ພຣະບັນຍັດຂໍ້ໃຫຍ່ ສອງ ປະການ

ໂດຍ ປະທານດາລິນ ເອັຈ ໂອກສ໌

ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ

ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມຮັກສາພຣະບັນຍັດຂໍ້ໃຫຍ່ສອງປະການນີ້. ເພື່ອເຮັດແນວນັ້ນ, ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ສົມດູນລະຫວ່າງກົດ ແລະ ຄວາມຮັກ.

ບັນດາເອື້ອຍນ້ອງທີ່ຮັກແພງໃນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍທັກທາຍທ່ານຜູ້ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເປັນຜູ້ປົກປ້ອງຄອບຄົວນິລັນດອນ. ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ກ່າວວ່າ, “ສາດສະໜາຈັກນີ້ໄດ້ຖືກຟື້ນຟູ ເພື່ອວ່າຄອບຄົວຈະໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນ, ຖືກຜະນຶກ, ແລະ ໄດ້ຮັບຄວາມສູງສົ່ງຊົ່ວນິລັນດອນ.”¹ ຄຳສອນນັ້ນມີຄວາມພົວພັນທີ່ສຳຄັນກັບຜູ້ທີ່ເອີ້ນຕົວເອງວ່າ ກະເທີຍຜູ້ຍິງ, ກະເທີຍຜູ້ຊາຍ, ຄົນມັກທັງສອງເພດ, ສາວປະເພດສອງ, ຊຶ່ງສ່ວນຫລາຍມັກຖືກເອີ້ນວ່າ LGBT.² ປະທານແນວສັນ ກໍໄດ້ເຕືອນເຮົາອີກວ່າ ເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເຫັນພ້ອມນຳກັນ [ສະເໝີໄປ] ກ່ອນຈະຮັກກັນໄດ້.”³ ຄຳສອນເຫລົ່ານີ້ຈາກສາດສະດາແມ່ນສຳຄັນສຳລັບການສົນທະນາໃນຄອບຄົວ ເພື່ອຕອບຄຳຖາມຂອງລູກໆ ແລະ ຊາວໜຸ່ມ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອະທິຖານເພື່ອສະແຫວງຫາສິ່ງທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອເອົາມາກ່າວກັບທ່ານ ເພາະວ່າທ່ານຖືກກະທົບກະເທືອນໂດຍຄຳຖາມເຫລົ່ານີ້, ຊຶ່ງເປັນຜົນກະທົບໂດຍກົງ ຫລື ໂດຍທາງອ້ອມ ຕໍ່ທຸກຄອບຄົວໃນສາດສະໜາຈັກ.

I.

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍພຣະບັນຍັດສອງປະການທີ່ພຣະເຢຊູໄດ້ສິດສອນ.

“ຈົ່ງຮັກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງເຈົ້າດ້ວຍສຸດໃຈ, ດ້ວຍສຸດຈິດ, ແລະ ດ້ວຍສຸດຄວາມຄິດຂອງເຈົ້າ.

“ນັ້ນແຫລະ ແມ່ນພຣະບັນຍັດຂໍ້ໃຫຍ່ ແລະ ຂໍ້ຕົ້ນ.

