Jetoni në Lartësinë e Privilegjeve Tuaja
Mësoni se si ordinancat e priftërisë dhe premtimet e besëlidhjeve do ta lejojnë fuqinë e Perëndisë të rrjedhë në jetën tuaj.
Kohët e fundit, bashkëshortit tim, Gregut, i dhanë një diagnozë që do të kërkonte një operacion të rëndë dhe muaj me kimioterapi. Si shumë prej jush që jeni përballur me një situatë të ngjashme, ne menjëherë filluam të luteshim për ndihmën e qiellit dhe fuqinë e Perëndisë. Të dielën pas operacionit të Gregut, sakramentin na e sollën në dhomën tonë të spitalit.
Në këtë rast, isha i vetmi person që po e merrja sakramentin. Një copëz bukë. Një kupëz ujë. Në kishë, mendja shpesh më përqendrohet te sistemi i kryerjes së sakramentit: përgatitja, bekimi dhe shpërndarja. Por atë pasdite, përsiata dhuratën e fuqisë së Perëndisë që m’u vu në dispozicion nëpërmjet vetë ordinancës së shenjtë dhe premtimit besëlidhës që po bëja teksa i mora atë copëz bukë dhe atë kupëz ujë. Kjo ishte një kohë kur më nevojitej fuqi nga qielli. Mes dhembjes, rraskapitjes dhe pasigurisë së madhe, unë pyesja veten për këtë dhuratë që do të më lejonte të merrja fuqi nga Ai, e cila më nevojitej kaq skajshëm. Marrja e sakramentit do ta rritë bashkëshoqërimin tim me Shpirtin e Zotit, duke më lejuar të marr nga dhurata e fuqisë së Perëndisë, përfshirë dhënien e shërbesës nga engjëjt dhe forcën aftësuese të Shpëtimtarit për ta mposhtur sprovën.
Nuk mendoj se e kisha kuptuar ndonjëherë më parë me kaq shumë qartësi që nuk është vetëm personi që e kryen punën në ordinancë ajo që ka rëndësi, ajo që shkyçin ordinanca dhe premtimi ynë besëlidhës, gjithashtu meritojnë përqendrimin e vëmendjes sonë. Ordinancat e priftërisë dhe premtimet e besëlidhjeve e lejojnë Perëndinë që të na shenjtërojë dhe më pas kryejnë mrekulli në jetën tonë. Por si ndodh kjo?
Së pari, me qëllim që një ordinancë të shfaqë fuqinë e Perëndisë në jetën tonë, ajo duhet të bëhet me autoritet nga Biri i Perëndisë. Sistemi i kryerjes është i rëndësishëm. Ati ia mirëbesoi Jezu Krishtit çelësat dhe autoritetin për të mbikëqyrur kryerjen e ordinancave të priftërisë së Tij. Nën drejtimin e Tij, brenda rendit të priftërisë së Tij, bijtë e Perëndisë janë shuguruar që të qëndrojnë në vend të Birit të Perëndisë.
Së dyti, ne nuk bëjmë thjesht premtime besëlidhëse – ne duhet t’i mbajmë ato. Në shumë ordinanca të ungjillit, ne bëjmë besëlidhje të shenjta me Perëndinë; Ai premton të na bekojë kur i mbajmë ato besëlidhje. A e kuptojmë se është ndërthurja e ordinancave të priftërisë së bashku me mbajtjen e premtimeve të besëlidhjeve që na lejon të marrim fuqinë e Perëndisë?
Atë pasdite pyeta veten nëse unë, një bijë besëlidhëse e Perëndisë, e kuptoja plotësisht se si ta përdorja dhuratën e fuqisë së Perëndisë nëpërmjet ordinancave të priftërisë dhe nëse e dalloja vërtet se si fuqia e Perëndisë vepron brenda meje.
Në vitin 2019, një ftesë profetike iu drejtua grave të Kishës, duke na mësuar se si ta marrim fuqinë e Shpëtimtarit në jetën tonë. Presidenti Rasëll M. Nelson na ftoi të studiojmë vargjet te Doktrina e Besëlidhje 25, një zbulesë që iu dha Ema Smithit në Harmoni të Pensilvanisë. Pranimi i asaj ftese ma ndryshoi jetën.
Muajin e kaluar pata një mundësi të paparashikuar që të vizitoja Harmoninë. Atje, nën pemët e panjës, priftëria iu rivendos Jozef Smithit dhe Oliver Kaudërit. Pranë atyre pemëve është dera e hyrjes në shtëpinë e Jozefit dhe të Emës. Përkundrejt vatrës së zjarrit në atë shtëpi është një dritare. Qëndrova tek ajo dritare dhe pyeta veten se çfarë mund të kishte menduar Ema teksa vështronte drejt atyre pemëve.
