លុះត្រាជួបទៀត
វិថីឆ្ពោះទៅទីសុវត្ថិភាព
ដកស្រង់ចេញពី « Finding Safety in Counsel » Liahona ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ២៣–២៥ ។
របៀបមួយដែលយើងអាចដឹងពីការព្រមានមួយមកពីព្រះអម្ចាស់នោះគឺជាក្រិត្យវិន័យនៃសាក្សីដែលមានសិទ្ធិអនុញ្ញាត ត្រូវបានហៅបម្រើ ។
វាហាក់បីដូចជាគ្មានទីបញ្ចប់នៃព្រះបំណងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីដឹកនាំយើងទៅទីសុវត្ថិភាពឡើយ ។ ហើយរបៀបដែលទ្រង់បង្ហាញផ្លូវដល់យើងគឺខ្ជាប់ខ្ជួនជានិច្ច ។ ទ្រង់អំពាវនាវតាមវិធីច្រើនយ៉ាង ដើម្បីវានឹងបានដល់អស់អ្នកដែលមានឆន្ទៈនឹងទទួលវា ។ ហើយវិធីទាំងនោះតែងមានការរួមបញ្ចូលនូវការផ្ញើសារតាមរយៈមាត់របស់ព្យាការីទ្រង់ នៅពេលណាដែលមនុស្សមានភាពសក្តិសមនឹងមានព្យាការីនៃព្រះក្នុងចំណោមពួកគេ ។ ពួកអ្នកបម្រើដែលបានអនុញ្ញាតទាំងនោះតែងតែទទួលខុសត្រូវចំពោះការព្រមានដល់មនុស្ស ប្រាប់ពួកគេពីផ្លូវទៅកាន់ទី សុវត្ថិភាព ។
នៅពេលភាពតានតឹងកើនឡើងនៅរដ្ឋ មិសសួរី ភាគខាងជើង ស.រ.អា នៅក្នុងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះនា ឆ្នាំ ១៨៣៨ នោះ ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានហៅពួកបរិសុទ្ធទាំងអស់ឲ្យប្រមូលផ្តុំ គ្នាទៅហ្វា វេសត៍ ដើម្បីទទួលការការពារ ។ មនុស្សជាច្រើនបានតាំងលំនៅនៅចម្ការឆ្ងាយដាច់ស្រយាល ឬ តាំងទីលំនៅនៅរាយប៉ាយ ។ ជាពិសេសលោកបានទូន្មានដល់ យ៉ាកុប ហន ជាអ្នកកសាងទីលំនៅតូចមួយដែលហៅថា ហន មីល ។ កំណត់ត្រាមួយពីសម័យនោះរួមមានការណ៍នេះ ៖ « បងប្រុស យ៉ូសែប បានផ្តាំពាក្យមកតាមហន ដែលជាម្ចាស់នៃរោងម៉ាស៊ីនកិនស្រូវ ឲ្យផ្តល់ព័ត៌មានដល់បងប្អូនប្រុស ដែលកំពុងរស់នៅទីនោះឲ្យចាកចេញ ហើយមកហ្វា វ៉េស ប៉ុន្តែ លោក ហន ពុំបានប្រាប់សារនោះឡើយ » ( ហ្វីឡូ ឌីប៊ល នៅក្នុង « Early Scenes in Church History » នៅក្នុង Four Faith Promoting Classics [ ឆ្នាំ ១៩៦៨ ] ទំព័រ ៩០ ) ។ ក្រោយមក ព្យាការីយ៉ូសែប បានកត់ត្រានៅក្នុងប្រវត្តិលោក ៖ « រហូតមកដល់ថ្ងៃនេះ ព្រះបានប្រទានដល់ខ្ញុំនូវប្រាជ្ញាដើម្បីសង្គ្រោះ មនុស្សដែលស្តាប់តាមការទូន្មាន ។ គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ឡើយចំពោះអស់អ្នក [ ដែលបានធ្វើតាម ] ពាក្យទូន្មានរបស់ខ្ញុំ » ( ប្រវត្តិសាសនាចក្រ ៥:១៣៧ ) ។ បន្ទាប់មកព្យាការីបានកត់ត្រាការសោកស្តាយដ៏ពិតថា ជនគ្មានទោសអាចត្រូវបានសង្គ្រោះនៅរោងកិនស្រូវរបស់ ហន បើទីប្រឹក្សារបស់គាត់បានទទួល ហើយធ្វើតាមពាក្យទូន្មានរបស់លោក ។
នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង យើងត្រូវបានព្រមានដោយពាក្យទូន្មានពីកន្លែងដែលស្វែងរកទីសុវត្ថិភាពពីអំពើបាប និង ពីទុក្ខព្រួយ ។ គន្លឹះ មួយ ដើម្បីទទួលស្គាល់ការព្រមានទាំងនោះ គឺថាការព្រមានទាំងនោះបានប្រាប់ម្តងហើយម្តងទៀត ។ ឧទាហរណ៍ មានច្រើនជាងម្តងនៅ ក្នុងសន្និសីទនេះ អ្នកបានឮព្យាការីរបស់យើងមានប្រសាសន៍ថាលោកនឹងដកស្រង់ប្រសាសន៍ចេញពីព្យាការីមុនម្នាក់ ហេតុដូច្នេះហើយវាក្លាយជាសាក្សីទីពីរ និង ពេលខ្លះជាសាក្សីទីបី ។ … សាវក ប៉ុលបានសរសេរថា « គ្រប់ការទាំងអស់នឹងបានសំរេច ដោយនូវមាត់ស្មរបន្ទាល់ ២ ឬ ៣ នាក់ » ( កូរិនថូសទី ២ ១៣:១ ) ។ របៀបមួយដែលយើងអាចដឹងពីការព្រមានមួយមកពីព្រះអម្ចាស់នោះគឺជាក្រិត្យវិន័យមួយអំពីសាក្សី សាក្សីដែលមានសិទ្ធិអនុញ្ញាត ត្រូវបានហៅបម្រើ ។ នៅពេលពាក្យសម្តីរបស់ព្យាការីហាក់បីដូចជាដដែលៗ នោះ គួរតែផ្ចង់អារម្មណ៍របស់យើង ហើយបំពេញដួងចិត្តយើងជាមួយអំណរគុណដើម្បីរស់នៅក្នុងពេលដ៏មានពរជ័យនេះ ។ …
ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងស្រឡាញ់ពួកយើង ។ ទ្រង់បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់ធ្វើជាអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។ ទ្រង់ព្រះបញ្ញាញាណដឹងថានៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ យើងនឹងជួបគ្រោះថ្នាក់ធំ អ្វីដែលអាក្រក់បំផុតនោះគឺមកពីការល្បួងនៃខ្មាំងសត្រូវដ៏អាក្រក់នោះ ។ នោះហើយដែលជាហេតុផលមួយ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានកូនសោបព្វជិតភាពដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលមានត្រចៀកស្តាប់ និង មានជំនឿដើម្បីធ្វើតាមអាចទៅដល់កន្លែងជាច្រើននៃទីសុវត្ថិភាព ។