ឱកាសនានាសម្រាប់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បង
របៀបមួយដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់គូស្វាមីភរិយាដើម្បីមានអនុស្សាវរីយ៍ដ៏អស្ចារ្យនោះគឺការបម្រើបេសកកម្មជាមួយគ្នា ។
នៅពេលមិត្តភក្តិរបស់យើងដែលមានអាយុ ៦០ ឬ ៧០ ឆ្នាំភ្លេចភ្លាំងអ្វីមួយ នោះយើងតែងភ្លាត់មាត់និយាយលេងថា « ចាស់ហើយ » ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ពិភាក្សាពីភាពវ័យចំណាស់មួយបែបផ្សេងទៀត — គឺឱកាសមួយដ៏សែនមានន័យ ដែលអនុស្សាវរីយ៍នោះនឹងនៅដិតជាប់ជារៀងរហូត ។ វាគឺជាឱកាសដែលពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងដឹងថា ពួកគេកំពុងធ្វើកិច្ចការដែលព្រះអម្ចាស់ពិតជាមានព្រះទ័យចង់ឲ្យពួកគេធ្វើ ។ នៅក្នុងអនុស្សាវរីយ៍បែបនោះ ពួកគេទទួលស្គាល់ថា ៖
-
ពួកគេមានបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតដើម្បីចែកចាយ និង មានទេពកោសល្យ ជំនាញ ព្រមទាំងការយល់ដឹងអំពីដំណឹងល្អ ដែលពួកគេអាចប្រើដើម្បីប្រទានពរដល់មនុស្សដទៃ ។
-
គំរូរបស់ពួកគេគឺជាពរជ័យចំពោះកូនៗ និង ចៅៗរបស់ពួកគេ ។
-
នៅពេលពួកគេបម្រើ នោះពួកគេកំពុងធ្វើឲ្យមានមិត្តភាពយូរអង្វែងហើយ ។
-
អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេកាន់តែរីកចម្រើនខ្លាំងឡើងរាល់ថ្ងៃ ។
-
ការបម្រើនៅក្នុងព្រះនាមទ្រង់គឺគួរជាទីរីករាយណាស់ ។
ឱកាសនានានៅក្នុងការបង្កើតអនុស្សាវរីយ៍
ឱមិត្តចំណាស់ៗរបស់ខ្ញុំអើយ អ្នកគប្បីព្យាយាមទទួលបទពិសោធន៍នៃឱកាសបែបនោះ ។ សូមគិតពីរឿងដែលអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិនក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាស្វាមីភរិយាមួយគូបម្រើនៅប្រទេសឈីលីបានធ្វើ ។ ឪពុកម្តាយរបស់អែលឌើរវ័យក្មេងម្នាក់បានទទួលមរភាព ។ ប្រធានបេសកកម្មនៅឆ្ងាយ ដែលពុំអាចឲ្យគាត់មកជួបអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះភ្លាមៗបានឡើយ ។
អែលឌើរ ហូឡិនមានប្រសាសន៍ថា « ប៉ុន្តែមានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងដ៏ចិត្តល្អ [ មានភាពចាស់ទុំ ] ដែលបម្រើនៅក្នុងតំបន់នោះ » ។ « ពួកគេបានមក ហើយអង្គុយជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារូបនោះ ហើយបានយកចិត្តទុកដាក់ដោយក្តីស្រឡាញ់ និងបានលួងលោមគាត់រហូតដល់ប្រធានបេសកកម្មអាចទាក់ទងមកគាត់ដោយផ្ទាល់ ។ យើងមានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងយ៉ាងអស្ចារ្យនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់យើង ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងណាម្នាក់អាចលួងលោមដល់អែលឌើរនោះ ដូចអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាស្វាមីភរិយានោះអាចធ្វើបានឡើយ » ។១
ជំនាញរបស់ពួកគេនៅគ្រានោះគឺសាមញ្ញបង្ហាញសេចក្តីអាណិតអាសូរនៅចំគ្រាដ៏ចាំបាច់នោះ ។ ពួកគេពុំខ្វល់ខ្វាយពីការនិយាយភាសាផ្សេងក្រៅពីភាសានៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទឡើយ ។ ពួកគេពុំបាច់ព្រួយបារម្ភពីការភ្លេចថ្ងៃខួបកំណើតចៅ ឬ ការប្រសិទ្ធពរទារកឡើយ បើទោះបីជាព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះសំខាន់យ៉ាងណាក្តី ។ ពួកគេខ្វល់ខ្វាយពីកន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់អាចប្រើពួកគេឲ្យទៅដើម្បីប្រទានពរដល់ជីវិតនៃកូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ ហើយដោយសារពួកគេមាននូវឆន្ទៈបែបនេះ នោះទ្រង់អាចឲ្យពួកគេតំណាងទ្រង់បាន ។
ការបម្រើគឺងាយស្រួលណាស់
សេចក្តពិតគឺថា គ្មានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងណាឃើញថាវាមានភាពងាយស្រួលដើម្បីចាកចេញពីផ្ទះឡើយ ។ ទោះបីជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ព្រិកហាំ យ៉ង់ យ៉ូហាន ថេលើរ ឬ វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វក្តី ។ ពួកគេមានកូន និង ចៅៗផងដែរ ហើយពួកគេស្រឡាញ់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួន គឺដូចជាពួកយើងអញ្ចឹងដែរ ។ ប៉ុន្តែពួកគេក៏ស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ហើយចង់បម្រើទ្រង់ ។ ថ្ងៃណាមួយ យើងអាចជួបអ្នកខ្លាំងពូកែទាំងនេះ ដែលជួយស្ថាបនាសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នេះ នោះយើងនឹងរីករាយថា យើងពុំគេចវេសខ្លួនយើងពីការបម្រើ នៅពេលយើងគួរតែបម្រើនោះឡើយ ។