Në korrik të vitit 1830, Ema ishte 26 vjeçe; ajo ishte kaq e re. Kishte qenë e martuar për tre vjetësh e gjysmë. Kishte humbur një djalë foshnjë, fëmijën e saj të parë. Varri i tij i vogël është fare pranë në shtegun poshtë shtëpisë së saj. Ndërsa qëndroja tek ajo dritare, nuk ishte e vështirë për mua që të përfytyroja se çfarë mund të kishte bluajtur në mendje. Sigurisht që shqetësohej për gjendjen e tyre financiare, rreth përndjekjes në rritje që ua kërcënonte sigurinë, rreth të ardhmes së tyre. Dhe prapëseprapë, vepra e Perëndisë ishte kudo përreth saj. A e pyeste veten edhe për vendin e vet në atë plan, qëllimin e saj në mbretërinë e Tij dhe potencialin e saj në sytë e Perëndisë?
Mendoj se mund ta ketë bërë.
Pikërisht aty pranë, dhurata e autoritetit dhe çelësave të priftërisë së Perëndisë ishte rivendosur në tokë. Kjo ishte një kohë kur Emës aktualisht i nevojitej fuqi nga qielli. Mes dhembjes, rraskapitjes dhe pasigurisë së madhe, unë përfytyroj se Ema pyeste veten për këtë dhuratë të priftërisë së Perëndisë që mund të shkyçte fuqinë nga Ai, e cila i nevojitej kaq skajshëm.
Por Ema nuk qëndroi thjesht tek ajo dritare dhe pyeti veten.
Ndërkohë që Profetit Jozef po i jepej mësim për çelësat, detyrat, ordinancat dhe se si të ndihmonte në shërbimin e priftërisë, Zoti Vetë, nëpërmjet profetit të Tij, i dha Emës një zbulesë. Jo Emës që qe presidente e Shoqatës së Ndihmës në Navu, kjo zbulesë iu dha Emës 26‑vjeçare në Harmoni. Nëpërmjet zbulesës, Ema do të mësonte rreth shenjtërimit të brendshëm dhe lidhjes besëlidhëse që do ta rriste aftësinë e atyre ordinancave të priftërisë për të funksionuar në jetën e saj.
Së pari, Zoti i kujtoi Emës vendin e saj në planin e Tij, përfshirë faktin se cila ishte ajo dhe se e kujt ishte ajo – një bijë në mbretërinë e Tij. Asaj iu bë ftesa të “ec[te] në shtigjet e virtytit”, një shteg i cili përfshinte ordinancat që do të shkyçnin fuqinë e Perëndisë nëse Ema do të mbahej tek besëlidhjet e saj.
Së dyti, në periudhën e vajtimit të thellë, Zoti i dha asaj një qëllim. Ema nuk ishte thjesht e ulur në radhën e parë të Rivendosjes; ajo ishte një pjesëmarrëse thelbësore në veprën që po ndodhte. Ajo do të veçohej “për të sqaruar shkrimet e shenjta dhe për ta këshilluar kishën”. Koha e saj do t’i “kushtohe[j] të shkruarit dhe të lexuarit të shumtë”. Emës iu dha një rol i shenjtë për të ndihmuar që t’i përgatiste shenjtorët për të adhuruar; këngët e tyre për Zotin do të pranoheshin si lutje dhe do të “m[errnin] përgjigje me një bekim mbi kokat e tyre”.
Së fundi, Zoti përvijoi një proces të shenjtërimit të brendshëm që do ta përgatiste Emën për ekzaltim. “Në qoftë se nuk e bën këtë”, – i shpjegoi Zoti Emës, – “aty ku unë jam, ti nuk mund të vish.”
Nëse lexojmë te seksioni 25 me kujdes, ne zbulojmë një përparim të rëndësishëm që po ndodhte. Ema do të kalonte nga të qenit një bijë në mbretërinë te një “zonjë e zgjedhur”, te një mbretëreshë. Ordinancat e Priftërisë Aarone dhe Melkizedeke të ndërthurura me mbajtjen e premtimeve të besëlidhjeve të saj, do ta shtonin bashkëshoqërimin e saj me Shpirtin dhe me engjëjt, duke i dhënë fuqi të manovronte përgjatë jetës me udhërrëfim hyjnor. Nëpërmjet fuqisë së Tij hyjnore, Perëndia do t’ia shëronte zemrën, do t’ia zmadhonte aftësinë dhe do ta shndërronte atë në variantin e vetes që Ai e dinte se ajo mund të bëhej. Nëpërmjet ordinancave të Priftërisë Melkizedeke, “fuqia e perëndishmërisë [do të] manifestohe[j]” në jetën e saj dhe Zoti do ta hapte velin që ajo të mund të merrte të kuptuar prej Tij. Kjo është mënyra se si duket kur fuqia e Perëndisë vepron brenda nesh.
