ក្បួនបព្វជិតភាពរបស់អ្នក
សូមបង្កើតក្បួនលេងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងបង្ហាញខ្លួនអ្នកថាជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។
កាលពីខែធ្នូឆ្នាំមុន គណៈប្រធានទីមួយបានចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ប្រកាសថា កុមារាអាយុ ១១ ឆ្នាំ នឹង « ចាប់ផ្ដើមចូលរួម…កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន … នៅដើមខែមករា ក្នុងឆ្នាំដែលពួកគេនឹងឈានចូលដល់អាយុ ១២ ឆ្នាំ » ។
ជាលទ្ធផល អំឡុងដើមឆ្នាំនេះ មានការភ្ញាក់ផ្អើលបន្ដិចដែលកុមារាអាយុ ១១ ឆ្នាំ ដែលស្មានថានឹងនៅក្នុងថ្នាក់កុមារ រហូតដល់ខួបកំណើតរបស់ពួកគេលើកក្រោយ តែឥឡូវនេះបានមកចែកនំប៉័ងនឹងទឹកនៅថ្ងៃអាទិត្យ ក្នុងនាមជាឌីកុនដែលបានតែងតាំងថ្មីបំផុតក្នុងសាសនាចក្រ ។
ខ្ញុំងឿងឆ្ងល់ថា តើនរណានឹងភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងបំផុតដោយសារការផ្លាស់ប្ដូរនេះ— តើជាឌីកុន ឬឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ ។ ក្នុងចំណោមឌីកុនថ្មីទាំង ៨០ ០០០ នាក់—នោះមានពួកគេជាច្រើនមានវត្តមានជាមួយយើងនាល្ងាចនេះក្នុងសន្និសីទទូទៅដ៏អស្ចារ្យនេះ ឬកំពុងចូលរួមតាមរយៈបច្ចេកវិទ្យា ។ សូមស្វាគមន៍ដល់បងប្អូនប្រុសក្នុងបព្វជិតភាពដ៏អស្ចារ្យ !
ការផ្លាស់ប្ដូរនេះធ្វើឲ្យការប្រជុំនេះ ក្លាយជាប្រវត្តិសាស្ត្រមួយ— វាហាក់ដូចជាមានក្រុមអ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុនដ៏ធំជាង គេបំផុត ចូលរួមក្នុងសម័យប្រជុំបព្វជិតភាពទូទៅក្នុងសន្និសីទទូទៅ ។ ជាលទ្ធផលក្នុងឱកាសពិសេសនេះ ខ្ញុំផ្ដោតការនិយាយរបស់ខ្ញុំ ជាពិសេសចំពោះយុវជននៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។
មេរៀនដែលរៀនពីកីឡា
ក្នុងនាមជាសិស្ស បងប្អូនជាច្រើនក៏អភិវឌ្ឍជំនាញ ចំណាប់អារម្មណ៍ និងល្បែងកម្សាន្ដផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ តាមរយៈសកម្មភាពក្រៅកម្មវិធីសិក្សានៅសាលារៀន ឬរៀនជាឯកជន ក្រុមនៅក្រៅសាលា រួមទាំងកីឡានានាផងដែរ ។
ខ្ញុំចូលចិត្តកីឡាពេញមួយជីវិតខ្ញុំ នោះខ្ញុំតែងតែសរសើរដល់អ្នកដែលអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពខាងកីឡារបស់ពួកគេដល់កម្រិតមួយដែលពួកគេធ្វើបានយ៉ាងល្អ ។ ដើម្បីឲ្យមនុស្សម្នាក់ ស្ទាត់ជំនាញ នូវអ្វីមួយ បន្ថែមពីលើទេពកោសល្យពីធម្មជាតិ វាតម្រូវឲ្យការលុតដំ ការលះបង់ដ៏ច្រើន ព្រមទាំងការបំពាក់បំប៉ន និងការអនុវត្តជាច្រើនម៉ោង ។ កីឡាករបែបនេះ ជាញឹកញាប់បានឮពាក្យរិះគន់ធ្ងន់ៗពីគ្រូបង្វឹកនៅពេលខ្លះ ហើយស្ម័គ្រចិត្តទុកចោលនូវអ្វីដែលពួកគេចង់បានឥឡូវនេះមួយអន្លើរ ដើម្បីទទួលបានអ្វីកាន់តែប្រសើរក្នុងពេលអនាគត ។
