ការកាន់កាប់ត្រួតត្រានៅលើផែនដីរបស់យើង
ពរជ័យខាងវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យត្រូវបានសន្យាដល់អស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ និងថែរក្សាផែនដី និងបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ពួកគេ ។
ថ្មីៗនេះយើងបានទស្សនកិច្ចទៅស្រុកកំណើតរបស់យើងនៅប្រទេសបារាំង ភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំរីករាយដែលបាននាំចៅៗពីរបីនាក់ ទៅមើលសួនច្បារដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងទីក្រុងតូចមួយនៅ ហ្គីវើនី ។ យើងរីករាយដើរតាមផ្លូវគយគន់វាលផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាត និងផ្កាព្រលឹតរីកនៅលើទឹកដ៏ឆើតឆាយ ព្រមទាំងពន្លឺរេរាំនៅលើស្រះទឹកនោះ ។
ទីកន្លែងដ៏អស្ចារ្យនេះ គឺជាស្នាដៃដ៏ឆ្នៃប្រឌិតដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់បុរសម្នាក់ ៖ ខ្លត ម៉ូណេ ជាវិចិត្រករដ៏អស្ចារ្យម្នាក់ លោកមានអាយុ៤០ ឆ្នាំ លោកបានរៀបចំ ក្នុងសួនច្បាររបស់លោកដើម្បីបង្កើតជាកន្លែងគូរគំនូររបស់លោក ។ ម៉ូណេ បានចំណាយពេលជាច្រើននៅក្នុងធម្មជាតិដ៏ស្រស់ស្អាតនេះ លោកយកជក់មកគូរពីចំណាប់អារម្មណ៍តាមសរសៃជក់របស់លោក ។ ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ លោកបានគូសផ្ទាំងគំនូរដ៏អស្ចារ្យរាប់រយផ្ទាំង ដែលបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីសួនច្បាររបស់លោក ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ទំនាក់ទំនងរបស់យើងនឹងភាពស្រស់ស្អាតនៃធម្មជាតិដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងអាចបង្កើតនូវការបំផុសគំនិតដ៏អស្ចារ្យ និងបទពិសោធន៍ដ៏រីករាយនៅក្នុងជីវិតបាន ។ យើងទទួលអារម្មណ៏នៃអំណរគុណចំពោះព្រវរបិតាសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានបង្កើតផែនដីដ៏ពិសេសនេះ—មានភ្នំ និងអូរ រុក្ខជាតិ និងសត្វពាហនៈទាំងឡាយ—ហើយឪពុកម្តាយដំបូងរបស់យើង លោកអ័ដាម និង នាងអេវ៉ា ។១
កិច្ចការនៃការបង្កបង្កើតគឺពុំបញ្ចប់ដោយឯកឯងនោះទេ ។ វាគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ គោលបំណងគឺដើម្បីផ្តល់ជាកន្លែងឲ្យបុរស និងស្ត្រីអាចត្រូវបានសាកល្បង ហើយប្រើសិទ្ធិជ្រើសរើស ស្វែងរកអំណរ រៀន និងរីកចម្រើនដែលថ្ងៃណាមួយពួកគេអាចត្រឡប់ទៅទីវត្តមានរបស់អង្គបង្កបង្កើតវិញ និងបានគ្រងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចទុកជាមរតក ។
ការបង្កបង្កើតដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះគឺត្រូវបានរៀបចំសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង ហើយវាជាភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលអង្គបង្កបង្កើតមានចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា « មែនហើយ គ្រប់ទាំងអស់ដែលបានមកពីផែនដី … គឺត្រូវបានបង្កើតសម្រាប់ផលប្រយោជន៍ និងការប្រើប្រាស់របស់មនុស្ស ទាំងដើម្បីផ្គាប់ភ្នែក និងដើម្បីធ្វើឲ្យចិត្តអរសប្បាយផង » ។២
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អំណោយដ៏ទេវភាពនៃការបង្កបង្កើត ពុំមែនបានមកដោយគ្មានកាតព្វកិច្ច និងទំនួលខុសត្រូវនោះទេ ។ កាតព្វកិច្ចទាំងនេះត្រូវបានពិពណ៌នាយ៉ាងល្អបំផុតតាមគោលគំនិតនៃ ការកាន់កាប់ត្រួតត្រា នៅក្នុងវាក្យសព្ទនៃដំណឹងល្អ ពាក្យ ការកាន់កាប់ត្រួតត្រាបានកំណត់នូវការទទួលខុសត្រូវខាងវិញ្ញាណ ឬខាងសាច់ឈាមដ៏ពិសិដ្ឋ ដើម្បីថែរក្សាអ្វីមួយដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះ ដែលយើងមានទំនួលខុសត្រូវ ។៣
