວາມອັດສະຈັນໃຈ ໃນການສ້າງຂອງພຣະເຈົ້າ ຜ່ານອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ. ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຮູ້, ດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ພວກທ່ານທັງຫລາຍກໍຢາກຮູ້ຄືກັນ, ຖ້າຫາກວ່າ ອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຈະສັ່ງສອນ ແລະ ໃຫ້ພອນເຮົາ ຈະສາມາດຖືກ ເຂົ້າໃຈໄດ້ຢ່າງຄົບຖ້ວນຈັກເທື່ອ. ມັນຊ່າງຍິ່ງໃຫຍ່, ສະຫງ່າງາມ, ມີພະລັງຫລາຍແທ້ໆ.
ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ກ່າວວ່າ, “ຖານະປະໂລຫິດເປັນຫລັກທຳອັນຕະຫລອດໄປເປັນນິດ, ແລະ ໄດ້ເປັນມານຳພຣະເຈົ້າ ຈາກນິລັນດອນ, ແລະ ຈະເປັນໄປຊົ່ວນິລັນດອນ, ປາດສະຈາກການເລີ່ມຕົ້ນຂອງວັນ ຫລື ການສິ້ນສຸດຂອງປີ” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 104).).
ພຣະເຈົ້າໄດ້ປະທານອຳນາດຂອງພຣະອົງ ຢ່າງບໍ່ຄິດຄ່າ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ຈະຮັບເອົາ ແລະ ໃຫ້ກຽດຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະອົງ, ຊຶ່ງຈະນຳໄປສູ່ພອນທີ່ໄດ້ສັນຍາໄວ້ຂອງຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນ.
ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ວຽກງານຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໄດ້ຮັບຄວາມສຳເລັດຜົນຜ່ານຖານະປະໂລຫິດ. ມັນເປັນອຳນາດໂດຍທາງນັ້ນ ທີ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະບຸດທີ່ຮັກຂອງພຣະອົງ ໄດ້ສ້າງໂລກນີ້ ແລະ ໄດ້ເລີ່ມໃຫ້ມີແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກ ສຳລັບຜົນປະໂຫຍດຂອງເຮົາ. ຄຳອະທິຖານຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍຄື ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງສະຫລາດ ແລະ ສະແຫວງຫາ ເພື່ອຈະເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຊີວິດຂອງເຮົາເອງ, ຊີວິດຂອງຄອບຄົວຂອງເຮົາ, ແລະ ຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ຜ່ານອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະເຈົ້າດ້ວຍເຖີດ. ນີ້ຄືຄຳອະທິຖານທີ່ຖ່ອມຕົນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.