Blijde tijdingen uit Cumorah
Net als Moroni kunnen jij en ik niet alleen overleven, we kunnen in deze zware tijden voor waarheid blijven staan.
Toen ik het kleine, eenvoudige, gerestaureerde houten huis van Joseph Smith bezocht, wist ik dat ik op een heilige plaats was. Ik was op de plek waar de engel Moroni aan Joseph Smith verscheen om dit grote en wonderbare werk van de herstelling van het evangelie van Jezus Christus in te luiden. Toen ik nadacht over de ineengestrengelde levens van deze twee grote profeten — Moroni, de laatste profeet in zijn tijd, en Joseph Smith, de eerste profeet in onze bedeling — zag ik veel overeenkomsten. Ik wil graag enkele overeenkomsten bespreken terwijl ik mijn getuigenis van dit grote en wonderbare werk geef.
Toen Joseph Moroni voor het eerst ontmoette, was hij pas 17 jaar oud, net zo oud als veel van onze jongevrouwen. We weten waar en wanneer die ontmoeting plaatsvond. Het was op de avond van 21 september 1823, in een slaapkamer, terwijl vijf van zijn broers sliepen. Joseph bad om te weten wat zijn ‘status en positie was voor [Gods] aangezicht’ (Geschiedenis van Joseph Smith 1:29). Joseph voelde zich incapabel en onwaardig voor God. Hij zei dat hij nooit ‘grote of verderfelijke zonden’ had begaan, maar dat hij zich schuldig had gemaakt aan ‘lichtzinnigheid’ en soms ‘met joviaal gezelschap’ omging (Geschiedenis van Joseph Smith 1:28). Daarom bad hij om geruststelling. Net als velen van jullie kan ik me de gevoelens van de jonge Joseph voorstellen. Hoe vaak zijn wij niet met onbestemde gevoelens op onze knieën gegaan om door God gerustgesteld te worden?
In antwoord op Josephs berouwvolle en gelovige gebed verscheen de hemelse boodschapper Moroni aan hem. Joseph heeft verklaard: ‘Hij noemde mij bij de naam en zei (…) dat God een werk voor mij te doen had’ (Geschiedenis van Joseph Smith 1:33). Joseph verwonderde zich ten zeerste over hetgeen hem ‘was verteld door deze buitengewone boodschapper’ (Geschiedenis van Joseph Smith 1:44).
Ook wij kunnen in antwoord op onze gebeden geestelijk gerustgesteld worden. We kunnen de bevestiging ontvangen dat onze Vader in de hemel ons bij naam kent en dat wij een aardse zending voor Hem kunnen vervullen.
De engel Moroni verscheen die avond nog twee keer aan Joseph, en de volgende dag opnieuw in het veld en op de heuvel. En de volgende vier jaar ieder jaar op de heuvel Cumorah. Die eerste dag herhaalde Moroni steeds weer dezelfde boodschap. Kunnen jullie dat vergelijken met iets uit jullie ervaring? Mijn kinderen plagen me soms omdat ik steeds weer dezelfde dingen herhaal. Wees niet te onaardig tegen je ouders en leiders als ze zichzelf herhalen. De Heer liet Moroni alles aan de jonge profeet herhalen. Door herhaling dringen de evangeliebeginselen in ons verstand en ons hart door.
Door die geregelde bezoeken van de engel ontwikkelde er zich een goede band tussen de eertijdse profeet die de platen verzegelde en de hedendaagse profeet die uitverkoren was om ze opnieuw aan het licht te brengen. Ik ben van mening dat we in ons hart liefde voor de eertijdse en hedendaagse profeten moeten ontwikkelen. Hoe juist dat er op bijna alle hedendaagse tempels een beeld van de engel Moroni staat. Ze herinneren ons eraan dat Moroni die ‘engel van de Heer is’ die het ‘lange zwijgen brak’ (lofzang 13). En het koor zingt vanavond over hem.
Joseph Smith leerde zoveel van Moroni. En veel van wat hij geleerd had vertelde hij in dat veilige, heilige houten huis waar Moroni was verschenen, aan de rest van het gezin. Zijn moeder heeft gezegd:
‘Joseph kreeg van tijd tot tijd aanwijzingen, en elke avond riepen we de kinderen bij elkaar en namen de tijd om die zaken te bespreken. (…) Ik veronderstel dat ons gezin een aanblik bood die op aarde nog nooit vertoond was, gezeten in een kring, (…) met de grootste aandacht voor het godsdienstige onderwijs van een jongen van achttien.’ (The Revised and Enhanced History of Joseph Smith by His Mother, onder redactie van Scot Facer Proctor en Maurine Jensen Proctor, p. 111.)
