សំឡេងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ
ចែកចាយក្តីអំណរ
ស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំ គឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបម្រើនៅ ថាបែស ប្រទេសបារាំង នៅភ្នំផៃរ៉ែនណេស ។ វាគឺជាយប់មុនថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ហើយយើងបានសម្រេចចិត្តទៅទីក្រុងនៅ វើរដុន ផ្លាស្សា ដើម្បីចែកព្រះគម្ពីរមរមន ។ នៅតាមផ្លូវគ្មានមនុស្សឡើយ ហើយយើងបានចាប់ផ្តើមសួរខ្លួនឯង ពីអ្វីដែលយើងនឹងធ្វើជាមួយនឹងព្រះគម្ពីរដ៏ច្រើននេះ ។ ភ្លាមនោះ យើងបានឃើញយុវជនម្នាក់ដែលទំនងជាមិនដឹងថាត្រូវទៅណា ។
យើងបានដើរទៅរកគាត់ ហើយឲ្យព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាលដល់គាត់ ។ គាត់បានប្រែជាមានអំណរ នៅពេលគាត់បានស្តាប់ពួកយើងនិយាយអំពីដំណឹងល្អ ។ គាត់បានប្រាប់ថា គាត់នៅឯកោតែឯងនាយប់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នោះ ហើយថាគាត់នឹងអានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយគ្មានអារម្មណ៍ឯកោទៀតឡើយ ។
បន្ទាប់ពីគាត់បានចាកចេញទៅ យើងបានមើលទៅតាមដងផ្លូវម្តងទៀត ហើយបានឃើញស្ត្រីម្នាក់ដើរយឺតៗ សំដៅមកយើងក្នុងរាត្រីដ៏ត្រជាក់នោះ ។ យើងអាចឃើញភាពរីករាយនៅលើផ្ទៃមុខរបស់គាត់ នៅពេលយើងបានបង្ហាញព្រះគម្ពីរមរមន ដល់គាត់ ។ គាត់បានប្រាប់យើងថា គាត់ទើបតែក្លាយជាស្ត្រីមេម៉ាយ ហើយគាត់សប្បាយចិត្តដែលយើងខ្វាយខ្វល់ពីគាត់ ។ គាត់បាននិយាយថា គាត់មានអំណរគុណចំពោះពួកយើងខ្លាំងណាស់ ។ នៅពេលគាត់ដើរចេញទៅវិញ យើងបានឃើញគាត់យកគម្ពីរឱបនឹងដើមទ្រូងគាត់ ។
នារាត្រីនោះ យើងបានចែកព្រះគម្ពីរមរមនទាំងអស់ដែលយើងបានយកទៅជាមួយយើង ។ ភាគច្រើនមនុស្សដែលយើងបានចែកព្រះគម្ពីរឲ្យគឺជាអ្នកដែលនៅឯកោ បាក់ទឹកចិត្ត និង ត្រូវការក្តីស្រឡាញ់ជាខ្លាំង ។ យើងបានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនារាត្រីនោះ ដោយសេចក្តីរំភើបថា យើងបានទទួលអំណាយបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដ៏អស្ចារ្យបំផុត ដោយសារអំណរដែលយើងបានចែកឲ្យមនុស្សដទៃ ។