ພຣະເຈົ້າຮັກລູກໆຂອງພຣະອົງ

ໂດຍ ແອວເດີ ທາເນຍລາ ບີ ວາໂຄໂລ

ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ

ຂ້າພະເຈົ້າຢາກແບ່ງປັນສາມວິທີສະເພາະ ທີ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນສະແດງໃຫ້ປະຈັກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງທີ່ມີຕໍ່ເຮົາ, ລູກໆຂອງພຣະອົງ.

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າປິຕິຍິນດີກັບທ່ານໃນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ຂ້າພະເຈົ້ານໍາຄວາມຮັກຈາກສະມາຊິກທີ່ສູ້ຊົນໃນປະເທດຟີລິບປີນມາກັບຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຂໍກ່າວຕາງໜ້າເຂົາເຈົ້າວ່າ, ມາບູເຮ!

ໃນເຊົ້າວັນອີດສະເຕີນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານເຖິງພຣະຄຣິດທີ່ຊົງພຣະຊົນ, ວ່າພຣະອົງເປັນຄືນມາຈາກຄວາມຕາຍ ແລະ ວ່າຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງທີ່ມີຕໍ່ເຮົາ ແລະ ຕໍ່ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດໃນສະຫວັນນັ້ນ ບໍລິສຸດ ແລະ ເປັນນິລັນດອນ. ມື້ນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຈະເນັ້ນໃສ່ຄວາມຮັກຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດທີ່ມີຕໍ່ທຸກຄົນ, ຊຶ່ງຖືກສະແດງໃຫ້ປະຈັກຜ່ານທາງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. “ເພາະວ່າ ພຣະເຈົ້າຊົງຮັກໂລກຫລາຍທີ່ສຸດ ຈົນໄດ້ປະທານພຣະບຸດອົງດຽວຂອງພຣະອົງ” (ໂຢຮັນ 3:16).

ເມື່ອສາດສະດານີໄຟໄດ້ຖືກຖາມໂດຍທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງກ່ຽວກັບຄວາມຮູ້ຂອງເພິ່ນເລື່ອງພຣະເຈົ້າ, ນີໄຟໄດ້ຕອບຢ່າງລຽບງ່າຍວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າ ພຣະອົງຮັກລູກໆຂອງພຣະອົງ” (ເບິ່ງ 1 ນີໄຟ 11:16–17).

ຂໍ້ໜຶ່ງຈາກພຣະຄໍາພີມໍມອນ: ປະຈັກພະຍານອີກຢ່າງໜຶ່ງເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໄດ້ອະທິບາຍເຖິງຄວາມຮັກທີ່ດີພ້ອມຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດວ່າ: “ແລະ ເພາະຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງມະນຸດສະໂລກ, ເຂົາຈະຕັດສິນພຣະອົງວ່າບໍ່ມີຄ່າ; … ເຂົາຈຶ່ງຂ້ຽນພຣະອົງ, … ເຂົາຕີພຣະອົງ, … ເຂົາຖົ່ມນ້ຳລາຍໃສ່ພຣະອົງ, ແລະ ພຣະອົງໄດ້ທົນ, ເພາະຄວາມກະລຸນາຮັກຫອມຂອງພຣະອົງ ແລະ ຄວາມອົດກັ້ນທີ່ພຣະອົງມີຕໍ່ລູກຫລານມະນຸດ”(1 ນີໄຟ 19:9). ຄວາມຮັກທົ່ວໄປຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ເປັນແຮງກະຕຸ້ນທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫລັງທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງກະທໍາ. ເຮົາຮູ້ວ່າ ນີ້ແມ່ນຄວາມຮັກດຽວກັນທີ່ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດໃນສະຫວັນຂອງເຮົາມີຕໍ່ເຮົາ, ເພາະພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ສິດສອນຢ່າງຖ່ອມຕົວວ່າ ພຣະອົງ ແລະ ພຣະບິດາ “ເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັນ” (ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 10:30; 17:20–23).