Presidenti Rasëll M. Nelson dha mësim:
“Gjithçka që ndodhi në [Harmoni,] ka rrjedhoja shumë të rëndësishme për jetën tuaj. Rivendosja e priftërisë, së bashku me këshillën e Zotit për Emën, mund ta udhërrëfejnë e ta bekojnë secilën prej jush. …
… E drejta e përdorimit të fuqisë së Perëndisë në jetën tuaj kërkon të njëjtat gjëra që Zoti e udhëzoi Emën dhe secilën prej [nesh] të bëjë.”
Pati gjëra të rëndësishme që po ndodhnin në të dyja anët e asaj dritareje në Harmoni, përfshirë zbulesën që iu dha zonjës së zgjedhur, të cilën Zoti e kishte thirrur, një zbulesë që do ta forconte, inkurajonte dhe udhëzonte Ema Smithin, bijën e Perëndisë.
Kur mbesës sonë, Izabelës, iu dha një emër dhe një bekim, babai i saj e bekoi me kuptueshmëri për priftërinë, që ajo të vazhdonte të rritej dhe të mësonte rreth bekimeve që priftëria do t’i siguronte në jetë dhe që besimi i saj te priftëria të rritej teksa kuptueshmëria e saj të vazhdonte të rritej.
Nuk ndodh shpesh që një vajzë e vogël të bekohet për të kuptuar priftërinë dhe për të mësuar se si ato ordinanca të priftërisë dhe premtime të besëlidhjeve do ta ndihmojnë që të përdorë fuqinë e Perëndisë. Por m’u kujtua Ema dhe mendova me veten time: “Përse jo?” Kjo bijë e vockël ka potencialin që të bëhet një zonjë e zgjedhur në mbretërinë e Tij dhe përfundimisht një mbretëreshë. Nëpërmjet ordinancave të priftërisë së Tij dhe mbajtjes së premtimeve të saj të besëlidhjeve, fuqia e Perëndisë do të veprojë brenda dhe nëpërmjet saj për ta ndihmuar që të mposhtë çfarëdo gjëje që sjell jeta, dhe për t’u bërë gruaja që Perëndia e di se ajo mund të bëhet. Kjo është diçka që dëshiroj që ta kuptojë secila vajzë në mbretëri.
“[Jetoni në lartësinë e privilegjeve] tuaja.”
Mësoni se si ordinancat e priftërisë dhe premtimet e besëlidhjeve do ta lejojnë fuqinë e Perëndisë të rrjedhë në jetën tuaj me efektshmëri më të madhe, duke vepruar brenda dhe nëpërmjet jush, duke ju fuqizuar e pajisur që të arrini qëllimin dhe potencialin tuaj të plotë.
Studiojini dhe përsiatini me kujdes ordinancat e Priftërisë Aarone dhe Melkizedeke, premtimet e besëlidhjeve të cilat i bëjmë nëpërmjet secilës priftëri dhe fuqinë e Perëndisë për të cilën marrim të drejtë përdorimi nëpërmjet atyre ordinancave.
Mbajeni mend, nuk është vetëm personi që e kryen punën në ordinancë ajo që ka rëndësi; ajo që shkyçin ordinanca dhe premtimi juaj besëlidhës e meriton gjithashtu përqendrimin e vëmendjes suaj.
Ngrënia e bukës dhe pirja e ujit është një kujtues i përjavshëm i fuqisë së Tij që vepron brenda jush për t’ju ndihmuar që të mposhtni sprovat. Mbajtja veshur e veshjes së brendshme të priftërisë së shenjtë është një kujtues i përditshëm i dhuratës së fuqisë së Tij që vepron brenda jush për t’ju ndihmuar që të bëheni [si Perëndia].
Ne të gjithë kemi të drejtën e përdorimit të dhuratës së fuqisë së Perëndisë.
Sa herë që e marrim sakramentin.
Sa herë që e kalojmë pragun e një tempulli.
Ky është çasti kulmor i Shabatit tim. Kjo është arsyeja pse e kam të shtrenjtë rekomandimin tim të tempullit.
“Në ordinancat e saj, fuqia e perëndishmërisë manifestohet.”
Për këtë dhuratë unë jap dëshmi, në emrin e Jezu Krishtit, amen.