Siya mao ang Bishop?
Ang tagsulat nagpuyo sa Illinois, USA.
Tungod kay ako dili kaayo aktibo pila na ka tuig ang milabay, usa ka miyembro kinsa nakaila kanako dili makatuo nga ako gitawag nga mahimong usa ka bishop.
Paghulagway pinaagi ni Mark Smith © 2016
Atol sa usa ka priesthood executive committee miting, ang among full-time nga mga misyonaryo mireport nga nakaila og miyembro kansang rekord wala diha sa ward. Nakaila ko sa pangalan diha-diha dayon ug mihisgot nga siya ug ako kauban sa samang ward daghang mga tuig na ang milabay.
Usa sa mga misyonaryo miingon, “Oo, bishop, mihisgot siya niana ug ingon og natingala kaayo nga ikaw ang bishop.”
Nangutana ko nila, “Unsay iyang gisulti?”
Miingon sila nga siya nasurprisa kaayo ug miingon, “Siya mao ang bishop?”
Mikatawa ko ug mipasabut nga kini nga sister nakaila kanako isip usa ka tawo nga lahi kaayo 30 ka tuig na ang milabay.
Samtang ako namalandong niini nga hitabo, naghunahuna ko mahitungod kon unsa ka dako ang kausaban sa akong kinabuhi sobra 30 ka tuig na nga ako ug ang akong pamilya nahimong mga miyembro. Nakaila ko og daghang mga miyembro sa among ward sulod sa 20 ka tuig ug nakaserbisyo isip presidente sa branch ug bishop, apan walay usa niini nga mga miyembro ang nakaila kanako 30 ka tuig nang milabay. Bisan og usahay makigbahin ko og mga panghitabo sa akong kagahapon aron sa pagtudlo sa paghinulsol ug sa Pag-ula ni Jesukristo, ang kadaghanan sa ward wala masayud unsa ka talagsaon ang akong kinabuhi diha sa Simbahan.
Ang akong pamilya ug ako gipaila ngadto sa Simbahan niadtong Mayo 1979, ug ako nasayud diha-diha dayon nga mao na kini ang angay nga kami magpasakop. Nabunyagan kami niadtong Hunyo, ug sa sinugdanan aktibo kaming tanan, apan wala madugay mihunong ko sa pagtambong ug mibalik sa daan nga mga kinaiya. Wala gayud akoy bisan unsang pagduhaduha mahitungod sa katinuod sa ebanghelyo ug sa Pagpahiuli, apan wala ko magtuo nga naa nako ang butang nga mahimong maayo nga miyembro sa Simbahan.
Niadtong 1982, tungod sa akong padayon nga pag-abuso sa alkohol, ang akong asawa, kinsa wala gayud mohunong sa iyang hugot nga pagtuo, mi-file og diborsyo. Niadtong higayona ang akong pamilya nagpuyo sa Oklahoma, USA, apan ako mibalik sa Illinois, USA, diin ako nagtubo. Miabut ko sa punto diin hapit na mawala nako ang bugtong butang nga maoy importante nako: ang akong pamilya.
Ako misugod sa pag-ampo nga nagluhod buntag ug gabii ngadto sa usa ka Dios kinsa wala na ako makasiguro kon naa pa ba Siya, kon naa Siya, nagtuo ko nga dugay na Siyang nakalimot kanako. Gani sulod sa tulo ka bulan ako nag-ampo nga matinud-anon. Sayo niana nga buntag, samtang ako nag-ampo pag-ayo, usa ka pagbati sa dakong kahupayan miabut ngari kanako ug ako nasayud nga ang Dios buhi, nga Siya nakaila kanako, ug nga Siya nahigugma kanako. Nasayud usab ako nga dili na gayud ako mohikap og laing tinulo sa alkohol.
Nianang gabhiona nakadawat ko og tawag gikan sa akong asawa nga ipadala na niya ang mga papeles sa diborsyo nga akong pirmahan. Atol niana nga pakig-istorya kalit siyang miingon, “Dunay butang nga lahi na kaayo kanimo. Morag sa akong pagtuo dili na ka moinom pa og balik, ug akong gisi-gision kining mga papel.” Nagkahiusa kami pag-usab, ug paglabay sa duha ka tuig siya nanganak sa among ikatulong anak nga lalaki.
Dunay nagtuo nga ako mobalik ngadto sa hingpit nga pagkaaktibo sa Simbahan, apan ako usa ka tawo nga gahig ulo. Mibalik ko sa makadiyot ug gani nakadawat og calling isip usa ka magtutudlo sa korum sa mga elder. Apan sa wala madugay mibati ko nga dili angayan nga motudlo ug nahimong dili na usab aktibo.
Niadtong 1991 mibalhin kami ngadto sa usa ka gamay nga branch. Pipila ka bulan sa wala pa ang ikawalo ka tuig nga adlawng natawhan sa among kinamanghurang anak, ang akong asawa, ang presidente sa Primary, nangutana kaniya kon kinsa ang iyang gusto nga mobunyag kaniya. Siyempre gusto niya ang iyang amahan maoy mopahigayon sa ordinansa. Ang akong asawa misulti kaniya nga tingali dili na mahitabo. Wala siya modawat niana nga tubag ug nagsugod sa pagplano sa pagpaaktibo sa iyang amahan. Dili siya mahimutang, ug sa wala madugay akong nakita ang akong kaugalingon nga nagserbisyo isip Scoutmaster, ug sa wala madugay akong gibunyagan ug gikumpirmahan ang akong anak nga lalaki.
Ang walo ka bulan human sa akong pagkaaktibo talagsaon. Na-sealed kami isip usa ka pamilya sa Chicago Illinois Temple, ug ako gitawag pag-usab sa pagserbisyo isip usa ka magtutudlo sa elders korum, apan niining panahona wala nako moundang. Dayon gitawag ko isip usa ka magtatambag sa kapangulohan sa branch, ug lima ka bulan sa wala madugay ako gitawag sa pagserbisyo isip presidente sa branch. Usa ka bulan o sobra pa human sa akong tawag, nakahinumdom ko nga naghunahuna, “Ako mao ang presidente sa branch?”
Gisultihan nako ang daghang nakigbisog nga mga Santos sa daghang katuigan nga kon ako miuswag diha sa ebanghelyo, si bisan kinsa makahimo. Ang pagsabut lang sa tinuod nga gahum sa Manluluwas ug sa Iyang Pag-ula ug sa pagpaningkamot sa pagduol ngadto Kaniya.
Mapasalamaton kaayo ko sa akong asawa ug mga anak ug sa tanan nga matinud-anong mga home teacher, mga lider sa korum, mga bishop, ug ubang matinud-anong mga Santos kinsa mipakita og talagsaon nga ehemplo alang kanako. Pribilehiyo kaayo nga moserbisyo sa Ginoo ug sa mga Santos niining milabay nga 20 ka tuig. Ang akong kinabuhi napanalanginan lapas pa sa bisan unsang butang nga akong mahunahuna.