Verhalen uit de Schriften
De profeet Mormon


‘De profeet Mormon’, Verhalen uit het Boek van Mormon (2023)

Woorden van Mormon 1; Mormon 1–8

De profeet Mormon

Het Boek van Mormon schrijven

veel mensen maken wapens, de jonge Mormon en zijn moeder staan bij een tafel vol zwaarden

Mormon was een Nephiet die in Jezus Christus geloofde. Hij groeide op in een tijd waarin veel mensen de geboden van God niet gehoorzaamden. De mensen beroofden en vermoordden elkaar voor geld en macht. Er waren veel oorlogen.

3 Nephi 5:12–13; 4 Nephi 1:27–49; Mormon 1:1–3, 15, 18–19

Ammaron praat met Mormon en zijn moeder terwijl ze gewassen oogsten, en veel mensen werken naast hen op het veld

Toen Mormon 10 jaar was, kwam er een man naar hem toe die Ammaron heette. Ammaron zorgde voor de kronieken van de Nephitische geschiedenis. Ammaron vertrouwde Mormon en vertelde hem dat de kronieken waren verborgen in een heuvel. Ammaron zei dat als Mormon 24 jaar was, hij moest opschrijven wat er met het volk was gebeurd en dat hij dat aan de kronieken moest toevoegen.

4 Nephi 1:47–49; Mormon 1:2–4

de tiener Mormon bidt in een bos en overal om hem heen is licht

Toen Mormon ouder werd, herinnerde hij zich wat Ammaron hem had gevraagd. Toen Mormon 15 jaar was, werd hij door de Heer bezocht. Mormon leerde over de goedheid van Jezus.

Mormon 1:5, 15

Mormon als tiener draagt een wapenrusting en kijkt naar een leger Nephieten

Hoewel Mormon nog jong was, was hij sterk. De Nephieten kozen hem als aanvoerder van hun legers. Mormon hield met heel zijn hart van de mensen. Hij wilde dat ze God gehoorzaamden en gelukkig waren.

Mormon 2:1–2, 12, 15, 19; 3:12

de volwassen Mormon is verdrietig en bidt, op de achtergrond is het land in brand gestoken

Mormon probeerde de mensen te helpen. Hij bad elke dag voor hen. De mensen wisten dat ze slechte dingen deden, maar ze wilden zich niet bekeren. Ze hadden Gods macht niet meer om hen te helpen. Omdat ze geen geloof meer hadden, waren de wonderen gestopt. Ze bleven vechten en velen van hen stierven. Mormon was verdrietig.

Mormon 1:13–14, 16–19; 2:23–27; 3:1–12; 4:5, 9–12; 5:1–7

Mormon schrijft en schikt metalen platen

Toen Mormon ongeveer 24 jaar was, ging hij naar de heuvel waar de kronieken verborgen lagen. Hij begon de verhalen en leringen van het volk op metalen platen te schrijven. God liet hem weten wat hij moest schrijven. Mormon werkte jarenlang aan de kroniek. Nu wordt die kroniek het Boek van Mormon genoemd.

Woorden van Mormon 1:3–9; Mormon 1:3–4; 2:17–18

Mormon, zijn vrouw en zijn kinderen reizen

Na vele oorlogen hadden de Lamanieten bijna alle Nephieten gedood. Mormon wist dat er binnenkort niemand van zijn volk zou overblijven. Hij was verdrietig, omdat ze zich niet hadden bekeerd en God niet om hulp hadden gevraagd. Maar hij bad en vroeg God om de platen te beschermen. Hij wist dat de platen veilig zouden zijn, omdat Gods woorden erop stonden.

Woorden van Mormon 1:11; Mormon 5:11; 6:6, 16–22

Mormon als oude man geeft zijn zoon Moroni de metalen platen

Mormon wilde dat het volk in Jezus zou geloven. Hij hoopte dat veel mensen het boek in de toekomst zouden lezen. Hij wilde vooral dat de families van de Lamanieten het op een dag zouden lezen. Als ze dat deden, zouden ze over Jezus leren. Voordat Mormon stierf, gaf hij de kroniek aan zijn zoon Moroni in bewaring.

Woorden van Mormon 1:1–2; Mormon 3:17–22; 5:8–24; 6:6; 7; 8:1