យើងអាចធ្វើកិច្ចការពិបាកតាមរយៈទ្រង់
យើងរីកចម្រើនក្នុងភាពជាសិស្សរបស់យើង នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ក្នុងគ្រាលំបាក ។
ក្នុងអំឡុងពេលនៃការបម្រើនៅលើផែនដីរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទ្រង់បានឃើញបុរសម្នាក់ដែលខ្វាក់ភ្នែក ។ ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវបានទូលសួរថា « លោក គ្រូ តើ អ្នក ណា បាន ធ្វើ បាប មនុស្ស នេះ ឬ ឪពុក ម្តាយ របស់ គាត់ បាន ជា គាត់ កើត មក ខ្វាក់ ដូច្នេះ ? »
ចម្លើយដ៏ច្បាស់លាស់ ពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ និងស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធានាដល់យើងថា ទ្រង់ញាណដឹងពីការពុះពាររបស់យើង ៖ « មិនមែនដោយព្រោះអ្នកនេះ ឬឪពុកម្តាយគាត់បានធ្វើបាបទេ គឺដើម្បីឲ្យការរបស់ព្រះ បានសម្តែងមកក្នុងខ្លួនគាត់វិញ » ១
ខណៈពេលដែលបញ្ហាខ្លះអាចកើតឡើងដោយសារតែចេតនាមិនគោរពប្រតិបត្តិ នោះយើងដឹងថាឧបសគ្គជាច្រើនក្នុងជីវិតកើតឡើងដោយសារហេតុផលផ្សេងៗទៀត ។ មិនថាប្រភពនៃបញ្ហាប្រឈមរបស់យើងជាអ្វីនោះទេ វាអាចជាឱកាសមាសដើម្បីរីកចម្រើន ។
គ្រួសារយើងមិនបានរួចផុតពីទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិតឡើយ ។ កាលខ្ញុំធំឡើងខ្ញុំកោតសរសើរដល់គ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន ។ គ្រួសារបែបនេះទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំ ជាពិសេសនៅពេលខ្ញុំបានរកឃើញសាសនាចក្រនៅវ័យជំទង់ តាមរយៈលោកពូ សាហ្វូ និងភរិយារបស់គាត់នៅតាកូរ៉ាឌី ប្រទេស ហ្គាណា ដែលជាញាតិខាងម្តាយរបស់ខ្ញុំ ។
នៅពេល ហាណា និងខ្ញុំបានរៀបការ យើងមានចិត្តចង់បំពេញតាមពរជ័យរបស់លោកអយ្យកោរបស់យើង ដែលបង្ហាញថា យើងនឹងទទួលបានពរ ដោយមានកូនជាច្រើន ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏អំឡុងពេលពរពោះកូនប្រុសទីបីរបស់យើង នោះយើងបានបញ្ជាក់ពីខាងវេជ្ជសាស្ត្រថា ហាន់ណា នឹងមិនអាចមានកូនទៀតបាននោះទេ ។ ដោយអំណរគុណ ទោះបីជា ខេននេត បានកើតមកក្នុងស្ថានភាពមួយដែលគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតទាំងកូន និងម្តាយក្តីក៏គាត់បានកើតមកដោយសុវត្ថិភាព ហើយទាំងកូននិងម្តាយបានជាសះស្បើយឡើងវិញដែរ ។ គាត់អាចចាប់ផ្តើមចូលរួមយ៉ាងពេញលេញក្នុងជីវិតគ្រួសាររបស់យើង—រួមទាំងការចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ ការអធិស្ឋានជាក្រុមគ្រួសារប្រចាំថ្ងៃ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ រាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ និងសកម្មភាពកម្សាន្តដ៏ល្អៗផងដែរ ។
ទោះជាយើងត្រូវកែតម្រូវការរំពឹងទុករបស់យើងនៃការមានគ្រួសារធំមួយក៏ដោយ វាពិតជារីករាយក្នុងការអនុវត្តន៍ការបង្រៀនពី « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ជាមួយនឹងកូនៗជាទីស្រឡាញ់របស់យើងទាំងបីនាក់ដែរ ។ ការធ្វើតាមការបង្រៀនទាំងនោះបានបន្ថែមអត្ថន័យជាច្រើនដល់ជំនឿរបស់ខ្ញុំដែលកំពុងរីកចម្រើន ។