ដូចបានបង្រៀននៅក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ការកាន់កាប់ត្រួតត្រានៅលើផែនដីរបស់យើងរួមមាននូវគោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖
គោលការណ៏ទីមួយ ៖ ផែនដីទាំងមូល រួមទាំងគ្រប់ជីវិតដែលនៅលើនោះ គឺជារបស់ផងព្រះ ។
អង្គបង្កបង្កើតបានប្រគល់ធនធានទាំងឡាយនៃផែនដី និងគ្រប់ទម្រង់នៃជីវិតឲ្យយើងថែរក្សា ប៉ុន្តែទ្រង់រក្សាភាពជាម្ចាស់ដ៏ពេញលេញដដែល ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « យើងជាព្រះអម្ចាស់បានលាតផ្ទៃមេឃ ហើយបានស្ថាបនាផែនដី គឺជាការដែលព្រះហស្តយើងធ្វើ ហើយគ្រប់ទាំងអស់នៅទីនោះសុទ្ធតែជារបស់ផងយើង » ។៤ គ្រប់របស់ទាំងអស់ដែលនៅលើផែនដី ដែលជារបស់ព្រះ រួមបញ្ចូលទាំងក្រុមគ្រួសារ រូបរាងកាយ និងជីវិតរបស់យើងផងដែរ ។៥
គោលការណ៏ទីពីរ ៖ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះ យើងមានកាតព្វកិច្ចគោរព និងថែរក្សាអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះបង្កបង្កើតសម្រាប់ពួកគេ ។
ក្នុងនាមជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ យើងទទួលខុសត្រូវដើម្បីធ្វើជាអ្នកការកាន់កាប់ត្រួតត្រា អ្នកមើលថែរក្សា និងជាអាណាព្យាបាលចំពោះការបង្កបង្កើតដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថាទ្រង់បានបង្កើត « មនុស្សគ្រប់រូប ឲ្យទទួលការខុសត្រូវ ជានាយតម្រួតការលើព្រះពរទាំងឡាយខាងផែនដី ដែលយើងបានបង្កើត ហើយបានរៀបចំឡើង សម្រាប់សត្វលោកទាំងឡាយរបស់យើង » ។៦
ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងអនុញ្ញាតឲ្យយើងប្រើធនធានលើផែនដីទៅតាមបំណងចិត្តយើង ។ ប៉ុន្តែសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់យើងមិនគួរត្រូវបានបកស្រាយថាជាអាជ្ញាប័ណ្ណដើម្បីប្រើប្រាស់ ឬប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិនៃពិភពលោកនេះដោយគ្មានប្រាជ្ញា ឬមិនចេះទប់ចិត្តនោះឡើយ ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានការដាស់តឿននេះ ៖ « ហើយការណ៍នេះសព្វព្រះហឫទ័យដល់ព្រះ ដែលទ្រង់បានប្រទានគ្រប់ទាំងអស់ដល់មនុស្ស ព្រោះដោយហេតុនេះហើយ បានជារបស់ទាំងនេះត្រូវបានបង្កើតមក ដើម្បីឲ្យយកមកប្រើប្រាស់ដោយការវិនិច្ឆ័យ គឺមិនឲ្យហួសហេតុ ឬដោយការគំរាមកំហែងឡើយ » ។៧
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ធ្លាប់បានកត់សម្គាល់ ៖ « ក្នុងនាមជាអ្នកទទួលអត្ថប្រយោជន៍ពីការបង្កបង្កើតដ៏ទេវភាព តើយើងគួរតែធ្វើអ្វីខ្លះ ? យើងគួរតែថែរក្សាផែនដី ធ្វើជាអ្នកកាន់កាប់ត្រួតត្រាដ៏ឈ្លាសវៃនៅលើផែនដី ហើយរក្សាផែនដីនេះសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ » ។៨
លើសពីភាពចាំបាច់ខាងវិទ្យាសាស្ត្រ ឬនយោបាយ ការថែរក្សាផែនដី និងបរិស្ថានធម្មជាតិរបស់យើង គឺជាទំនួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋដែលព្រះបានប្រគល់ដល់យើង ដែលវាគួរតែធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៏ថាជាកាតព្វកិច្ចនិងការបន្ទាបខ្លួនយ៉ាងជ្រាលជ្រៅមួយ ។ វាក៏ជាសមាសធាតុដ៏សំខាន់មួយនៃភាពជាសិស្សរបស់យើងផងដែរ ។ តើយើងអាចគោរព និងស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយមិនគោរព និងស្រឡាញ់ការបង្កបង្កើតរបស់ទ្រង់ទាំងទ្វេបានដោយរបៀបណា ?
