„Spámaðurinn Samúel,“ Sögur úr Mormónsbók (2023)
Spámaðurinn Samúel
Kenna um fæðingu og dauða Jesú
Lamanítaspámaður að nafni Samúel fór og kenndi Nefítum í Sarahemla. Hann kenndi um iðrun. Nefítarnir vildu ekki hlusta og hentu honum út úr borginni.
Samúel var í þann mund að snúa aftur til fólks síns. Drottinn bauð honum samt að snúa aftur til að kenna Nefítunum.
Drottinn sagði Samúel að hann myndi leiðbeina honum með það sem hann ætti að segja. Samúel hlýddi Drottni. Hann snéri aftur til Sarahemla. En Nefítarnir vildu ekki hleypa honum inn í borgina.
Samúel klifraði upp borgarvegginn. Hann sagði það sem Drottinn blés honum í brjóst. Hann varaði fólkið við því að því yrði tortímt, vegna þess að það væri að gera slæma hluti. Hann sagði að einungis iðrun og trú á Jesú Krist gætu frelsað það Hann sagði að Jesús, sonur Guðs, myndi fæðast eftir fimm ár.
Helaman 13:4–11; 14:2, 8, 12–18
Samúel sagði að tákn myndu birtast um fæðingu Jesú. Hann sagði fólkinu að leita táknanna. Eitt táknið yrði nótt án myrkurs. Önnur merki yrðu meðal annars ný stjarna og margir dásamlegir hlutir myndu birtast á himninum.
Samúel vildi að fólk tryði á Jesú. Hann sagði að Jesús myndi deyja og rísa upp, svo allir menn gætu frelsast ef þeir iðrast.
Samúel sagði að teikn yrðu á lofti um dauða Jesú. Fólk gæti ekki séð sólina, tunglið eða stjörnurnar. Það yrði ekkert ljós í þrjá daga.
Það yrðu þrumur og eldingar. Það yrðu jarðskjálftar og borgir eyðilagðar.
Sumir trúðu Samúel, en margir Nefítanna voru honum reiðir. Þeir köstuðu steinum og skutu örvum að honum. Drottinn verndaði Samúel þar sem hann stóð á múrnum. Hvorki steinarnir né örvarnar gátu hæft hann.
Þegar enginn gat hæft Samúel, trúðu margir orðum hans. Flestir voru þó enn reiðir. Þeir reyndu að ná Samúel og binda hann. Samúel flúði og fór heim. Hann hélt áfram að kenna fólki sínu.
Þeir Nefítar sem trúðu Samúel iðruðust og voru skírðir af spámanninum Nefí. Þeir trúðu á Jesú og fylgdust með táknunum um fæðingu Jesú, sem Samúel hafði sagt þeim frá.