តើយើងស្វែងរកអំណរ និងសុភមង្គលតាមរបៀបណា ?
ទ្រង់បានព្យាបាលពួកគេទាំងអស់គ្នា ដោយ ម៉ៃឃល ម៉ម
សម្រាប់ខ្ញុំ និងមនុស្សដទៃជាច្រើនទៀត មានពេលខ្លះបានដាក់បន្ថែមនូវភាពសាំញ៉ាំមួយចំនួន ពេលនិយាយអំពីអារម្មណ៍អំណរ ឬភាពរីករាយ—ទោះបីបន្ទាប់ពីជ្រើសរើសរស់នៅដោយសុចរិតក្តី ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឆ្ងល់ថា « ប្រសិនបើខ្ញុំគោរពបទបញ្ញត្តិ ហេតុអ្វីខ្ញុំពិបាកនឹងមានអារម្មណ៍រីករាយបែបនេះ ? »
កត្តាជាច្រើនអាចបំផ្លាញអារម្មណ៍សុភមង្គល ឬសុខុមាលភាពរបស់យើង ដូចជាការបាត់បង់ការងារ មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ទទួលមរណភាព ឬការរំខានដល់សុខភាពផ្លូវកាយ និង/ឬផ្លូវចិត្តក្តី ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានជឿថា មិនថាអ្នកជួបបទពិសោធន៍ពិបាកបែបណាទេ ស្ថានភាពរបស់អ្នកនឹងបានប្រសើរឡើង ! នៅក្នុងអត្ថបទរបស់ខ្ញុំដែលមានចំណងជើងថា « ការប្រមាញ់រកសុភមង្គល » នៅទំព័រទី ២៤ នោះខ្ញុំចែកចាយទស្សនវិស័យដំណឹងល្អអមជាមួយនឹងការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ ជាមួយគោលដៅនៃការតាមរកសុភមង្គល ជាពិសេសពេលមានអារម្មណ៍ថា មិនអាចឈោងចាប់បាន ។
អត្ថបទរបស់អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៅទំព័រទី ១៨ ដែលមានចំណងជើងថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ប្រភពនៃអំណរដ៏យូរអង្វែង » បង្រៀនយើងអំពីសេចក្តីពិត និងអំណរយូរអង្វែង ។ អត្ថបទរបស់លោកពោរពេញដោយការយល់ដឹងខាងព្រះគម្ពីរ និងដោយការព្យាករអត្ថបទរបស់លោកពោរពេញដោយការណែនាំចាំបាច់ ដែលមានសារៈសំខាន់ចំពោះសុខុមាភាពអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ព្រមទាំងស្វែងរកអំណរអំឡុងពេលក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ។
ខគម្ពីរចែកថា « លោកអ័ដាមបានធ្លាក់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យមានមនុស្សលោក ហើយមានមនុស្សលោក ដើម្បីឲ្យគេអាចមានសេចក្ដីអំណរ » ( នីហ្វៃទី២ ២:២៥ ) ។ ក្រោយភ្លៀងមេឃស្រឡះ ។
ដេវីឌ ឌីកសុន
ទស្សនាវដ្តីសាសនាចក្រ