សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយ
ភាពសុខសាន្ត នៅក្នុងជីវិតនេះ
ចំពោះពួកយើងទាំងអស់គ្នា ដែលកើតមកក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលថា « នៅលោកិយនេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន » ( យ៉ូហាន ១៦:៣៣ ) ។ ប៉ុន្តែទ្រង់បានប្រទានការសន្យាដ៏អស្ចារ្យនេះដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ អំឡុងពេលការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ៖ « ខ្ញុំទុកសេចក្ដីសុខនៅនឹងអ្នករាល់គ្នា គឺខ្ញុំឲ្យសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំដល់អ្នករាល់គ្នា ហើយដែលខ្ញុំឲ្យ នោះមិនមែនដូចជាលោកិយឲ្យទេ » ( យ៉ូហាន ១៤:២៧ ) ។ វាជាការលួងលោមចិត្តមួយដោយដឹងថា ការសន្យានៃភាពសុខសាន្តផ្ទាល់ខ្លួននេះបន្តមានដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នាសព្វថ្ងៃនេះ ។
ពួកយើងមួយចំនួនរស់នៅក្នុងបរិយាកាសដ៏ស្រស់ស្អាត និង មានភាពសុខសាន្ត ប៉ុន្តែយើងកំពុងជួបប្រទះនូវភាពចលាចលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ។ មានអ្នកខ្លះទទួលអារម្មណ៍សុខសាន្ត និង ភាពស្ងប់សុខក្នុងអំឡុងពេលនៃការបាត់បង់ សោកនាដកម្ម និង ការសាកល្បងដែលមានជាបន្តបន្ទាប់ផ្ទាល់ខ្លួន ។
អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឃើញអព្ភូតហេតុនៃភាពសុខសាន្តនៅលើទឹកមុខសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬ ស្តាប់ឮពាក្យនោះពីពួកគាត់ ។ ខ្ញុំបានឃើញអព្ភូតហេតុនោះជាច្រើនដង ។ ជួនកាលខ្ញុំបានឃើញវាកើតឡើងនៅក្នុងបន្ទប់មន្ទីរពេទ្យ ជាកន្លែងដែលអ្នកបម្រើរបស់ព្រះបានមកជួបជុំគ្នានៅជុំវិញគ្រួសារមួយដែលមានមនុស្សហៀបនឹងស្លាប់ ។
ខ្ញុំចាំពីការទៅសួរសុខទុក្ខស្ត្រីម្នាក់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ពីរបីថ្ងៃពីមុនគាត់បានចែកឋានទៅ ដោយសារជំងឺមហារីក ។ ខ្ញុំបាននាំកូនស្រីខ្ញុំពីរនាក់ទៅជាមួយខ្ញុំដែរ ដោយសារស្ត្រីដ៏អស្ចារ្យនោះធ្លាប់ធ្វើជាគ្រូបឋមសិក្សារបស់ពួកគេ ។
សមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់បានជួបជុំគ្នាជុំវិញគ្រែដេករបស់គាត់ ដោយចង់នៅជាមួយគាត់អំឡុងគ្រាចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់គាត់នៅលើផែនដីនេះ ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយសារគាត់បានក្រោកអង្គុយនៅលើគ្រែ ។ គាត់បានឈោងដៃទៅរកកូនស្រីខ្ញុំ ហើយបានណែនាំកូនស្រីទាំងពីរនាក់របស់ខ្ញុំឲ្យសមាជិកគ្រួសារគាត់ស្គាល់ម្នាក់ម្តងៗ ។ គាត់បាននិយាយដូចជាកូនស្រីរបស់ខ្ញុំទាំងពីរជាពូជស្តេចដែលកំពុងមានវត្តមាននៅឯព្រះរាជរោងរបស់ម្ចាស់ក្សត្រី ។ គាត់បាននិយាយពីរបៀបដែលបុគ្គលម្នាក់ៗនៅក្នុងបន្ទប់នោះគឺជាសិស្សរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ខ្ញុំនៅចាំពីពាក្យសម្តីដ៏រឹងប៉ឹង សុភាពទន់ភ្លន់ និង មានក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ ។ ហើយខ្ញុំនៅចាំពីភាពអស្ចារ្យចំពោះស្នាមញញឹមដ៏រីករាយរបស់គាត់ ទោះបីជាគាត់បានដឹងថាគាត់នឹងជិតស្លាប់ក្តី ។
គាត់បានទទួលការប្រសិទ្ធពរបព្វជិតភាពនៃការលួងលោម ប៉ុន្តែគាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់ដោយក្តីសោមនស្សដល់ពួកយើងទាំងអស់គ្នាថា ការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីភាពសុខសាន្តនោះគឺជាការពិត ៖ « ខ្ញុំប្រាប់សេចក្តីទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានសេចក្តីសុខសាន្ត ។ ដោយសារខ្ញុំ នៅលោកិយនេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកិយហើយ » ( យ៉ូហាន ១៦:៣៣ ) ។