Deze dagelijkse gezinsavonden zorgden er volgens zeggen van Lucy Mack Smith voor dat er bij hen thuis harmonie, geluk en rust was. Wat een voorbeeld is de jonge Joseph, zoals hij het gezin sterkte! Hij hield zijn getuigenis en geestelijke ervaringen niet voor zichzelf, maar sprak erover met zijn ouders en de andere kinderen. Dat kunnen wij thuis ook doen.
De familie Smith moest een eenheid vormen omdat Joseph en de anderen aanhoudend vervolgd werden. Misschien dat de profeet Joseph uit de leringen en het voorbeeld van Moroni leerde hoe hij een getuige in een goddeloze wereld moest zijn. Moroni leefde in de soort wereld die, naar wat hij voorspelde, ook in moderne tijden zou bestaan — ‘ten dage dat er (…) moord en roof en leugen en bedrog en hoererij en allerlei gruwelen zijn’ (Mormon 8:31).
Moroni wist ook uit ervaring wat eenzaamheid en ontmoediging waren. Na een grote en ontzagwekkende strijd tussen de Nephieten en de Lamanieten, toen zijn hele volk was uitgeroeid, klaagde hij: ‘Ik ben alleen. Mijn vader is in de strijd gedood, evenals al mijn verwanten, en ik heb geen vrienden en kan nergens heen; en hoe lang de Heer zal toestaan dat ik leef, weet ik niet’ (Mormon 8:5). Kunnen jullie je de eenzaamheid en ontmoediging van Moroni voorstellen?
Ik besef dat velen van ons soms het gevoel hebben dat we geen vrienden hebben en alleen in een goddeloze wereld zijn. Sommigen van ons hebben het gevoel dat we ‘nergens heen’ kunnen als we beproefd worden. Maar net als Moroni kunnen jij en ik niet alleen overleven, je kunt in deze zware tijden overwinnen en voor waarheid blijven staan. Wat deed hij toen hij voor een eenzame en vijandelijke wereld kwam te staan? Gehoorzaam aan de instructies van zijn vader voltooide hij de kroniek op de gouden platen. Hij raakte vertrouwd met de geschriften van de profeten. Maar bovenal wist hij zijn ontmoediging van zich af te gooien door te vertrouwen op de beloften van de Heer. Hij hield zich vast aan de verbonden die God met het huis van Israël had gesloten om het voor eeuwig te zegenen.
Moroni oefende geloof in de beloofde zegeningen aan toekomstige generaties. Ouderling Jeffrey R. Holland heeft uitgelegd dat deze profeten uit het verleden, onder wie Moroni, verwachtingsvolle vreugde hadden omdat ze onze tijd in een visioen hadden gezien. Ze zagen sterke, jonge mensen zoals jullie die hun verbonden naleven en het werk van de Heer in deze laatste bedeling verrichten. Ouderling Holland verklaarde: ‘De leiders uit die voorbije tijden bleven volharden, niet omdat ze wisten dat zij zouden slagen, maar omdat ze wisten dat jullie zouden slagen — een schitterende groep [jongevrouwen] als jullie (…) die hun best doen om het evangelie te laten zegevieren en triomferen’ (Terror, Triumph, and a Wedding Feast,” CES Fireside, 12 september 2004; zie www. ldsces.org). Wij hebben de belangrijke opdracht gekregen om de ‘verwachtingsvolle vreugde’ van Moroni te vervullen.
Wij hebben als lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen een verbond met de Heer gesloten. Hij heeft gezegd: ‘Toch vergeet Ik u niet. (…) Ik heb u in mijn handpalmen gegrift’ (Jesaja 49:15–16; 1 Nephi 21:15–16).
