ພະລັງຂອງສັດທາທີ່ສະໜັບສະໜູນ

ໂດຍ ປະທານເຮັນຣີ ບີ ໄອຣິງ

ທີ່ປຶກສາທີສອງໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ

ໂດຍການຍົກມືຂຶ້ນເພື່ອສະໜັບສະໜູນ, ທ່ານໃຫ້ສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ, ວ່າທ່ານຈະສະໜັບສະໜູນ ບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງເຫລົ່ານີ້.

ຫລາຍໆເທື່ອແລ້ວທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍິນຜູ້ນຳຖານະປະໂລຫິດກ່າວຂອບພຣະໄທ ສຳລັບສັດທາທີ່ສະໜັບສະໜູນຈາກຜູ້ຄົນທີ່ພວກເພິ່ນຮັບໃຊ້. ຈາກນ້ຳສຽງທີ່ຊາບຊຶ້ງໃຈຂອງພວກເພິ່ນ, ທ່ານກໍຮູ້ວ່າຄວາມກະຕັນຍູຂອງພວກເພິ່ນນັ້ນ ເລິກຊຶ້ງ ແລະ ຈິງໃຈຫລາຍຂະໜາດໃດ. ຈຸດປະສົງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນຄ່ຳຄືນນີ້ ແມ່ນເພື່ອສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກບຸນຄຸນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ສຳລັບການສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ຢູ່ໃນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ. ແລະ ເພື່ອຊຸກຍູ້ໃຫ້ທ່ານນຳໃຊ້ ແລະ ເຕີບໂຕນຳອີກ ໃນພະລັງທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນຄົນອື່ນດ້ວຍສັດທາຂອງທ່ານ.

ກ່ອນທ່ານໄດ້ເກີດມາ, ທ່ານໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນພະລັງດັ່ງກ່າວມານີ້. ຂໍໃຫ້ຫວນຄິດຄືນໄປຫາສິ່ງທີ່ທ່ານຮູ້ເຖິງໂລກວິນຍານກ່ອນເຮົາມາເກີດ. ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາໄດ້ສະເໜີແຜນໜຶ່ງສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ. ພວກເຮົາກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ລູຊິເຟີ, ອ້າຍທາງວິນຍານຂອງເຮົາ, ໄດ້ຂັດຄ້ານແຜນນັ້ນ ທີ່ຈະອະນຸຍາດໃຫ້ເຮົາມີອິດສະລະທີ່ຈະເລືອກ. ພຣະເຢໂຮວາ, ພຣະບຸດທີ່ຊົງຮັກຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ, ໄດ້ສະໜັບສະໜູນແຜນນັ້ນ. ລູຊິເຟີໄດ້ນຳພາການກະບົດນັ້ນ. ສຸລະສຽງສະໜັບສະໜູນຂອງພຣະເຢໂຮວາໄດ້ຊະນະ, ແລະ ພຣະອົງໄດ້ອາສາສະໝັກທີ່ຈະເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ.

ຄວາມຈິງທີ່ທ່ານຢູ່ໃນຊີວິດມະຕະໃນເວລານີ້ ໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າ ທ່ານກໍໄດ້ສະໜັບສະໜູນພຣະບິດາ ແລະ ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ມັນຕ້ອງໃຊ້ສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ ເພື່ອຈະສະໜັບສະໜູນແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກ ແລະ ບົດບາດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຢູ່ໃນແຜນນັ້ນ ເມື່ອທ່ານໄດ້ຮັບຮູ້ຢ່າງເລັກນ້ອຍເຖິງການທ້າທາຍ ທີ່ທ່ານຈະໄດ້ປະເຊີນຕໍ່ຢູ່ໃນຊີວິດມະຕະ.

