តើបងប្អូននៅតែព្រមទេ ?
ការព្រមរបស់យើងមានសមាមាត្រដោយផ្ទាល់ទៅនឹងចំនួនពេលវេលា ដែលយើងតាំងចិត្តដើម្បីនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ។
នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយ ពេលកំពុងរៀបចំខ្លួនទទួលទានសាក្រាម៉ង់បន្ទាប់ពីបានទៅតាមការចាត់តាំងឲ្យចូលរួមក្នុងសន្និសីទស្ដេកបីបួនសប្ដាហ៍មក គំនិតដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មួយ និង ពេញដោយអានុភាពបានជ្រាបចូលក្នុងចិត្តខ្ញុំ ។
កាលសង្ឃចាប់ផ្ដើមផ្ដល់ពរជ័យដល់នំប៉័ង នោះពាក្យពេចន៍ដែលខ្ញុំបានស្ដាប់ឮរាប់សិបដងមកហើយ បានដក់ក្នុងចិត្ត និងគំនិតខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង ។ « ហើយ ធ្វើបន្ទាល់ដល់ព្រះអង្គ ឱព្រះអង្គ ជាព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចអើយ ថា ពួកគេនឹងព្រម លើកដាក់មកលើខ្លួនគេនូវព្រះនាមនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គ ហើយ ចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ហើយ កាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេ ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេ អាចបានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ គង់នៅជាមួយនឹងពួកគេជាដរាប » ។១ តើយើងធ្វើជាសាក្សីដល់ព្រះថា យើងព្រមចំនួនប៉ុន្មានដងហើយ ?
កាលខ្ញុំសញ្ជឹងគិតពីសារៈសំខាន់នៃពាក្យពេចន៍ដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនោះ ពាក្យថា ព្រម មានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងមកលើខ្ញុំ ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ។ បទពិសោធន៍ដ៏ផ្អែមល្ហែម និងពិសិដ្ឋជាច្រើនស្រាប់តែធ្វើឲ្យចិត្ត និងគំនិតខ្ញុំមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណចំពោះពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ទ្រង់នៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីប្រោសលោះរបស់ព្រះវរបិតា សម្រាប់គ្រួសារខ្ញុំ និងរូបខ្ញុំផ្ទាល់ ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានឮ និងទទួលអារម្មណ៍ពីពាក្យអធិស្ឋានសម្រាប់ទឹកដែលយើងអាចគិតដល់ ៖ « ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេអាចធ្វើបន្ទាល់ដល់ព្រះអង្គ … ថា ពួកគេនឹងចងចាំទ្រង់ជានិច្ច »។២ នៅគ្រានោះខ្ញុំបានយល់យ៉ាងច្បាស់ថា ការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្ញុំត្រូវតែលើសពីការមានបំណងល្អទៅទៀត ។
ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់មិនមែនជាពិធីខាងសាសនាអកម្ម ដែលបង្កប់ន័យពីការយល់ព្រមរបស់យើងនោះទេ ។ វាគឺជាការំឭកដ៏មានអានុភាពអំពីភាពពិត នៃដង្វាយធួនដ៏និរន្ដររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពីតម្រូវការដើម្បីចងចាំដល់ទ្រង់ជានិច្ច ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ ការស្ម័គ្រចិត្តផ្ដោតលើព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់ វាគឺជាសារលិខិតដ៏សំខាន់នៃបទគម្ពីរចំនួនពីរដែលមានគេដកស្រង់ច្រើនបំផុតនៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ ៖ការអធិស្ឋានសាក្រាម៉ង់ ។ ការយល់ដឹងពីសេចក្ដីពិតនៃអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ស្ម័គ្រព្រះទ័យប្រទានដល់យើងម្នាក់ៗខ្លាំងបំផុត តាមរយៈព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយគត់របស់ទ្រង់ គួរតែធ្វើឲ្យយើងខិតខំប្រឹងយ៉ាងពេញទំហឹង ដើម្បីស្ម័គ្រចិត្តទៅទ្រង់វិញជានិច្ច ។
តើគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងផ្ទាល់បានសង់យ៉ាងរឹងមាំនៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរឬទេ ?