ដូចដែលសេចក្តីប្រកាសបានចែងថា ៖ « អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និងស្ត្រី គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងផែនការដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់ទ្រង់ ។ កូនចៅមានសិទ្ធិនឹងទទួលកំណើតមកក្នុងចំណងនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយនិងត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយឪពុកម្តាយ ដែលគោរពប្រតិបត្តិតាមសច្ចានៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយស្មោះត្រង់ទាំងស្រុង » ។២ នៅពេលយើងដាក់គោលការណ៍ទាំងនេះជាការអនុវត្ត នោះយើងបានទទួលពរជ័យ ។
ទោះជាយ៉ាងណា នៅចុងសប្តាហ៍មួយអំឡុងពេលការបម្រើជាប្រធានស្តេករបស់ខ្ញុំ យើងបានឆ្លងកាត់នឹងការសាកល្បងដ៏អាក្រក់បំផុតដែលឪពុកម្តាយអាចជួប ។ គ្រួសាររបស់យើងបានត្រឡប់មកពីសកម្មភាពសាសនាចក្រវិញ ហើយបានជួបជុំគ្នាទទួលទាន អាហារថ្ងៃត្រង់ ។ បន្ទាប់មកកូនប្រុសទាំងបីនាក់របស់យើងបានចេញទៅលេងក្នុងបរិវេណផ្ទះរបស់យើង ។
ភរិយារបស់ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ប្រាប់ដដែលៗថា មានអ្វីមួយមិនប្រក្រតីកើតឡើង ។ គាត់បានសុំឲ្យខ្ញុំទៅមើលកូនៗនៅពេលយើងកំពុងលាងចាន ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនអីទេ ដោយសារយើងអាចឮសំឡេងលេងដ៏សប្បាយរបស់ពួកគេ ។
នៅទីបំផុត នៅពេលយើងទាំងពីរនាក់បានទៅមើលកូនៗរបស់យើង យើងឃើញកូន ខេននេត អាយុទើប ១៨ ខែ ដ៏តូចរបស់យើងបានធ្លាក់ចូលក្នុងធុងទឹកដែលបងៗរបស់គាត់មិនបានដឹងឡើយ ។ យើងប្រញាប់បញ្ជូនគាត់ទៅមន្ទីរពេទ្យ ប៉ុន្តែគ្រប់ការព្យាយាមទាំងអស់ដើម្បីធ្វើឲ្យគាត់ដកដង្ហើមវិញ គឺគ្មានសង្ឃឹមឡើយ ។
យើងខូចចិត្តជាខ្លាំង ដែលយើងមិនមានឱកាសដើម្បីចិញ្ចឹមកូនដ៏មានតម្លៃរបស់យើងក្នុងអំឡុងពេលនៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ ទោះបីជាយើងដឹងថា ខេននេត ជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងក្តី ក៏ខ្ញុំបានឃើញថាខ្លួនឯងមានការសង្ស័យថាហេតុអ្វីបានជាព្រះអាចបណ្តោយឲ្យសោកនាដកម្មនេះកើតឡើងចំពោះរូបខ្ញុំ នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងខិតខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីលើកតម្កើងការហៅរបស់ខ្ញុំនោះ ។ ខ្ញុំទើបតែត្រឡប់មកផ្ទះវិញពីការបំពេញកាតព្វកិច្ចមួយរបស់ខ្ញុំក្នុងការបម្រើដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះមិនអាចទតឃើញពីការបម្រើរបស់ខ្ញុំ និងជួយសង្គ្រោះកូនប្រុស និងគ្រួសាររបស់យើងពីសោកនាដកម្មនេះ ? កាលណាខ្ញុំកាន់តែគិតពីរឿងនោះ ខ្ញុំកាន់តែឈឺចាប់ ។
ភរិយាខ្ញុំមិនដែលស្តីបន្ទោសខ្ញុំចំពោះការមិនឆ្លើយតបនឹងការបំផុសគំនិតរបស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរៀនមេរៀនដែលផ្លាស់ប្តូរជីវិត និងបានបង្កើតច្បាប់ពីរ ដែលមិនត្រូវបំពានឡើយ ។
ច្បាប់ទី ១ ៖ ស្តាប់តាម និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការបំផុសគំនិតរបស់ភរិយារបស់បងប្អូន ។
ច្បាប់ទី ២ ៖ ប្រសិនបើបងប្អូនមិនច្បាស់ចំពោះហេតុផលណាមួយ សូមយោងទៅច្បាប់ទី ១ ។