ສັດທາຂອງທ່ານທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້ານັ້ນ ກໍໄດ້ເປັນແຫລ່ງແຫ່ງຄວາມສຸກຂອງທ່ານໃນຊີວິດນີ້ຄືກັນ. ເມື່ອທ່ານໄດ້ຍອມຮັບເອົາການທ້າທາຍຂອງຜູ້ສອນສາດສະໜາ ໃຫ້ອະທິຖານເພື່ອຈະຮູ້ວ່າ ພຣະຄຳພີມໍມອນເປັນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຫລືບໍ່, ທ່ານໄດ້ມີສັດທາທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ເມື່ອທ່ານໄດ້ຍອມຮັບເອົາການເຊື້ອເຊີນໃຫ້ຮັບບັບຕິສະມາ, ທ່ານກໍໄດ້ສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ຖ່ອມຕົນຂອງພຣະເຈົ້າ.

ເມື່ອທ່ານໄດ້ໃຫ້ບາງຄົນວາງມືເທິງຫົວທ່ານ ແລະ ກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ,” ທ່ານກໍໄດ້ສະໜັບສະໜູນຄົນໆນັ້ນ ໃນຖານະຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ.

ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນ, ໂດຍການຮັບໃຊ້ຢ່າງຊື່ສັດ, ທ່ານກໍໄດ້ສະໜັບສະໜູນແຕ່ລະຄົນ ທີ່ໄດ້ມອບຖານະປະໂລຫິດໃຫ້ແກ່ທ່ານ ແລະ ແຕ່ລະຄົນທີ່ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງທ່ານ ສູ່ຕຳແໜ່ງຂອງຖານະປະໂລຫິດນັ້ນ.

ຕັ້ງແຕ່ຕອນຕົ້ນໃນປະສົບການຖານະປະໂລຫິດຂອງທ່ານ, ການສະໜັບສະໜູນແຕ່ລະເທື່ອ ກໍໄດ້ເປັນເວລາຂອງການໄວ້ວາງໃຈຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າ. ບັດນີ້, ຫລາຍຄົນໃນພວກທ່ານກໍໄດ້ເລື່ອນຂຶ້ນສູ່ຈຸດບ່ອນທີ່ ການສະໜັບສະໜູນນັ້ນຈະຮຽກຮ້ອງຫລາຍກວ່າເກົ່າ.

ທ່ານເລືອກວ່າຈະສະໜັບສະໜູນທຸກໆຄົນທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອີ້ນ—ບໍ່ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເອີ້ນພວກເພິ່ນໃຫ້ເຮັດຫຍັງກໍຕາມ. ການເລືອກນັ້ນເກີດຂຶ້ນຢູ່ທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຕະຫລອດທົ່ວໂລກ. ມັນກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນກອງປະຊຸມນີ້. ໃນກອງປະຊຸມດັ່ງກ່າວ, ລາຍຊື່ຂອງບັນດາຊາຍ ແລະ ຍິງ—ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າ—ກໍຖືກສະເໜີ, ແລະ ທ່ານກໍຖືກເຊື້ອເຊີນໃຫ້ຍົກມືຂຶ້ນເພື່ອສະໜັບສະໜູນ. ທ່ານຈະບໍ່ສະໜັບສະໜູນກໍໄດ້, ຫລື ທ່ານກໍສາມາດທີ່ຈະປະຕິຍານໃຫ້ສັດທາ ທີ່ສະໜັບສະໜູນຂອງທ່ານກໍໄດ້. ໂດຍການຍົກມືຂຶ້ນເພື່ອສະໜັບສະໜູນ, ທ່ານໃຫ້ຄຳສັນຍາ. ທ່ານໃຫ້ສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ, ວ່າທ່ານຈະສະໜັບສະໜູນ, ບັນດາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງເຫລົ່ານີ້.

ຜູ້ຄົນເຫລົ່ານີ້ກໍເປັນມະນຸດທີ່ບໍ່ດີພ້ອມ, ດັ່ງທີ່ທ່ານເປັນ. ການຮັກສາຄຳສັນຍາຂອງທ່ານຈະໃຊ້ສັດທາທີ່ບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເອີ້ນພວກເພິ່ນ. ການຮັກສາຄຳສັນຍາເຫລົ່ານັ້ນຈະນຳຄວາມສຸກນິລັນດອນມາໃຫ້ນຳອີກ. ການບໍ່ຮັກສາຄຳສັນຍາຈະນຳຄວາມໂສກເສົ້າມາສູ່ທ່ານ ແລະ ສູ່ຜູ້ຄົນທີ່ທ່ານຮັກ—ແລະ ແມ່ນແຕ່ການສູນເສຍທີ່ເກີນອຳນາດຂອງທ່ານທີ່ຈະວາດພາບເຫັນໄດ້.