ແລ້ວເຮົາຈະຕອບແທນ ແລະ ສະແດງຄວາມກະຕັນຍູຂອງເຮົາຕໍ່ຄວາມຮັກທົ່ວໄປຂອງພວກພຣະອົງໄດ້ແນວໃດ? ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ສິດສອນເຮົາດ້ວຍຄຳເຊື້ອເຊີນທີ່ລຽບງ່າຍສຳລັບທຸກຄົນ ຄື: “ຖ້າພວກເຈົ້າຮັກເຮົາ ພວກເຈົ້າກໍຈະເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດຂອງເຮົາ” (ໂຢຮັນ 14:15).

ປະທານດາລິນ ເອັຈ ໂອກສ໌ ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ຄວາມຮັກທົ່ວໄປ ແລະ ດີພ້ອມຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ສະແດງອອກໃນພອນທັງໝົດຂອງແຜນແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ, ລວມທັງຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ພອນອັນປະເສີດສຸດແມ່ນຖືກເກັບໄວ້ໃຫ້ຜູ້ທີ່ເຊື່ອຟັງກົດຂອງພຣະອົງ.”¹

ໜຶ່ງ, ຄວາມສໍາພັນກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄອບຄົວ ສະແດງໃຫ້ປະຈັກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ

ຄວາມສໍາພັນທີ່ມີຄຸນຄ່າທີ່ສຸດຂອງເຮົາ ແມ່ນຄວາມສໍາພັນທີ່ເຮົາມີກັບພຣະບິດາ ແລະ ພຣະບຸດ ແລະ ກັບຄອບຄົວຂອງເຮົາເອງ ເພາະສາຍສໍາພັນຂອງເຮົາກັບເຂົາເຈົ້ານັ້ນເປັນນິລັນດອນ. ແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແມ່ນການສະແດງໃຫ້ປະຈັກອັນດີເລີດເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ມີຕໍ່ເຮົາ. ດ້ວຍສາຍຕາທີ່ຈົດຈໍ່ຢູ່ກັບແຜນຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຮົາເຕັມໃຈເລືອກທີ່ຈະແກະເອົາດິນ ແລະ ຫີນທີ່ຢູ່ໃນຕົວເຮົາ ອັນທີ່ສົ່ງເສີມຄວາມປາດຖະໜາທີ່ເຫັນແກ່ຕົວອອກມາ ແລະ ແທນທີ່ດ້ວຍຮາກຖານທີ່ສ້າງຄວາມສໍາພັນນິລັນດອນ. ຕາມຄວາມຈິງແລ້ວ, ນີ້ສາມາດເອີ້ນໄດ້ວ່າເປັນ “ການຂຸດຄົ້ນທາງວິນຍານ.” ໃນການຂຸດຄົ້ນທາງວິນຍານຂອງເຮົາ, ກ່ອນອື່ນ ເຮົາຕ້ອງສະແຫວງຫາພຣະເຈົ້າ ແລະ ເອີ້ນຫາພຣະອົງ (ເບິ່ງ ເຢເຣມີຢາ 29:12–13).

ການສະແຫວງຫາພຣະອົງ ແລະ ການເອີ້ນຫາພຣະອົງນັ້ນ ຈະເລີ່ມຕົ້ນຂະບວນການ ແລະ ໃຫ້ພື້ນທີ່ໃນການສ້າງ ແລະ ເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຄວາມສໍາພັນນິລັນດອນຂອງເຮົາ. ມັນຂະຫຍາຍມຸມມອງທາງວິນຍານຂອງເຮົາ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການປ່ຽນແປງສິ່ງທີ່ເຮົາຄວບຄຸມໄດ້ ແທນທີ່ຈະເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄວາມຢ້ານກົວທີ່ເຮົາຄວບຄຸມບໍ່ໄດ້. ການສຶກສາພຣະຊົນຊີບ ແລະ ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເບິ່ງຄວາມກັງວົນອື່ນໆເຫລົ່ານີ້ດ້ວຍມຸມມອງທີ່ເປັນນິລັນດອນ.