មានរឿងជាច្រើនដែលយើងអាចធ្វើ—ជារួម និងជាបុគ្គលម្នាក់ៗ—ដើម្បីក្លាយទៅជាអ្នកកាន់កាប់ត្រួតត្រាដ៏ល្អ ។ ដោយគិតពីកាលៈទេសៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ យើង នោះយើងម្នាក់ៗអាចប្រើប្រាស់ធនធានដ៏សម្បូរបែបនៃផែនដីនេះដោយកាន់តែមានការគោរព និងប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុន ។ យើងអាចជួយគាំទ្រដល់ការខិតខំរបស់សហគមន៏ដើម្បីថែរក្សាផែនដីនេះ ។ យើងអាចទទួលយកនូវរបៀបរស់នៅ និងអាកប្បកិរិយាផ្ទាល់ខ្លួនដែលគោរពការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះ ហើយធ្វើឲ្យកន្លែងរស់នៅផ្ទាល់របស់យើងកាន់តែមានរបៀបរៀបរយ ស្អាតជាង និងកាន់តែមានការបំផុសគំនិតជាងមុនផងដែរ ។៩
ការកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើងលើការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះក៏រួមបញ្ចូលនូវកាតព្វកិច្ចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ដ៏ពិសិដ្ឋក្នុងការស្រឡាញ់ គោរព និងថែរក្សាមនុស្សទាំងអស់ដែលពួកគេរស់នៅលើផែនដីនេះជាមួយនឹងយើង ។ ពួកគេ គឺជាបុត្រា និងបុត្រីរបស់ព្រះ ជាបងប្អូន ស្រី និងប្រុសរបស់យើង ហើយសុភមង្គលដ៏អស់កល្បរបស់ពួកគេ គឺជាគោលបំណងនៃការបង្កបង្កើតនោះឯង ។
អ្នកនិពន្ធម្នាក់ឈ្មោះលោក អេនទ្វាន់ ឌើសេន លេចភែរី បានរៀបរាប់ដូចតទៅថា ៖ មានថ្ងៃមួយ ពេលកំពុងតែធ្វើដំណើរតាមរទេះភ្លើង លោកបានអង្គុយក្នុងចំណោមជនភៀសខ្លួនមួយក្រុម ។ គាត់រំជួលចិត្តពីក្តីអស់សង្ឃឹមដែលគាត់បានឃើញនៅលើទឹកមុខកុមារតូចម្នាក់ លោកបានលាន់មាត់ថា « នៅពេលដែលផ្កាកុលាបថ្មីលាស់ឡើងដោយការបំបៅផ្សាំនៅក្នុងសួនច្បារ នោះអ្នកថែរសួនទាំងអស់មានអំណរ ។ ពួកគេបំបែកផ្កាកុលាបនោះចេញមក មើលថែនិង បីចាច់វា ។ ប៉ុន្តែពុំមានអ្នកថែសួនមនុស្សឡើយ » ។១០
បងប្អូនប្រុសស្រីអើយ តើយើងមិនគួរធ្វើជាអ្នកមើលថែសួនសម្រាប់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងទេឬអី ? តើយើងពុំមែនជា អ្នកមើលថែបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងទេឬអី » ? ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់យើងឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនយើង ។១១ ចេញពីព្រះឱស្ឋរបស់ទ្រង់ ពាក្យ អ្នកជិតខាង មិនគ្រាន់តែមានន័យថាជិតខាងភូមិសាស្ត្រនោះទេ តែវាសំដៅទៅលើភាពជិតស្និទ្ធនៃបេះដូងវិញ ។ វារាប់បញ្ចូលមនុស្សទាំងអស់នៃភពផែនដីនេះ —មិនថាពួកគេរស់នៅក្បែរយើង ឬនៅប្រទេសដ៏សែនឆ្ងាយនោះទេ ទាំងពុំគិតពីប្រភពដើម ប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួន ឬកាលៈទេសៈទាំងឡាយរបស់ពួកគេនោះទេ ។
ក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ យើងមានកាតព្វកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋដើម្បីធ្វើការដោយមិននឿយហត់ ដើម្បីសន្តិភាព និងភាពសុខដុមរមនារវាងប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីនេះ ។ យើងត្រូវតែធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីការពារ និងនាំមកនូវការលួងលោមចិត្ត និងជួយសង្រ្គោះដល់ជនទន់ខ្សោយ ខ្វះខាត និងអស់អ្នកដែលរងទុក្ខ ឬអ្នកដែលត្រូវបានគេជិះជាន់ ។ លើសពីនេះ អំណោយទាននៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលយើងអាចផ្តល់ឲ្យមិត្តរួមការងារនោះគឺដើម្បីចែកចាយជាមួយពួកគេនូវអំណរនៃដំណឹងល្អ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរយៈសេចក្តីសញ្ញា និងពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋនានា ។