យើងស្គាល់សមាជិកសាសនាចក្រ និងថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពដែលមានបទពិសោធន៍ជោគជ័យកម្រិតខ្ពស់បំផុតក្នុងវិជ្ជាជីវៈកីឡាករ ។ មានគំរូល្អៗជាច្រើន ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចរៀបរាប់តែមួយចំនួនតូចនៅទីនេះដោយព្រោះពេលវេលាតិច ។ អ្នកអាចនឹងស្គាល់កីឡាករទាំងនេះមួយចំនួន ៖ ក្នុងកីឡាវាយកូនបាល់ យេរេមី ហ្គាត់ធ្រី និងប្រាយ ហាបពើរ ក្នុងកីឡាបាល់បោះ ចាបារី ផាកឺ និង ជីមមើរ ហ្វ្រេឌេត ក្នុងកីឡាបាល់ទាត់ រីកាដូ រ៉ូចាស និង ការប្រកួតពានរង្វាន់ផ្នែកបាល់បោះ វិល្លាម ហូប៉ោតេ, ថាយសិម ហីល និង ដានីយ៉ែល សូរេនសុន ។ កីឡាករម្នាក់ៗបានធ្វើការបរិច្ចាគយ៉ាងសំខាន់នៅខាងកីឡា ។
ខណៈដែលពួកគេមានជោគជ័យខ្លាំងខាងកីឡា នោះអត្តពលិកទាំងនេះនឹងធ្វើជាមនុស្សដំបូងគេដើម្បីសារភាពថា ពួកគាត់ពុំពូកែខាងកីឡាទេ ឬជាមនុស្សដ៏ល្អឥតខ្ចោះនោះឡើយ ។ ពួកគេធ្វើការខិតខំខ្លាំងដើម្បីបានល្អបំផុតនៅក្នុងកីឡារបស់ពួកគេ—ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ ពួកគេក្រោកឡើង បើពួកគេដួលចុះ ហើយខិតខំកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ។
សិក្សាក្បួនលេង
នៅក្នុងក្រុមកីឡា យុទ្ធសាស្ត្រត្រូវបង្កើតឡើងសម្រាប់ស្ថានភាពកីឡាជាក់លាក់ ហើយប្រមូលផ្ដុំទៅជាក្បួនលេង ។ កីឡាកររៀនការចាត់តាំងជាក់លាក់អំពីយុទ្ធសាស្ត្រនីមួយៗ ។ កីឡាករជោគជ័យសិក្សាក្បួនលេងយ៉ាងហ្មត់ចត់ នៅពេលមានការប្រកួតម្តងៗ ពួកគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់បំផុតថាត្រូវទៅត្រង់ណា ហើយធ្វើអ្វី ។
ថតរូបដោយ Dave Kaup/REUTERS/stock.adobe.com
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ យើងជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ក៏មានក្រុមមួយ ( កូរ៉ុមមួយ ) ផងដែរ និងក្បួនលេង ( ព្រះគម្ពីរដ៏បរិសុទ្ធ និងពាក្យសម្ដីរបស់ពួកព្យាការីសម័យបច្ចុប្បន្ន ) ។
តើអ្នកបានពង្រឹងសមាជិកក្រុមឬទេ ?
តើអ្នកបានសិក្សាក្បួនលេងអ្នកបានល្អប៉ុណ្ណា ?
តើអ្នកយល់ពីការចាត់តាំងរបស់អ្នកពេញលេញឬទេ ?