ບາງເທື່ອການລົບກວນຕ່າງໆອາດກີດກັນເຮົາບໍ່ໃຫ້ປະສົບກັບຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າໃນຄວາມສຳພັນ ແລະ ກິດຈະກຳຕ່າງໆໃນຄອບຄົວຂອງເຮົາ. ແມ່ຄົນໜຶ່ງ, ໂດຍທີ່ຮູ້ສຶກວ່າອຸປະກອນເຄື່ອງໃຊ້ຕ່າງໆກຳລັງຍຶດຄອງຄວາມສໍາພັນໃນຄອບຄົວຂອງລາວ, ໄດ້ຄິດອອກເຖິງວິທີແກ້ບັນຫາ. ຢູ່ໂຕະກິນເຂົ້າ ແລະ ໃນເວລາອື່ນໆຂອງຄອບຄົວ, ລາວຈະເອີ້ນໃສ່ວ່າ, “ເອົາໂທລະສັບໄວ້ບ່ອນເກັບ; ແລ້ວໃຫ້ພວກເຮົາມາໃຊ້ເວລາໜ້າຕໍ່ໜ້ານຳກັນ.” ລາວເວົ້າວ່າ ນີ້ແມ່ນຄວາມປົກກະຕິແບບໃໝ່ສໍາລັບຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ມັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄວາມສໍາພັນຂອງເຂົາເຈົ້າໃນຖານະຄອບຄົວເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເວລາໜ້າຕໍ່ໜ້ານຳກັນແທ້ໆ. ດຽວນີ້ເຂົາເຈົ້າກໍມ່ວນຊື່ນກັບການສົນທະນາກ່ຽວກັບປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ທີ່ມີຄຸນນະພາບນໍາກັນແບບຄອບຄົວ.

ສອງ, ພຣະອົງສະແດງໃຫ້ປະຈັກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງທີ່ມີຕໍ່ລູກໆຂອງພຣະອົງໂດຍການເອີ້ນບັນດາສາດສະດາ

ໂລກປະຈຸບັນຂອງເຮົາແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍ “ສົງຄາມຄາລົມ ແລະ ຄວາມວຸ້ນວາຍຂອງຄວາມຄິດຄວາມເຫັນ” (ໂຈເຊັບ ສະມິດ—ປະຫວັດ 1:10). ໂປໂລເຕືອນເຮົາວ່າ “ໃນໂລກນີ້ມີຫລາຍພາສາຕ່າງກັນ” (1 ໂກຣິນໂທ 14:10). ສຽງໃດໃນທ່າມກາງສຽງທັງໝົດ ທີ່ຖືກຍົກຂຶ້ນຢ່າງຊັດເຈນ ແລະ ຢ່າງມີຄວາມໝາຍທີ່ສຸດເໜືອການຜິດຖຽງກັນ? ແມ່ນສຽງຂອງບັນດາສາດສະດາ, ຜູ້ພະຍາກອນ, ແລະ ຜູ້ເປີດເຜີຍຂອງພຣະເຈົ້າ.

ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນວ່າ, ຫລັງຈາກທີ່ຜ່ານການຜ່າຕັດໃນປີ 2018 ແລະ ຕອນກັບໄປທຳງານ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢູ່ໃນບ່ອນຈອດລົດຂອງສູນກາງໃຫຍ່ຂອງສາດສະໜາຈັກ. ໃນທັນໃດນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນສຽງຂອງປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ເອີ້ນ, “ທາເນຍລາ, ທາເນຍລາ.” ຂ້າພະເຈົ້າແລ່ນເຂົ້າໄປຫາເພິ່ນ, ແລະ ເພິ່ນກໍຖາມວ່າຂ້າພະເຈົ້າເປັນແນວໃດ.

ຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າວ່າ, “ດີຂຶ້ນຫລາຍແລ້ວ, ປະທານແນວສັນ.”

ເພິ່ນໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນໍາແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ກອດຂ້າພະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກເຖິງການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ “ແຕ່ລະຄົນ” ຂອງສາດສະດາ.