ប្រសិនបើគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងមិនជ្រៅ ឬរាក់ នោះយើងអាចងាយនឹងផ្អែកការស្ម័គ្រចិត្តរបស់យើងទៅលើការវិភាគបែបថ្លៃ‑ផលប្រយោជន៍ខាងសង្គម ឬលិបិក្រមផ្ទាល់ខ្លួនដែលមិនស្រួលមួយ ។ ហើយបើយើងឱបក្រសោបយកការតំណាលថា សាសនាចក្រនេះមានតែគោលនយោបាយខាងសង្គមចាស់គំរឹល ឬដែលមិនត្រឹមត្រូវតាមនយោបាយ មានតែការរឹតបន្ដឹងផ្ទាល់ខ្លួនដែលមិនពិតតាមតថភាពសង្គម ហើយតាំងចិត្តក្នុងពេលវេលាកំណត់ នោះសេចក្ដីសន្និដ្ឋានរបស់យើងអំពីការព្រមនេះនឹងខុសហើយ ។ យើងមិនគួររំពឹងថា គោលការណ៍នៃការព្រមនេះមានភាពវិជ្ជមានស្របតាម និងតម្រូវតាមអ្នកមានឥទ្ធិពលក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ឬអ្នកជក់លេង TikTok នោះទេ ។ ការបង្រៀន និងគោលការណ៍របស់ពិភពលោកនេះកម្រត្រូវគ្នានឹងសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះណាស់ ។
សាសនាចក្រគឺជាទីប្រមូលផ្ដុំនៃបុគ្គលទាំងឡាយដែលមិនល្អឥតខ្ចោះ ដែលស្រឡាញ់ព្រះ ហើយដែលព្រមធ្វើតាមព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការព្រមនោះចាក់ឫសលើភាពពិតថា ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ ។ សេចក្ដីពិតដ៏ទេវភាពនេះអាចដឹងបានតែតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ការព្រមរបស់យើងមានសមាមាត្រដោយផ្ទាល់ទៅនឹងចំនួនពេលវេលា ដែលយើងតាំងចិត្តដើម្បីនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ដែលមានវត្តមានពីព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
យើងនឹងធ្វើបានល្អក្នុងការចំណាយពេលវេលាបន្ថែមទៀតក្នុងការសន្ទនាប្រកបដោយអត្ថន័យ ពិភាក្សាអំពីកង្វល់របស់យើងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងចំណាយពេលតិចក្នុងការស្វែងរកយោបល់ពីសំឡេងផ្សេងទៀត ។ យើងក៏អាចជ្រើសរើសដើម្បីផ្លាស់ប្តូរព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងទៅជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ និងទៅជាពាក្យព្យាករណ៍របស់ព្យាការីដែលនៅរស់របស់ទ្រង់។ ។
សារៈសំខាន់ដែលយើងដាក់ទៅលើការរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ដោយស្មោះត្រង់ ការកាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលមានសុពលភាព ការចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងការគោរពតាមសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋរបស់យើង គឺជាការចង្អុលបង្ហាញដ៏មានអានុភាពទាំងឡាយ ដែលប្រាប់ពីការព្រមស្ម័គ្រចិត្តរបស់យើង និងភស្ដុតាងនៃការតាំងចិត្តរបស់យើង ។ តើយើងព្រមធ្វើច្រើនជាងការគ្រាន់តែខំប្រឹងរាក់កំផែល ដើម្បីពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះគ្រីស្ទដែរឬទេ ?
ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់ពួកយើងយ៉ាងឥតខ្ចោះ ប៉ុន្ដែសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះមានអមដោយការរំពឹងទុកដ៏ធំ ។ ទ្រង់រំពឹងឲ្យយើងព្រមដាក់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាអាទិភាពមុនគេបង្អស់នៅក្នុងជីវិតយើង ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់យើង ស្ដីពីការព្រមចុះចូលតាមព្រះវរបិតាក្នុងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ។ ទ្រង់គឺជា « ផ្លូវ ជាសេចក្តីពិត ហើយជាជីវិត » ។៣ ទ្រង់បានធ្វើដង្វាយធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ។ ទ្រង់ស្ម័គ្រព្រះទ័យសម្រាលបន្ទុកយើង រម្ងាប់ការភ័យខ្លាចរបស់យើង ផ្ដល់កម្លាំងដល់យើង ហើយនាំឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ដ និងការយល់ដឹងដល់ដួងចិត្តយើងក្នុងគ្រាដែលយើងមានទុក្ខព្រួយ និងទុក្ខសោក ។
ប៉ុន្ដែសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺនៅតែជាជម្រើសដដែល ។ « បើសិនជា [ យើង ] រាល់គ្នាពុំអាចធ្វើអ្វីក៏ដោយ ក្រៅពីការចង់ជឿ »៤ តាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ នោះយើងមានចំណុចចាប់ផ្ដើមមួយដើម្បីចាប់ផ្ដើម ឬដើម្បីតម្រង់ផ្លូវនៃសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ។ ប្រសិនបើបានដាំក្នុងចិត្តយើងដូចជាគ្រាប់ពូជមួយ ហើយថែទាំឲ្យបានដិតដល់ខ្លាំង នោះព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹងចាក់ឫស ហើយសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងនឹងរីកចម្រើនឡើងទៅជាការធានាជឿជាក់ ហើយក្លាយជាគោលការណ៍នៃសកម្មភាព និងអំណាច ។ ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាធនធានដ៏មានអានុភាពខ្លាំងបំផុតរបស់យើងដើម្បីបណ្ដុះ និងស្តារសេចក្ដីជំនឿឡើងវិញ ។ ការព្រមស្ដាប់តាមព្រះជួយយើងឲ្យអភិវឌ្ឍសេចក្ដីជំនឿ ។
តាមការរចនាពីសួគ៌ា ជីវិតរមែងស្លាប់មិនងាយស្រួលនោះទេ ហើយពេលខ្លះអាចសន្ធប់លើសលុបទៀតផង ។ ប៉ុន្ដែ « មាន [ យើងរាល់គ្នា ] ដើម្បីឲ្យ [ យើង ] អាចមានសេចក្ដីអំណរ ! »៥ការផ្ដោតលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងនាំមកនូវអំណរជារៀងរហូត ! គោលបំណងនៃជីវិតរមែងស្លាប់គឺដើម្បីបញ្ជាក់ពីការព្រមស្ម័គ្រចិត្តរបស់យើង ។ « កិច្ចការដ៏ធំក្នុងជីវិត និងការលះបង់ក្នុងនាមជាសិស្ស គឺការរៀនសូត្រពីព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ រួចហើយធ្វើតាមព្រះទ័យទ្រង់ » ។៦ ភាពជាសិស្សដ៏ពិតនាំទៅរកអំណរដ៏ពោរពេញ ។ តើយើងព្រមបង់ថ្លៃនៃភាពជាសិស្សដែរឬទេ ?
ផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញាមិនមែនជាបញ្ជីកិច្ចការត្រូវធ្វើសាមញ្ញមួយនោះទេ វាគឺជាដំណើរការនៃការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ និងការតាំងចិត្តឲ្យបានស៊ីជម្រៅលើ ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ គោលបំណងដ៏សំខាន់នៃរាល់បទបញ្ញត្តិ គោលការណ៍ សេចក្ដីសញ្ញា និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងអស់គឺ ការស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿ និងការទុកចិត្តលើព្រះគ្រីស្ទ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ការតាំងចិត្តរបស់យើងដើម្បីផ្ដោតជីវិតរបស់យើងលើព្រះគ្រីស្ទត្រូវតែមានភាពខ្ជាប់ខ្ជួន—មិនមែនមានលក្ខខណ្ឌ តាមស្ថានភាព ឬសើៗនោះទេ ។ យើងត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជាស្រេចគ្រប់ពេលវេលាដើម្បី « ឈរជាសាក្សីដល់ព្រះនៅគ្រប់ពេល និងគ្រប់សេចក្ដី និងគ្រប់ទីកន្លែង » យើងមិនអាចឈរជាសាក្សីតាមតែពេលចិត្តយើងចង់នោះទេ ។៧ ភាពជាសិស្សមិនធូរថ្លៃឡើយ ដោយសារភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ ។