ការទប់ទល់នឹងគូប្រកួត
បើមើលបន្ថែមទៀតទៅលើរឿងប្រៀបធៀបនេះ គ្រូបង្វឹកដ៏អស្ចារ្យស្គាល់ភាពខ្លាំង និងភាពខ្សោយរបស់ក្រុមពួកគេក៏ដូចជាក្រុមគូប្រគួតផងដែរ ។ ពួកគេបង្កើតជាយុទ្ធសាស្ត្រមួយដែលនឹងផ្ដល់ឱកាសល្អបំផុតដើម្បីបានជោគជ័យ ។ ចុះអ្នកវិញនោះ ?
អ្នកដឹងថាការល្បួងណា ដែលអ្នកងាយធ្លាក់ចុះបំផុត ហើយអ្នកអាចទស្សនទាយថា មារសត្រូវនឹងព្យាយាមដើម្បីបញ្ឈប់ និងបំបាក់ទឹកចិត្តអ្នករបៀបណា ។ តើអ្នកបានបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្រផ្ទាល់ខ្លួន និងក្បួនលេងដើម្បីអ្នកនឹងដឹងរបៀបទប់ទល់ នៅពេលជួបនឹងការផ្ទុយនោះដែរឬទេ ?
នៅពេលជួបនឹងការល្បួងផ្នែកសីលធម៌ផ្សេងៗ—ទោះជានៅក្នុងចំណោមអ្នកដទៃ ឬនៅពេលអ្នកនៅតែឯងមើលអេក្រង់ក្ដី—អ្នកដឹងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អ្នក ។ បើមិត្តម្នាក់ឲ្យយោបល់អ្នកឲ្យផឹកគ្រឿងស្រវឹង ឬសាកគ្រឿងញៀន អ្នកដឹងអំពីយុទ្ធសាស្ត្រអ្នក ។ អ្នកហាត់រៀន ហើយដឹងរបៀបដើម្បីប្រតិកម្មទៅវិញទុកជាមុន ។
ដោយមានយុទ្ធសាស្ត្រ ក្បួនលេង និងការតាំងចិត្តមុតមាំដើម្បីធ្វើតាមតួនាទីអ្នក នោះអ្នកនឹងរកឃើញថា ការល្បួងនោះ ពុំសូវមានឥទ្ធិពលគ្រប់គ្រងអ្នកទេ ។ អ្នកនឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តជាស្រេចថា ត្រូវប្រតិកម្មបែបណា ហើយអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ។ អ្នកនឹងមិនចាំបាច់ត្រូវសម្រេចចិត្តគ្រប់ពេលដែលអ្នកប្រឈមនឹងការល្បួងនោះទេ ។
ថ្មីៗនេះ ពួកដប់ពីរនាក់ម្នាក់បានចែកចាយរឿងមួយដែលបង្ហាញអំពីគោលការណ៍នេះ ។ ក្នុងនាមជាសង្ឃម្នាក់នៅវិទ្យាល័យ គាត់ដើរលេងនឹងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់ ។ បន្ទាប់ពីពួកគេទទួលទានហើយ ពួកគេបានបើកឡានក្រឡឹងជុំវិញនៅពេលមានគេឲ្យយោបល់ថាពួកគេគួរតែទៅមើលខ្សែភាពយន្ដណាមួយនោះ ។ បញ្ហានោះគឺថា គាត់បានដឹងថាវាគឺជាខ្សែភាពយន្ដមួយដែលគាត់មិនគួរទៅមើលឡើយ ។ ទោះជារំពេចនោះគាត់មានអារម្មណ៍ដាក់សម្ពាធ និងរន្ធត់អំពីស្ថានភាពនោះក្ដី ក៏គាត់បានដាក់ផែនការរឿងនេះរួចហើយ ។ វាមានប្រវែងមួយទំព័រនៅក្នុងក្បួនបព្វជិតភាពរបស់គាត់ ។
គាត់បានស្រូបខ្យល់ដង្ហើមវែងៗ ហើយប្រមូលភាពក្លាហានរបស់គាត់ ប្រកាសថា « ខ្ញុំមិនមើលខ្សែភាពយន្ដនោះទេ ។ សូមដាក់ខ្ញុំចុះនៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំ » ពួកគេបានធ្វើដូចនោះមែន ។ យុទ្ធសាស្ត្រសាមញ្ញនាំទៅរកជោគជ័យ ! ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក មិត្តម្នាក់របស់គាត់នៅយប់នោះ បានពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលគំរូរបស់គាត់នេះបានក្លាយជាកម្លាំងដ៏ខ្លាំងមួយសម្រាប់ខ្លួន ដើម្បីប្រឈមមុខយ៉ាងក្លាហាននឹងស្ថានភាពស្រដៀងគ្នានេះនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ។
