យុវមជ្ឈិមវ័យ
អ្នកមិនឯកោទេ—ចូរទុកចិត្តខ្ញុំចុះ
ពេលខ្ញុំបានឈានដល់វ័យយុវមជ្ឈិមវ័យ ខ្ញុំបានគិតថា ខ្ញុំបានយល់ពីភាពឯកោ ។ ខ្ញុំរើរផ្ទះច្រើនដងខណៈពេលកំពុងពេញវ័យ ដូច្នេះខ្ញុំមានបទពិសោធន៍ច្រើននៃការធ្វើកិច្ចការលំបាកៗដើម្បីរាប់អានមិត្តភក្តិ ។ ហើយពេលខ្ញុំរៀបការជាមួយបុរសដ៏ល្អបំផុតដែលនៅជិតខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំពុំមានអារម្មណ៍ឯកោទៀតទេ មែនទេ ?
នោះគឺខុសហើយ ។
ភាពឯកោនៅក្នុងភាពមជ្ឈិមវ័យគឺចៀសមិនបានទេ ទោះបីវាកើតតែមួយរយៈពេលខ្លីក្តី ។ យើងមានកិច្ចការជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ ដែលធ្វើឲ្យយើងមានភាពមមាញឹក ។ យើងកំពុងទទួលយកតួនាទីថ្មី ៖ ជាសិស្ស ស្វាមី ឬភរិយា និយោជិត ឬឪពុកម្តាយ ។ យើងកំពុងផ្តូរទៅរស់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះ និងគ្រួសារ ។ យើងកំពុងដោះស្រាយនូវការសម្រេចចិត្តដ៏ធំ—គឺការសម្រចិត្ត—នៅដាច់ឆ្ងាយពីគេ ។ បន្ថែមលើនោះទៀត យើងនៅតែងាយនឹងធ្លាក់ទៅក្នុងការសាកល្បងនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃ និងជួនកាលជាការសាកល្បងដ៏ធំ ។ អ្វីៗទាំងអស់នេះអាចបង្កធ្វើឲ្យមានភាពឯកោ ដែលវាជាអារម្មណ៍មួយមានអត្រាខ្ពស់បំផុតក្នុងចំណោមយុវមជ្ឈិមយើងសព្វថ្ងៃនេះ ។ សំណាងណាស់ មានរបៀបដើម្បីទប់ទល់នឹងភាពឯកោនេះ ហើយវគ្គនេះនឹងនិយាយពីរឿងនោះ ។
នៅទំព័រទី ៤៤ ស្សែឡា ចែកចាយពីរបៀបដែលការចូលរួមព្រះវិហារបានជួយនាងយកឈ្នះលើភាពឯកោ ។ នៅទំព័រទី ៤៨ មីនឌី បង្រៀនយើងពីរបៀបដែល យើងអាចរកឃើញ និងផ្តល់តម្លៃដល់មិត្តភាព ដូចព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើ ។ ហើយនៅក្នុងអត្ថបទដែលមានតែឌីជីថលនោះ ប៊ែលឡាគូសបញ្ជាក់ពីឥទ្ធិពលនៃមិត្តភាពល្អដែលអាចមានលើពួកយើង ហើយខ្ញុំផ្តល់យោបល់គន្លឹះពីរសម្រាប់អ្នកដែលមានភាពឯកោ ខណៈដែលនៅឆ្ងាយពីមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ អំឡុងពេលរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ។
មានវិធីច្រើនដើម្បីយកឈ្នះលើភាពឯកោ—មិនថា ជាការដើរលេង និងរាប់អានមិត្តភក្តិថ្មី ការបង្កើតទំនាក់ទំនងស្មោះត្រង់រៀងរាល់ថ្ងៃ ឬការបង្កើតទំនាក់ទំនងជិតស្និតជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ពេលយើងដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ពេលយើងដឹងពិតប្រាកដថា យើងពុំឯកោ នោះយើងនឹងមានកម្លាំងលើសពីសមត្ថភាពខ្លួនបាន ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អ ហើយផ្តល់ពរដល់ជីវិតមនុស្សដែលនៅជុំវិញយើង ។
ពីអ្នកដែលជឿជាក់លើអ្នក
អាឡិចសាន់ដ្រា ផាលមើរ