ប្រាកដណាស់ ព្រះអម្ចាស់បានព្រះតំរិះពីជំនាន់របស់យើង ដូចដែលទ្រង់បានបង្រៀនពីរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីស្ត្រីព្រហ្មចារីដប់នាក់ដែរ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលអំពីស្ដ្រីព្រហ្មចារីប្រាំនាក់ថា ពួកគេ « បានទទួលសេចក្ដីពិត ហើយបានទទួលយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទុកជាអ្នកណែនាំរបស់ខ្លួន ហើយដែលពុំត្រូវគេបញ្ឆោត »៨ឡើយ ខណៈចង្កៀងរបស់ស្ដ្រីល្ងង់ « ចង់រលត់ហើយ » ដោយសារអស់ប្រេង ។៩ ប្រហែលពាក្យសម្ដីរបស់នីហ្វៃពិពណ៌នាបានល្អបំផុតអំពីអតីតសមាជិកដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនេះនៃសាសនាចក្រ ៖ « ហើយឯអ្នកផ្សេងទៀត វានឹងបង្ក្រាបឲ្យសុខ ហើយបំពេពួកគេឲ្យបានសុខខាងរូបកាយ ដែលពួកគេនឹងនិយាយថា ៖ អ្វីៗបានស្រួលទាំងអស់នៅក្រុងស៊ីយ៉ូន » ។១០
ភាពសុខខាងរូបកាយគឺជាការស្វែងរក និងការទុកចិត្តលើរឿងខាងលោកិយ ជាជាងលើព្រះគ្រីស្ទ—និយាយម្យ៉ាងទៀតថា ការមើលតាមកញ្ចក់ខាងសាច់ឈាម ជាជាងមើលតាមកញ្ចក់ខាងវិញ្ញាណ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រទានសមត្ថភាពឲ្យយើងមើលឃើញ « រឿងទាំងឡាយតាមដែលមាននៅពេលនេះ ហើយ … តាមដែលនឹងមាននៅពេលខាងមុខ » ។១១ មានតែ « ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ [ ប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងរាល់គ្នា ] អាចស្គាល់សេចក្ដីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ »១២ បាន ហើយមិនត្រូវគេបោកបញ្ឆោត ។ យើងដាក់ព្រះគ្រីស្ទជាចំណុចកណ្ដាលក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយយើងសន្យាយល់ព្រមគោរពតាមព្រះបញ្ញតិ្តទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ មិនមែនដោយសារយើងខ្វាក់ភ្នែកនោះទេ ប៉ុន្ដែដោយសារយើងអាចមើលឃើញទៅវិញទេតើ ។១៣
តើចុះពួកស្ដ្រីល្ងង់វិញនោះ ? ហេតុអ្វីបានជាពួកគេមិនព្រមយកថូប្រេងខាងវិញ្ញាណតាមខ្លួន ? តើពួកគេចេះតែពន្យារឲ្យហួសពេលឬ ? ពួកគេប្រហែលជាមិនខ្វល់ពីអ្វីសោះ ដោយសារវាមិនស្រួល ឬមើលទៅដូចជាមិនចាំបាច់ ។ មិនថាមានហេតុផលអ្វីទេ ពួកគេយល់ខុសពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ នេះគឺជាការបោកបញ្ឆោតដ៏សំខាន់របស់អារក្សសាតាំង ហើយជាមូលហេតុដែលចង្កៀងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអស់ប្រេងនៅចុងបញ្ចប់ ដោយសារខ្វះប្រេងខាងវិញ្ញាណ ។ រឿងប្រៀបប្រដូចនេះគឺជាការប្រៀបធៀបមួយសម្រាប់ជំនាន់របស់យើង ។ មនុស្សជាច្រើនឈប់ធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេ មុនពេលពួកគេចាកចេញពីសាសនាចក្រទៅទៀត ។