ປະທານແນວສັນເຄີຍເດີນທາງໄປຫລາຍປະເທດໃນໂລກ. ໃນຄວາມຄິດຂອງຂ້າພະເຈົ້ານັ້ນ, ເພິ່ນບໍ່ພຽງແຕ່ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ຝູງຊົນກຸ່ມໃຫຍ່ເປັນພັນໆເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ເພິ່ນປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ “ແຕ່ລະຄົນ” ເປັນພັນໆນຳອີກ. ໃນການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ, ເພິ່ນໄດ້ແບ່ງປັນຄວາມຮັກທີ່ພຣະເຈົ້າມີໃຫ້ແກ່ລູກໆທັງໝົດຂອງພຣະອົງ.

ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ຖ້ອຍຄຳຂອງປະທານແນວສັນ ໄດ້ກາຍເປັນແຫລ່ງແຫ່ງຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ແຮງບັນດານໃຈໃຫ້ແກ່ຜູ້ຄົນໃນປະເທດຟີລິບປີນ. ເຊັ່ນດຽວກັບທຸກປະເທດໃນໂລກ, ໃນຊ່ວງປີ 2020 ປະເທດຟີລິບປີນໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຢ່າງຮຸນແຮງຈາກການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19, ລວມທັງພູເຂົາໄຟລະເບີດ, ແຜ່ນດິນໄຫວ, ພະຍຸໄຕ້ຝຸ່ນທີ່ຮຸນແຮງ, ແລະ ນໍ້າຖ້ວມທີ່ຮ້າຍແຮງ.

ແຕ່ເໝືອນດັ່ງເລົາແສງທີ່ກຳລັງສ່ອງຜ່ານເມກທີ່ມືດມົນແຫ່ງຄວາມຢ້ານກົວ, ຄວາມເປົ່າປ່ຽວ, ແລະ ຄວາມສິ້ນຫວັງ, ຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາກໍມາເຖິງ. ມັນລວມທັງການຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານທົ່ວໂລກ ແລະ ການແນະນໍາໃຫ້ດຳເນີນໄປໜ້າ ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີການແຜ່ລະບາດກໍຕາມ. ເພິ່ນໄດ້ເຊື້ອເຊີນໃຫ້ເຮົາເຮັດໃຫ້ບ້ານຂອງເຮົາເປັນສະຖານທີ່ສັກສິດສ່ວນຕົວແຫ່ງສັດທາ. ເພິ່ນໄດ້ຂໍໃຫ້ໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍຢູ່ທຸກບ່ອນໃຫ້ເຄົາລົບລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າທຸກຄົນ ແລະ ໃຫ້ພຣະເຈົ້າໄຊຊະນະໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.²

ວິດີໂອການເປັນພະຍານກ່ຽວກັບພະລັງແຫ່ງຄວາມກະຕັນຍູຂອງປະທານແນວສັນ ກໍເປັນການປຸກລະດົມບໍ່ແພ້ກັນ ແລະ ຄຳອະທິຖານຂອງເພິ່ນໃນທ້າຍສຸດ, ຊຶ່ງກ້ອງກັງວານໄປທົ່ວຟີລິບປີນ.³ ໃນແຂວງເລເຕ: ວິດີໂອນັ້ນໄດ້ຖືກສາຍຢູ່ໃນງານລວມສາດສະໜາສັດທາ, ແລະ ຍັງໄດ້ຖືກກ່າວເຖິງໃນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການເທດສະໜາຂອງຄຸນພໍ່ຄົນໜຶ່ງອີກດ້ວຍ. ປະເທດຟີລິບປີນ, ພ້ອມກັບທັງໂລກ, ໄດ້ຮັບພອນຫລາຍທີ່ໄດ້ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າຜ່ານທາງຖ້ອຍຄໍາຂອງສາດສະດາທີ່ຖືກເລືອກຂອງພຣະອົງ.

ສາມ, ການຕີສອນສາມາດເປັນການສະແດງໃຫ້ປະຈັກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ມີຕໍ່ລູກໆຂອງພຣະອົງໄດ້.