ទំព័រជាច្រើនមកពីក្នុងក្បួនលេង
ខ្ញុំបានសួរបងប្អូនប្រុសពីរបីនាក់ឲ្យផ្ដល់អនុសាសន៍អំពីយុទ្ធសាស្ត្រដែលអ្នកអាចនឹងដាក់នៅក្នុងក្បួនលេងរបស់អ្នក ។ នេះគឺជាយោបល់ដ៏បំផុសគំនិតមួយចំនួនរបស់ពួកលោក ៖
-
អធិស្ឋានជារៀងរាល់ថ្ងៃសុំពន្លឺ និងទីបន្ទាល់កាន់តែខ្លាំងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
ស្ដាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការបង្រៀនមកពីឪពុកម្ដាយ ប៊ីស្សពរបស់អ្នក និងថ្នាក់ដឹកនាំយុវជន និងកូរ៉ុមរបស់អ្នក ។
-
ចៀសវាងពីរូបអាគ្រាម និងមាតិកាអសីលធម៌ក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ។
-
ចងចាំការសន្យាទាំងឡាយដែលអ្នកបានធ្វើចំពោះព្រះ ហើយខិតខំរក្សាតាម ។
-
សិក្សារឿងបទគម្ពីរអំពីពួកព្យាការីដ៏អស្ចារ្យ ហើយត្រាប់តាមគុណសម្បត្តិល្អៗរបស់ពួកគាត់ ។
-
ប្រទានពរដល់កូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌តាមរយៈការបម្រើ ។
-
ស្វែងរកមិត្តល្អៗឲ្យជួយអ្នកប្រែក្លាយជាមនុស្សដែលអ្នកចង់ប្រែក្លាយ ។
-
ធ្វើជាអ្នកជំនាញខាងកម្មវិធីស្រាវជ្រាវពង្សប្រវត្តិ FamilySearch ហើយស្វែងរកពង្សប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនអ្នក ។
-
ដាក់ផែនការកន្លែងសុវត្ថិភាព ដែលអ្នកអាចគេចចេញពីឥទ្ធិពលអាក្រក់ ។
-
ស្រឡាញ់ ហើយជួយពង្រឹងសមាជិកដទៃទៀតក្នុងកូរ៉ុមបព្វជិតភាពរបស់អ្នក ។
ខ្ញុំបានទំនាក់ទំនងនឹងកីឡាករដែលយើងមើលឃើញរូបភាពពីមុននេះផងដែរ ។ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ត្រង់ថា ពួកគេពុំគ្រាន់តែបង្ហាញអត្តសញ្ញាណខ្លួនតាម អ្វីដែលពួកគេ ធ្វើ ក្នុងនាមជាកីឡាករជំនាញប៉ុណ្ណោះនោះទេ តែតាមរយៈ ខ្លួនពួកគេផ្ទាល់ គឺជាបុត្រានៃព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់ និងអ្នកកាន់បព្វជិតភាពនៃព្រះផងដែរ ។
ឥឡូវនេះ ចូរយើងស្ដាប់គំនិតរបស់ពួកគាត់ ៖
-
ជីមមើរ ហ្វ្រេឌេត ក្នុងនាមជាឌីកុនម្នាក់កំពុងរៀនចង់ក្រវ៉ាត់ករបស់គាត់ បាននិយាយថា « ខ្ញុំបានរៀនចេះពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើចំណេះដឹង និងជំនឿរបស់ខ្ញុំអំពីសេចក្ដីពិតពេញលេញនៃដំណឹងល្អ ។ ការណ៍នេះបានដឹកនាំខ្ញុំឲ្យក្លាយជា…អ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ដ៏ស័ក្ដិសម ហើយលើសអ្វីទាំងអស់—គឺជាគំរូវិជ្ជមានមួយ » ។
-
ប្រាយ ហាបពើរ នៅពេលនេះជាស្វាមីម្នាក់ បានសរសេរថា « ខ្ញុំបានគិតថា កេរ្តិ៍ឈ្មោះ ទ្រព្យសម្បត្តិ និងពានរង្វាន់ MVP ធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ។ ប៉ុន្តែវានៅខ្វះអ្វីមួយ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ…បានត្រៀមខ្លួន ហើយ [ បានចូលក្នុង ] ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំស្ថិតនៅលើផ្លូវ [ ត្រឡប់ ] ទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំវិញ ហើយមានគ្រួសារដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចមួយ—ដែលជាអំណរដ៏ធំបំផុតនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ! »
-
ដានីយ៉ែល សូរេនសុន បាននិយាយក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ថា « ក្បួនលេងដ៏ល្អមួយគឺជាផែនការដែលប្រើទេពកោសល្យ និងកម្លាំងរបស់សមាជិកក្រុមម្នាក់ ។… នៅពេលខ្ញុំសិក្សា ហើយអនុវត្តការបង្រៀននៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំអាចដឹងពីរបៀបប្រើកម្លាំងរបស់ខ្ញុំដើម្បីបម្រើក្នុងបព្វជិតភាព » ។
-
យេរេមី ហ្គាត់ធ្រី ឥឡូវនេះកំពុងបម្រើជាប្រធានបេសកកម្ម បានចែកចាយថា « ក្នុងនាមជាឌីកុនអាយុ ១២ ឆ្នាំ … [ ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍ថា ] ព្រះវិញ្ញាណបានថ្លែងទីបន្ទាល់មកខ្ញុំ [ ថា ] ‹ ជីវិតនេះជាពេលដើម្បីត្រៀមខ្លួនទៅជួបព្រះ … › ។ ផែនការប្រកួតគឺជាសេចក្ដីជំនឿលើព្រះដោយធ្វើសកម្មភាព [ និង ] ការប្រែចិត្តតាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។… ក្បួនលេងមាននៅក្នុងបទគម្ពីឬដ៏បរិសុទ្ធ និងតាមរយៈព្យាការីបច្ចុប្បន្ន » ។
-
ចាបារី ផាកឺ នៅឯការតែងតាំងបព្វជិតភាពថ្នាក់អែលឌើររបស់គាត់ គាត់បាននិយាយថា « ខ្ញុំនឹកមិនឃើញថា ខ្ញុំនឹងទៅជាយ៉ាងណាទេ បើខ្ញុំមិនបានសម្រេចចិត្តទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ … ខ្ញុំមានអំណរគុណជាខ្លាំង ដែលខ្ញុំមានព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីដឹកនាំខ្ញុំរៀងរាល់ថ្ងៃ » ។
-
រីកាដូ រ៉ូចាស បច្ចុប្បន្ននេះកំពុងបម្រើជាប្រធានសាខា បានថ្លែងថា « តាមរយៈបព្វជិតភាពរបស់ [ ព្រះ ] នោះ[ យើង ] អាចជួយក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ យើងត្រូវបានហៅឲ្យ ‹ រឹងមាំ ហើយក្លាហាន › នៅក្នុងការការពារសេចក្ដីពិត » ។ ការណ៍នេះបានជួយគាត់ឲ្យមានជោគជ័យទាំងខាងអាជីព និងក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ។
-
ថាយសិម ហីល ជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ ទទួលអារម្មណ៍ថា ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានដើរតួជាក្បួនលេងសម្រាប់គាត់នៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ។ គាត់បានចែកចាយថា « ការជឿលើផែនការ [ របស់ព្រះ ] និងការធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពដើម្បីបំពេញតួនាទីរបស់ខ្ញុំក្នុងផែនការនោះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងពីភាពសុខសាន្ត និងសុភមង្គលក្នុងជីវិត ដោយដឹងថា ព្រះសព្វព្រះទ័យនឹងការខិតខំរបស់ខ្ញុំ » ។
-
វិល្លាម ហូប៉ោតេ នៅឯការប្រសិទ្ធពរចៅរបស់គាត់ ជាជំនាន់ទីបួនរបស់គ្រួសារ នោះគាត់បាននិយាយថា ដំណឹងល្អជួយគាត់ « ឲ្យស្គាល់ពីយុទ្ធសាស្ត្ររបស់គូប្រកួត ហើយផ្ដល់ប្រសិទ្ធភាពខាងវិញ្ញាណដើម្បីទប់ទល់នឹងព្រួញភ្លើងទាំងឡាយ ហើយបម្រើមនុស្សដទៃឲ្យបានប្រសើរ » ។
ចុះអ្នកវិញនោះ ? តើអ្នកស្គាល់អត្តសញ្ញាណដែល ខ្ពស់ជាង និង បរិសុទ្ធជាង របស់អ្នក ក្នុងនាមជាបុត្រារបស់ព្រះ អ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ឬទេ ? ដោយចាំអត្តសញ្ញាណដ៏អស់កល្បនេះនៅក្នុងចិត្ត សូមបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្រ និងក្បួនបព្វជិតភាពរបស់អ្នក ដែលនឹងដឹកនាំអ្នកអំឡុងពេលមានការល្បួង និងមារសត្រូវ ។ សូមពិចារណាអំពីយុទ្ធសាស្ត្រវាយលុក និងការការពារ ។
យុទ្ធសាស្ត្រវាយលុក ជួយពង្រឹងទីបន្ទាល់ និងបង្កើតដំណោះស្រាយដើម្បីបន្ដដើរនៅលើផ្លូវតូចនឹងត្រង់ចង្អៀត ។ ឧទាហរណ៍ រួមមាន ការអធិស្ឋានជាទៀងទាត់ ការសិក្សាគម្ពីរ ការចូលរួមក្នុងព្រះវិហារ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងការធ្វើតាមការប្រឹក្សាដែលមាននៅក្នុងកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ។
យុទ្ធសាស្ត្រការពារ រួមមានទាំង ការរៀបចំទុកជាមុនអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងប្រឈមមុខនឹងការល្បួង ។ នៅពេលមានការល្បួងឲ្យបន្ទាបបទដ្ឋានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក នោះអ្នកដឹកនាំជាមុនថា អ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ ។
អ្នកត្រូវការក្បួនលេងមួយសម្រាប់រឿងនោះ ។
ចុះបើអ្នកគ្មានអារម្មណ៍អធិស្ឋាននៅថ្ងៃនេះវិញ ? ដល់ពេលត្រូវប្រកួតក្នុងល្បែងដែលអ្នកបានរៀបចំនោះហើយ ។
តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ទីបន្ទាល់របស់អ្នកចុះទន់ខ្សោយឬទេ ? អ្នកមានយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់រឿងនោះ ។ អ្នកដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណាហើយ ។
កីឡាករល្បីៗទាំងអស់នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះ
អ្នកគឺជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ។ ការតាំងចិត្តរបស់អ្នកដើម្បីកាន់ដំបងដែកឲ្យមាំនឹងផ្លាស់ប្រែអ្នកទៅជាតួអង្គអស់កល្បដែលអ្នកត្រូវបានបង្កើតមកឲ្យប្រែក្លាយនោះ ។
ព្រះស្គាល់ ហើយស្រឡាញ់អ្នក ។ ទ្រង់នឹងប្រទានពរ ហើយដឹកនាំជំហានរបស់អ្នក ។
អ្នកអាចនឹងគិតថា ខ្លួនអ្នកមិនពិសេសអ្វីទេ ហើយអ្នកពុំលេចធ្លោនោះដែរ ។ នោះពុំពិតឡើយ ។ តើអ្នកមិនដឹងទេឬអីថា ព្រះបានប្រកាសថា « ពួកកម្សោយនៅពិភពលោកនឹងចេញមក ហើយទម្លាក់ពួកខ្លាំងពូកែចុះ ដើម្បីកុំឲ្យមនុស្សគួរទូន្មានមនុស្សទូទៅ ឬក៏ទុកចិត្តទៅលើដៃនៃមនុស្សឡើយ » ?