ទោះបីបទពិសោធន៍នេះពិបាក ហើយយើងនៅតែសោកសៅក៏ដោយ ក៏ទីបំផុតបន្ទុកដ៏ធ្ងន់របស់យើងត្រូវបានធូរស្រាលដែរ ។៣ ភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំបានរៀនមេរៀននោះយ៉ាងច្បាស់មកពីការបាត់បង់របស់យើង ។ យើងចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍រួបរួម និងចងភ្ជាប់ដោយសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើង យើងដឹងថា យើងអាចបាន ខេននេត ជារបស់យើងមកវិញ នៅក្នុងពិភពលោកខាងមុខ ដោយសារតែគាត់បានកើតនៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញា ។ យើងក៏ទទួលបានបទពិសោធន៍ចាំបាច់ ដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ និងយល់ចិត្តចំពោះការឈឺចាប់របស់ពួកគេផងដែរ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ភាពឈឺចាប់របស់យើងបានរសាយបាត់ទៅ កាលយើងបានអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ ។ បទពិសោធន៍របស់យើងនៅតែបន្តពិបាក ប៉ុន្តែយើងបានរៀនជាមួយសាវកប៉ុលថាយើង « អាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារព្រះគ្រីស្ទ [ បានចម្រើនកំឡាំងយើង ] » បើយើងផ្តោតនៅលើទ្រង់ ៤
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា « នៅពេលជីវិតរបស់យើងផ្តោតលើផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ…ព្រមទាំងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចមានអំណរ មិនថាមានអ្វីកំពុងកើតឡើង—ឬ មិនកើតឡើង—នៅក្នុងជីវិតយើងនោះទេ » ។ លោកបានបន្តមានប្រសាសន៍ថា « អំណរកើតមានឡើង ហើយដោយសារតែទ្រង់ » ។៥
យើងអាចមានចិត្តរីករាយ ហើយពោរពេញដោយសេចក្តីសុខសាន្តក្នុងគ្រាលំបាករបស់យើង ។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងទទួលបានដោយសារព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ក្លាយជាប្រភពដ៏មានអានុភាពចំពោះយើងក្នុងគ្រាសាកល្បងរបស់យើង ។ « អ្វីៗទាំងអស់ដែលអយុត្តិធម៌ [ និងពិបាក ] នៅក្នុងជីវិតនេះ អាចត្រូវបានធ្វើឲ្យយុត្តិធម៌តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។៦ ទ្រង់បានបញ្ជាថា « ដោយសារខ្ញុំនៅលោកិយនេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន ប៉ុន្តែត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកីយហើយ » ៧ ទ្រង់អាចជួយយើងស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ ជំងឺ និងការសាកល្បងទាំងឡាយ ដែលយើងឆ្លងកាត់ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។
យើងរកឃើញដំណើររឿងក្នុងព្រះគម្ពីរជាច្រើនអំពីពួកអ្នកដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យ និងថ្លៃថ្នូរ ដូចជា យេរេមា យ៉ូប យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងនីហ្វៃ ដែលមិនបានរួចផុតពីការពុះពារ និងឧបសគ្គនៃជីវិតរមែងស្លាប់ឡើយ ។ ពួកលោកជាមនុស្សរមែងស្លាប់ដែលបានរៀនគោរពប្រតិបត្តិព្រះអម្ចាស់ ទោះជាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏លំបាកក៏ដោយ ។៨