ບາງເທື່ອພຣະເຈົ້າກໍສະແດງໃຫ້ປະຈັກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງໂດຍການຕີສອນເຮົາ. ນີ້ແມ່ນວິທີເຕືອນເຮົາວ່າ ພຣະອົງຮັກເຮົາ ແລະ ພຣະອົງຮູ້ວ່າເຮົາແມ່ນໃຜ. ພອນແຫ່ງຄວາມສະຫງົບທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ ແມ່ນເປີດໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ເດີນໄປຕາມທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາຢ່າງກ້າຫານ ແລະ ທຸກຄົນທີ່ເຕັມໃຈຮັບການລົງໂທດ.

ເມື່ອເຮົາຮັບຮູ້ເຖິງການຕີສອນ ແລະ ເປັນຜູ້ເຕັມໃຈຮັບ, ມັນກໍຈະກາຍເປັນການຜ່າຕັດທາງວິນຍານ. ແລ້ວມີໃຜທີ່ມັກການຜ່າຕັດ? ແຕ່ສໍາລັບຜູ້ທີ່ຕ້ອງການ ແລະ ເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບການຜ່າຕັດ, ມັນສາມາດເປັນການຊ່ວຍຊີວິດໄດ້. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຕີສອນຜູ້ທີ່ພຣະອົງຮັກ. ພຣະຄໍາພີກໍສອນເຮົາເຊັ່ນນັ້ນ (ເບິ່ງ ເຮັບເຣີ 12:5–11; ຮີລາມັນ 12:3; ຄໍາສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 1:27; 95:1). ການຕີສອນນັ້ນ, ຫລື ການຜ່າຕັດທາງວິນຍານ, ຈະນໍາການປ່ຽນແປງທີ່ເຮົາຕ້ອງການໃນຊີວິດມາໃຫ້ເຮົາ. ເຮົາຈະຮັບຮູ້, ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງເອີຍ, ວ່າມັນຈະຂັດເກົາ ແລະ ຊໍາລະພາຊະນະຂ້າງໃນຂອງເຮົາໃຫ້ບໍລິສຸດ.

ໂຈເຊັບ ສະມິດ, ສາດສະດາແຫ່ງການຟື້ນຟູ, ໄດ້ຖືກຕີສອນ. ຫລັງຈາກທີ່ໂຈເຊັບໄດ້ເຮັດຕົ້ນສະບັບ 116 ໜ້າຂອງພຣະຄໍາພີມໍມອນເສຍ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທັງໄດ້ຕຳນິ ແລະ ສະແດງຄວາມຮັກ ໂດຍກ່າວວ່າ: “ເຈົ້າບໍ່ຄວນຢ້ານກົວມະນຸດຫລາຍກວ່າພຣະເຈົ້າ. … ແຕ່ເຈົ້າຄວນຈະຊື່ສັດ. … ຈົ່ງເບິ່ງ, ເຈົ້າຄືໂຈເຊັບ, ແລະ ເຈົ້າໄດ້ຖືກເລືອກ. … ຈົ່ງຈຳໄວ້ວ່າ ພຣະເຈົ້າມີເມດຕາ; ສະນັ້ນ, ຈົ່ງກັບໃຈ” (ຄໍາສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 3:7–10).

ໃນປີ 2016, ຂະນະທີ່ກຳລັງຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ໃນເມືອງລິດເຕິ້ນ ຣ໊ອກ, ລັດອາຄານຊໍ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂໍໃຫ້ບຣາເດີ ຄາວາ ເອົາພັດສະດຸໄປໃຫ້ເອື້ອຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າທີ່ອາໄສຢູ່ເກາະຟີຈີ. ຄໍາຕອບຂອງລາວເປັນສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຄາດບໍ່ເຖິງ. “ປະທານວາໂຄໂລ,” ລາວເວົ້າແບບເສົ້າໆ, “ເອື້ອຍຂອງທ່ານເສຍຊີວິດແລ້ວ ແລະ ໄດ້ຖືກຝັງເມື່ອ 10 ມື້ກ່ອນນີ້.” ຂ້າພະເຈົ້າອີ່ຕົນໂຕເອງ ແລະ ແມ່ນແຕ່ຮູ້ສຶກໃຈຮ້າຍເລັກນ້ອຍ ທີ່ຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຄິດແມ່ນແຕ່ຈະບອກໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້.

