Në Lamtumirë

Nga Presidenti Tomas S. Monson

President of the Church

Asnjë prej nesh nuk mund ta konceptojë rëndësinë e plotë të asaj që bëri Krishti për ne në Gjetseman, por çdo ditë të jetës sime jam mirënjohës për sakrificën e Tij shlyese.

Vëllezër dhe motra të mia, zemra më është mbushur plot teksa vijmë drejt mbylljes së kësaj konference. Kemi ndier Shpirtin e Zotit me një bollëk të madh. I shpreh vlerësimin tim dhe atë të anëtarëve të Kishës kudo që janë, çdokujt që ka marrë pjesë, përfshirë dhe ata që kanë dhënë lutje. I kujtofshim gjatë mesazhet që kemi dëgjuar. Kur të marrim botimet e revistave Ensign dhe Liahona që do të përmbajnë këto mesazhe me shkrim, i lexofshim e i studiofshim ato.

Sërish muzika në të gjitha sesionet ka qenë e mrekullueshme. Shpreh mirënjohjen time personale për njerëzit e gatshëm për të ndarë talentet e tyre me ne, që na prekën e na frymëzuan gjatë zhvillimit.

Gjatë kësaj konference kemi mbështetur, me ngritjen e dorës, Vëllezër të cilët u thirrën në pozita të reja. Dëshirojmë që ata ta dinë se ne presim me padurim të punojmë me ta në kauzën e Mjeshtrit.

Shpreh dashurinë dhe vlerësimet e mia për këshilltarët e mi të përkushtuar, Presidentin Henri B. Ajring dhe Presidentin Diter F. Uhtdorf. Ata janë njerëz me urtësi e të kuptuar. Shërbimi i tyre është i paçmuar. I dua dhe i mbështes Vëllezërit e mi të Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve. Ata shërbejnë në mënyrën më të efektshme dhe janë plotësisht të përkushtuar ndaj punës. Gjithashtu u shpreh dashurinë time pjesëtarëve të Të Shtatëdhjetëve dhe të Peshkopatës Kryesuese.

Ne përballemi me shumë sfida në botën e sotme, por ju siguroj se Ati ynë Qiellor është i vëmendshëm ndaj nesh. Ai do gjithkënd nga ne dhe do të na bekojë kur e kërkojmë nëpërmjet lutjes e kur përpiqemi të zbatojmë urdhërimet e Tij.

Ne jemi një kishë botërore. Anëtarësia jonë gjendet anembanë botës. Qofshim qytetarë të mirë të kombeve në të cilat jetojmë dhe fqinjë të mirë në komunitetet tona, duke iu gjendur atyre të besimeve të tjera si edhe atyre të besimit tonë. Qofshim shembuj të ndershmërisë e të integritetit kudo ku ne shkojmë dhe në çfarëdo që bëjmë.

Faleminderit për lutjet tuaja në të mirën time, vëllezër e motra, dhe në të mirë të të gjithë Autoriteteve të Përgjithshme të Kishës. Jemi thellësisht mirënjohës për ju dhe për gjithçka që ju bëni për të çuar më tej punën e Zotit.

Ndërsa ktheheni në shtëpitë tuaja, u kthefshit të sigurt. Qofshin bekimet e qiellit mbi ju.

Tani, para se të largohemi për sot, lejomëni të ndaj me ju dashurinë time për Shpëtimtarin dhe për sakrificën e Tij të madhe shlyese për ne. Në hapësirën e tre javëve e gjithë bota e krishterë do të kremtojë Pashkën. Besoj se asnjë prej nesh nuk mund ta konceptojë rëndësinë e plotë të asaj që bëri Krishti për ne në Gjetseman, por çdo ditë të jetës sime jam mirënjohës për sakrificën e Tij shlyese në të mirën tonë.

Në çastin e fundit, Ai mund të kthehej pas. Por nuk ktheu. Ai kaloi nën të gjitha gjërat, që të mund t’i shpëtonte të gjitha gjërat. Duke vepruar ashtu, Ai na dha jetë përtej kësaj ekzistence tokësore. Ai na ka rifituar prej Rënies së Adamit.

Deri në thellësitë e vetë shpirtit tim, i jam mirënjohës Atij. Ai na mësoi si të jetojmë. Ai na mësoi si të vdesim. Ai na siguroi shpëtimin.

Ndërsa e mbyll, më lejoni të ndaj me ju fjalët prekëse të shkruara nga Emili Herris, të cilat i përshkruajnë aq mirë ndjenjat e mia kur vjen Pashka:

Pëlhura e linjtë që njëherë mbante Atë, është e zbrazët.
Ajo rri atje,
E freskët, e bardhë dhe e pastër.
Dera qëndron e hapur.
Guri është rrokullisur tutje,
Dhe thuajse mund t’i dëgjoj engjëjt që këndojnë lavdet e Tij.
Pëlhura e linjtë s’mund ta mbajë Atë.
Guri s’mund ta mbajë Atë.
Fjalët jehojnë nëpër dhomëzën e gurtë të zbrazur,
“Ai nuk është këtu.”
Pëlhura e linjtë që njëherë mbante Atë, tani është e zbrazët.
Ajo rri atje,
E freskët, e bardhë dhe e pastër
Dhe, oh, aleluja, ajo është e zbrazët.1

Bekime juve, vëllezër e motra të mia. Në emrin e Jezu Krishtit, Shpëtimtarit tonë, amen.