ທ່ານອາດຖືກຖາມ, ຫລື ຈະຖືກຖາມວ່າ, ທ່ານສະໜັບສະໜູນອະທິການ, ປະທານສະເຕກຂອງທ່ານ, ເຈົ້າໜ້າທີ່ຊັ້ນຜູ້ໃຫຍ່, ແລະ ເຈົ້າໜ້າທີ່ສາມັນຂອງສາດສະໜາຈັກບໍ. ມັນອາດເກີດຂຶ້ນເມື່ອທ່ານຖືກຂໍໃຫ້ສະໜັບສະໜູນເຈົ້າໜ້າທີ່ ແລະ ຜູ້ນຳຢູ່ໃນກອງປະຊຸມ. ບາງເທື່ອມັນຈະເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນການສຳພາດກັບອະທິການ ຫລື ປະທານສະເຕກຂອງທ່ານ.

ຄຳແນະນຳຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນວ່າ ໃຫ້ຖາມຄຳຖາມເຫລົ່ານັ້ນກັບຕົວເອງລ່ວງໜ້າ, ດ້ວຍຄວາມຄິດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມລະມັດລະວັງ ແລະ ການອະທິຖານ. ໃນຂະນະທີ່ທ່ານເຮັດດັ່ງນັ້ນ, ທ່ານອາດຫວນຄິດຄືນຫລັງເຖິງຄວາມຄິດ, ຖ້ອຍຄຳ, ແລະ ການກະທຳຂອງທ່ານກ່ອນໜ້ານີ້. ໃຫ້ພະຍາຍາມຈື່ຈຳ ແລະ ຕັ້ງຄຳຕອບທີ່ທ່ານຈະຕອບເມື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສຳພາດທ່ານ, ໂດຍທີ່ຮູ້ວ່າມື້ໃດມື້ໜຶ່ງພຣະອົງຈະເຮັດດັ່ງນັ້ນ. ທ່ານສາມາດກະກຽມໂດຍການຖາມຕົວເອງເຖິງຄຳຖາມດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

ເຮົາໄດ້ຄິດ ຫລື ໄດ້ກ່າວເຖິງຄວາມອ່ອນແອຂອງຜູ້ຄົນທີ່ເຮົາໄດ້ໃຫ້ປະຕິຍານວ່າ ຈະສະໜັບສະໜູນບໍ?
ເຮົາໄດ້ຊອກຫາຫລັກຖານວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້ານຳພາພວກເພິ່ນບໍ?
ເຮົາໄດ້ຕິດຕາມພວກເພິ່ນຢ່າງເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຈົງຮັກພັກດີບໍ?
ເຮົາໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບຫລັກຖານທີ່ເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າ ພວກເພິ່ນເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າບໍ?
ເຮົາໄດ້ອະທິຖານເພື່ອພວກເພິ່ນຕາມຊື່ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກບໍ?

ຄຳຖາມເຫລົ່ານັ້ນ, ສຳລັບເຮົາຫລາຍຄົນ, ຈະນຳໄປສູ່ຄວາມບໍ່ສະບາຍໃຈ ແລະ ຄວາມຈຳເປັນທີ່ຕ້ອງກັບໃຈ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ບັນຊາເຮົາ ບໍ່ໃຫ້ຕັດສິນຄົນອື່ນຢ່າງບໍ່ຊອບທຳ, ແຕ່ໃນການປະຕິບັດ, ເຮົາເຫັນວ່າມັນຍາກທີ່ຈະລະເວັ້ນສິ່ງນີ້. ເກືອບທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດໃນການຮ່ວມມືກັບຄົນອື່ນຈະນຳເຮົາໃຫ້ປະເມີນເຂົາເຈົ້າ. ແລະ ເກືອບໃນທຸກໆດ້ານຂອງຊີວິດເຮົາ, ເຮົາປຽບທຽບຕົວເອງກັບຄົນອື່ນ. ເຮົາອາດເຮັດແບບນີ້ເພາະເຫດຜົນຫລາຍຢ່າງ, ທີ່ບາງຢ່າງກໍສົມເຫດສົມຜົນ, ແຕ່ສ່ວນຫລາຍແລ້ວມັນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນທີ່ມັກຈັບຜິດ.

