Usa ka Plano alang sa Among Pamilya
“Pamilya mahimong manag-uban ngadto’s kahangturan” (Children’s Songbook, 98).
Naglingkod ko sa higdaanan ni Mama ug Papa, gimingaw kaayo nila, sa dihang mibagting ang telepono.
“Hey, Levi. Tag-ana kon unsa?” Miingon si Papa. “Ang imong igsoong babaye nga si Nora natawo karong hapon!”
Makasulti ko nga malipayon si Papa, apan ang iyang tingog morag lain—ingon og nabalaka siya.
“Unsa siya kadak-a?” Nangutana ko, naghunahuna kon gusto ba gyud ko nga masayud sa tubag.
Nahilom og kadiyot si Papa. “Sobra gamay sa 2 ka libras [0.9 kg],” miingon siya. Karon nabalaka gyud siya. Panahon sa Pasko pa unta nga angay ipakatawo si Nora, apan Septyembre pa kadto. “Gamay siya, o sige,” mipadayon si Papa. “Hinumdumi sa pag-ampo alang kaniya, Levi. Ug pag-ampo alang nato usab aron kita makasalig nga ang Langitnong Amahan nasayud unsay labing maayo alang sa atong pamilya.”
Human nako mabutang ang telepono, miadto ko sa kusina ug mikuha sa usa ka putos nga beans nga giplanohan ni Mama nga himoong sinabaw. Mabasa diha sa putos ang gibug-aton niini sama ni Nora karon. Akong gigunitan kini, naghunahuna unsay hitsura sa bata nga ingon ini og gidak-on.
“Ang iyang espiritu gikan pa gyud sa Langitnong Amahan,” naghunahuna ko, naghinumdom unsay akong nakat-unan sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta ug sa plano sa kaluwasan. Nasayud ako nga bisan mamatay si Nora, makita ra gihapon namo siya pag-usab tungod kay kaming tanan nabugkos isip usa ka pamilya. Apan naglaum usab ako nga magpabilin siya uban namo dinhi sa kalibutan.
Sa misunod nga pipila ka bulan, si Mama ug Papa kadaghan moadto sa ospital. Si Lola ug si Lolo moadto sa among balay aron sa pagtabang sa pag-atiman nako ug sa akong mga manghud. Ang ward nagpuasa ug nag-ampo alang sa among pamilya, ug ang buotan nga mga babaye sa Relief Society magdala usahay og panihapon alang namo. Ang tanan gustong makahibalo kon kumusta na si Nora.
Usa ka gabii niana, si Mama ug Papa mitawag namong tanan diha sa sala. Miingon sila nga si Papa uban sa bishop mohatag og panalangin ni Nora. Human makailis ug makabiya si Papa, gipundok kaming tanan ni Mama libut sa sofa aron mag-ampo.
“Palihug panalangini si Papa samtang siya mopanalangin ni Nora,” miingon si Mama. Mihinay ang iyang tingog. “Ug palihug, kon Imong kabubut-on, tuguti siya nga makapauli ug magmahimsog.”
Samtang kami nag-ampo, akong mabati ang Espiritu Santo nga mipuno sa kwarto uban sa kalinaw ug gugma. Ingon og ang Langitnong Amahan ang nagsulti nako nga, bisag unsay mahitabo ni Nora, kining tanan kabahin sa Iyang plano.
Unya pagkagabii niana, si Papa mipauli ug misulti namo nga dunay talagsaon nga nahitabo didto sa ospital. Sa kasagaran ang kwarto ni Nora saba. Adunay daghang mga makina ug mga monitor nga dunay alarma ug nagkidlap-kidlap nga mga suga, ug ang mga nars ug mga doktor kanunay nga nagdali sa pagtabang sa gagmayng mga bata didto. Apan sa dihang si Papa ug ang bishop miabut, lahi ang tanan. Hilom ang tanang mga makina. Ang mga nars naglingkod tupad sa mga bata, nagbasa o nagtan-aw kanila. Si Papa ug ang bishop nakahimo sa paghatag og panalangin ni Nora nga walay nakabalda.
Wala ko kahibalo kon si Nora magdako ba dinhi sa yuta o mobalik sa pagpuyo uban sa Langitnong Amahan sa dili madugay. Apan ako nasayud nga ang Langitnong Amahan makadungog ug motubag sa atong mga pag-ampo, ug akong gibati ang kalinaw sa dihang nakahinumdom ko nga Siya adunay plano alang sa kada sakop sa akong pamilya.
Paghulagway pinaagi ni Ben Simonsen