គោលការណ៍ទីបី ៖ យើងបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការនៃការបង្កបង្កើត ។
ដំណើរការដ៏ទេវភាពនៃការបង្កបង្កើត គឺពុំទាន់បញ្ចាប់នៅឡើយទេ ។ ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ កិច្ចការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះបន្តរីកចម្រើន ពង្រីក និងកើនច្រើនឡើង ។ រឿងដែលអស្ចារ្យបំផុតមួយគឺថាព្រះវរបិតាសួគ៌ផ្តល់ការអញ្ជើញមួយដល់យើងឲ្យចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការបង្កបង្កើតរបស់ទ្រង់ ។
យើងចូលរួមក្នុងកិច្ចការនៃការបង្កបង្កើតពេលណាដែលយើងដាំដុះលើផែនដី ឬបង្កើតការសាងសង់ផ្ទាល់ខ្លួននៅលើពិភពលោកនេះ—ដរាបណាយើងបង្ហាញការគោរពចំពោះការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះ ។ ការចូលរួមចំណែករបស់យើងអាចត្រូវបានបង្ហាញតាមរយៈការបង្កើតសិល្បៈ ស្ថាបត្យកម្ម តន្ត្រី អក្សរសិល្ប៍ និងវប្បធម៌ ដែលតុបតែងភពផែនដី ធ្វើឲ្យអារម្មណ៍យើងមានភាពរហ័សរហួន និងធ្វើឲ្យជីវិតយើងស្រស់ថ្លា ។ យើងក៏រួមចំណែកតាមរយៈការរកឃើញផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ និងវេជ្ជសាស្រ្ដ ដែលរក្សាផែនដី និងជីវិតនៅលើផែនដីផងដែរ ។ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានសង្ខេបគោលគំនិតនេះដោយពាក្យដ៏ពិរោះទាំងនេះថា « ព្រះបានបន្សល់ទុកផែនដីដែលពុំទាន់បញ្ចប់សព្វគ្រប់នេះដើម្បីឲ្យមនុស្សហាត់ជំនាញរបស់ខ្លួន … ដើម្បីមនុស្សអាចដឹងពីអំណរ និងសិរីល្អនៃការបង្កបង្កើត » ។១២
នៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវអំពីប្រាក់ ដែលនៅពេលចៅហ្វាយត្រឡប់មកពីដំណើររបស់គាត់វិញ គាត់បានសរសើរ និងផ្តល់រង្វាន់ដល់បាវបម្រើពីរនាក់ដែលបានរីកចម្រើន និងពង្រីកនូវទេពកោសល្យរបស់ពួកគេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចៅហ្វាយនោះបានហៅបាវបម្រើដែលលាក់ទេពកោសល្យពិសេសរបស់គាត់នៅក្នុងដីថា« បាវឥតប្រយោជន៍ » ហើយលោកបានហូតយកទាំងរបស់អ្វី ដែលគាត់នោះមានផង ។១៣
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ តួនាទីរបស់យើងជាអ្នកកាន់កាប់ត្រួតត្រា នៃការបង្កបង្កើតនៃផែនដីនេះ ពុំគ្រាន់តែសម្រាប់ការអភិរក្សឬការថែរក្សាវាប៉ុណ្ណោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់រំពឹងថាយើងនឹងធ្វើការដោយឧស្សាហ៍តាមការបណ្ដាលពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទ្រង់ ដើម្បីរីកចម្រើន លើកកម្ពស់ និងកែលម្អលើធនធានដែលទ្រង់បានប្រគល់ឲ្យយើង—ពុំមែនសម្រាប់តែប្រយោជន៍របស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីប្រទានពរដល់អ្នកដទៃផងដែរ ។