ປະທານໂຈດ ຄິວ ແຄນນັນ ໄດ້ໃຫ້ຄຳເຕືອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະແນະນຳຕໍ່ ເປັນຄຳເຕືອນ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ. ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າເພິ່ນໄດ້ກ່າວຄວາມຈິງທີ່ວ່າ: “ພຣະເຈົ້າໄດ້ເລືອກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງປະກາດວ່າມັນເປັນອະພິສິດຂອງພຣະອົງທີ່ຈະກ່າວໂທດພວກເພິ່ນ, ຖ້າຫາກພວກເພິ່ນຕ້ອງຖືກກ່າວໂທດ. ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ປະທານໃຫ້ເຮົາແຕ່ລະບຸກຄົນ ທີ່ຈະຕິຕຽນ ແລະ ກ່າວໂທດພວກເພິ່ນ. ບໍ່ມີຜູ້ຊາຍຄົນໃດ, ບໍ່ວ່າຄົນໆນັ້ນອາດຈະເຂັ້ມແຂງຂະໜາດໃດກໍຕາມໃນສັດທາ, ບໍ່ວ່າຈະສູງເທົ່າໃດກໍຕາມໃນຖານະປະໂລຫິດ, ສາມາດກ່າວບໍ່ດີເຖິງຜູ້ຄົນທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເຈີມໄວ້ແລ້ວ ແລະ ຫາຈັບຜິດດ້ວຍສິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ເທິງໂລກ ປາດສະຈາກຈະໄດ້ຮັບຄວາມບໍ່ພໍພຣະໄທຂອງພຣະອົງ. ພຣະວິນຍານສັກສິດຈະຖອນຕົວອອກໄປຈາກຄົນໆນັ້ນ, ແລະ ລາວກໍຈະເຂົ້າໄປສູ່ຄວາມມືດ. ໂດຍທີ່ນີ້ເປັນສະພາບການນັ້ນ, ທ່ານບໍ່ເຫັນບໍວ່າ ມັນສຳຄັນເທົ່າໃດທີ່ພວກເຮົາຄວນລະວັງ?”¹

ການສັງເກດການຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍຄືວ່າ ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຕະຫລອດທົ່ວໂລກ ສ່ວນຫລາຍກໍຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ກັນແລະກັນ ແລະ ຕໍ່ຜູ້ຄົນທີ່ເປັນຜູ້ນຳຂອງເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຍັງມີການປັບປຸງຫລາຍຢ່າງທີ່ເຮົາສາມາດ ແລະ ຕ້ອງເຮັດ. ເຮົາສາມາດມີພະລັງຫລາຍກວ່າເກົ່າ ທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນກັນແລະກັນ. ມັນຈະຕ້ອງໃຊ້ສັດທາ ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມ. ຕໍ່ໄປນີ້ຄືຄຳແນະນຳສີ່ຂໍ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕັ້ງຂຶ້ນ ເພື່ອລົງມືກະທຳຢູ່ທີ່ກອງປະຊຸມນີ້.

