ទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន

នៅឯទីបញ្ចុះសពយ៉ាណាកានៅទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន គ្រួសារមួយនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយឈ្មោះសេនតូស បានទៅជួបគ្នាក្នុងពិធីរំឭកខួបគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ សម្រាប់ពួកគេ កន្លែងនេះគឺជាកន្លែងចងចាំ ដែលកាន់តែពិសិដ្ឋ ដោយសារចំណេះដឹងរបស់ពួកគេអំពីដំណឹងល្អដែលថា ក្រុមគ្រួសារអាចរស់នៅជាមួយគ្នាជារៀងរហូត ។

ការគោរពដល់ក្រុមគ្រួសារ និងជីដូនជីតាបានចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងវប្បធម៌ជប៉ុន ហើយពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជាជនជាតិជប៉ុនរីករាយ ដែលឥឡូវនេះប្រទេសរបស់ពួកគេមានពរដោយមានព្រះវិហារបរិសុទ្ធបី ៖ តូក្យូ ( ព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីមួយនៅអាស៊ី បានឧទ្ទិសឆ្លងក្នុងឆ្នាំ ១៩៨០ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះកំពុងជួសជួល ), ហ្វូកៅកា ( បានឧទ្ទិសឆ្លងនៅក្នុងឆ្នាំ ២០០០ ) និង សាបប៉ូរ៉ូ ( បានឧទ្ទិសឆ្លងនៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ ) ។ ប្រទេសជប៉ុនក៏ជាទីតាំងនៃមជ្ឈមណ្ឌលពង្សប្រវត្តិ អិល. ឌី. អេស ទាំង ៦៤ ផងដែរ ។

ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដំបូងគេបានទៅដល់ប្រទេសជប៉ុននៅក្នុងឆ្នាំ ១៩០១ ដែលដឹកនាំដោយអែលឌើរ ហ៊ីប៊ើរ ចេ ក្រាន្ត ( ១៨៥៦–១៩៤៥ ) ដែលកាលនោះគឺជាសមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយក្រោយមកក្លាយជាប្រធានទីប្រាំពីរនៃសាសនាចក្រ ។ សព្វថ្ងៃនេះមានសមាជិកជិត ១៣០០០០ នាក់នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនក្នុងចំណោម ២៦១ ក្រុមជំនុំ ។

ការបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមនដំបូងជាភាសាជប៉ុនចំណាយពេលប្រាំឆ្នាំ ហើយបានបញ្ចប់នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩០៩ ។ កំណែបកប្រែត្រូវបានបោះពុម្ពនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៥៧ ។
សាលាប្រជុំ អិល. ឌី. អេស. ដំបូងគេនៅអាស៊ីត្រូវបានឧទ្ទិសឆ្លងនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៤ ។
អ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅមកពីពូជពង្សជនជាតិជប៉ុន រួមមាន អែននី វ៉ាយ គូម៉ាស៊ូ ( ១៩២៣–២០១១ ) កើតនៅរដ្ឋហាវ៉ៃ; សាម ខេ ស្សីមម៉ាប៊ូគូរ៉ូ ( ១៩២៥-២០១៥), កើតនៅរដ្ឋហាវ៉ៃ, យ៉ូស្ស៊ីហីកូ គីគូឈី ដែលលាលែងពីតំណែង គ័ឈី អោយ៉ាហ្គី ដែលលាលែងពីដំណែង, តាកាស្ស៊ី វ៉ាដា និង កាស្ស៊ូហីកូ យ៉ាម៉ាស្សាតា ។