អ្នកខ្លះអាចចង់បម្រើខណៈដែលកំពុងរស់នៅឯផ្ទះខ្លួន ។ បន្ទាប់ពីមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ដែលធ្វើឲ្យអាសេ ស្កុម៉ាឆើរ ណែលសិន ( ពុំជាប់សាច់ឈាមខ្ញុំទេ ) បានពិការត្រូវជិះលើរទេះរុញ នោះគាត់បារម្ភថាបំណងប្រាថ្នាក្នុងជីវិតរបស់គាត់ទៅបេសកកម្មជាមួយស្វាមីខ្លួន ដុន នឹងពុំអាចសម្រេចបានឡើយ ។ ក្រោយមកអ្នកជិតខាងម្នាក់បានជជែកជាមួយពួកគេអំពីបេសកកម្មសេវាកម្មសាសនាចក្រនៅឃ្លាំងរបស់ប៊ីស្សព ។ ដោយមានការលើកទឹកចិត្ត នោះពួកគេបាននិយាយជាមួយអ្នកគ្រប់គ្រងអគារ បានបំពេញសំណុំបែបបទរបស់ខ្លួន ហើយត្រូវបានហៅបម្រើរយៈពេលពីរថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍នៅឃ្លាំងក្បែរផ្ទះរបស់ខ្លួន ។
អាសេ ណែលសិននិយាយថា « វាងាយស្រួលណាស់ដោយគ្រាន់តែដេកគិតថា ‹ អូ៎ គេមិនត្រូវការខ្ញុំទៀតឡើយ › » ។ « ប៉ុន្តែឥឡូវខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានគេ ត្រូវការ ខ្ញុំ ។ ហើយនោះគឺជាទីបន្ទាល់មួយសម្រាប់ខ្ញុំ » ។
ពិតជាមានគេត្រូវការអ្នកខ្លាំងណាស់
ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានល្បួងឲ្យគិតថាពុំមានគេត្រូវការអ្នក នោះសូមឲ្យខ្ញុំបញ្ជាក់សារជាថ្មីជាមួយអ្នកថាគឺ មានគេត្រូវការអ្នក ។ គ្មានប្រធានបេសកកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រណា ដែលពុំចង់បានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគូស្វាមីភរិយាបន្ថែមទៀតដើម្បីបម្រើនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់ខ្លួនឡើយ ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងពង្រឹងដល់អែលឌែរ និង ស៊ីស្ទើរវ័យក្មេង ។ ពួកគេផ្តល់ការគាំទ្រ ដែលជួយមនុស្សដទៃឲ្យបម្រើកាន់តែប្រសើរឡើងនៅក្នុងទំនួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួន ។ ហើយតើអ្នកអាចស្រមៃទៅមើលថា វាសំខាន់ប៉ុណ្ណា ដែលអ្នកដឹកនាំដែលទើបតែក្លាយជាសមាជិកបានពីរបីឆ្នាំ មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងងាយស្រួលជាមួយនឹងសមាជិកសាសនាចក្រដែលបទពិសោធន៍យូរមកហើយនោះ ? ជារឿយៗអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងគឺជាចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់ប៊ីស្សព និង ប្រធានសាខា ។
យើងសូមលើកទឹកចិត្តដល់ប្រធានបេសកកម្ម ព្យាយាមឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងបម្រើ ដើម្បីបំពេញទៅតាមតម្រូវការនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់ខ្លួន ។ ប៊ីស្សពគួរតែព្យាយាមរកគូស្វាមីភរិយាដែលអាចទៅបម្រើបាន ។ គេហទំព័រ LDS.org មានរៀបរាប់ពីឱកាសជាច្រើនសម្រាប់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បង ។ ប៉ុន្តែសំខាន់ជាងគេបំផុតនោះ គូស្វាមីភរិយាអាចលុតជង្គង់របស់ខ្លួនចុះ ហើយទូលសួរដល់ព្រះវរបិតា ប្រសិនបើនេះគឺជាពេលត្រឹមត្រូវសម្រាប់ខ្លួន ដើម្បីបម្រើបេសកកម្មជាមួយគ្នា ។ តម្រូវការមួយនៃតម្រូវការទាំងអស់នោះគឺ បំណងប្រាថ្នា ដើម្បីបម្រើអាចជាតម្រូវការសំខាន់បំផុត ( សូមមើល គ. និង ស. ៤:៣ ) ។
នៅពេលខ្ញុំកោតសរសើរអំពីកិច្ចការរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បង នោះខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា មានពួកគេជាច្រើនចង់បម្រើ ប៉ុន្តែពួកគេពុំអាចធ្វើបាន ។ ការរារាំងនោះគឺដោយសារតែអាយុ ឬ សុខភាពទ្រុឌទ្រោម ក៏ដូចជាតម្រូវការចាំបាច់នានានៃសមាជិកគ្រួសារខ្លួន ។ នៅពេលបំណងប្រាថ្នានេះមានខ្លាំងក្លានៅក្នុងចិត្ត ប៉ុន្តែនៅតែមានដែនកំណត់បែបនេះ នោះមនុស្សដទៃអាចធ្វើកិច្ចការនេះជំនួសអ្នកបាន ហើយអ្នកអាចបរិច្ចាគថវិកាដ៏ចាំបាច់នោះ ។
គូស្វាមីភរិយាអើយ មិនថាអ្នកជានរណា ឬ នៅទីណាឡើយ សូមអធិស្ឋានអំពីឱកាសនេះដើម្បីបង្កើតឱកាសដ៏អស្ចារ្យធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងជាមួយគ្នា ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងជួយអ្នកឲ្យដឹងពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ។