ព្រះគ្រីស្ទ ៖ ជាពន្លឺដែលបំភ្លឺនៅក្នុងភាពងងឹត
បើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាពន្លឺទីបន្ទាល់របស់អ្នកកំពុងផ្ទុះព្រាកៗ ហើយភាពងងឹតខិតជិតមកដល់ សូមក្លាហានឡើង ។ សូមរក្សាសេចក្ដីសន្យារបស់អ្នកចំពោះព្រះ ។
ការិយាល័យរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងអគារសមាគមសង្គ្រោះមើលឃើញព្រះវិហារបរិសុទ្ធសលត៍ លេកបានយ៉ាងឥតខ្ចោះ ។ ជារៀងរាល់យប់ ដូចជាសព្វដង ពន្លឺភ្លើងខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានបំភ្លឺនៅពេលព្រលប់ ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាពន្លឺបំភ្លឺយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្រៅបង្អួចរបស់ខ្ញុំ ។
នៅយប់មួយកាលពីខែកុម្ភៈកន្លងទៅនេះ ទោះជាព្រះអាទិត្យលិចហើយក្ដី ក៏ការិយាល័យរបស់ខ្ញុំពុំបំភ្លឺឡើងសោះខុសពីធម្មតា ។ ពេលខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅក្រៅបង្អួច ព្រះវិហារបរិសុទ្ធស្រអាប់ ។ ពន្លឺពុំបានបំភ្លឺឡើងទេ ។ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ស្រងូតស្រងាត់ភ្លាម ។ ខ្ញុំពុំអាចមើលឃើញកំពូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលខ្ញុំធ្លាប់បានមើលរាល់ល្ងាចអស់ជាច្រើនឆ្នាំទៀតឡើយ ។
ដោយមើលឃើញភាពងងឹតនៅកន្លែងដែលខ្ញុំបានរំពឹងទុកថានឹងមានពន្លឺ វាបានរំឭកខ្ញុំថា សេចក្ដីត្រូវការដ៏សំខាន់មួយដែលយើងមានដើម្បីរីកចម្រើនគឺការបន្តតភ្ជាប់នឹងប្រភពនៃពន្លឺរបស់យើងគឺ—ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ទ្រង់គឺជាប្រភពនៃថាមពលរបស់យើង ជាពន្លឺ និងជីវិតនៃពិភពលោក ។ បើគ្មានការភ្ជាប់ដ៏រឹងមាំទៅនឹងទ្រង់ទេ នោះយើងចាប់ផ្ដើមស្លាប់ខាងវិញ្ញាណហើយ ។ សូមដឹងថា សាតាំងព្យាយាមប្រើប្រាស់សម្ពាធលោកិយដែលយើងទាំងអស់គ្នាប្រឈមមុខ ។ វាខំធ្វើឲ្យពន្លឺយើងស្រអាប់ ផ្ដាច់ទំនាក់ទំនងរបស់យើង កាត់ផ្ដាច់ការផ្គត់ផ្គង់ថាមពល ទុកឲ្យយើងនៅម្នាក់ឯងក្នុងទីងងឹត ។ សម្ពាធទាំងនេះគឺជាស្ថានភាពទូទៅនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ប៉ុន្តែសាតាំងខំផ្ដាច់យើងចេញ ហើយប្រាប់យើងថាយើងជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលជួបរឿងនេះ ។
ពួកយើងមួយចំនួនត្រូវបានពិការដោយភាពសោកសៅ
នៅពេលសោកនាដកម្មកើតមានមកលើយើង នៅពេលជីវិតឈឺចាប់ខ្លាំងរហូតមិនអាចដកដង្ហើមបាន នៅពេលយើងត្រូវគេយកទៅវាយដំដូចជាបុរសនៅតាមផ្លូវទៅក្រុងយេរីកូ ហើយទុកឲ្យស្លាប់តែឯង នោះព្រះយេស៊ូវបានយាងមក ហើយបានចាក់ប្រេងរំរបួស លើកបីយើងឡើងថ្នមៗនាំយើងទៅផ្ទះសំណាក់ មើលថែយើង ។ ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលសោកសៅ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « យើងនឹងសម្រាលបន្ទុកទាំងឡាយដែលដាក់នៅលើស្មាអ្នកផង ហើយសូម្បីតែរូបអ្នកក៏មិនអាចចាប់អារម្មណ៍ថាមានបន្ទុកទាំងនោះនៅលើខ្នងអ្នកឡើយ … ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងជាពិតប្រាកដថា យើងជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ មករករាស្ត្រយើងក្នុងពេលគេស្ថិតក្នុងសេចក្ដីវេទនា » ។ព្រះគ្រីស្ទព្យាបាលរបួស ។
ពួកយើងមួយចំនួនមានការនឿយហត់ខ្លាំង
អែលឌើរ ជេហ្វ្រី អរ ហូឡិន បានមានប្រសាសន៍ថា « វាពុំមានចេតនាឲ្យយើងរត់លឿនជាងកម្លាំងដែលយើងមាននោះទេ ។ … ប៉ុន្តែថ្វីបើវាបែបនោះក្តី ខ្ញុំដឹងថា …មានបងប្អូនជាច្រើនបានរត់យ៉ាងលឿន ហើយជួនកាលថាមពលកម្លាំង និងសតិអារម្មណ៍របស់អ្នកស្ទើរតែអស់រលីងតែម្តង » ។ នៅពេលការរំពឹងទុកធ្វើឲ្យយើងថប់បារម្ភ នោះយើងអាចថយក្រោយ ហើយទូលសូមព្រះវរបិតាសួគ៌ថាមានអ្វីខ្លះត្រូវបោះបង់ចោល ។ ផ្នែកមួយនៃបទពិសោធន៍ជីវិតរបស់យើង គឺការរៀននូវអ្វីដែលមិនគួរធ្វើ ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី ពេលខ្លះជីវិតយើងអាចមានភាពនឿយហត់ ។ ព្រះយេស៊ូវអះអាងនឹងយើងថា « អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សម្រាក » ។
ព្រះគ្រីស្ទស្ម័គ្រព្រះទ័យចូលរួមទឹមនឹងយើង ហើយទាញនឹមនោះដើម្បីសម្រាលបន្ទុករបស់យើង ។ ព្រះគ្រីស្ទគឺជាសេចក្ដីសម្រាក ។
ពួកយើងមួយចំនួនមានអារម្មណ៍ថាយើងពុំស័ក្ដិសម
ដោយមូលហេតុផ្សេងៗ យើងមានអារម្មណ៍ថាត្រូវគេបដិសេធ ។ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបង្ហាញពីកិច្ចខិតខំយ៉ាងខ្លាំងដែលព្រះយេស៊ូវបានឈោងទៅជួយមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ៖ អ្នកឃ្លង់ អ្នកប្រមូលពន្ធ កុមារតូចៗ ពួកកាលីឡេ ស្ត្រីសំផឹង ពួកផារ៉ាស៊ី អ្នកមានបាប សាសន៍សាម៉ារី ស្ត្រីមេម៉ាយ ទាហានរ៉ូម អ្នកប្រព្រឹត្តសហាយស្មន់ ពួកពុំស្អាតស្អំតាមតម្រា ។ ស្ទើរតែគ្រប់ដំណើររឿង ទ្រង់បានឈោងទៅជួយមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវគេបដិសេធក្នុងសង្គមតាមទំនៀមទម្លាប់ ។
លូកា ៩ ប្រាប់ពីដំណើររឿងរបស់មេអ្នកប្រមូលពន្ធនៅទីក្រុងយេរីកូ ឈ្មោះ សាខេ ។ គាត់បានឡើងលើដើមឈើដើម្បីមើលឃើញព្រះគ្រីស្ទយាងមក ។ សាខេធ្វើការឲ្យរដ្ឋាភិបាលរ៉ូម ហើយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាមនុស្សពុករលួយ ហើយជាមនុស្សមានបាប ។ ព្រះយេស៊ូវបានទតឃើញគាត់នៅលើដើមឈើ ហើយបានហៅគាត់ដោយមានបន្ទូលថា « សាខេ ចូរអ្នកចុះមកជាប្រញាប់ ដ្បិតថ្ងៃនេះ ខ្ញុំត្រូវស្នាក់នៅផ្ទះអ្នក » ។ ហើយនៅពេលព្រះយេស៊ូវបានឃើញសេចក្ដីល្អនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់សាខេ និងរឿងដែលគាត់បានធ្វើចំពោះអ្នកដទៃ ទ្រង់បានទទួលយកការថ្វាយរបស់គាត់ ដោយមានបន្ទូលថា « ថ្ងៃនេះ សេចក្តីសង្គ្រោះបានមកដល់ផ្ទះនេះហើយ ពីព្រោះអ្នកនេះជាពូជលោកអ័ប្រាហាំដែរ » ។
ព្រះគ្រីស្ទបានប្រាប់ពួកសាសន៍នីហ្វៃដោយទន់ភ្លន់ថា « យើងមិនបានបញ្ជានរណាមួយក្នុងពួកអ្នកឲ្យចេញទៅឡើយ » ។ ពេត្រុសបានបង្ហាញយ៉ាងមានអានុភាពនៅក្នុងកិច្ចការ ១០ នៅពេលលោកប្រកាសថា « ព្រះទ្រង់បានសម្ដែងឲ្យខ្ញុំដឹងថា មិនត្រូវរាប់អ្នកណាថាមិនស្អាត ឬមិនបរិសុទ្ធឡើយ » ។ វាគឺជាតម្រូវការដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនមួយរបស់ពួកសិស្សគ្រីស្ទាន និងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ពិតដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ ព្រះយេស៊ូវបានផ្ដល់ការអញ្ជើញដូចគ្នានេះមកកាន់យើងដូចទ្រង់បានធ្វើចំពោះសាខេថា ៖ « មើល យើងឈរនៅមាត់ទ្វារទាំងគោះ បើអ្នកណាឮសំឡេងយើង ហើយបើកទ្វារឲ្យ នោះអញនឹងចូលទៅឯអ្នកនោះ យើងនឹងបរិភោគជាមួយនឹងអ្នកនោះ ហើយអ្នកនោះជាមួយនឹងយើងដែរ » ។ព្រះគ្រីស្ទទតមើលយើងនៅលើដើមឈើរបស់យើង ។
ពួកយើងមួយចំនួនត្រូវបានកម្ទេចដោយចម្ងល់នានា
ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំត្រូវរងទុក្ខ ហើយមួរម៉ៅនឹងចម្ងល់ជាច្រើនដែលខ្ញុំពុំអាចរកបានចម្លើយ ។ នៅព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃអាទិត្យមួយ ខ្ញុំមានសុបិនតូចមួយ ។ នៅក្នុងសុបិននោះ ខ្ញុំមើលឃើញផ្ទះកញ្ចុះមួយ ហើយខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំគួរទៅឈរនៅទីនោះ ។ វាមានក្រឡោងប្រាំជុំវិញ ប៉ុន្តែបង្អួចធ្វើពីថ្ម ។ ខ្ញុំបានរអ៊ូក្នុងសុបិននោះ ដោយមិនចង់ចូលទៅខាងក្នុងនោះទេពីព្រោះវាចង្អៀតណាស់ ។ បន្ទាប់មកមានគំនិតមួយផុសក្នុងចិត្តខ្ញុំថា បងប្រុសយ៉ារេឌបានអត់ធ្មត់រំលាយគ្រាប់គ្រួសទៅជាថ្មកែវថ្លា ។ ថ្មកែវថ្លាគឺជាថ្មដែលបានត្រូវកែច្នៃឡើងមក ។ នៅពេលព្រះអម្ចាស់បានពាល់គ្រាប់គ្រួសរបស់បងប្រុសយ៉ារេឌ នោះវាបានចេញពន្លឺដើម្បីបំភ្លឺនៅក្នុងទូកងងឹត ។ រំពេចនោះ ខ្ញុំបានមានបំណងប្រាថ្នាចូលទៅក្នុងផ្ទះកញ្ចុះនោះជាងកន្លែងណាៗទាំងអស់ ។ វាគឺជាកន្លែង— កន្លែងតែមួយគត់— ឲ្យខ្ញុំ« មើលឃើញ » ពិត ។ ចម្ងល់នានាដែលរំខានខ្ញុំមិនបានរលត់បាត់ឡើយ ប៉ុន្តែមានសំណួរកាន់តែបំភ្លឺនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំបន្ទាប់ពីខ្ញុំដឹងខ្លួនឡើងគឺថា « តើអ្នកនឹងចម្រើនសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក ដូចជាបងប្រុសរបស់យ៉ារេឌ ដើម្បីឲ្យថ្មរបស់អ្នកអាចក្លាយទៅជាពន្លឺយ៉ាងដូចម្ដេច ? »
ខួរក្បាលរបស់យើងបង្កើតឡើងដើម្បីស្វែងរកការយល់ដឹង និងអត្ថន័យនៅក្នុងប្រអប់រៀបរយ ។ ខ្ញុំមិនដឹងពីមូលហេតុថាហេតុអ្វីក៏វាំងនននៃជីវិតរមែងស្លាប់ក្រាស់ខ្លាំងនោះទេ ។ នេះពុំមែនជាដំណាក់កាលនៅក្នុងការអភិវឌ្ឍអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងដែលយើងមានគ្រប់ចម្លើយនោះទេ ។ វាគឺជាដំណាក់កាលដែលយើងអភិវឌ្ឍសេចក្ដីប្រាកដរបស់យើង ( ឬពេលខ្លះជាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង ) នៅក្នុងភស្ដុតាងនៃរឿងដែលមើលមិនឃើញ ។ សេចក្ដីប្រាកដនោះកើតឡើងតាមរបៀបជាច្រើនដែលពុំតែងតែងាយស្រួលវិភាគនោះទេ ប៉ុន្តែមានពន្លឺនៅក្នុងសេចក្ដីងងឹតរបស់យើង ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា « យើងជាពន្លឺ និងជាជីវិត និងសេចក្ដីពិតនៃលោកិយ » ។ សម្រាប់អ្នកទាំងឡាយដែលស្វែងរកសេចក្ដីពិត វាហាក់ដូចជាដំបូងឡើយត្រូវធ្វើដូចជាបង្អួចល្ងីល្ងើដែលគួរឲ្យខ្លាចធ្វើពីថ្មនោះ ។ ប៉ុន្តែតាមការអត់ធ្មត់ និងសំណួរស្មោះត្រង់ ព្រះយេស៊ូវអាចផ្លាស់ប្រែបង្អួចថ្មរបស់យើងទៅជាបង្អួចកញ្ចក់ និងពន្លឺ ។ព្រះគ្រីស្ទគឺជាពន្លឺដើម្បីមើលឃើញ ។
ពួកយើងមួយចំនួនមានអារម្មណ៍ថាយើងមិនដែលល្អគ្រប់គ្រាន់ទេ
អំពើបាបក្រហមទែងក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ពុំគ្រាន់តែមានពណ៌ខ្លាំងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែមិនសាបសពណ៌ផងដែរ មានន័យថា ពណ៌វាដិតខ្លាំងទៅនឹងសំឡី ហើយនឹងពុំសាបពណ៌ឡើយ មិនថាបោកគក់ប៉ុន្មានដងនោះទេ ។ សាតាំងប្រើមូលហេតុនេះធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា ៖ សំឡីសដែលប្រឡាក់ពណ៌ក្រហមទែងហើយ មិនអាចត្រឡប់ទៅជាពណ៌សវិញបានទេ ។ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រកាសថា « ផ្លូវរបស់យើងខ្ពស់ជាងផ្លូវរបស់ឯង » ហើយអព្ភូតហេតុនៃព្រះគុណទ្រង់គឺថា នៅពេលយើងប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង នោះឈាមក្រហមឆ្អៅរបស់ទ្រង់ប្រែយើងឲ្យទៅជាបរិសុទ្ធ ។ វាពុំគ្រាន់តែសមនោះទេ ប៉ុន្តែវាជាការពិត ។
« ទោះបើអំពើបាបរបស់ឯងដូចជាពណ៌ក្រហមទែងក៏ដោយ គង់តែនឹងបានសដូចហិមៈ ទោះបើក្រហមឆ្អៅក៏ដោយ គង់តែនឹងបានដូចជារោមចៀមវិញ » ។ ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលដោយក្ដីមេត្តាថា ៖ អ្នក « ដែលប្រែចិត្តពីអំពើបាប … ទាំងឡាយរបស់ខ្លួនអ្នកនោះនឹងឈ្មោះថាបានអត់ទោសឲ្យហើយ ហើយយើងជាព្រះអម្ចាស់មិនចាំពីអំពើបាបទាំងនោះ ទៀតទេ » ។ មូលដ្ឋានគ្រឹះគឺថា ៖ ចូរមកចុះ យើងនឹងពិភាក្សាជាមួយគ្នា ។ អ្នកដែលមានកំហុស ទាំងអស់គ្នាមកលឿនឡើង ។ ចូរមករកខ្ញុំ ហើយប្រែចិត្តចុះ ។ យើងនឹងពុំចងចាំអំពើបាបអ្នកទៀតឡើយ ។ អ្នកអាចបានជាសះស្បើយឡើងវិញ ។ ខ្ញុំមានកិច្ចការឲ្យអ្នកធ្វើ ។ ព្រះគ្រីស្ទធ្វើឲ្យសំឡីស ។
ប៉ុន្តែតើជំហានដែលត្រូវអនុវត្តមានអ្វីខ្លះ ? តើអ្វីជាគន្លឹះដើម្បីភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះចេស្ដានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលយើងមានចិត្តសង្ស័យ ? ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍យ៉ាងសាមញ្ញថា ៖ « គន្លឹះគឺធ្វើ និងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាពិសិដ្ឋ ។… វាពុំមែនជាផ្លូវស្មុគស្មាញទេ » ។ សូមដាក់ព្រះគ្រីស្ទជាស្នូលនៃជីវិតរបស់អ្នក ។
បើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាពន្លឺទីបន្ទាល់របស់អ្នកកំពុងផ្ទុះព្រាកៗ ហើយភាពងងឹតខិតជិតមកដល់ សូមក្លាហានឡើង ។ សូមរក្សាសេចក្ដីសន្យារបស់អ្នកចំពោះព្រះ ។ សូមសួរសំណួររបស់អ្នក ។ រំលាយថ្មទៅជាកញ្ចក់ដោយអត់ធ្មត់ ។ ងាកទៅរកព្រះយេស៊ូវ ដែលនៅតែស្រឡាញ់អ្នក ។
ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ៖ « ខ្ញុំជាពន្លឺលោកិយ [ ដែល ] ពន្លឺនោះក៏ភ្លឺមកក្នុងសេចក្តីងងឹត តែសេចក្តីងងឹតយល់មិនដល់ពន្លឺទេ » ។ នោះមានន័យថា ភាពងងឹតពុំអាចពន្លត់ពន្លឺបានឡើយ មិនថាវាខំប្រឹងខ្លាំងប៉ុណ្ណាទេ ។ ពុំអាចសោះឡើយ ។ អ្នកអាចទុកចិត្តថា ពន្លឺរបស់ទ្រង់នឹងនៅទីនោះសម្រាប់អ្នក ។
យើង ឬប្រជាជនដែលយើងស្រឡាញ់ អាចនឹងទៅជាងងឹតបណ្ដោះអាសន្ន ។ ក្នុងករណីព្រះវិហារបរិសុទ្ធសលត៍ លេក អ្នកគ្រប់គ្រងអគារ បងប្រុស វ៉ាល វ៉ាយ បានទទួលទូរសព្ទភ្លាម ។ មនុស្សបានកត់សម្គាល់ ។ តើមានរឿងអ្វីនឹងពន្លឺភ្លើងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? ដំបូងឡើយ បុគ្គលិកបានទៅមើលគ្រប់បន្ទះអេឡិចត្រូនិចនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធដោយផ្ទាល់ ហើយបានបើកភ្លើងដោយដៃ ។ បន្ទាប់មកពួកគេបានដាក់ថ្មនៅក្នុងឧបករណ៍ផ្គត់ផ្គង់ថាមពលដោយស្វ័យប្រវត្តិ ហើយបានសាកមើលថាវាខូចមកពីអ្វី ។
វាពិបាកដើម្បីធ្វើឲ្យពន្លឺនោះភ្លឺវិញដោយខ្លួនឯង ។ ពួកយើងត្រូវការមិត្តភក្ដិ ។ យើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ។ ដូចជាបុគ្គលិកគ្រប់គ្រងអគារព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែរ យើងអាចជួយគ្នាទៅវិញទៅមកដោយការបង្ហាញខ្លួន សាកថ្មខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ជួសជុលអ្វីដែលខូច ។
ពន្លឺរៀងៗខ្លួនរបស់យើងអាចដូចជាអំពូលភ្លើងតែមួយនៅលើដើមឈើមួយ ។ ប៉ុន្តែយើងនៅតែបំភ្លឺពន្លឺតូចរបស់យើង ហើយពន្លឺទាំងអស់រួមគ្នា ដូចជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធសលត៍ លេកនៅពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសដែរ យើងអាចទាក់ទាញមនុស្សរាប់លានមកកាន់ដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ដែលល្អបំផុតនោះ ដូចជាប្រធាន ណិលសុន បានលើកទឹកចិត្តថា យើងអាចនាំពន្លឺរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមកកាន់ខ្លួនយើង ហើយមនុស្សដែលសំខាន់ចំពោះយើងដោយទង្វើសាមញ្ញៗនៃការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង ។ តាមវិធីផ្សេងៗ ព្រះអម្ចាស់ប្រទានរង្វាន់ដល់ទង្វើស្មោះត្រង់ដោយព្រះចេស្ដា និងអំណរ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះស្រឡាញ់បងប្អូន ។ ព្រះអម្ចាស់ដឹងថាបងប្អូនព្យាយាមខ្លាំងប៉ុណ្ណា ។ បងប្អូនកំពុងរីកចម្រើន ។ សូមបន្តឆ្ពោះទៅមុខ ។ ទ្រង់មើលឃើញការលះបង់លាក់កំបាំងរបស់បងប្អូនទាំងអស់ ហើយរាប់វាជាសេចក្ដីល្អរបស់បងប្អូន និងសេចក្ដីល្អនៃមនុស្សដែលបងប្អូនស្រឡាញ់ ។ ការងាររបស់បងប្អូនពុំឥតប្រយោជន៍ឡើយ ។ បងប្អូនមិនឯកោឡើយ ។ ព្រះនាមទ្រង់គឺ អេម៉ាញ៉ូអែល មានន័យថា « ព្រះអង្គគង់ជាមួយនឹងយើងខ្ញុំ » ។ ទ្រង់ពិតជាគង់នឹងបងប្អូន ។
សូមបោះជំហានទៅមុខនៅលើផ្លូវសេចក្ដីសញ្ញា ទោះជាវាងងឹតខ្លាំងមើលមិនឃើញខាងមុខក្ដី ។ ពន្លឺនឹងភ្លឺឡើងវិញ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតនៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយព្រះបន្ទូលបានពេញដោយពន្លឺ ៖ « ចូរចូលមកជិតយើង នោះយើងនឹងចូលទៅជិតអ្នក ចូរព្យាយាមស្វែងរកយើង នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានជួបយើង ចូរសូម នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានទទួល ចូរគោះនោះតែងនឹងបានបើកឲ្យអ្នក » ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។