„Konungur allra Lamanítana,” Sögur úr Mormónsbók (2023)
Konungur allra Lamanítana,” Sögur úr Mormónsbók
Konungur allra Lamanítana
Langar að læra um Drottin
Lamanítarnir höfðu konung sem ríkti yfir öllum öðrum konungum þeirra. Hann var faðir Lamoní konungs. Hann hélt að Nefítarnir væru óvinir. Dag einn sá hann Lamoní með Ammon. Konungurinn spurði Lamoní hvað hann væri að gera með Nefíta. Lamoní sagði konungi að þeir ætluðu að frelsa bræður Ammons úr fangelsi.
Konungurinn var reiður. Hann hélt að Nefítarnir væru að ljúga til að stela frá Lamanítunum. Hann sagði Lamoní að drepa Ammon og koma með sér.
Lamoní vildi ekki drepa Ammon. Hann sagði konungi að Ammon og bræður hans væru spámenn Guðs. Hann sagði að hann myndi hjálpa bræðrum Ammons.
Konungur dró fram sverð sitt til að særa Lamoní, en Ammon stöðvaði hann. Konungur réðst á Ammon í staðinn. Ammon varði sig. Hann særði handlegg konungs svo konungur gat ekki barist. Konungur var hræddur við hversu sterkur Ammon var. Hann lofaði að gefa Ammon helminginn af ríki sínu ef Ammon leyfði honum að lifa.
Ammon vildi ekki konungsríkið. Í staðinn bað hann konung um að frelsa bræður sína úr fangelsi. Hann bað konung um að hætta að vera reiður við Lamoní. Ammon sagði konungi að leyfa Lamoní að stjórna ríki sínu eins og honum þætti best.
Konungur var hissa hversu annt Ammon var um Lamoní. Hann samþykkti að gera allt sem Ammon bað um.
Konungurinn vildi læra meira um það sem Ammon og Lamoní höfðu sagt honum um Guð. Hann bað Ammon og bræður hans að koma og kenna sér.
Ammon og Lamoní fóru til Middonílands. Bræður Ammons voru í fangelsi þar. Þeir voru bundnir með reipi og höfðu hvorki fengið mat né vatn. Lamoní sannfærði konung Middonílands um að láta bræður Ammons lausa.
Þegar þeir voru frjálsir, fóru bræður Ammons til föður Lamonís. Þeir hneigðu sig fyrir konungi og báðu um að verða þjónar hans. Konungurinn neitaði því. Í staðinn vildi hann að þeir kenndu honum fagnaðarerindið. Einn af bræðrunum hét Aron. Hann las ritningarnar fyrir konung og kenndi honum um Guð og Jesú Krist.
Konungurinn trúði Aron. Hann sagði að hann myndi gefa allt ríki sitt til að þekkja Guð. Hann spurði Aron hvað hann þyrfti að gera. Aron sagði konungi að iðrast og biðja til Guðs af trúfesti. Konungurinn iðraðist synda sinna og baðst fyrir.
Konungurinn féll í gólfið. Þjónar konungs hlupu til að segja drottningunni frá.
Drottningin kom og sá konunginn á gólfinu. Hún hélt að Aron og bræður hans hefðu drepið konunginn. Drottningin var reið.
Drottningin sagði þjónum sínum að drepa Aron og bræður hans. En þjónarnir voru hræddir. Þeir sögðu að Aron og bræður hans væru of máttugir. Nú varð drottningin hrædd. Hún sendi þjóna sína til að segja fólkinu í borginni hvað hafði gerst. Hún vonaði að fólkið myndi drepa Aron og bræður hans.
Aron vissi að fólkið yrði reitt. Aron vissi líka að konungurinn væri ekki dáinn. Hann hjálpaði konunginum að standa á fætur. Konungur fékk styrk sinn til baka og stóð á fætur. Drottningin og þjónar hennar voru hissa.
Konungur kenndi drottningunni og þjónunum um Jesú. Þau trúðu öll á Jesú. Konungur vildi að allt hans fólk lærði um Jesú. Hann setti lög um að Aron og bræður hans mættu kenna fagnaðarerindið hvar sem var í ríki hans. Þeir kenndu fólkinu og kölluðu presta og kennara í landinu.