ដូច្នេះតើអ្នកមានអារម្មណ៍ទន់ខ្សោយឬ ? មិនសំខាន់ឬ ? អបអរសាទរ អ្នកត្រូវចូលលេងហើយ !
តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា មិនសំខាន់ឬ ? វាតូចទាបឬ ? អ្នកអាចជាមនុស្សដែលព្រះត្រូវការ ។
តើគំរូអ្វីខ្លះដែលអស្ចារ្យជាង ដេវីឌបោះជើងចូលទៅទីលានប្រយុទ្ធច្បាំងទាស់នឹងបច្ចាមិត្រកូលីយ៉ាត ដែលគួរឲ្យខ្លាចនោះ ? ដោយពឹងផ្អែកទៅលើព្រះ ដោយមានផែនការមួយ ដេវីឌពុំគ្រាន់តែសង្គ្រោះខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសង្គ្រោះទ័ពអ៊ីស្រាអែល ! ចូរដឹងថា ព្រះអម្ចាស់នឹងគង់នៅជាមួយអ្នក នៅពេលអ្នកប្រមូលផ្ដុំភាពក្លាហានរបស់អ្នកដើម្បីស្ថិតនៅខាងទ្រង់ ។ « ប្រសិនបើជាព្រះកាន់ខាងយើង តើអ្នកណាអាចទាស់នឹងយើងបាន ? »
ទ្រង់អាចបើកទ្វារ ហើយជួយយើងរកបានកម្លាំង និងសមត្ថភាព ដែលយើងមិនដឹងថាយើងមាន ។
ចូរស្ដាប់គ្រូបង្វឹកដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តរបស់អ្នក —ដូចជា ឪពុកម្ដាយ ប៊ីស្សព និងថ្នាក់ដឹកនាំយុវជនរបស់អ្នក ។ រៀនក្បួនលេង ។ អានគម្ពីរ ។ សិក្សាប្រសាសន៍របស់ពួកព្យាការីបច្ចុប្បន្ន ។ បង្កើតផែនការលេងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងបង្ហាញខ្លួនអ្នកថា ជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។
ដឹងជាមុននូវយុទ្ធសាស្ត្រដែលអ្នកនឹងប្រើដើម្បីពង្រឹងវិញ្ញាណអ្នក ហើយចៀសចេញពីអន្ទាក់មារសត្រូវ ។
ចូរធ្វើរឿងនេះ នោះព្រះនឹងប្រើអ្នក ។
ឥឡូវនេះ ប្រហែលជាមានមនុស្សមួយចំនួនបានដកខ្លួនចេញពីដំណឹងល្អ ហើយដើរវង្វេង ។ មនុស្សខ្លះទៀតអាចនឹងអង្គុយចុះ ហើយមើលការលេងពីចម្ងាយ ។ មនុស្សខ្លះអាចនឹងជ្រើសរើសនៅអង្គុយនឹងកៅអី ទោះជាគ្រូបង្វឹកបានព្យាយាមបញ្ជូនពួកគេឲ្យទៅក្នុងទីលានក្ដី ។ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកឲ្យជួយសង្គ្រោះ គាំទ្រ ហើយស្រឡាញ់ពួកគេ ក្នុងនាមជាសមាជិកក្រុម !
អ្នកដទៃទៀតចង់ចូលលេង— ហើយ លេង ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺមិនមែនត្រង់ថា ពួកគេមានទេពកោសល្យប៉ុណ្ណានោះទេ គឺត្រង់ថាពួកគេមានឆន្ទៈដើម្បីរត់ចូលទៅក្នុងទីលាន ។ ពួកគេពុំរង់ចាំដើម្បីឲ្យលេខរបស់ពួកគេត្រូវបានហៅឡើយ ដោយសារពួកគេស្គាល់បទគម្ពីរដែលចែងថា « បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមានបំណងចង់បម្រើព្រះ នោះអ្នករាល់គ្នាបានហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះហើយ » ។
អ្នកអាចដាក់ខ្លួនចូលលេង ។
អ្នកធ្វើកិច្ចការនេះ នៅពេលអ្នកសិក្សា ហើយអនុវត្តបព្វជិតភាពរបស់អ្នក ។
នៅតាមផ្លូវអ្នកនឹងទំនងជាជំពប់ដួល— ប្រហែលជាជាច្រើនដង ។ អ្នកមិនល្អឥតខ្ចោះទេ ការដួលគឺជាចំណែកនៃដំណើរការកែលម្អដើម្បីឲ្យអ្នកដុសខាត់អាកប្បកិរិយា ហើយបម្រើកាន់តែល្អប្រសើរ និងប្រកបដោយក្ដីមេត្តាករុណា ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនជានិរន្តររបស់ទ្រង់ប្រទានផ្លូវមួយឲ្យយកឈ្នះលើកំហុសឆ្គងរបស់យើងតាមរយៈការប្រែចិត្តដោយស្មោះ ។
កីឡាករអស្ចារ្យចំណាយពេលរាប់ពាន់ម៉ោងដើម្បីធ្វើចំណុចតូចមួយឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងល្បែងរបស់ពួកគេ ។ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាព អ្នកត្រូវការឥរិយាបថដូចគ្នានេះដែរ ។ ប្រសិនបើអ្នកបរាជ័យ សូមប្រែចិត្ត ហើយរៀនពីវា ។ សូមហ្វឹកហាត់ដើម្បីអ្នកនឹងលេងកាន់តែប្រសើរឡើងនៅលើកក្រោយ ។ ទីបំផុត វាស្រេចតែលើអ្នកទេ ។ តើនឹងរៀនពីក្បួនលេងនោះដែរឬទេ ?
ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តអ្នកថា ចូរទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ។ ពាក់អាវគ្រោះនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយចូលលេង ។
ពុំមានមនុស្សច្រើនដែលលេងកីឡាវិជ្ជាជីវៈនៅកម្រិតខ្ពស់បំផុតនោះទេ ប៉ុន្តែនៅពេលងាកមកឯភាពជាសិស្សវិញ នោះមានមនុស្សជាច្រើនដែលជ្រើសរើសធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទ ។
តាមពិត នោះគឺជាបេសកកម្មរបស់អ្នកក្នុងជីវិតនេះ— ដើម្បីរៀនអំពីផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់ ចូលទៅក្នុងផ្លូវនៃភាពជាសិស្ស ហើយព្យាយាមរស់នៅស្របតាមផែនការរបស់ព្រះ ។ ព្រះនឹងលើកអ្នកឡើង ហើយប្រទានពរអ្នក នៅពេលអ្នកងាកទៅរកទ្រង់ ។ អ្នកអាចធ្វើកិច្ចការនេះបាន ដោយសារអ្នកគឺជាកីឡាករដ៏ល្បីម្នាក់នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ទ្រង់ ។
ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យអ្នកនឹងធ្វើការតាំងចិត្តដើម្បីរស់នៅដោយស័ក្ដិសមនឹងបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធ ដែលអ្នកកាន់ ហើយព្យាយាមដើម្បីប្រតិបត្តិតួនាទីដ៏ពិសិដ្ឋរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ខ្ញុំប្រទានពរដល់អ្នកឲ្យមានសមត្ថភាព និងបំណងប្រាថ្នាទៅធ្វើដូច្នោះ ។ ខ្ញុំសូមបន្ថែមទីបន្ទាល់ខ្ញុំអំពីអំណាចនៃបព្វជិតភាព ដែលអ្នកកាន់ អំពីព្យាការីនៅរស់ និងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងតួនាទីរបស់ទ្រង់ក្នុងនាមជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។