យើងរស់នៅក្នុងជំនាន់ដ៏ថ្មីហើយប្លែក ដែលបានព្យាករទុកមុនយូរហើយដោយព្យាការីពីបុរាណ ជាជំនាន់មួយដែលសាតាំងនឹងញាំញី « នៅក្នុងចិត្តទាំងឡាយនៃកូនចៅមនុស្ស ហើយចាក់រុក [ ឲ្យ ] ពួកគេមានកំហឹងទាស់នឹងអ្វីដែលជាល្អវិញ » ។១៤ ពួកយើងជាច្រើនក្រៃលែង រស់នៅក្នុងពិភពអនឡាញមួយ ដែលពោរពេញទៅដោយការកម្សាន្ដ និងសារលិខិតដែលផ្ទុយពីអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាព និងជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ។
ឥទ្ធិពលខាងវិញ្ញាណដែលមានអានុភាពខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់កុមារម្នាក់ គឺជាគំរូសុចរិតរបស់ឪពុកម្ដាយ និងជីដូនជីតាដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ ដែលបានរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ពួកគាត់យ៉ាងស្មោះត្រង់ ។ ឪពុកម្តាយដែលជ្រើសរើសដោយសតិសម្បជញ្ញៈ បង្រៀនកូនៗរបស់ពួកគេអំពីសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យពួកគេ « អាចដឹងថា តើត្រូវស្វែងរកប្រភពទឹកណាមួយ ដើម្បីឲ្យបានផ្ដាច់បាបរបស់ពួកគេ »១៥ ។ ការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដោយចៃដន្យ និងមិនខ្ជាប់ខ្ជួននាំឲ្យមានភាពទន់ខ្សោយខាងវិញ្ញាណ ។ ជារឿយៗ ការខូចខាតខាងវិញ្ញាណធ្លាក់ទៅលើកូនៗ និងចៅៗរបស់យើងយ៉ាងខ្លាំង ។ ឪពុកម្ដាយ និងជីដូនជីតា តើយើងនៅតែព្រមទេ ?
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានព្រមានថា « នៅគ្រាខាងមុខ វានឹងមិនអាចរស់រានខាងវិញ្ញាណបានឡើយ បើគ្មានព្រះចេស្ដាណែនាំ ដឹកនាំ និងលួងលោមចិត្តជាប់ជានិច្ចមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះ » ។១៦ នេះគឺជាការព្រមានដ៏ច្បាស់ៗ និងមិនខុសឡើយ ដើម្បីរៀបចំចង្កៀងរបស់យើង ហើយបង្កើនប្រេងបម្រុងខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ តើយើងនៅតែព្រមធ្វើតាមព្យាការីដែលនៅរស់ដែរឬទេ ? តើកម្រិតនៃប្រេងខាងវិញ្ញាណក្នុងចង្កៀងរបស់បងប្អូនគឺជាអ្វី ? តើការផ្លាស់ប្តូរអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូននឹងអាចធ្វើឲ្យបងប្អូនមានឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជានិច្ចបាន ?
សព្វថ្ងៃនេះ ដូចនៅជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវដែរ នឹងមានមនុស្សដែលឈប់ធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទ មិនព្រមស្ម័គ្រចិត្តទទួលយកអ្វីដែលតម្រូវឲ្យធ្វើក្នុងនាមជាសិស្ស ។ កាលដែលការរិះគន់កាន់តែខ្លាំង និងពេញដោយការស្អប់ កំពុងកើនឡើងមកលើសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងអ្នកដែលដើរតាមទ្រង់ នោះភាពជាសិស្សរបស់យើងនឹងតម្រូវឲ្យមានការព្រមស្ម័គ្រចិត្តកាន់តែខ្លាំងជាងមុន ដើម្បីតម្រង់ និងពង្រឹងការតាំងចិត្តខាងវិញ្ញាណរបស់យើងដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ហើយមិនធ្វើតាមការរិះគន់នោះ ។១៧
ប្រសិនបើគ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងស្ថាបនាយ៉ាងរឹងមាំលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងមិនធ្លាក់ឡើយ ហើយយើងមិនចាំបាច់ភ័យខ្លាចឡើយ ។
« មើលចុះ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់តម្រូវចិត្ត និងគំនិតដែលស្ម័គ្រតាម ហើយពួកដែលស្ម័គ្រតាម ហើយស្តាប់បង្គាប់នឹងបានបរិភោគផលល្អនៃដែនដីស៊ីយ៉ូននៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ » ។១៨
សូមឲ្យយើងព្រមស្ម័គ្រចិត្តជានិច្ច ។ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