“ຂໍ້ທີສອງກໍເໝືອນກັນຄື, ຈົ່ງຮັກເພື່ອນບ້ານເໝືອນຮັກຕົນເອງ.”⁴

ສິ່ງນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ເຮົາໄດ້ຖືກບັນຊາໃຫ້ຮັກກັນແລະກັນ, ນັບແຕ່ຄຳອຸປະມາຂອງພຣະເຢຊູກ່ຽວກັບໄທຊາມາເຣຍຜູ້ໃຈດີ ສິດສອນວ່າທຸກຄົນເປັນເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາ.⁵ ແຕ່ຄວາມກະຕືລືລົ້ນຂອງເຮົາທີ່ຈະຮັກສາພຣະບັນຍັດຂໍ້ທີສອງນີ້ ບໍ່ຄວນເຮັດໃຫ້ເຮົາລືມຂໍ້ທຳອິດ, ທີ່ຈະຮັກພຣະເຈົ້າຂອງເຮົາດ້ວຍສຸດໃຈ, ດ້ວຍສຸດຈິດ, ແລະ ດ້ວຍສຸດຄວາມຄິດຂອງເຮົາ. ເຮົາສະແດງຄວາມຮັກນັ້ນ ໂດຍ “ການເຊື່ອຟັງພຣະບັນຍັດ [ຂອງພຣະອົງ].”⁶ ພຣະເຈົ້າຮຽກຮ້ອງເຮົາໃຫ້ເຊື່ອຟັງພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ ເພາະຜ່ານທາງການເຊື່ອຟັງ, ລວມທັງການກັບໃຈ, ເຮົາຈະສາມາດກັບຄືນໄປຢູ່ໃນທີ່ປະທັບຂອງພຣະອົງ ແລະ ດີພ້ອມເໝືອນດັ່ງພຣະອົງ.

ໃນຄຳປາໄສຕໍ່ຜູ້ໃຫຍ່ໜຸ່ມຂອງສາດສະໜາຈັກ ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ກ່າວເຖິງສິ່ງທີ່ເພິ່ນເອີ້ນວ່າ “ຄວາມສຳພັນທີ່ແຂງແກ່ນລະຫວ່າງຄວາມຮັກ ແລະ ກົດຂອງພຣະເຈົ້າ.”⁷ ກົດທີ່ກ່ຽວພັນຫລາຍທີ່ສຸດກັບຜູ້ທີ່ຖືກກ່າວເຖິງວ່າເປັນ LGBT ແມ່ນກົດຂອງການແຕ່ງງານ ແລະ ກົດພົມມະຈັນທີ່ຄຽງຄູ່ກັນໄປຂອງພຣະເຈົ້າ. ກົດທັງສອງແມ່ນສຳຄັນຕໍ່ແຜນແຫ່ງຄວາມລອດຂອງພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ ສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ. ດັ່ງທີ່ປະທານແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ພຣະເຈົ້າຕັ້ງກົດໄວ້ເພາະພຣະອົງຮັກເຮົາ ແລະ ປະສົງໃຫ້ເຮົາກາຍເປັນຄົນທີ່ເຮົາສາມາດກາຍເປັນໄດ້.”⁸

ປະທານແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ: “ຫລາຍປະເທດ … ໄດ້ອະນຸຍາດການແຕ່ງງານສຳລັບຄົນເພດດຽວກັນ. ໃນຖານະສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ, ເຮົາຕ້ອງນັບຖືກົດໝາຍບ້ານເມືອງ … , ລວມທັງການແຕ່ງງານຕາມກົດໝາຍ. ແຕ່ຄວາມຈິງມີຢູ່ວ່າ ໃນຕອນຕົ້ນ … ການແຕ່ງງານຖືກແຕ່ງຕັ້ງໂດຍພຣະເຈົ້າ! ແລະ ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້ ການແຕ່ງງານກໍຍັງແມ່ນລະຫວ່າງຊາຍ ແລະ ຍິງ ຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະອົງ. ພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປ່ຽນຄວາມໝາຍ ຂອງພຣະອົງ ເລື່ອງການແຕ່ງງານ.”

ປະທານແນວສັນ ໄດ້ກ່າວຕື່ມວ່າ: “ພຣະເຈົ້າກໍບໍ່ເຄີຍປ່ຽນກົດພົມມະຈັນຂອງພຣະອົງ. ເງື່ອນໄຂສຳລັບການເຂົ້າໄປໃນພຣະວິຫານກໍບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງ.”⁹

