-
ពិចារណា៖តើការរៀនសូត្របង្កើតឱកាសតាមរបៀបណា ?
-
សូមមើល ៖« ការអប់រំសម្រាប់ជីវិតដ៏ល្អប្រសើរ » មាននៅលើ srs.lds.org/videos ។ ( គ្មានវីដេអូឬ ? សូមអាន ទំព័រ ១៦៥ ) ។
ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចមើលវីដេអូទេ សូមអានរឿងនេះវិញ ។
អែលឌើរ យ៉ូសែប ដបុលយូ ស៊ីតាទី ៖ កាលអាយុ ១៣ ឆ្នាំ ខ្ញុំបានរស់នៅក្នុងតំបន់ដ៏ក្រីក្របំផុតមួយនៃប្រទេសកេនយ៉ា ។ ប្រជាជននៅទីនោះក្រីក្រណាស់ ។ ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលមានលទ្ធភាពទទួលបានអ្វីៗដែលមនុស្សដទៃបានកោតសរសើរទំនងជាមនុស្សដែលមានការអប់រំល្អ ។ ខ្ញុំបានមើលឃើញថា ការអប់រំគឺជាគន្លឹះឆ្ពោះទៅកាន់ជីវិតដ៏ល្អប្រសើរមួយ ។
គំនិតនេះបានបន្តកើតឡើងដែលនាំឲ្យខ្ញុំទៅនិយាយនឹងនាយកសាលាមួយដែលខ្ញុំពិតជាប្រាថ្នាចង់ទៅរៀននៅទីនោះ ។ ខ្ញុំត្រូវការកង់របស់ឪពុកខ្ញុំដើម្បីធ្វើដំណើរទៅ ហើយវាចំណាយពេលពាក់កណ្ដាលថ្ងៃ ។ ខ្ញុំពុំធ្លាប់ចេញពីភូមិរបស់ខ្ញុំឡើយ ។ ខ្ញុំពុំចេះភាសាអង់គ្លេសច្រើនទេ ហើយនាយកសាលារូបនេះគឺជាជនជាតិបរទេស ។ ខ្ញុំពុំធ្លាប់ជួប ឬនិយាយផ្ទាល់នឹងជនបរទេសពីមុនមកឡើយ ដូច្នេះនេះគឺជាគំនិតគួរឲ្យភ័យខ្លាច ។
ពេលខ្លះ ចិត្តខ្ញុំបានជំរុញឲ្យខ្ញុំបន្តទៀតទៅមុខ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំគួរធ្វើកិច្ចការនេះ ដូច្នេះខ្ញុំបានចេញទៅជួបនឹងនាយកសាលារូបនោះ ។ នៅពេលខ្ញុំមើលមុខគាត់ ខ្ញុំអាចឃើញថា គាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់នេះឈរទ្រឹងនៅពីមុខគាត់ដូចជាទាហានម្នាក់អញ្ចឹង ។ គាត់មានកែវភ្នែកស្រទន់ ដូច្នេះវាបានជំរុញចិត្តខ្ញុំឲ្យក្លាហាន ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំពិតជាចង់ចូលរៀននៅសាលារបស់គាត់ ហើយខ្ញុំនឹងរីករាយយ៉ាងខ្លាំង ប្រសិនបើគាត់អាចទទួលយកខ្ញុំ ។ បន្ទាប់មកគាត់បានពោលថា « យើងចាំមើលពេលដែលលទ្ធផលប្រឡងចេញសិន » ។ ខ្ញុំបានតបថា « អរគុណ លោក » ។ មិនដល់បួននាទីផង ខ្ញុំក៏បានចេញពីការិយាល័យរបស់គាត់ ។
បួននាទីដែលខ្ញុំបាននៅក្នុងការិយាល័យនោះពិតជាគ្រាដ៏អស្ចារ្យក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំគឺជាសិស្សតែម្នាក់គត់មកពីថ្នាក់បឋមសិក្សារបស់ខ្ញុំដែលត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យទៅរៀននៅសាលាមួយដ៏ល្អបំផុតនៅក្នុងតំបន់របស់យើង ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណជាខ្លាំងដែលបុរសម្នាក់នេះបានផ្ដល់ឱកាសនេះដល់ខ្ញុំ ហើយវាបានបំផុសគំនិតខ្ញុំឲ្យខិតខំធ្វើជាសិស្សដ៏ល្អបំផុតនៅក្នុងថ្នាក់ ។
ការណ៍នោះបានបើកឱកាសឲ្យខ្ញុំទៅរៀននៅសាលាល្អមួយទៀត រួចហើយរៀបចំខ្លួនចូលរៀនសាកលវិទ្យាល័យ ។ ការអប់រំរបស់ខ្ញុំផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យខ្ញុំជួបនឹងភរិយានៅឯសាកលវិទ្យាល័យ ។ វាបានផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យខ្ញុំដើម្បីរកការងារមួយនៅទីក្រុង ។ កាលកំពុងរស់នៅទីក្រុងណៃរ៉ូប៊ី យើងបានជួបនឹងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាប្ដីប្រពន្ធមួយគូ ដែលបានអញ្ជើញយើងទៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់ ជាកន្លែងដែលពួកគាត់មានការប្រជុំជាមួយនឹងសមាជិកសាសនាចក្រ ។ ប្រសិនបើខ្ញុំពុំបាននៅទីក្រុងណៃរ៉ូប៊ីនៅគ្រានោះទេ ខ្ញុំនឹងពុំស្គាល់ដំណឹងល្អឡើយ ។ ដោយសារខ្ញុំមានការងារដ៏ល្អមួយ វាផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យខ្ញុំបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការអប់រំគឺជាគន្លឹះមួយឆ្ពោះទៅកាន់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ វានឹងបើកផ្លូវជាច្រើនសម្រាប់អ្នកដើម្បីមានលទ្ធភាពផ្គត់ផ្គង់ដល់ខ្លួនឯងខាងសាច់ឈាម ហើយមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនខាងវិញ្ញាណផងដែរ ។
សូមត្រឡប់ទៅទំព័រ ១៦២ ។
-
ពិភាក្សា ៖តើអែលឌើរ យ៉ូសែប ដបុលយូ ស៊ីតាទីចង់បានអ្វីខ្លះ នៅពេលលោកមានអាយុ១៣ ឆ្នាំ ? តើលោកបានធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
អាន ៖គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១១៨–១៩ និងពាក្យដកស្រង់មកពីប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( នៅខាងស្ដាំ )
-
ពិចារណា ៖តើគំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះដែលបានមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអំពីការកែលម្អជីវិតរបស់អ្នក ?
-
តាំងចិត្ត ៖សូមតាំងចិត្តធ្វើតាមសកម្មភាពដូចខាងក្រោមអំឡុងសប្ដាហ៍នេះ ។ សូមគូសសញ្ញាកែងក្នុងប្រអប់ នៅពេលអ្នកបញ្ចប់ការតាំងចិត្តនីមួយៗ ។
-
សូមបំពេញគោលដៅ និងសកម្មភាពណែនាំដូចខាងក្រោម ។
-
សូមបញ្ចប់ការសរសេរអំពីផែនការ « បេសកកម្មរបស់ជីវិត » អ្នក ហើយពិភាក្សាវាជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក ។
-
សុំឲ្យមនុស្សម្នាក់ធ្វើជាអ្នកណែនាំរបស់អ្នក ហើយណាត់ពេលមួយជួបគ្នា ។
មូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ខ្ញុំ ៖ ស្វែងរកការរៀនសូត្រ—ម៉ោងជាអតិបរមា ៖ ២០ នាទី