ມື້ຕໍ່ມາ, ຂະນະທີ່ພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງສິດສອນກຸ່ມຜູ້ສອນສາດສະໜາຢູ່ນັ້ນ, ຄວາມຄິດນີ້ກໍທະລຸຊອດຈິດວິນຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າ: “ທາເນຍລາ, ປະສົບການທັງໝົດເຫລົ່ານີ້ແມ່ນເພື່ອຜົນປະໂຫຍດ ແລະ ການພັດທະນາຂອງໂຕເຈົ້າເອງ. ເຈົ້າໄດ້ເຄີຍສິດສອນ ແລະ ແບ່ງປັນປະຈັກພະຍານກ່ຽວກັບການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແລ້ວ; ບັດນີ້ຈົ່ງໃຊ້ຊີວິດຕາມນັ້ນ.” ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖືກຢໍ້າເຕືອນວ່າ “ຄວາມສຸກເປັນຂອງຜູ້ທີ່ພຣະເຈົ້າຕີສອນເດີ ຢ່າໂກດເຄືອງໃຈເມື່ອພຣະອົງຕໍານິ [ເຮົາ]” (ໂຢບ 5:17). ນັ້ນແມ່ນການຜ່າຕັດທາງວິນຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແລະ ຜົນໄດ້ຮັບກໍອອກມາທັນທີ.

ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງໄຕ່ຕອງເຖິງປະສົບການນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖືກຂໍໃຫ້ສະຫລຸບຄວາມຄິດໃນທ້າຍການສົນທະນາ. ໃນບັນດາສິ່ງອື່ນໆ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ແບ່ງປັນບົດຮຽນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຫາກໍຖືກສິດສອນມາຄື: ໜຶ່ງ, ຂ້າພະເຈົ້າຫາກໍຖືກຕີສອນໂດຍພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍມັກການຕີສອນນັ້ນ ເພາະຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນດຽວທີ່ໄດ້ຍິນ; ສອງ, ຍ້ອນການເສຍສະລະ ແລະ ຄ່າໄຖ່ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ອ້າງເຖິງການທ້າທາຍຕ່າງໆຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າເປັນການທົດລອງ ແລະ ຄວາມຍາກລໍາບາກອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ຈະຖືວ່າເປັນປະສົບການ ການຮຽນຮູ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ; ແລະ ສາມ, ຍ້ອນພຣະຊົນຊີບທີ່ດີພ້ອມ ແລະ ບໍ່ມີບາບຂອງພຣະອົງ ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ອ້າງເຖິງຂໍ້ບົກພ່ອງ ແລະ ການຂາດຄວາມສາມາດວ່າເປັນຈຸດອ່ອນ ແຕ່ຈະຖືວ່າເປັນໂອກາດໃນການພັດທະນາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ປະສົບການນີ້ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ພຣະເຈົ້າຕີສອນເຮົາ ເພາະພຣະອົງຮັກເຮົາ.

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສະຫລຸບ. ພຣະບິດານິລັນດອນ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ສະແດງຄວາມຮັກຂອງພວກພຣະອົງໂດຍການເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ສຳລັບເຮົາທີ່ຈະມີຄວາມສໍາພັນນິລັນດອນກັບພວກພຣະອົງ ແລະ ກັບສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຂອງເຮົາ, ໂດຍການເອີ້ນສາດສະດາໃນຍຸກສະໄໝໃໝ່ ໃຫ້ສິດສອນ ແລະ ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ເຮົາ, ແລະ ໂດຍການຕີສອນເຮົາເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຮຽນຮູ້ ແລະ ເຕີບໂຕຂຶ້ນ. “ຂໍຂອບຄຸນພຣະເຈົ້າສໍາລັບຂອງຂວັນທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ ຄືພຣະບຸດແຫ່ງສະຫວັນຂອງພຣະອົງ,”⁴ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ໄດ້ຟື້ນຄືນພຣະຊົນຂອງເຮົາ, ແມ່ນແຕ່ພຣະຄຣິດທີ່ຊົງພຣະຊົນ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.