ປະທານແນວສັນ ໄດ້ເຕືອນເຮົາທຸກຄົນວ່າ “ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງອັກຄະສາວົກ ແມ່ນທີ່ຈະສິດສອນຄວາມຈິງເທົ່ານັ້ນ. ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບນັ້ນ ບໍ່ ໄດ້ມອບສິດອຳນາດໃຫ້ [ອັກຄະສາວົກ] ປ່ຽນແປງກົດແຫ່ງສະຫວັນ.”¹⁰ ສະນັ້ນ, ເອື້ອຍນ້ອງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຜູ້ນຳຂອງສາດສະໜາຈັກຈຶ່ງຕ້ອງສິດສອນເຖິງຄວາມສຳຄັນພິເສດຂອງການແຕ່ງງານລະຫວ່າງຊາຍ ແລະ ຍິງ ແລະ ກົດພົມມະຈັນທີ່ກ່ຽວພັນກັນນັ້ນ.

II.

ວຽກງານສູງສຸດຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍແມ່ນກ່ຽວກັບການກະກຽມລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບອານາຈັກຊັ້ນສູງ, ແລະ ໂດຍສະເພາະສຳລັບລັດສະໝີພາບທີ່ສູງສຸດ, ໄດ້ຮັບຄວາມລອດ ຫລື ມີຊີວິດນິລັນດອນ. ຈຸດໝາຍປາຍທາງທີ່ສູງສຸດ ແມ່ນເປັນໄປໄດ້ຜ່ານທາງການແຕ່ງງານຊົ່ວນິລັນດອນ.¹¹ ຊີວິດນິລັນດອນແມ່ນລວມທັງອຳນາດແຫ່ງການສ້າງ ທີ່ມະນຸດຊາຍ ແລະ ຍິງ ເອົາມານຳແຕ່ເກີດ¹²—ດັ່ງການເປີດເຜີຍໃນຍຸກໃໝ່ບັນຍາຍວ່າເປັນ “ຄວາມຕໍ່ເນື່ອງຂອງເຊື້ອສາຍຕະຫລອດການ ແລະ ຕະຫລອດໄປ.”¹³

ໃນຄຳປາໄສຂອງເພິ່ນຕໍ່ກຸ່ມຜູ້ໃຫຍ່ໜຸ່ມ, ປະທານແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ການແນບສະໜິດຢູ່ກັບກົດຂອງພຣະເຈົ້າ ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປອດໄພ ຂະນະທີ່ເຮົາມຸ້ງໄປຫາຄວາມສູງສົ່ງໃນທີ່ສຸດ.”¹⁴—ນັ້ນຄື, ທີ່ຈະກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະເຈົ້າ, ດ້ວຍຊີວິດທີ່ສູງສົ່ງ ແລະ ສັກກະຍະພາບແຫ່ງສະຫວັນ ຂອງພຣະບິດາມານດາຂອງເຮົາ. ນີ້ຄືຈຸດໝາຍປາຍທາງທີ່ພວກເຮົາປາດຖະໜາສຳລັບທຸກຄົນທີ່ພວກເຮົາຮັກ. ເພາະຄວາມຮັກນັ້ນ, ພວກເຮົາຈຶ່ງບໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັກຂອງເຮົາ ມີຄວາມສຳຄັນຫລາຍກວ່າພຣະບັນຍັດ ແລະ ແຜນ ແລະ ວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ, ຊຶ່ງພວກເຮົາຮູ້ວ່າ ມັນຈະນຳຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດມາໃຫ້.

ແຕ່ມີຫລາຍໆຄົນທີ່ພວກເຮົາຮັກ, ລວມທັງບາງຄົນຜູ້ທີ່ມີພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຟື້ນຟູ, ທີ່ບໍ່ເຊື່ອ ຫລື ເລືອກບໍ່ປະຕິບັດຕາມພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ກ່ຽວກັບການແຕ່ງງານ ແລະ ກົດພົມມະຈັນ. ເຂົາເຈົ້າເດເປັນແນວໃດລະ?

