„Nóa konungur og Limí konungur,“ Sögur úr Mormónsbók (2023)
Nóa konungur og Limí konungur
Flótti frá Lamanítum
Nóa konungur ríkti yfir hópi Nefíta. Hann gerði marga slæma hluti og sumt fólk var honum reitt. Maður að nafni Gídeon barðist við Nóa með sverði. Nóa flúði og klifraði upp í turn. Úr turninum sá hann her Lamaníta koma. Nóa lét sem hann óttaðist um fólk sitt svo Gídeon leyfði honum að lifa.
Nóa og fólkið hans flúði. En Lamanítarnir eltu þau og byrjuðu að ráðast á þau. Nóa sagði mönnunum að skilja fjölskyldur sínar eftir og fara með sér.
Sumir mannanna fór með Nóa. En margir þeirra kusu að vera um kyrrt með fjölskyldum sínum. Limí sonur Nóa valdi að vera um kyrrt.
Fjöldi dætra stóð fyrir framan herinn og bað Lamanítana um að meiða ekki fjölskyldur þeirra. Lamanítarnir hlustuðu á dæturnar og leyfðu Nefítunum að lifa. Þess í stað handsömuðu þeir Nefítana.
Mennirnir sem flúðu vildu fara aftur til fjölskyldna sinna. Nóa reyndi að stöðva þá og því tóku þeir hann af lífi. Síðan fóru þeir aftur til fjölskyldna sinna.
Mennirnir voru glaðir að fjölskyldur þeirra væru öruggar. Þeir sögðu Gídeon hvað komið hafði fyrir Nóa.
Fólkið kaus Limí sem sinn nýja konung. Limí lofaði konungi Lamaníta að þeir myndu greiða Lamanítum helming af öllu sem þeir áttu. Í staðinn lofaði konungur Lamaníta að hann myndi ekki meiða fólk Limís.
Þeir lifðu í friði í nokkur ár. Þá fóru Lamanítarnir að fara illa með fólk Limís. Fólkið vildi verða frjálst aftur. Það reyndi að berjast við Lamanítana en biðu ósigur. Fólkið ákallaði Guð um hjálp.
Dag einn fengu Limí og fólkið hans heimsókn frá Nefíta sem hét Ammon. Ammon kom frá landi sem hét Sarahemla. Limí var glaður að sjá Ammon.
Ammon gæti leitt fólk Limís til Sarahemla en fyrst varð það að flýja frá Lamanítunum. Gídeon var með áætlun.
Að kvöldi til gaf Gídeon varðmönnum Lamaníta aukalega vín til þess að þeir sofnuðu. Á meðan varðmennirnir sváfu, flúði Limí og allt hans fólk borgina.
Það fór til Sarahemla og gekk til liðs við Nefítana þar. Limí og fólk hans lærðu meira um Guð. Þau gerðu sáttmála eða gáfu sérstakt loforð um að þjóna Guði og hlýða boðorðum hans. Þau tóku skírn og urðu hluti af kirkju Guðs. Þau mundu að Guð hjálpaði þeim að flýja frá Lamanítunum.