De bindings- en troostkracht van de verbonden kreeg onlangs enorme zeggingskracht voor mij toen lieve vrienden van ons onlangs een sterfgeval in hun gezin hadden. Toen Catherine en Kimball Herrod en hun vier jonge kinderen, tussen de negen maanden en zeven jaar oud, op weg naar huis waren van een etentje bij opa en oma thuis, raakte er een wiel los van een grote vrachtwagen die aan de andere kant van de snelweg reed. Het wiel vloog over de middenberm heen en raakte de linkerkant van de gezinsauto. Kimball, de bestuurder, echtgenoot en vader raakte ernstig gewond en bewusteloos. Catherine wist de auto de vluchtstrook op te sturen en om hulp te bellen. Terwijl ze toekeek hoe het ambulancepersoneel bijstand aan haar man en haar twee oudere kinderen verleende, zat zij met haar twee jongste kinderen op schoot in een politieauto. Ze bad hardop: ‘Hemelse Vader, wij weten dat U de macht hebt om Kimball te genezen als dat uw wil is, maar zo niet dan vertrouwen we erop dat u ons hier doorheen zult helpen.’ Kimball werd naar het ziekenhuis gevlogen, maar overleed onderweg.
Nadat de verwondingen van de kinderen behandeld waren, ze uit het ziekenhuis waren ontslagen en veilig thuis in bed lagen, ging Catherine terug naar het ziekenhuis om voor de laatste keer op aarde afscheid van haar man te nemen. Hoe moeilijk het ook was, ze zei tegen haar ouders, die bij haar waren: ‘Ik weet dat Kimball en ik door onze tempelverbonden verzegeld zijn, en dat we op een dag weer samen zullen zijn.’ Tijdens deze verschrikkelijke beproevingen vond deze jonge moeder troost in haar verbonden.
Op de begrafenis werden we herinnerd aan de kracht van de verbonden die ons in tijden van verdriet en smart staande houden. Toen we de slotlofzang zongen, hoorden we allemaal Taylor, de vijfjarige zoon, boven iedereen uit, luid ‘Ons gezin kan eeuwig zijn’ zingen (lofzang 204). Het was voor de aanwezigen fijn om te weten dat een kind geleerd had dat hij door de verbonden ter verzegeling aan zijn vader en moeder gebonden was.
We leerden ook iets over de kracht van verbonden uit de toespraak van Catherines vader. Hij citeerde een tekst uit de waardevolle kroniek die Moroni had verzegeld en later aan de profeet Joseph Smith had overgedragen. We werden eraan herinnerd dat het evangelie ons in stormen en wervelwinden een rots belooft, geen paraplu:
‘Bedenkt, bedenkt, het is op de rots van onze Verlosser, die Christus is, de Zoon Gods, dat gij uw fundament moet bouwen; zodat, wanneer de duivel zijn krachtige winden zendt, (…) die geen macht over u zullen hebben om u neer te sleuren in de afgrond van ellende (…), wegens de rots waarop gij zijt gebouwd, die een vast fundament is’ (Helaman 5:12).
De diepgaande kracht van dit gezin komt voort uit de kennis dat zij voor eeuwig aan elkaar zijn verzegeld, en dat zij net onze hemelse Vader zijn verbonden en niet van Hem kunnen worden gescheiden.
Net als Moroni, Joseph Smith, en Catherine en Kimball, kunnen wij uit beproevingen, goddeloosheid en vervolgingen zegevierend tevoorschijn komen. De priesterschapsverbonden binden ons voor eeuwig aan ons aardse en hemelse gezin, en wapenen ons met rechtschapenheid en kracht.
Wat ben ik dankbaar dat ik mag leven in deze geweldige tijd dat het evangelie is hersteld! Ik getuig van en spreek mijn dankbaarheid uit voor de twee grote profeten, Moroni en Joseph Smith, die elkaar in die bovenkamer hebben ontmoet en samen het Boek van Mormon hebben voortgebracht. Tot slot wil ik de vreugdevolle woorden van de profeet Joseph Smith over het herstelde evangelie aanhalen:
‘Welnu, wat horen wij in het evangelie dat wij hebben ontvangen? Een stem van blijdschap! …
‘(…) Blijde tijdingen uit Cumorah! Moroni, een engel uit de hemel, die de vervulling van de profeten verkondigt — het boek dat zal worden geopenbaard. (…)
Broeders [en zusters], zullen wij niet voorwaarts gaan in zo’n groot werk? (…) Laat uw hart zich verheugen en buitengewoon verblijd zijn. (…)
‘(…) Laat uw hart zich verheugen en buitengewoon verblijd zijn. (…) Laten wij daarom als kerk en als volk (…) de Heer in gerechtigheid een offerande brengen’ (LV 128:19, 20, 22, 24).
Ik weet dat dit de kerk van Jezus Christus is. Mogen wij het evangelie diep in onze ziel laten doordringen, zodat we God doelgericht zullen liefhebben en dienen. In de naam van Jezus Christus. Amen.