Usa ka Bag-o nga Yugto
Ang tagsulat nagpuyo sa Colorado, USA.
“Kining daghang panalangin nakapahimo nakong mapasalamaton kaayo sa akong pagkaako” (Children’s Songbook, 11).
Nanghabwa si Sarah sa usa ka kahon sa iyang kwarto sa dihang misulod si Mama.
“Mahimo ba nga pintalan nato og yellow ang mga bongbong?” nangutana siya ni Mama.
Bag-o lang silang mibalhin sa lahi nga balay. Nakahimo si Sarah sa pagpili og habol ug mga kurtina alang sa iyang bag-ong kwarto!
“Pwede ra,” miingon si Mama. “Ang yellow malipayon nga kolor.”
Mibutang si Sarah og pipila ka mga libro sa gamay nga estante duol sa iyang higdaanan. Si Mama dili kanunay nga malipayon ning bag-o lang, sukad namatay si Papa sa aksidente. Mainampingong gibutang ni Sarah ang iyang paboritong litrato ni Papa tupad sa mga libro, diin makita niya kini matag buntag sa iyang pagmata.
Nakadungog siya og paghingos ug nakakita og mga luha sa kilid sa mga mata ni Mama.
“Gimahal ko ikaw, Ma,” miingon si Sarah, migakos og maayo sa hawak ni Mama.
“Mas gimahal ta ka.”
Sa Sabado sa dili pa magsugod ang eskwela, si Mama ug si Sarah misul-ob og daan nga mga sinina, mibalhin sa mga kasangkapan ngadto sa tunga-tunga sa kwarto ni Sarah, ug mainampingong mituslob og mga paint roller ngadto sa mga sudlanan sa yellow nga pintal. Wala madugay, ang mga bongbong natabunan na og yellow—ug ingon man ang ilang mga nawong ug mga sinina!
“Mora ka og nasabligan sa kahayag sa adlaw,” miingon si Mama nga nagkatawa.
Miagik-ik si Sarah. “Ug mora ka og dunay saging nga mibuto tupad nimo!”
Nagkatawa gihapon sila samtang nanglimpyo. Apan nahanaw ang pahiyom ni Sarah sa dihang nakahunahuna siya nga motambong sa Primary ugma ug sa eskwelahan pagkasunod adlaw.
“Nabalaka ko mahitungod sa simbahan ug sa akong bag-ong eskwelahan,” gisultihan niya si Mama samtang gihugasan nila ang mga brutsa sa pintal diha sa lababo. “Wala akoy mailhan nga mga magtutudlo o mga bata o bisan kinsa.”
Gipalong ni mama ang tubig ug gibira si Sarah aron gakson.
“Makahimo ka og mga higala. Mabination ka og kasingkasing nga makapahimo sa uban nga gustong makighigala nimo. Padayon lang sa imong maayo nga kaugalingon, ug ang mga higala moabut.”
Naarang-arang ang gibati ni Sarah, apan gikulbaan gihapon siya.
“Nindot unta kon naa pa si Papa aron mohatag nako og panalangin,” miingon siya. “Sama sa kanunay niyang buhaton sa dili pa ako mobalik og eskwela.”
Nahilom si Mama og kadiyot. “Si Tiyo Wyatt diay?” miingon siya. “Sigurado ko nga malipay siyang mohatag nimo og panalangin.”
Miyango si Sarah. Tingali makatabang ang usa ka panalangin.
Nianang gabhiuna, ang uyoan ni Sarah mipatong sa iyang mga kamot diha sa iyang ulo aron sa paghatag kaniya og panalangin.
“Mopanalangin ko kanimo nga masayud nga ang Manluluwas nagbantay kanimo samtang magsugod ka niining bag-o nga yugto sa kinabuhi,” miingon siya. “Dili ka Niya pasagdan nga mag-inusara.”
Gihatagan ni Sarah og espesyal nga pagtagad ang mga pulong nga bag-o nga yugto. Ganahan siyang mobasa ug kanunay nga maghinam-hinam nga mosugod og bag-ong yugto sa usa ka libro.
Pagkasunod buntag si Sarah ug si Mama miadto sa simbahan. Human sa sakrament miting gitabangan ni Mama si Sarah sa pagpangita sa kwarto sa Primary. Usa ka batang babaye sa sulod mipahiyum kaniya ug miingon og hello.
“Mahimo ka nga molingkod dinhi kon gusto nimo,” miingon siya, mipikpik sa bakante nga lingkuranan tupad niya.
“Salamat,” miingon si Sarah. “Sarah ang akong ngalan. Bag-o ko dinhi.”
“Ako si Melody. Ug bag-o sab ko! Ikaduha pa ni nakong semana.”
Wala madugay si Melody ug Sarah nakig-istorya na sa ubang mga bata sa Primary. Maayo kaayo ang ilang magtutudlo.
“Manghinaut ko nga ang eskwelahan ingon niini ka maayo!” Naghunahuna si Sarah samtang mihigda siya nianang gabhiuna.
Pagkasunod adlaw, misakay si Sarah sa bus padulong sa iyang bag-ong eskwelahan. Naghinam-hinam siya nga makakita sa pipila ka mga bata sa Primary diha sa iyang grade three nga klase.
“Salamat, Langitnong Amahan,” hilum nga nag-ampo si Sarah samtang naniudto siya uban sa iyang bag-ong mga higala. “Tingali mahimo kining maayo nga yugto.”