គាត់បានទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ ជាអ្វីដែលពួកយើងអាចធ្វើបានផងដែរ ទោះបីជាយើងមានការសាកល្បង និង មានក្តីអំពល់យ៉ាងណាក្តី ៖
« អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ និងមានបន្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានកន្លែងសម្រាក។
« ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសម្រាកដល់ព្រលឹង » ( ម៉ាថាយ ១១:២៨–២៩ ) ។
មានតែតាមរយៈការធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះប៉ុណ្ណោះ ដែលយើងម្នាក់ៗអាចជួបនូវភាពសុខសាន្ត និង ភាពស្ងប់សុខនៅក្នុងការសាកល្បងនានាដែលនឹងកើតឡើងចំពោះរូបយើងនោះ ។
ពាក្យអធិស្ឋានសាក្រាម៉ង់ជួយយើងឲ្យដឹងពីរបៀប ដើម្បីស្វែងរកភាពសុខសាន្តនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃសេចក្តីទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិតនេះ ។ នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ យើងអាចកំណត់ពីភាពស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង ដើម្បីធ្វើតាមទ្រង់ ។
យើងម្នាក់ៗសន្យាថាចងចាំព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ អ្នកអាចជ្រើសរើសចងចាំទ្រង់ តាមរបៀបមួយដែលចិត្តរបស់អ្នកខិតកាន់តែជិតទ្រង់បំផុត ។ ចំពោះរូបខ្ញុំ ជួលកាល ក្នុងគំនិតខ្ញុំស្រមៃឃើញទ្រង់លុតជង្គង់ចុះនៅក្នុងច្បារគែតសេម៉ានី ឬ ឃើញទ្រង់ហៅ ឡាសារ ឲ្យចេញមកពីផ្នូរ ។ នៅពេលខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបនោះ ខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធនឹងទ្រង់ និងមានក្តីកតញ្ញូតា ដែលធ្វើឲ្យចិត្តខ្ញុំមានភាពសុខសាន្ត ។
អ្នកក៏សន្យាថា រក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ដែរ ។ អ្នកសន្យាថា លើកដាក់មកលើខ្លួនអ្នកនូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ហើយធ្វើជាសាក្សីទ្រង់ ។ ទ្រង់សន្យាថា នៅពេលអ្នករក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់អ្នកជាមួយទ្រង់ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងគង់នៅជាមួយអ្នក ។ ( សូមមើល គ. និង ស. ២០:៧៧, ៧៩ ) ។
យ៉ាងហោចណាស់ការធ្វើបែបនេះ នាំឲ្យមានភាពសុខសាន្តតាមរបៀបពីរយ៉ាង ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធសម្អាតយើងពីអំពើបាប ដោយសារដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចប្រទានភាពសុខសាន្តដល់យើង ដែលកើតមកពីការអនុម័តរបស់ព្រះ និង សេចក្តីសង្ឃឹមនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។
សាវកប៉ុលបានមានប្រសាសន៍អំពីពរជ័យដ៏អស្ចារ្យនេះ ៖ « តែឯផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណវិញ នោះគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរអរ មេត្រីភាព អត់ធ្មត់ សុភាព សប្បុរស ស្មោះត្រង់ » ( កាឡាទី ៥:២២ ) ។
នៅពេលសារទូតរបស់ស្ថានសួគ៌បានប្រាប់ឲ្យដឹងជាមុនអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះពួកគេបានប្រកាសថា « សួស្តីដល់ព្រះនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត ហើយ សេចក្តីសុខសាន្ត នៅផែនដីនៅបណ្តាលមនុស្ស » ( លូកា ២:១៤ ការគូសបញ្ជាក់បានបន្ថែម ) ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាសាក្សីមួយរូបរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថា ព្រះវរបិតា និង បុត្រាដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ អាចបញ្ជូនព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីធ្វើឲ្យយើងអាចជួបនូវភាពសុខសាន្តនៅក្នុងជីវិតនេះ មិនថាការសាកល្បងបែបណាដែលនឹងកើតឡើងចំពោះយើង និង មនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់នោះឡើយ ។