២០១៩
អំណោយ​ដ៏​ល្អ​បំផុត​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​ជូន
ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៩


អំណោយ​ដ៏​ល្អ​បំផុត​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​ជូន

ពេល​គ្រួសារ​ខ្ញុំ និង​ខ្ញុំ​ចាប់ផ្តើម​ចូលរួម​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​ដឹក​នាំ​ពួកយើង​ទៅ​ទីនោះ ។

ម៉ាក់​បាន​ទទួល​មរណភាព​ដោយ​ពុំ​បាន​រំពឹង​ទុក​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់​កាល​ពី​ពីរ​ឆ្នាំ​មុន ។ គាត់​គឺ​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ម្នាក់​ដ៏​ស្មោះត្រង់ និង​បន្ទាប​ខ្លួន ប៉ុន្តែ​គាត់ពុំ​ធ្លាប់​រៀន​អំពី​ដំណឹងល្អ​ដែល​បាន​ស្តារ​ឡើ​ង​វិញ​ទេ ។ បន្ទាប់​ពី​ការៀន​អំពី​សាសនាចក្រ​រយៈពេល ១១ ខែ ស្វាមី​ខ្ញុំ​ណាវីត កូនស្រី​ខ្ញុំ​ឃែធី និង​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​បុណ្យជ្រមុជទឹក​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​គ្រីស្ទម៉ាស់ ។ កាលពី​មុន​វា​ជា​ថ្ងៃ​ដ៏​សោកសៅ​ដោយសារ​មរណភាព​របស់​ម្តាយ​ខ្ញុំ តែ​ឥឡូវ​នេះ​វា​គឺ​ជា​ថ្ងៃ​នៃ​សុភមង្គល​សម្រាប់​គ្រួសារ​យើង ដោយសារ​ជីវិត​របស់​យើង​នៅក្នុង​ដំណឹងល្អ ។

មនុស្ស​ជាច្រើន​បាន​ចូល​រួម​ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​របស់​យើង ។ ខ្ញុំ​រំភើប​ណាស់​ដែល​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​ជាង ១០០ នាក់​បាន​នៅ​ទីនោះ​នៅ​ម៉ោង ១០ ព្រឹក​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​គ្រីស្ទម៉ាស់​នោះ ។ យើង​ពុំ​អាច​ទទួល​អារម្មណ៍​នៃ​ក្តីស្រឡាញ់​ជាង​នោះ​ទេ ។

ពីមុន​ពិធីបុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​របស់​យើង អ្នក​ប្រឹក្សា​យោបល់​ផ្នែក​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ និង​ពង្ស​ប្រវត្តិ​ពង្សប្រវត្តិ​ស្តេក​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​រៀបចំ​ឈ្មោះ​ម្តាយ​ខ្ញុំ និង​ឈ្មោះ​ជីដូនជីតា​មួយ​ចំនួន​ផ្សេង​ទៀត ដើម្បី​យក​ទៅ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​សម្រាប់​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក ។

ម្ភៃប្រាំ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់​ពី​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​របស់​យើង នៅ​ថ្ងៃ​ទី ១៩ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១៨ គឺ​ជា​ខួប​កំណើត​ម្តាយ​ខ្ញុំ យើង​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​លើក​ដំបូង​របស់​យើង​ទៅ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ នូវផត ប៊ិច កាលីហ្វូញ៉ា ។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យ ហើយ​ពុំ​ដឹង​ថា​រំពឹង​អ្វី​ទេ ប៉ុន្តែ​ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ដើរ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ នោះខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​សុខសាន្ត ។ វា​ហាក់​ដូចជា​គ្មាន​កន្លែង​ណា​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ទៅ​ឡើយ ។ ក្រុម​របស់​យើង​បាន​ជួបជុំ​គ្នា​នៅ​អាង​ជ្រមុជទឹក ជា​កន្លែង​ដែល​ប្រធាន​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​បាន​ពន្យល់​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​សម្រាប់​មរណជន និង​ពរជ័យ​ដែល​មាន ។ ខ្ញុំ​បាន​យំ​ទាំង​អំណរ​ដោយ​គិត​ពី​របៀប​ដែល​បុណ្យជ្រមុជទឹក​បាន​ផ្តល់​ពរ​ដល់​គ្រួសារ​យើង ។

បន្ទាប់​ពី​ណាវិត​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​ឲ្យ​សមាជិក​គ្រួសារ​ប្រុស​មួយ​ចំនួន​មក គាត់​បាន​ជ្រមុជទឹក​ខ្ញុំ​ជំនួស​ឲ្យ​សមាជិក​គ្រួសារ​ស្ត្រី​មួយ​ចំនួន​របស់​យើង ។ បុគ្គល​ដំបូង​ដែល​ខ្ញុំ​ទទួល​បុណ្យជ្រមុជទឹក​ឲ្យ​នោះ​គឺ ម្តាយ​ជា​ទីស្រឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ ។ ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​ឮ​ពាក្យ​ថា « ដែល​បាន​ស្លាប់ » នោះ​ខ្ញុំ​បាន​យំ ។ ការស្តាប់​ឮ​ពាក្យ​នោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ការស្លាប់​របស់​គាត់​ដូចជា​ពិតប្រាក​ឡើង​ដែល​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​ឈឺចាប់ ។ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​បាន​គិត​ថា តើ​មាន​អំណោយ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​ជូន​ដល់​ម្តាយ​ខ្ញុំ​នៅ​ថ្ងៃ​ខួប​កំណើត​គាត់ ជាង​អំណោយ​នៃ​បុណ្យជ្រមុជទឹក​នៅក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​នោះ ?

ខ្ញុំ​ទន្ទឹង​រង់ចាំ​ការធ្វើ​ដំណើរ​ជា​ច្រើន​ថែម​ទៀត​ទៅ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​គុណ​ដើម្បី​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​អាច​ជួយ​ផ្តល់​ពរជ័យ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ស្លាប់​ទៅ​មុន​ខ្ញុំ តាមរយៈ​ពិធីបរិសុទ្ធ​នៃ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ។ នេះ​គឺ​ជា​អំណោយ​ដ៏​មហិមា !