ຄຳສອນຂອງພຣະເຈົ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຮົາທຸກຄົນເປັນລູກຂອງພຣະອົງ ແລະ ວ່າພຣະອົງໄດ້ສ້າງເຮົາ ເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມສຸກ.¹⁵ ການເປີດເຜີຍຂອງຍຸກໃໝ່ສິດສອນວ່າພຣະເຈົ້າໄດ້ຈັດຕຽມແຜນໄວ້ ເພື່ອມະນຸດຈະໄດ້ມີປະສົບການ ຊຶ່ງໃນນັ້ນເຮົາທຸກຄົນສາມາດເລືອກທີ່ຈະເຊື່ອຟັງ ແລະ ສະແຫວງຫາພອນທີ່ສູງສຸດຂອງພຣະອົງ ຫລື ເລືອກເຮັດສິ່ງທີ່ຈະພາໄປສູ່ອານາຈັກທີ່ມີລັດສະໝີພາບໜ້ອຍກວ່າ.¹⁶ ເພາະຄວາມຮັກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະອົງ, ອານາຈັກທີ່ຕ່ຳກວ່າເຫລົ່ານັ້ນ ກໍຍັງດີກວ່າທີ່ມະນຸດຈະເຂົ້າໃຈໄດ້.¹⁷ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງເຫລົ່ານີ້ເປັນໄປໄດ້, ເພາະພຣະອົງ “ສັນລະເສີນພຣະບິດາ, ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ວຽກງານທຸກຢ່າງໃນພຣະຫັດຂອງພຣະອົງລອດ.”¹⁸

III.

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກ່າວເຖິງພຣະບັນຍັດຂໍ້ທຳອິດ, ແຕ່ສ່ວນຂໍ້ທີສອງເດ? ເຮົາຈະຮັກສາພຣະບັນຍັດທີ່ຈະຮັກເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາໄດ້ແນວໃດ? ພວກເຮົາຊັກຊວນສະມາຊິກຂອງພວກເຮົາສະເໝີ ໃຫ້ປະຕິບັດຕໍ່ ຜູ້ທີ່ເຮັດຕາມຄຳສອນ ແລະ ການກະທຳຂອງຜູ້ທີ່ເປັນກະເທີຍຜູ້ຍິງ, ກະເທີຍຜູ້ຊາຍ, ຄົນມັກທັງສອງເພດ, ຫລື ສາວປະເພດສອງ ດ້ວຍຄວາມຮັກທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດບັນຊາເຮົາ ຕໍ່ເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາ. ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອການແຕ່ງງານກັບເພດດຽວກັນໄດ້ຖືກປະກາດວ່າ ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍຢູ່ໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ, ຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ແລະ ກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ ຈຶ່ງໄດ້ປະກາດວ່າ: “ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດສິດສອນເຮົາໃຫ້ຮັກ ແລະ ປະຕິບັດຕໍ່ທຸກຄົນດ້ວຍຄວາມເມດຕາ ແລະ ດ້ວຍຄວາມສຸພາບ—ເຖິງແມ່ນວ່າເຮົາບໍ່ເຫັນດ້ວຍກໍຕາມ. ພວກເຮົາຮັບຮອງວ່າ ຜູ້ທີ່ຊ່ວຍອອກກົດໝາຍ ຫລື ຊ່ວຍໃນການຕັດສິນໃຈຂອງສານ ເພື່ອອະນຸມັດການແຕ່ງງານກັບເພດດຽວກັນ ຈະບໍ່ຖືກປະຕິບັດຕໍ່ຢ່າງບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມເຄົາລົບນັບຖື.”¹⁹

ນອກເໜືອຈາກນີ້, ພວກເຮົາກໍບໍ່ຄວນຂົ່ມເຫັງຜູ້ໃດທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອຖື ແລະ ຄວາມຕັ້ງໃຈແບບດຽວກັບເຮົາ.²⁰ ໜ້າເສຍໃຈທີ່ບາງຄົນຜູ້ປະເຊີນກັບບັນຫາເຫລົ່ານີ້ ຍັງຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າຖືກປະຕິບັດຕໍ່ແບບບໍ່ສຳຄັນ ແລະ ຖືກປະຕິເສດ ໂດຍສະມາຊິກ ແລະ ຜູ້ນຳ ໃນຄອບຄົວ, ໃນຫວອດ, ແລະ ໃນສະເຕກຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງພະຍາຍາມເປັນຄົນມີເມດຕາ ແລະ ສຸພາບຫລາຍກວ່າເກົ່າ.