នៅក្នុងចំណោមសមិទ្ធិផលទាំងអស់របស់មនុស្ស គ្មាននរណាម្នាក់អាចមានបទពិសោធន៍ក្លាយជា សហអ្នកបង្កបង្កើតប្រៀបស្មើនឹងព្រះនៅក្នុងការផ្តល់ជីវិត ឬការជួយកុមារឲ្យរៀនសូត្រ លូតលាស់ និង ប្រឹងប្រែង—មិនថាជាឪពុកម្តាយ គ្រូបង្រៀន ថ្នាក់ដឹកនាំ ឬនៅក្នុងតួនាទីអ្វីផ្សេងនោះទេ ។ គ្មានការបម្រើណាដែលពិសិដ្ឋនិង ពេញចិត្តជាងនេះ ហើយក៏មានតម្រូវការច្រើនជាងការចាប់ដៃគូជាមួយអង្គបង្កបង្កើតរបស់យើងក្នុងការផ្តល់រូបកាយសម្រាប់កូនវិញ្ញាណទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ហើយបន្ទាប់មកជួយពួកគេឲ្យសម្រេចបាននូវសក្តានុពលដ៏ទេវភាពរបស់ពួកគេនោះដែរ ។
ទំនួលខុសត្រូវនៃការបង្កបង្កើត ប្រើជាការរំឭកជានិច្ចថា ជីវិត និងរូបកាយរបស់មនុស្សម្នាក់ៗគឺពិសិដ្ឋ ហើយថាពួកគេម្នាក់ៗពុំមែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកណាក្រៅពីព្រះនោះទេ ហើយថាទ្រង់បានធ្វើឲ្យយើងជាអាណាព្យាបាលដែលគោរព ការពារ និងថែរក្សាពួកគេ ។ ព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះ ដើម្បីគ្រប់គ្រងអំណាចនៃការបង្កកំណើត និងការបង្កើតគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច ដឹកនាំយើងនៅក្នុងការបម្រើដ៏បរិសុទ្ធនេះ ដែលមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះផែនការរបស់ទ្រង់ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ខ្ញុំអើយ យើងគួតែទទួលស្គាល់ថាអ្វីៗទាំងអស់គឺខាងវិញ្ញាណចំពោះព្រះអម្ចាស់—រួមទាំងទិដ្ឋភាពបណ្ដោះអាសន្នបំផុតនៃជីវិតរបស់យើងផងដែរ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពរជ័យខាងវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យត្រូវបានសន្យាចំពោះអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ និងថែរក្សាផែនដី និងបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលបងប្អូនរក្សានូវភាពស្មោះត្រង់នៅក្នុងការបម្រើដ៏ពិសិដ្ឋ ហើយគោរពសេចក្តីសញ្ញាដ៏អស់កល្ប នោះបងប្អូននឹងកើនចំណេះដឹងអំពីព្រះ និងអំពីព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបងប្អូននឹងមានអារម្មណ៍ថាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយឥទ្ធិពលរបស់ទ្រង់ទាំងទ្វេមានកាន់តែច្រើនឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។ ការណ៍ទាំងអស់នេះនឹងរៀបចំបងប្អូនឲ្យរស់នៅជាមួយទ្រង់ទាំងទ្វេ ហើយទទួលបានអំណាចច្នៃប្រឌិតបន្ថែម១៤ នៅក្នុងជីវិតខាងមុខ ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ព្រះអម្ចាស់នឹងសុំឲ្យយើងប្រាប់ដំណើររឿងមួយអំពីការបម្រើដ៏ពិសិដ្ឋរបស់យើង រួមទាំងរបៀបដែលយើងថែរក្សាការបង្កបង្កើតរបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យ យើងនឹងឮព្រះបន្ទូលដ៏ស្រទន់របស់ទ្រង់ ដែលខ្សឹបប្រាប់ដួងចិត្តរបស់យើងថា « ប្រពៃហើយ បាវល្អស្មោះត្រង់អើយ ឯងមានចិត្តស្មោះនឹងត្រួតរបស់បន្តិចនេះ ដូច្នេះ អញនឹងតាំងឲ្យឯងត្រួតលើរបស់ជាច្រើនទៅទៀត ចូរឲ្យឯងប្រកបដោយអំណររបស់ចៅហ្វាយឯងចុះ » ។១៥ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