ເຮົາຈຳແນກການກະທຳຕ່າງໆທີ່ຜູ້ກ່າວປາໄສແນະນຳໂດຍສະເພາະ ແລະ ເລີ່ມເຮັດຕາມໃນມື້ນີ້ເລີຍ. ໃນຂະນະທີ່ເຮົາເຮັດ, ພະລັງຂອງເຮົາທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນພວກເພິ່ນຈະເພີ່ມທະວີຂຶ້ນ.
ເຮົາສາມາດອະທິຖານເພື່ອພວກເພິ່ນ ຂະນະທີ່ພວກເພິ່ນກ່າວປາໄສ ທູນຂໍໃຫ້ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດນຳເອົາຖ້ອຍຄຳຂອງພວກເພິ່ນ ເຂົ້າໄປສູ່ຫົວໃຈຂອງຜູ້ຄົນທີ່ເຮົາຮັກໂດຍສະເພາະ. ເມື່ອເຮົາຮຽນຮູ້ໃນເວລາຕໍ່ໄປວ່າ ຄຳອະທິຖານຂອງເຮົາໄດ້ຮັບຄຳຕອບ, ພະລັງຂອງເຮົາທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນຜູ້ນຳເຫລົ່ານັ້ນຈະເພີ່ມທະວີຂຶ້ນ.
ເຮົາສາມາດອະທິຖານໃຫ້ຜູ້ກ່າວປາໄສໄດ້ຮັບພອນ ແລະ ເຕີບໂຕໃນຂະນະທີ່ພວກເພິ່ນກ່າວປາໄສຂ່າວສານຂອງພວກເພິ່ນ. ເມື່ອເຮົາເຫັນວ່າພວກເພິ່ນເຕີບໂຕ, ເຮົາກໍຈະເຕີບໂຕໃນສັດທາຂອງເຮົາ ທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນພວກເພິ່ນ, ແລະ ມັນກໍຈະທົນທານ.
ເຮົາສາມາດຮັບຟັງຂ່າວສານຈາກຜູ້ກ່າວປາໄສ ທີ່ມີມາເປັນຄຳຕອບຕໍ່ຄຳອະທິຖານ ເພື່ອຄວາມຊ່ວຍເຫລືອສ່ວນຕົວຂອງເຮົາ. ເມື່ອຄຳຕອບມີມາ, ແລະ ມັນກໍຈະມີມາ, ເຮົາກໍຈະເຕີບໂຕໃນສັດທາຂອງເຮົາ ທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທຸກຄົນ.

ນອກເໜືອໄປຈາກທີ່ຈະກ້າວໜ້າໃນການສະໜັບສະໜູນຜູ້ຄົນ ທີ່ຮັບໃຊ້ໃນສາດສະໜາຈັກແລ້ວ, ເຮົາຈະຮຽນຮູ້ວ່າ ຍັງມີບ່ອນອື່ນອີກທີ່ເຮົາສາມາດເພີ່ມທະວີພະລັງດັ່ງກ່າວ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ມັນຈະນຳພອນທີ່ຫລາຍກວ່ານັ້ນມາໃຫ້ເຮົາ. ນັ້ນກໍແມ່ນຢູ່ທີ່ບ້ານເຮືອນ ແລະ ຄອບຄົວ.

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍກ່າວກັບຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດທີ່ໜຸ່ມນ້ອຍ ຜູ້ທີ່ອາໄສຢູ່ບ້ານກັບພໍ່ຕົນ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເລົ່າໃຫ້ພວກເຈົ້າຟັງຈາກປະສົບການຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງວ່າ ມັນມີຄວາມໝາຍແນວໃດສຳລັບພໍ່ຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ຈະຮູ້ສຶກເຖິງສັດທາທີ່ຈະສະໜັບສະໜູນຂອງພວກເຈົ້າ. ຕໍ່ພວກເຈົ້າ ເພິ່ນອາດປະກົດວ່າໝັ້ນໃຈ. ແຕ່ເພິ່ນປະສົບການທ້າທາຍຫລາຍກວ່າທີ່ພວກເຈົ້າຮູ້ຈັກ. ບາງເທື່ອເພິ່ນກໍບໍ່ເຫັນຄຳຕອບຜ່ານບັນຫາທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າເພິ່ນ.

ການຊົມເຊີຍຂອງພວກເຈົ້າທີ່ມີໃຫ້ເພິ່ນຈະຊ່ວຍເພິ່ນ. ຄວາມຮັກທີ່ພວກເຈົ້າມີໃຫ້ເພິ່ນແຮ່ງຈະຊ່ວຍໄດ້ຫລາຍກວ່າ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍໄດ້ດີທີ່ສຸດແມ່ນ ຄຳເວົ້າທີ່ຈິງໃຈດັ່ງເຊັ່ນ: “ພໍ່ເອີຍ, ລູກໄດ້ອະທິຖານເພື່ອພໍ່ແລ້ວ, ແລະ ລູກໄດ້ຮູ້ສຶກວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະຊ່ວຍເຫລືອພໍ່. ທຸກສິ່ງຈະເປັນໄປດ້ວຍດີ. ລູກຮູ້ວ່າມັນຈະເປັນໄປດັ່ງນັ້ນ.”