IV.

ເພາະມີຫລາຍເຫດຜົນທີ່ເຮົາບໍ່ເຂົ້າໃຈ, ເຮົາມີການທ້າທາຍທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃນປະສົບການຂອງຊ່ວງມະຕະນີ້. ແຕ່ພວກເຮົາຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າຈະຊ່ວຍເຫລືອເຮົາແຕ່ລະຄົນໃຫ້ເອົາຊະນະການທ້າທາຍເຫລົ່ານີ້ ຖ້າຫາກເຮົາສະແຫວງຫາຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະອົງຢ່າງຈິງໃຈ. ຫລັງຈາກການຮັບທຸກທໍລະມານ ແລະ ການກັບໃຈຈາກການລ່ວງລະເມີດກົດ ທີ່ເຮົາໄດ້ຖືກສິດສອນແລ້ວ, ເຮົາທຸກຄົນກໍຈະຖືກກຳນົດໃຫ້ໄປສູ່ອານາຈັກແຫ່ງລັດສະໝີພາບໃດໜຶ່ງ. ການພິພາກສາສູງສຸດ ແລະ ຄັ້ງສຸດທ້າຍຈະແມ່ນໂດຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຊຶ່ງເປັນຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ມີຄວາມຮູ້, ປັນຍາ, ແລະ ພຣະຄຸນທີ່ຈຳເປັນຕໍ່ການພິພາກສາເຮົາແຕ່ລະຄົນ.

ໃນຂະນະນີ້, ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມຮັກສາພຣະບັນຍັດຂໍ້ໃຫຍ່ສອງປະການນີ້. ເພື່ອເຮັດແນວນັ້ນ, ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ສົມດູນລະຫວ່າງກົດ ແລະ ຄວາມຮັກ—ຮັກສາພຣະບັນຍັດ ແລະ ເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ, ຂະນະທີ່ຮັກເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາ ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງ. ການເດີນທາງນີ້ຮຽກຮ້ອງເຮົາໃຫ້ສະແຫວງຫາການດົນໃຈຈາກສະຫວັນ ໃນເລື່ອງໃດທີ່ຄວນສະໜັບສະໜູນ ແລະ ເລື່ອງໃດທີ່ຄວນຂັດຄ້ານ ແລະ ຮູ້ຈັກຮັກ ແລະ ຮັບຟັງ ດ້ວຍຄວາມນັບຖື ແລະ ສິດສອນຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນ. ການເດີນທາງຂອງເຮົາບັນຊາເຮົາ ບໍ່ໃຫ້ປະນິປະນອມເລື່ອງພຣະບັນຍັດ ແຕ່ໃຫ້ສະແດງອອກເຖິງຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ຄວາມຮັກຢ່າງເຕັມທີ່. ການເດີນທາງຂອງເຮົາຈະຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງເດັກນ້ອຍ ຜູ້ບໍ່ແນ່ໃຈກ່ຽວກັບລົດນິຍົມທາງເພດຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ຄວນຫລີກເວັ້ນຈາກການສັນນິຖານໄວເກີນໄປ ເພາະໃນເດັກນ້ອຍສ່ວນຫລາຍ ຄວາມບໍ່ແນ່ນອນໃຈເຊັ່ນນັ້ນ ຈະມີໜ້ອຍລົງ ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ.²¹ ການເດີນທາງຂອງເຮົາຂັດຄ້ານກັບການຊັກຊວນຜູ້ຄົນໃຫ້ໜີຈາກເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ, ແລະ ກໍບໍ່ສະໜັບສະໜູນໃຜທີ່ຈະພາຜູ້ຄົນໄປຈາກພຣະເຈົ້າ. ໃນທຸກສິ່ງຢ່າງນີ້ ເຮົາຈື່ຈຳວ່າພຣະເຈົ້າສັນຍາທີ່ຈະມອບຄວາມຫວັງ ແລະ ຄວາມສຸກທີ່ສຸດ ແລະ ພອນ ໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນທີ່ຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ.