នៅគ្រាដ៏លំបាកក្នុងគុកលីប៊ើធី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធស្រែកយំថា ៖ « ឱព្រះអង្គអើយ តើព្រះអង្គគង់នៅទីណា ? » ហើយតើព្រះពន្លាដែលគ្របបាំងទីបំពួនទ្រង់នៅទីណា ? »៩ ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យតស៊ូឲ្យខ្លាំង ១០ហើយបានសន្យាថា ប្រសិនបើ លោកបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះដែលផ្តល់ឲ្យលោកនូវបទពិសោធន៍ និងសម្រាប់សេចក្តីល្អរបស់លោក ។១១
សូមគិតពិចារណាពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំបានរៀនមេរៀនដ៏ល្អបំផុតក្នុងអំឡុងពេលដ៏លំបាកបំផុត ដែលជាពេលវេលានៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដែលនាំខ្ញុំចេញពីកន្លែងសុខស្រួលរបស់ខ្ញុំ ។ ទុក្ខលំបាកដែលខ្ញុំបានឆ្លងកាត់កាលពីយុវវ័យ ខណៈដែលរៀនអំពីសាសនាចក្រតាមរយៈថ្នាក់សិក្ខាសាលា ក្នុងនាមជាអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មី និងក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង និងបញ្ហាប្រឈមដែលខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ក្នុងការអប់រំរបស់ខ្ញុំ ក្នុងការព្យាយាមលើកតម្កើងការហៅរបស់ខ្ញុំ និងក្នុងការចិញ្ចឹមគ្រួសារ បានរៀបចំខ្ញុំ សម្រាប់អនាគត ។ កាលណាខ្ញុំឆ្លើយតបដោយរីករាយចំពោះកាលៈទេសៈលំបាកដោយសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ នោះខ្ញុំក៏កាន់តែរីកចម្រើនក្នុងភាពជាសិស្សរបស់ខ្ញុំផងដែរ ។
រឿងលំបាកៗក្នុងជីវិតរបស់យើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលទេ នៅពេលយើងបានដើរលើផ្លូវតូច និងផ្លូវចង្អៀតនេះ ។១២ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរៀន « ស្តាប់បង្គាប់ ដោយសារការដែលទ្រង់រងទុក្ខលំបាក »១៣ នៅពេលយើងធ្វើតាមទ្រង់ ជាពិសេសក្នុងគ្រាលំបាករបស់យើង នោះយើងអាចរីកចម្រើនកាន់តែដូចទ្រង់ ។
សេចក្ដីសញ្ញាមួយដែលយើងធ្វើជាមួយព្រះអម្ចាស់គឺការរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ ។ ការថ្វាយតែងតែជាផ្នែកមួយនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជានិច្ច ។ វាគឺជាការរំឭកអំពីការពលិកម្មធួនដ៏មហិមារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ដែលបានរស់នៅ ឬនឹងរស់នៅលើផែនដីនេះ ។
ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់តែងតែផ្តល់សំណងដល់បំណងប្រាថ្នាដ៏សុចរិតរបស់យើងជានិច្ច ។ តើចាំទេអំពីអ្វីដែលបានសន្យាដល់ខ្ញុំនៅក្នុងពរជ័យរបស់លោកអយ្យកោរបស់ខ្ញុំ ? ពរជ័យនោះគឺកំពុងតែបំពេញហើយ ។ ភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំបានបម្រើជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារាប់រយនាក់មកពីជាង ២៥ ប្រទេស ក្នុងបេសកកម្មនៅឆ្នេរសមុទ្រប្រទេសហ្គាណា ។ ពួកយើងស្រឡាញ់ពួកគេដូចជាកូនរបស់យើងដូច្នោះ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យើងរីកចម្រើនក្នុងភាពជាសិស្សរបស់យើង នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ក្នុងគ្រាលំបាក ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នេះ ទ្រង់នឹងពង្រឹងយើងដោយព្រះទ័យមេត្តាករុណា ហើយជួយរែកបន្ទុករបស់យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