ຖ້ອຍຄຳດັ່ງກ່າວກໍມີພະລັງໃນດ້ານອື່ນດ້ວຍ, ຈາກພໍ່ເຖິງລູກຊາຍ. ເມື່ອລູກຊາຍໄດ້ເຮັດຜິດພາດຕິດຕໍ່ກັນ, ບາງທີໃນເລື່ອງທາງວິນຍານ, ລາວອາດຮູ້ສຶກວ່າລາວໄດ້ລົ້ມເຫລວແລ້ວ. ໃນຖານະພໍ່, ໃນເວລານັ້ນ, ທ່ານອາດຕົກໃຈເມື່ອ, ຫລັງຈາກທ່ານອະທິຖານເພື່ອຈະຮູ້ວ່າຈະເຮັດແນວໃດ, ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈະເອົາຄຳດັ່ງກ່າວໃຫ້ທ່ານກ່າວອອກມາວ່າ: “ລູກເອີຍ, ພໍ່ຢູ່ຄຽງຂ້າງລູກສະເໝີ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຮັກລູກ. ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຂອງພຣະອົງ, ລູກຈະກັບຄືນມາໄດ້. ພໍ່ຮູ້ວ່າລູກເຮັດໄດ້ ແລະ ລູກຈະເຮັດມັນໃຫ້ໄດ້. ພໍ່ຮັກລູກເດີ້.”

ຢູ່ໃນກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ໃນຄອບຄົວ, ສັດທາທີ່ເພີ່ມທະວີຂຶ້ນ ເພື່ອຈະສະໜັບສະໜູນກັນແລະກັນ ຄືເສັ້ນທາງທີ່ເຮົາຈະສ້າງສາຊີໂອນ ທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າປະສົງໃຫ້ເຮົາສ້າງ. ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຂອງພຣະອົງ, ເຮົາເຮັດໄດ້ ແລະ ຈະເຮັດມັນໃຫ້ໄດ້. ມັນຈະໃຊ້ການຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຮັກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າດ້ວຍສຸດໃຈ, ດ້ວຍສຸດພະລັງ, ສຸດຄວາມຄິດ, ແລະ ສຸດກຳລັງຂອງເຮົາ ແລະ ທີ່ຈະຮັກກັນແລະກັນ ດັ່ງທີ່ເຮົາຮັກຕົວເຮົາເອງ.

ໃນຂະນະທີ່ເຮົາເຕີບໂຕໃນຄວາມຮັກອັນບໍລິສຸດຂອງພຣະຄຣິດ, ຫົວໃຈຂອງເຮົາຈະອ່ອນລົງ. ຄວາມຮັກນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາຖ່ອມຕົວ ແລະ ນຳເຮົາໄປສູ່ການກັບໃຈ. ຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງເຮົາທີ່ມີໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ໃນກັນແລະກັນຈະເຕີບໂຕຂຶ້ນ. ແລະ ແລ້ວເຮົາຈະກ້າວໄປໜ້າສູ່ການກາຍເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ, ດັ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສັນຍາວ່າ ເຮົາຈະເປັນໄດ້.²

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຮູ້ຈັກ ແລະ ຮັກທ່ານ. ພຣະເຢຊູ ຄືພຣະຄຣິດທີ່ຊົງພຣະຊົນ. ນີ້ແມ່ນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ. ເຮົາດຳລົງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງຈະໃຫ້ກຽດແກ່ຄວາມມຸ່ງໝັ້ນຂອງເຮົາ ທີ່ຈະເຕີບໂຕໃນພະລັງຂອງເຮົາ ທີ່ຈະນຳໃຊ້ມັນ ແລະ ສະໜັບສະໜູນກັນແລະກັນ. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.