V.

ຜູ້ເປັນແມ່ ເປັນພໍ່ ແລະ ເຮົາທຸກຄົນ ມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທີ່ຈະສິດສອນພຣະບັນຍັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສອງປະການນີ້. ສຳລັບຜູ້ຍິງຂອງສາດສະໜາຈັກ, ປະທານສະເປັນເຊີ ດັບເບິນຢູ ຄິມໂບ ໄດ້ບັນຍາຍເຖິງໜ້າທີ່ນັ້ນຢູ່ໃນຄຳທຳນາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ວ່າ: “ຄວາມເຕີບໂຕອັນໃຫຍ່ຫລວງ ທີ່ຈະມາສູ່ສາດສະໜາຈັກ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍ ຈະເກີດຂຶ້ນ ເພາະສະຕີທີ່ດີທັງຫລາຍ ຢູ່ໃນໂລກ … ຈະຖືກດຶງດູດເຂົ້າມາໃນສາດສະໜາຈັກ ເປັນຈຳນວນຫລາຍ. ມັນຈະເກີດຂຶ້ນເຖິງລະດັບທີ່ ສະຕີຂອງສາດສະໜາຈັກ ສະທ້ອນຄວາມຊອບທຳ ແລະ ກ່າວຢ່າງຊັດເຈນໃນຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ເຖິງລະດັບທີ່ສະຕີຂອງສາດສະໜາຈັກ ຖືກພົບເຫັນວ່າ ໂດດເດັ່ນ ແລະ ແຕກຕ່າງ … ຈາກສະຕີຂອງໂລກ. … ສະນັ້ນຕົວຢ່າງຂອງສະຕີຂອງສາດສະໜາຈັກຈະເປັນພະລັງອັນມະຫາສານໃນຄວາມເຕີບໂຕ ທີ່ເປັນຈຳນວນ ແລະ ທາງວິນຍານ ຂອງສາດສະໜາຈັກໃນຍຸກສຸດທ້າຍ.”²²

ໃນການກ່າວເຖິງການທຳນາຍນັ້ນ, ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ປະກາດວ່າ “ເວລາທີ່ປະທານຄິມໂບ ໄດ້ທຳນາຍໄວ້ນັ້ນ ແມ່ນເວລານີ້. ທ່ານເປັນຜູ້ຍິງທີ່ເພິ່ນໄດ້ທຳນາຍໄວ້!”²³ ເຮົາຜູ້ທີ່ໄດ້ຍິນຄຳທຳນາຍນັ້ນເມື່ອ 40 ປີກ່ອນ ບໍ່ຄິດເລີຍວ່າ ໃນບັນດາຜູ້ຄົນທີ່ເອື້ອຍນ້ອງເຫລົ່ານັ້ນຂອງສາດສະໜາຈັກນີ້ໄດ້ຊ່ວຍເຫລືອ ແມ່ນໝູ່ເພື່ອນໃກ້ຊິດ ແລະ ຄອບຄົວຂອງຕົນເອງ ຜູ້ທີ່ຕົກຢູ່ໃນອິດທິພົນຂອງຄວາມສຳຄັນຂອງໂລກ ແລະ ການຕົວະຍົວະຂອງມານ. ຄຳອະທິຖານ ແລະ ພອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນວ່າ ທ່ານຈະສິດສອນ ແລະ ປະຕິບັດໃນທາງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ການທຳນາຍນັ້ນເປັນຈິງ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.